Papardelle met zalm en zeekraal…

 

zeekraal en zalm 003

Ik was vandaag wat vroeger thuis dan normaal. Ik moet deze week nog een keer een uurtje ‘s avonds  werken en nam vandaag dat uurtje alvast in voren vrij.
Het is werkelijk schitterend oktoberweer, hoge temperaturen, een mooi zonnetje, zwevende spinnendraden…dus ook echt genieten van zo’n uurtje extra vrij!!!

We gingen even naar de Gemertse weekmarkt, ik kom daar normaal nooit omdat ik op dat tijdstip altijd werk. Vergeleken bij de Helmondse markt op zaterdag is het helemaal niks, maar goed, het was mooi weer, je komt heel Gemert tegen en dat is ook wel leuk! Op een zonnig terras dronk ik een glas witte wijn, Paul een glas bokbier, mooier kan een vrij uurtje bijna niet zijn!

Bijzonder was het aanbod van de vishandel, niet de vis, maar de zeekraal. Dat kun je hier bijna nooit kopen. We kochten wat zeekraal en besloten maar een stukje zalm bij de reguliere vishandel te kopen.

Gesmoorde zeekraal en pasta met zalm;
Voor twee personen
250 gram zeekraal
1/2 sjalot, heel fijngehakt
een klontje boter
wat versgemalen peper

De boter smelten en het fijngehakte sjalotje even geelbruin smoren. dan de schoongemaakte zeekraal toevoegen en zachtjes een paar minuten om en om bakken. Ongeveer 5 minuutjes is genoeg.

De Zalm in roomsaus:
250 gram zalmfilet, (liefst biologische gekweekte Schotse zalm)
klontje boter
1 uitje, fijngesnipperd
peper, zout, peterselie
scheutje witte wijn
250 ml room

De ui even smoren in de boter. De room toevoegen en even verwarmen.
De in blokjes gesneden zalm erbij doen. Op smaak brengen met peper en zout en zachtjes aan de kook brengen.
Laat de zalmsaus zo nog ongeveer 10 minuten zachtjes koken tot de room ingedikt is en de zalm gaar.
Geef er een mooie pasta bij. Tagliatelle is heel geschikt.

En, natuurlijk, espresso toe.
© ellen.

Karbonades met linzen…

linzen en karbonaden 006

Gisteravond kwam het er niet meer van, en ik weet niet of Ellen de foto vandaag nog wil gebruiken om wat uitgebreider te schrijven over de maaltijd. Zo ja, dan zal mijn artikeltje weer verdwijnen in de loop van de dag.

We aten karbonades met zwarte cantharellen, Trompette de la Mort.
Daarbij biologisch geteelde Eston-linzen uit Duitsland. Klein, mild en smakelijk. (Maar die uit Puy blijven écht de beste…)
We dronken er een mooie rode Bordeaux bij en namen koffie met een chocolaatje toe.

© paul

Karbonaden met cantharellen in roomsaus…

 

cantharellen met varkensvlees 004

We hebben alsmaar geen tijd om eens lekker te gaan wandelen en paddenstoelen te zoeken en het is nu toch echt de tijd voor deze herfstlekkernijen! Ik schreef het al, ik had vandaag een luie dag, beetje lezen, muziek luisteren, rondje met hond Max. Natuurlijk moesten er wel wat boodschappen gedaan worden een mens moet toch eten!
Zo kwam ik toch nog even bij de Lidl super in ons dorp en tot mijn genoegen werden er nog steeds cantharellen te koop aangeboden. Ik maakte er vanavond een mooie saus mee bij de varkenskarbonaden;

Voor 2 personen;
2 schouderkarbonaden, van een biologisch varken natuurlijk
klontje boter
scheutje witte wijn
250 ml room
1 sjalotje, fijngehakt
een paar reepjes spek
een flinke handvol versgehakte peterselie
peper en zout

Braad het vlees rondom bruin, blus het af met een scheutje witte wijn. Voeg de room toe en zet het op een laag vuurtje met de deksel op de pan. Laat het vlees zo ongeveer 45 minuten stoven.

Bak in een andere pan de sjalot met de stukjes spek even zachtjes aan en voeg de cantharellen toe. Bak ze zachtjes en roer om en om.

Neem het vlees uit de pan en houd het warm.
Voeg de cantharellen bij de saus. Roer nog even goed om en voeg naar wens peper en zout toe en in ieder geval een flinke handvol gehakte peterselie.
Leg het vlees op de borden en schep er wat saus en cantharellen over.

Wij aten er aardappeltjes bij en gestoofde witlof.
En, natuurlijk, espresso toe!
© ellen.

Green Zebra…

 

tomaat 005

De foto vond ik in het archief van het Ministerie. Helemaal vergeten er over te schrijven.Maar dat kan alsnog lezer, dat kan alsnog…

De groene schijfjes zijn gesneden van een tomaat. Green Zebra heet-ie. Het typische aan die tomaat is dat hij zowel van binnen als van buiten groen blijft, ook in super-rijpe staat. Hij komt uit de collectie van Piet.

De tomaat smaakt zoet en vol, met heel ver weg een vederlichte zurige ondertoon. Niet zurig van elende of onrijpheid, maar gewoon als extra smaak-eigenschap. De Green Zebra schijnt zich prima te lenen voor het vervaardigen van sauzen. Wij gebruikten hem rauw, als kleine salade.

Snijdt de tomaat in schijven. Drappeer er een paar ringen ui over en brokkel wat geitenkaas op het geheel. Een beetje peper en een snuifje zout. Bedruppel de schotel met de beste olie die je in huis hebt. Laat de salade even staan zodat de smaken zich wat naar elkaar kunnen voegen. Zo simpel is dat!

© paul

Varkensworstje met pompoengnocchi en een saus van bloedworst….

 

5 oktober 021

Vandaag liet ik me inspireren door de recepten van Dick Soek. Eén van de “Helden van de Smaak”.  Bij de Volkskrant van afgelopen zaterdag was een extra bijlage gevoegd ter ere van de week van de smaak. Over de genomineerde Helden van de Smaak was kort te lezen waar zij mee bezig zijn, wat hun passie is enzovoorts. Er stonden ook een aantal recepten bij de verschillende verhalen. De recepten van Dick Soek spraken mij meteen aan en ik besloot maar eens zoiets te gaan maken. Helemaal precies een recept namaken kan ik niet, wil ik ook niet. Maar de passie voor mooie kleinschalig geproduceerde producten sprak mij aan. Koken met wat met liefde geteeld en gefokt is, eenvoudige ingrediënten, producten van het seizoen…

Dick Soek maakte zelf een varkensworstje, ik had mooie biologische worst in huis van de Sumiranvarkens en besloot die te gebruiken voor dit gerecht.
Pompoenen zijn er op dit moment in overvloed, ik kocht een biologisch geteeld exemplaar en gebruikte biologische aardappelen.
De bloedworst kochten we vandaag bij een ambachtelijke slager in Duitsland. We maakten een uitstapje over de grens en kochten ook nog een fles Dornfelder Trocken van het Weingut Dr Bürklin-Wolf uit Wachenheim.

Pompoengnocchi;
400 gram pompoenpuree | 600 gram aardappelpuree | 300 gram bloem | 1 eidooier | wat nootmuskaat | zout en peper. | 100 gram zachte geitenkaas.
Kneed een soepel deeg van deze ingrediënten en vorm er kleine ovale balletjes van. Druk ze licht in met een vork zodat je de mooie gnocchivorm krijgt. Kook de gnocchi in ruim kokend water tot ze bovendrijven. Schep ze uit het kookwater en leg ze op een met olie ingevette schaal.

De saus;
200 ml room | 60 gram bloedworst in stukjes gesneden.
Kook de room tot de helft in en voeg de stukjes bloedworst toe. Roer goed tot de bloedworst gesmolten is en de saus ingedikt.

De worstjes in wat boter op een laag vuur in ongeveer 15 minuten gaarbakken. Neem ze uit de pan en houd ze warm.
Bak de gnocchi even zachtjes in het braadvocht van de worstjes.

Leg ze dan op de borden en kruimel er wat verse geitenkaas over. Gratineer ze even onder de hete grill tot de kaas gesmolten is.

Leg er dan de worstjes op en schenk er de saus over.

We dronken er de Dornfelder bij, prima combinatie!

En natuurlijk espresso toe, met een stukje chocolade vandaag, maar daarover later meer!
@ ellen.

nb:
Ik gebruikte voor twee personen 350 gram worst. De hoeveelheid gnocchi was veel-te-veel. Ik nam ongeveer 6 gnocchi per persoon. De rest kook ik even en vries ze dan in.

© ellen

Tortillas de patatas…

12 maart 2007 008

Eenmaal thuis warende ergernissen ook weer snel verdwenen. Toch maar iets eetbaars maken. Paul heeft nog steeds niet veel zin in eten, iets heel simpels dan maar. Nog even bij de plaatselijke AH langslopend zag ik dat het BIO-Week of zoiets is bij onze grootgrutter. Ik kocht wat bio-aardappelschijfjes, een halfje BIO-Brood en een nieuwe strippenkaart voor weer nieuwe busavonturen.
Thuis keek ik vertwijfeld naar die aardappelschijfjes, waarom niet een zak hele aardappelen gekocht?
Juist, het leek makkelijk, van die voorverpakte schijfjes, alsof het zo vanzelf iets moois wordt in de pan.

Onzin dus, ik had net zo goed een zak aardappelen kunnen kopen, schillen en in schijfjes snijden, dat kost eigenlijk maar een paar minuutjes!

Tortilla dan maar, voor vier personen:

450 gram bio aardappelschijfjes (rauw) Of gewoon een paar aardappelen schillen en in schijfjes snijden.
3 eetlepels olijfolie
1 ui en 2 teentje knoflook, zeer fijngehakt
wat verse peterselie (plat natuurlijk)
5 eieren
peper, zout

Doe de olie in een platte (gietijzeren) pan en schik de schijfjes aardappel erin.
Smoor de aardappelschijfjes, de ui en knoflook heel zachtjes gaar. Niet bakken of bruinen, alleen zachtjes garen. (Doe een deksel op de pan.)

Na ongeveer 15 á 20 minuten zijn de aardappelen gaar. Schep ze uit de pan.
Veeg de pan even schoon met wat keukenpapier en giet er dan 1 flinke lepel olijfolie in.
Kluts de eieren met wat peper en zout en voeg de aardappelschijfjes erbij.
Laat het ei-aardappelmengsel voorzichtig in de pan glijden en laat het geheel zachtjes bakken tot het ei aan de bovenkant gestold is.
Draai de ommelet nu om: neem een grote deksel waar de ommelet op past, laat hem erop glijden en draai, in één keer de ommelet, omgekeerd, vanaf de deksel terug in de pan.
Laat nog héél even bakken, en klaar…

12 maart 2007 009

Wij aten er een flinke salade van groene sla en tomaatjes bij.
Espresso toe.
Voor mij een glas Domini, Douro doc 2003 uit Portugal.
Een goede combinatie.
© ellen

Jonge prei in witte wijn.

 

prei en schouderkarbonaden 002

Paul schreef al over onze hernieuwde contacten met Boer (Heer) Skukhorzel…  Deze week had hij onder andere verse jonge prei. Lekker om te stoven.
De prei goed wassen en in stukjes van ongeveer 6 centimeter snijden.
20 minuten stoven in een bodempje droge witte wijn (ik gebruikte een Chardonnay uit de Gascognestreek).
De preistukjes uit de pan nemen en er rijkelijk gesmolten boter over gieten. Simpel, maar heel lekker.
We aten er  karbonaden bij en een paar aardappeltjes.
Stukje Brie de Meaux toe.
En natuurlijk espresso.
@ ellen.

Ovenschoteltje met broccoli en geitenkaas…

 

tomaat 007

Gisteren geen tijd meer om nog een stukje te schrijven, maar we aten een smakelijke groentenschotel die ik toch niet wil vergeten. Broccoli, tomaat en geitenkaas, een mooie combinatie;
Voor twee personen
400 gram broccoli
3 rijpe tomaten
1 teen knoflook
80 gram zachte jonge geitenkaas
een paar plakjes ontbijtspek
11/2 eetlepel olijfolie
peper en zout

Kook de borccoli een paar minuten en laat ze afkoelen in koud water. (dan blijft de kleut mooi)
Laat de groenten goed uitlekken en schik ze in een ovenschaal. Leg er de plakjes tomaat tussen. kruimel de geitenkaas in kleine stukje en verdeel die over de groenten.
Meng peper, zout en de fijngehakte knoflook door de olie en giet dat over de groenten.
Leg er een paar plakjes spek bovenop.
Plaats de schotel 10 minuten in een voorverwarmde oven op 200 graden.

Wij aten er een biefstukje bij en wat aardappelpuree.
En natuurlijk espresso toe.
@ ellen.

De groenten van Boer Skukhorzel…

 

entrecote met boontjes en paddestoelen 003

De Langjarige Bezoeker van het Ministerie kent hem misschien nog. Boer Skukhorzel uit Langerak. Strijder tegen de Onrechtdoeners uit “Den Haag”, Beschermer van de Hobbykip, Teler van Biologische Groenten.

Járen geleden waren Boer Skukhorzel en ik elke arbeidzame nacht tot elkaar veroordeeld. Dat gaf soms wat ongemak, meestentijds echter groot genoegen. Wij runden samen een gesloten opname-afdeling van een Psychiatrisch Ziekenhuis, en we deden dat goed!
Het Ministerie betrok in die tijd een deel van haar groenten en al haar eieren van Boer Skukhorzel. Dat kon ook gemakkelijk, we zagen elkaar ten slotte elke nacht.
Toen ik een betrekking aanvaardde in het Zuiden des Lands raakte ik verstoken van die levensbron. De afstand Gemert-Langerak mag je gerust ramen op zo’n honderd kilometer. Aangezien het Ministerie al vóór het bestaan van het web-log de strijd had aangebonden met de “Food-miles” (de verschrikkelijke afstanden die voedsel af moet leggen om bij de consument te geraken)  ging het natuurlijk niet aan om de dagelijkse groenten te halen of te laten brengen over zulke afstanden.

Nu lezer, nu breken weer andere tijden aan.
Mijn nieuwe standplaats bevindt zich hemelsbreed slecht een paar kilometers van die van Boer Skukhorzel.
En hier komt dan een oude bekende in het spel: Onze Man in Duitsland …
Onze Man heeft in het ingenieuse concept van mijn nieuwe baas een min-of-meer ambulante functie.  Hij komt ‘s nachts zowel bij mij alsook bij Skukhorzel en is gaarne genegen bestellingen en boodschappen over te brengen.

Vanochtend ontving ik mijn eerste goederen: 20 eieren (waaronder twee van de Maranskip ), prachtige preitjes (met uitbundig lover) en sla die Skukhorzel Lollo rosso noemd, maar waarvan ik denk dat er een andere naam aan dient te hangen. De doos was verder afgevuld met verse walnoten.
We gaan weer grootse tijden tegemoet.

Ik drink nog een glas bokbier, het eerste van dit seizoen!
Ik ga zo naar bed, want ik wil een beetje op tijd opstaan. We eten namelijk mosseltjes…

© paul

 

 
 
 

entrecote met boontjes en paddestoelen 003

De Langjarige Bezoeker van het Ministerie kent hem misschien nog. Boer Skukhorzel uit Langerak. Strijder tegen de Onrechtdoeners uit “Den Haag”, Beschermer van de Hobbykip, Teler van Biologische Groenten.

Járen geleden waren Boer Skukhorzel en ik elke arbeidzame nacht tot elkaar veroordeeld. Dat gaf soms wat ongemak, meestentijds echter groot genoegen. Wij runden samen een gesloten opname-afdeling van een Psychiatrisch Ziekenhuis, en we deden dat goed!
Het Ministerie betrok in die tijd een deel van haar groenten en al haar eieren van Boer Skukhorzel. Dat kon ook gemakkelijk, we zagen elkaar ten slotte elke nacht.
Toen ik een betrekking aanvaardde in het Zuiden des Lands raakte ik verstoken van die levensbron. De afstand Gemert-Langerak mag je gerust ramen op zo’n honderd kilometer. Aangezien het Ministerie al vóór het bestaan van het web-log de strijd had aangebonden met de “Food-miles” (de verschrikkelijke afstanden die voedsel af moet leggen om bij de consument te geraken)  ging het natuurlijk niet aan om de dagelijkse groenten te halen of te laten brengen over zulke afstanden.

Nu lezer, nu breken weer andere tijden aan.
Mijn nieuwe standplaats bevindt zich hemelsbreed slecht een paar kilometers van die van Boer Skukhorzel.
En hier komt dan een oude bekende in het spel: Onze Man in Duitsland
Onze Man heeft in het ingenieuse concept van mijn nieuwe baas een min-of-meer ambulante functie.  Hij komt ‘s nachts zowel bij mij alsook bij Skukhorzel en is gaarne genegen bestellingen en boodschappen over te brengen.

Vanochtend ontving ik mijn eerste goederen: 20 eieren (waaronder twee van de Maranskip ), prachtige preitjes (met uitbundig lover) en sla die Skukhorzel Lollo rosso noemd, maar waarvan ik denk dat er een andere naam aan dient te hangen. De doos was verder afgevuld met verse walnoten.
We gaan weer grootse tijden tegemoet.

Ik drink nog een glas bokbier, het eerste van dit seizoen!
Ik ga zo naar bed, want ik wil een beetje op tijd opstaan. We eten namelijk mosseltjes…

© paul

Salade Skukhorzel…

 

salade skukhorzel 007

Het is een feestje om te koken nu er steeds vrienden en bekenden hun oogst komen aanbieden op Het Ministerie. Rijpe tomaten, sla, prei zo vers en mals, noten, appeltjes, het kan niet op allemaal!!
Paul schreef al over onze betrekkingen met Heer Skukhorzel. Vandaag aten we een heerlijke verse salade als voorgerecht. Met eieren en sla van Heer Skukhorzel.

Skukhorzelsalade:
mooie verse sla, flink wassen, drogen en in plukjes scheuren
2 super eitjes van eigen kip, of van een bevriende kip, hardgekookt
4 plakjes biologisch spek, even uitgebakken en op het laatst op de salade schikken
1/2 ui in flinterdunne plakjes gesneden
een paar olijven
1 oranje paprika, in dunne reepjes gesneden (ook al gekregen, van tomatenkweker Piet)

maak een dressing van:
2 lepels super olijfolie
1 koffielepel honingazijn
snuifje zout en peper
Schik sla, uiringen, spek, paprika, olijven op een mooie schaal. De dressing goed mengen en over de salade gieten.

Met een stukje knapperig brood erbij is dit een prachtig voorgerecht.
@ ellen.