KOOLSALADE EN LAMSKARBONAADJES….

 

 Vandaag al wat aan het weblog gesleuteld, zoals je ziet verandert het nu per minuut. allemaal leuk en wel maar er moet ook gewoon gegeten worden en natuurlijk opgeschreven wat er gegeten is.

Waren we net klaar met eten toen Neel belde, hoe doe jij nou??? Nou dat wist ik, maar meer ook niet. Toen moest Neel mij weer helpen enzovoorts…

Het wordt dus wat later vandaag, intussen mis ik Wouter Klootwijk ook nog, maar die kan ik gewoon op de computer kijken (als het programa tenminste niet wéér uitgesteld wordt wegens debatten met mevrouw Verdonk!!!

Koolsalade vandaag; koop witte kool, en dat mag nu juist weer wél uit een zakje. We wisten al dat kool van nature antioxidanten bevat, men heeft nu ook nog ontdekt dat kool extra antioxidanten ontwikkelt als ze beschadigd (gesneden dus) worden. Mooi meegenomen!

Bestrooi de gesneden kool met wat grof zeezout, laat de groente zo een kwartiertje staan en spoel ze vervolgens onder koud water af. Goed uit laten druipen en op een schaal schikken.

Meng er dan een in ringen gesneden ui, een paar tomaatjes, een paar olijven en een handjevol vers gehakte peterselie, selderij, tijm en basilicum door.

Maak een dressing van een paar lepels olijfolie met citroensap en versgemalen zwarte peper, en verdeel de dressing over de salade. Voila! Gezond, goedkoop en lekker!

Wij aten er lamskarbonaadjes bij; even bakken in de olie en op het laatst een paar grofgesneden teentjes knoflook toevoegen met wat van de gehakte tuinkruiden (over van de salade). Opdienen met een schijfje citroen.

Een stukje kaas toe, onze grootgrutter heeft Morbier in de aanbieding, redelijk van smaak.

En espresso!

DE WILDE BERTRAM…

Ik ben vandaag naar de tuin van Flora Meijdam geweest. Ik schreef het gisteren al, een tuin met allemaal inheemse eetbare planten. Van heel veel planten zijn we bijna vergeten dat ze eetbaar zijn terwijl het vroeger eigenlijk volksvoedsel was. Flora heeft ze allemaal in haar prachtige tuin staan. Ze kweekt en verkoopt het zaad en plantjes. Ze weet ook heel veel te vertellen over de planten, welk deel te eten is, (wortels, blaadjes, zaden). Na een uurtjes rondwandelen door de tuin met Flora, weet ik thuis bij het zien van de foto’s niet meer precies wat nu wat is. Sommige namen kan ik onthouden; huttentut, heermoes, morgenster, en natuurlijk de ‘gewone’ planten tijm, oregano, basilicum, rozemarijn. Ik ga proberen de komende tijd me te verdiepen in de eetbaarheid van de planten. Vooral de distelsoorten (verwant aan de artisjokken) lijken me interessant om eens te gaan uitproberen. Ik kom er op terug. Wie alvast een kijkje in de tuin van Flora wil nemen kan de foto’s op Flickr bekijken.De Wilde Bertram is elke zondag van april tot eind oktober te bezichtigen op zondag van 11.00 tot 16.00 uur.

© ellen

LEKKER BROODJE…

Een echte zaterdagse lunch, een lekker vers broodje, ham, een gekookt eitje, blaadje sla, tomaatje. En dan liefst buiten op een terrasje. Helaas het regent dat het giet en het zier er niet naar uit dat het vandaag nog ophoudt met regenen. Jammer, ik had weer eens naar de kruidentuin van Flora Meijdam willen gaan. De tuin heet de Wilde Bertram en in de tuin staan alleen eetbare planten, van de gewone keukenkruiden die we allemaal kennen, tot bijzondere inheemse eetbare planten. De tuin is iedere zondag van 11.00 tot 16.00 uur open voor bezoekers. De tuin ligt een stukje buiten het centrum van Gemert. Je kunt er planten en zaden kopen. Vorig jaar oktober heb ik een aantal foto’s gemaakt in de tuin die zijn hier te vinden. Als het vandaag nog droog wordt wil ik foto’s van de tuin gaan maken.

© ellen

GEGRATINEERDE ASPERGES…

Gegratineerde asperges vanavond. Zoals ik al schreef: dagvers, vanmorgen gestoken, vanavond op ons bord! Het recept schreef ik vorige maand al op dit log. Maar zo’n recept verandert naar gelang de omstandigheden. Ik kook zelden twee keer hetzelfde gerecht op dezelfde manier. Dit keer was bijvoorbeeld de melk op. Geen nood, je kunt de saus ook maken met het kookvocht van de asperges, voeg dan een scheutje room toe. Vandaag had ik veel verse peterselie, toen niet. Dus verse gehakte peterselie toegevoegd. Ook de ham was nu anders, een beetje zout. Ook andere wijn, de Muscat uit de Elzas is helaas op. Vandaag dronken we er een Riesling uit de Elzas bij. Vooral omdat de ham wat zout was, en het gerecht nogal machtig, was deze frisse Riesling voor ons een goede keus. Een paar in de schil gekookte en daarna gebakken aardappeltjes erbij. Espresso toe.

© ellen

DE ASPERGE…

Op de foto mevrouw van Dinter met haar kleindochter, één van de telers van de Vrije Heerlijckheidasperge. Ze verkopen aan huis, ook voor particulieren, en op verzoek zelfs geschilde asperges. In de gekoelde vitrine liggen de geschilde asperges, de ongeschilde worden bewaard in koelboxen, gesorteerd op kwaliteit en dikte. Alles vanmorgen vers gestoken. Het aspergeseizoen is maar kort (tot 24 juni wordt er gestoken). Wij eten in die periode minstens één keer in de week asperges. Aan asperges worden allerlei positieve eigenschappen toegedicht; het asparagezuur waarover ze beschikken heeft een gunstige uitwerking op nieren, blaas, lever en ook het bloed. Asperges hebben een vochtafdrijvende werking en zorgen zo voor een snelle reiniging van het lichaam. Per 100 gram bevatten de asperges 20 mg calcium, 200 mg kalium, 60 mg fosfor en de vitamines B2 en B6. De laatste twee vitamines zijn cruciaal bij een snel herstel van spierweefsel en spelen dus een voorname rol in het voedingspatroon van sporters. Nog wat weetjes over de asperge; AA. Telers hebben het over A- kwaliteit. Dit is de beste aspergekwaliteit. De stengels hebben een doorsnee van 20 á 28 mm. En een gemiddelde lengte van 19 tot 22 cm. De kop van de asperge is gesloten, de kleur lelieblank en enigszins lichtglanzend. Er gaan twaalf stuks AA asperges in één kilo.

De typische geur van de urine na het eten van asperges, ik schreef er al eerder over, ontstaat door de aanwezigheid van zwavelhoudende sporen-elementen in de aspergeplant. Onze lever zet deze elementen om in zwavelverbindingen (methylmercaptanen), die ons lichaam bij het plassen verlaten. De grote Italiaanse gastronoom en schrijver Pellegrino Artusi (1820-1911) had daar een oplossing voor;”Met een paar druppeltjes terpentijn in de po naast het bed kunt u de onwelriekende geur die asperges bij een mens teweeg brengen, veranderen in een heerlijke odeur van viooltjes”. Ik schreef er hier al over en ik ben zo benieuwd of iemand dat al uitgeprobeerd heeft!!!

WATERKERS IN SITO….

Zit je voor het raam in onze oude Castle dan kijk je uit op een dal dat doorsneden wordt door een snel stromend water. De Iskar noemden de Romeinen het riviertje, tegenwoordig heet het de Eisch (Äisch in het Luxemburgs). Ik schat dat het riviertje dertig kilometer lang is. Het stroomt van Eischen naar Mersch, alwaar het samenvloeit met de Mamer en de Attert om uiteindelijk uit te monden in de Moezel. De rivier wordt deels gevoed door bronwater, deels door regenwater. Het water is glashelder en ijskoud. Goed waterbeheer heeft ervoor gezorgd dat er geen vervuiling meer plaats vindt. Je ziet de forellen zwemmen en iemand vertelde onlangs dat er weer volop rivierkreeft wordt gevangen. Het is aan dit riviertje en een van zijn beekjes (Leesbach) dat het Ministerie haar waterkers plukt. De oevers van de Leesbach worden opgekrikt, onderhoudswerkzaamheden vergen hun tol. De vaste stekjes zijn omgewoeld, de kanten van begroeiing ontdaan en daarmee verdwenen ook de waterkersvelden. Gelukkig vonden we aan de Eisch de plantjes wèl terug. Het was nog te weinig voor een maaltje, maar over een paar weken zullen we er met zekerheid plukken.

© paul

Milanino’s…

Vijf telers op Sicilië, één in België en één in Asten-Heusden (op de grens van Limburg en Brabant, waar de Blije Varkens wonen). Wat hebben ze gemeen? De MILANINO! De Milanino is een nieuw ras tomaatjes. Ze zien eruit als Italiaanse ei-tomaten maar dan in mini uitvoering. Fel rood van kleur zijn ze, niet te sappig, veel vruchtvlees, en dan een superbe smaak. Het ras is ontwikkeld op Sicilië. Kweker Koolen uit Asten-Heusden gelooft er heilig in. Hij teelt ze en gisteren presenteerde hij de eerste oogst. Alles biologisch met behulp van hommels, sluipwespen, roofwantsen en ander klein grut. Bedoeld zijn ze in eerste instantie als “snack”, maar door de smaak en vastheid is er prima mee te koken. Aangezien de klein vruchtjes zich niet anders laten plukken dan stuk voor stuk wordt de prijs aanzienlijk. Een halfponds bakje gaat twee euro kosten. Dat is nogal vindt het Ministerie, maar aan de andere kant: voor een goede tomaat doen wij een moord (bij wijze van spreken). Aangezien ons blije varkensvlees binnenkort moet worden aangevuld, zullen we van de gelegenheid gebruik maken een omweggetje maken langs teler Koolen.

Aanvulling; meer over de tomaatjes is te lezen op de site vivaveggies.

© paul

GEBAKKEN SPINAZIE…

Ik had zin in spinazie. Meestal koop ik Turkse of Italiaanse spinazie, die is wat grover dan de Hollandse en heeft, vind ik, meer smaak, maar omdat we niet naar de markt zijn geweest moesten we het vandaag doen met gewone Hollandse spinazie. Om toch zoveel mogelijk spinaziesmaak te houden kook ik de spinazie niet maar bak ze snel even in olijfolie. Neem een wijde platte pan en giet er 2 eetlepels olijfolie in. Snijd een teentje knoflook in fijne plakjes en laat die even glazig worden in de olie. Doe er de gewassen en goed uitgelekte spinazie bij en schep alles een paar minuten om en om. Schep de spinazie met een schuimspaan uit de pan en strooi er wat zeezout over en een beetje nootmuskaat.  We aten er kalfskarbonaden bij met salie. De karbonaden aan beide kanten ongeveer 5 minuten bakken in boter. Voeg de laatste minuut een paar blaadjes salie aan de boter toe. Bestrooi voor het opdienen ruim met versgemalen peper en zeezout. Espresso toe.

© ellen

ASPERGES KLASSIEK…

We zijn weer helemaal thuis. Ik heb vandaag weer gewoon gewerkt, het was een gezellig rommelig drukke werkdag. Collega’s en studenten hadden spannende verhalen te vertellen over de vakantie en ik heb al bijna al mijn achterstallige post kunnen beantwoorden. Wat wil een mens nog meer? Nou iets lekkers te eten natuurlijk. Aldo van Dining en Wining schreef gisteren een stukje op zijn weblog over slow food en het samen tafelen, ik ben het er helemaal mee eens; de maaltijd is ook voor ons een moment om de ervaringen van de dag uit te wisselen, even rust te nemen en te genieten van het eten. Vandaag hebben we genoten van asperges, heel klassiek met ei, boter, ham en een vleugje nootmuskaat. En vooral van de Muscat van de firma Wolfberger, Eguisheim, Elzas. Ed van de Wijnerij gaf ons eerder het advies om deze wijn eens bij de asperges te drinken. Hier in ons dorp niet te koop, maar in Luxemburg snel gevonden, en een paar flesjes mee naar huis gebracht. Een prima advies, dank je wel nog, Ed, deze wijn is inderdaad perfect bij de asperges! Ik ben niet goed in het beschrijven van wijnen, geuren en smaak. Ik kan wel proeven en dit was een hele goede combinatie. De asperges kwamen natuurlijk gewoon van onze eigen dorpsleverancier de familie van Dinther. En vers! En lekker! We hebben deze vakantie weer heel wat ellendige asperges gezien; houten stelen, grof, paars, groen, droog. De enige asperges die het aanzien waard waren kwamen uit een vrij nieuw teelgebied; de Pfalz in Duitsland. Die werden verkocht op een boerenmarkt in de stad Luxemburg, voor goudprijzen. Een kilo stukjes voor € 10,50!!! Hier € 1,50!!! Paul kocht vandaag een kilo stukjes daar ga ik morgen soep van maken, volgens het Recept van Lea Linster.

Lea Linster is de Luxemburgse sterkok. Zij heeft een restaurant in Frisange en een aantal boeken op haar naam staan. Ik kocht deze vakantie het laatste nieuwe boek van haar, maar daarover later meer. Wie de soep van Lea Linster morgen ook wil eten; 1 kilo asperges of stukjes, zout, een beetje suiker, 2 sjalotten, 30 gram boter, 1 eetlepel bloem, ¼ liter kippenbouillon, 100 ml melk, cayennepeper. Voor de garnering: 100 gram slagroom, cayennepeper en wat waterkers of platte peterselie. Recept morgen.

© ellen

GEGRATINEERDE ASPERGES…

Vandaag was het een echte lentedag. Zachte temperaturen, een beetje, nog wat flauw zonnetje. Goed voor de asperges. Zondag is het hier de grote dag van de asperges. Daarover later meer. Er moest vandaag van alles gebeuren, dus konden we pas laat eten. Iets makkelijks wat je kunt voorbereiden is dan handig. Paul heeft vanmorgen asperges gekocht én geschild. (Zet ze geschild donker weg in een laagje water.) Gegratineerde asperges; 1 kilo asperges, 4 plakken ham, bloem, boter, room, melk, peper, zout, 50 gram vers geraspte Parmezaanse kaas.

Kook de asperges bijna beetgaar. De oven voorverwarmen op 200 graden. Maak een bechamelsaus van: 1 eetlepel boter en een eetlepel bloem, twee koppen melk en een scheut room. De boter smelten, bloem erbij voegen en goed roeren. De melk erbij doen en goed blijven roeren. De saus even door laten pruttelen en afmaken met peper, zout, een beetje nootmuskaat en een flinke scheut room. De asperges goed uit laten lekken en met 4 á 5 stuks in een plak achterham rollen. De rollen in een ovenschaal schikken en de bechamelsaus erover gieten. Dan de kaas er met gulle hand over strooien en de schotel in de voorverwarmde oven zetten tot een mooi bruin korstje ontstaat. Krokant gebakken aardappeltjes erbij.

En eigenlijk een fruitig dessert. Het is nog geen tijd voor echte aardbeien, dus voor ons geen dessert vandaag. Gewoon espresso toe.

© ellen