Het is vandaag ideaal weer om Sinterklaassnoep te maken. Grauw, koud, beetje mistig, binnen is het lekker warm. De oven gaat aan voor de speculaas en het geurt inmiddels naar borstplaat. 200 gram fijne suiker 4 eetlepels water of room of melk een eetlepel cacaopoeder De ingredïenten in een steelpan langzaam aan de kook brengen, onder voortdurend roeren. Laat de massa doorkoken tot een druppel aan de lepel een draad trekt, je kunt ook een druppel op de aanrecht laten vallen, je ziet dan snel of het stolt. Van het vuur af nog even goed doorroeren zodat de luchtbellen eruit gaan en snel in de vormpjes gieten. Na een paar minuten de vormpjes voorzichtig heen en weer schuiven, en na 5 minuten rechtop zetten zodat de onderkant kan drogen. Als ze helemaal stijf zijn de vormpjes verwijderen. In het pannetje blijft veel suiker en cacao over. Vroeger maakte mijn moeder dan altijd chocolademelk in het pannetje, de pan wordt dan weer “schoon” en er gaat niets verloren.
De American Heart Association heeft onderzoek laten doen naar de effecten van koffie in relatie tot cholesterol. Eén groep proefpersonen dronk een aantal maanden gewone koffie, een andere décaf en een derde groep dronk water. Het koffiemerk en de methode van zetten was voor iedereen gelijk. Na drie maanden bleken de décafdrinkers aanmerkelijk meer vetzuren in hun bloed te hebben die geassociëerd worden met het “schadelijk” cholesterol. Bij de koffie- en waterdrinkers veranderde er niets. Ook werd gekeken naar het “goede” cholesterol. Een gewone kop koffie leverde bij niemand enig effect op, water ook niet. Bij de décafdrinkers met fors overgewicht echter nam het “goede” cholesterol met 50% toe, terwijl dat bij proefpersonen van normaal gewicht met 30% afnam. Hun conclusie: de meeste mensen moesten décaf maar laten staan. Mijn conclusie (als corpulent onderdaan van het Ministerie): ik moest de décaf ook maar laten staan. De effecten “goed-slecht” heffen elkaar op. En ik ben nu eenmaal verzot op de: “kick” van gewone koffie…
