Paul schreef al eerder over Label Rouge. Een echte lekkere kip, opgegroeid in de buitenlucht, veel gelopen, stevig vlees. Voor een gegrilde kip heb je een echte goeie kip nodig, niet zo’n waterig, slap ding. Deze Label Rouge kip bijvoorbeeld. Maar er zijn nog meer soorten biologische kippen, de Loué kip is ook heel smakelijk. Niet teveel poespas uithalen met die kip, heel simpel; Stop een citroen in de kip met een flinke tak rozemarijn. De oven op 200 graden. De kip insmeren met olijfolie en op een rooster in de oven leggen. Na ongeveer een half uurtje de temperatuur terugbrengen naar 175 graden. De griltijd is afhankelijk van het gewicht van de kip. Reken ruim 1 uur per kilo. Dit soort kippen heeft meestal een gewicht zo tussen de 1400 en 1700 gram. Dat is nogal veel. Wij eten de poten en vleugels, en dan de volgende dag het borstvlees in een salade of verzin iets moois. Als de kip gaar is nog even insmeren met een mengsel van knoflook grof zeezout en olijfolie. Nog een paar tellen onder de gril en dan de kip, buiten de oven, 5 minuten laten rusten. Wij aten er vanavond snijboontjes bij en gesmoorde champignons met knoflook en peterselie. Voor mij ook nog een paar vlaamse frieten. Een stukje camembert met een peertje toe. Espresso en een stukje chocolade.
© ellen
