Category Archives: groenten

Alba, de Gurkendoktor…

Posted on by

hulpmiddelen in de keuken

Het overkomt me vaker. Dan zie ik zo’n zakje en val ik onmiddellijk voor de vormgeving. Wat erin zit kan me eigenlijk weinig bommen, ik vind de buitenkant betoverend mooi, en ik wil dat zakje.

Alba de Gurkendoktor belooft je ultiem succes bij het inmaken van je augurken. Nooit meer zullen ze slap worden in de weckpot. De halve inhoud van het zakje wordt opgelost in twee liter water. Dat gaat bij de 5 kilo augurken die je wilt inleggen. Je gebruikt daarbij natuurlijk ook Alba-Einmachgewürz, Alba-Senfkörner en niet te vergeten de Alba-Einmachhaut zum Verschliesen. Het kán niet fout volgens de Gurkendoktor.

Ellen is daar sceptisch over. Trouwens, het kruiden- en specerijenmengsel stelt ze zelf wel samen. En om te voorkomen dat de augurken slap worden legt ze ze altijd in met flink wat blad van zwarte bessen.

Enfin, evengoed toch een fantastische verpakking. Ik ga het zakje bijzetten in mijn Mausoleum-van- Bijzondere-Verpakkingen. Gebruiken zullen we de inhoud niet. Onze augurken zijn nooit slap!

© paul

Kleine kippetjes en linzen…

Posted on by

linzen en kleine kipetjes

Ik kon hier geen verse tuinboontjes kopen dus het recept van Mr. Ooier stel ik nog even uit. Gisteren aten we de poussins dus maar volgens eigen recept. Ik had zin om ze eens , met iets anders te vullen dan gehakt. Er lag nog een bosje mooie lente-ui een een Boursinkaasje. Dat leek me een goede combinatie.

  • Per persoon één poussin of piepkuiken
  • rasp van een biologische citroen
  • een klontje boursin
  • een fijngehakte lente-ui
  • wat olijfolie
  • peper en zout.

Meng de boursin met de lente-ui en citroenrasp en vul daar de kippetjes mee. Bind ze dicht en kwast ze rondom in met olijfolie. Braad ze in de voorverwarmde oven, op 200 graden in 45 minuten gaar en goudbruin. Even laten rusten en dan opdienen met bijvoorbeeld linzen

Kopje espresso toe.

© ellen.

Tomaatjes met rozemarijn en kaas

Posted on by

tomaatjes uit de oven

Het weer is fantastisch, echt ‘lenteweer’! Het is eigenlijk tijd om eens wat buiten te grillen (ik ben gek op geroosterd vlees) ware het niet dat Paul een diepe afkeer heeft van ‘barbeknoeien’ en alles wat daar omheen hangt. Een gevoelig onderwerp dus hier op het Ministerie. Wij hebben ook niet veel tijd deze week voor uitgebreide maaltijden dus onze discussie is weer even uitgesteld. (Paul blij!) Druk, Druk, druk. Vanavond maar snel; wat tomaatjes uit de oven,(kort gegaarde) aardappeltjes met wat olie en rozemarijn in een schaalte ernaast. Een biefstukje gewoon in de pan gebakken.

  • Tomaatjes uit de oven; voor twee personen
  • olijfolie
  • 4 tomaatjes (kies een smakelijke soort) in vieren gesneden
  • 1 kleine rode ui, in flinterdunne schijfjes
  • 1 teentje knoflook, héél fijn gesneden
  • wat verse rozemarijn
  • wat boursinkaas
  • wat olijven
  • peper en zout

De tomaten in partjes snijden en met de uiringen, knoflookflinters en rozemarijntakjes in een met olijfolie ingevette ovenschaal schikken. De olijven verdelen over de tomaatjes. Peper, zout erover strooien . De boursinkaas, of geitenkaas of wat-ook-voor-soort-dan-ook-kaas, erover brokkelen. Nog een paar druppeltjes olijfolie erover en hupla onder de gril in de oven. 10 minuten op 200 graden voldoet.

Kopje espresso toe, toch nog onthaast!

© ellen.

penne met kip, broccoli en tomaat

Posted on by

pasta met kip en broccoli

Ik had dit weekende van alles voor het eten gepland maar die plannen vielen een beetje in duigen. Ik bezeerde vrijdag mijn linkerhand bij het werken in de tuin en kon even helemaal niets meer. (ik ben linkshandig) Snijden, knippen, het gas aansteken of een pan met kokend water afgieten werd me iets te gevaarlijk. Geen ingewikkelde recepten dus. Gisteren aten we kaasfondue. Paul kan dat prima klaarmaken en het eet makkelijk met één hand. Vandaag ging het al iets beter en ik bedacht dat ik dan maar een simpele pasta zou maken; weinig werk en toch een smakelijk zonnig gerecht, dat zou wel passen bij zo’n bijna zomerse dag als vandaag.

Af en toe koop ik weleens een kipfilet, om zo maar eens een snelle maaltijd te maken. Een beetje saai vlees vind ik eigenlijk zo’n kipfilet, maar vandaag een goede oplossing. Je hoeft dit vlees maar even snel te bakken. Het behoeft wel wat smaakmakers vind ik. Dus met wat kort geblancheerde broccoli, een lente-uitje, wat knoflook en een tomaatje maakte ik een basis voor de saus. Een paar stukjes spek meebakken met de in stukjes gesneden kipfilet geeft al wat meer diepte aan de saaie kip.

  • Voor vier personen (wij hebben morgen nog een restje over)
  • 2 biologische kipfilets in stukjes gesneden
  • olijfolie
  • 2 lenteuien grof gesneden
  • 2 teentjes knoflook, geplet en fijngehakt
  • 4 tomaten in stukjes gesneden
  • 300 gram broccoli
  • peper zout en oregano
  • penne

Verwarm de olijfolie en bak daarin de stukjes spek even aan. Voeg de kipfilet erbij en bak ze rondom mooi bruin. Voeg ui en knoflook toe en bak ze even mee. Doe er dan de stukjes tomaat, peper zout en oregano bij en een scheutje witte wijn. Roer alle aanbaksels los en laat het geheel even garen. Blancheer intusssen de broccoliroosjes drie minuten in kokend water. Giet ze af en laat ze even ‘schrikken’ in koud water. Kook de penne wat korter dan op de verpakking staat en giet ze af.

Meng de saus door de penne, schep alles in een ovenschaal en schik de broccoliroosjes er over. Strooi er met gulle hand Parmezaanse kaas over en zet de schotel 10 minuten op 200 graden in de oven. Snel opdienen, glas wijn erbij en je hebt een snelle zonnige maaltijd!

Kopje espresso toe.

© ellen.

De Eerste Asperges van 2010!!!

Posted on by

De eerste asperges van 2010!

Het is voor ons toch ieder jaar weer een klein feestje; de eerste crocussen, dan de narcissen en dan… asperges! Asperges, vers van het land, vanmorgen in alle vroegte gestoken, en deze avond op onze borden! Mooier kan het eigenlijk niet.

Wij hebben het geluk dat we in Brabant wonen, in een dorp, omgeven door asperge-velden. Zo rond de tijd dat de narcissen hier in de Gemeentetuin beginnen te bloeien is het zaak om op te letten of ‘Het bord’ er al staat. Een bord met de aankondiging: “Asperges, nu ook geschild”, op de weg naar De Mortel, is voor ons de eerste ‘lentebode’.

Wat zullen De jongste Bediende en Marleen opkijken als ze op tweede Paasdag recht vanuit Canada aan onze Paasbrunch aanschuiven en in plaats van sneeuw, koude en winterse pot, hier een schotel asperges voorgezet krijgen. Dat wordt een droom van een jet-lag!

Ach lieve lezers in de Randstad, ik wil jullie niet jaloers maken en ik wil jullie zeker niet aanzetten tot het kopen van asperges uit Peru. Als het water je nu in de mond loopt, reis dan gewoon even af naar Brabant of Limburg. Maak er een gezellig uitstapje van en koop je asperges, vers van het land.

Recept; nou ja, een recept heb ik eigenlijk niet voor deze primeurs. Mijn advies is om de eerste asperges zo simpel mogelijk te eten. Kort koken, serveren met een hardgekookt ei, wat gesmolten boter en eventueel een plak lekkere gekookte ham. Beetje nootmuskaat erover misschien. Verder in het seizoen gaan we wel experimenteren met gestoomde, langzaam gegaarde, gegratineerde en ga-zo-maar-door, recepten voor asperges.

En wat we erbij drinken? Een witte wijn, een Luxemburgse Rivaner, heeft al jaren onze voorkeur. Lezers die ons blog al lang volgen kennen onze liefde voor Luxemburg en de Luxemburgse wijnen. We komen er vaak en slaan daar onze witte wijnvoorraad in. Een paar weken geleden las ik in de krant dat er weer een Aspergewijnverkiezing was gehouden door het Brabants Asperge Genootschap en dat men daar bijna unaniem gekozen had voor de Rivaner St Martin uit Luxemburg! Een prima keuze!

Wij hebben er vandaag van genoten! De asperges, de wijn, een feestelijke maaltijd!

© ellen.

Risotto met lentegroen…

Posted on by

risotto met lentegroen

Ik weet niet hoe het in de rest van Nederland was, maar hier was het gisteren fantastisch weer. Om drie uur gaf de grote thermometer bij station Eindhoven 20 graden aan! Een goede reden om wat eerder te stoppen met werken en vlug naar huis te gaan. Paul wachtte, samen met Hond Max al op het terras van Café Dientje. Als de zon opeens zo schijnt moet je ervan genieten. Na een lekker glas witte wijn had ik zin om iets lenteachtigs te koken. Ik had geen zin om nog boodschappen te doen en besloot risotto te maken met alle groen wat er in huis was; een flinke pluk basilicum, een onsje rucolla, wat verse bieslook leken me in ieder geval een begin.

Er zijn een aantal regels die ik aanhoud voor het maken van risotto:
* gebruik goede bouillon, niet van een blokje, maak zelf bouillon van vis, vlees, kip of groenten.
* laat de rijst korrel voor korrel de vetstof (olijfolie of boter) opnemen
* houd de bouillon tegen de kook aan
* blijf roeren, met kleine scheutjes bouillon toevoegen, en maar roeren

Voor 4 personen;

300 gram Arborio rijst
60 gram boter
1 flinke ui in fijne snippers,
1 glas droge witte wijn
ongeveer 1 ½ liter bouillon,
60 gram Parmezaanse kaas, vers geraspt
wat peper en zout

1 ons rucolla, flink wat basilicum en fijngehakte bieslook

40 gram van de boter in een ruime pan doen en verwarmen. De ui erbij en even zachtjes smoren. Dan de rijst toevoegen en omscheppen.
Alle korreltjes moeten met een klein beetje boter omgeven zijn. Voeg nu de wijn bij en roer goed om. Dan een beetje bouillon bij de massa gieten. De rijst moet steeds, net niet, onder staan. Roeren en roeren, bouillon erbij en weer roeren. Totale kooktijd is ongeveer 20 minuten. Maar blijf erbij en blijf alsmaar roeren, bouillon toevoegen en roeren. (Gedurende de hele kooktijd, zolang de rijst bouillon opneemt.) Als de rijst bijna gaar is, de geraspte Parmezaanse kaas erbij voegen, samen met het restant van de boter, en nog eens goed roeren. Dan al het groen erbij doen en nog eens voorzichtig omscheppen. Proef even en voeg naar smaak wat zout en peper toe.

Stukje Comtékaas toe, en natuurlijk een kopje espresso.

© ellen

 

Dutchmen’s coleslaw…

Posted on by

koolsalade

Wij eten, zeker in de wintertijd als de groene sla maar slapjes is, graag koolsalade. Meestal maak ik dan een uitgebreide salade van witte kool en verder wat ik zo vind in de koelkast; olijven, tomaten, uien, wortel, spekjes, geitenkaasje, ansjovisje, ach bedenk zelf maar. Alles kan. Maar nu schreef Janneke pas over de echte coleslaw ofwel “Dutchmens Coleslaw”. Dat klonk spannend. Het artikel vertelde ook nog dat de idee om rauwe gesneden kool aan te maken met azijn en als salade te eten naar Amerika werd geexporteerd door Nederlandse emigranten. De eerste verwijzingen naar recepten voor deze coleslaw zouden al stammen uit 1794! Een oeroud recept dus. Moesten we maar eens proberen;

  • Dutchmen’s Coleslaw voor 4 personen
  • 2 eetlepels Dijonmosterd
  • 1 eidooier
  • 1 eetlepel wittewijnazijn
  • zout en peper liefst versgemalen
  • 150 ml arachideolie
  • 2 teentjes knoflook, geplet en fijngehakt
  • 10 ansjovisjes, geplet en fijngewreven
  • 1/2 witte kool
  • 1 winterwortel
  • bieslook
  • platte peterselie
  • 3 eetlepels kappertjes
  • worcestersauce

Doe de eidooier , de azijn, mosterd, peper en zout in een kom en roer tot een glad mengsel. Voeg er druppel voor druppel de olie bij en blijf flink kloppen (met de mixer mag ook) Als de saus dik begint te worden de ansjovisjes en de knoflook toevoegen. Op smaak brengen met nog wat worcestersauce.

De kool in fijne reepjes of stukjes snijden of schaven. De wortel idem. De bieslook en peterselie fijnhakken en dan met de rest van de ingredienten tot een salade mengen. Als de saus te dik is nog wat verdunnen met een beetje azijn en over de salade gieten.

Paul vond deze coleslaw helemaal het einde, ik prefereer een koolsalade met minder mayo, alleen wat olijflie en citroensap vind ik frisser. Maar och, voor een keer was dit best lekker. Eventueel een stukje vlees erbij en wat gekookte linzen en je hebt een mooie maaltijd.

Kopje espresso toe.

© ellen

Zelfgemaakte ravioli met spinazie en gorgonzola…

Posted on by

zelfgemaakte pasta met een vulling van gorgonzola en spinazie

Er waren technische problemen met web-log. Al dagen kunnen wij niet in het web-log werken. Er lijken nu wat zaken opgelost maar het blijft de vraag of ik dit stukje ook echt kan plaatsen. Ik schrijf toch maar even door want er was juist dit weekend zoveel bijzonders te melden.

Laat ik maar beginnen bij zaterdag; eigenlijk zou ik moeten werken van 12.00 tot 14.30 uur. Dan is de hele dag gebroken, maar goed, voor een keertje is dat niet erg. Wel erg was dat er om 11.00 uur iemand belde dat ik niet hoefde te komen. Verkeerde afspraak, weet ik wat. Dat was dus even gruwelijk balen. Hele dag verpest. Ik besloot er maar niet te diep over na te denken en iets zinnigs te doen. Zelf pasta maken is zo’n werkje waar ik altijd weer een goed humeur van krijg.
Neem 300 gram pastameel, een snuifje zout en drie eieren. Kneden, uitrollen en je hebt een prachtig deeg om verder te verwerken. Zaterdag maakte ik kleine vierkante ravioli en vulde ze met een mengsel van

ongeveer 50 gram gorgonzola
250 gram spinazie
een eidooier
wat peper zout en nootmuskaat

De spinazie even blancheren en dan fijnhakken. dan de rest van de ingrediënten erdoor mengen en de op deegplakjes leggen. Het ravioli dichtvouwen en de randen stevig dichtdrukken. Leg ze op een droge doek tot ze allemaal klaar zijn. Kook de ravioli gaar in gezouten kokend water. In ongeveer 4 minuten zijn ze gaar.

Schep ze uit de pan en giet er wat gesmolten boter over, of maak een sausje van wat room, gehakte spinazie en wat gorgonzola.

Kopje espresso toe en de dag was toch nog goed!
©ellen.

Aardappeltjes met saffraan en tomaat; Papas Gadinatas.

Posted on by

aardappeltjes met saffraan en tomaat

Vandaag eindelijk een pril lentezonnetje en meteen een aangename temperatuur. De buitendeur open en eens even in de tuin rondgerommeld. De platte petersselie begint al nieuwe blaadjes te maken, de selderie is zelfs al iets verder in het blad, de crocusjes bloeien, de rozenstruiken schieten uit; kortom het lijkt erop dat het nu toch echt lente begint te worden!

Om dat te vieren een mooi zonnig schoteltje, een aardappelgerecht met saffraan en tomaat. Het duurt nog een hele tijd voor er verse tomaten zijn die geschikt zijn voor dit recept. Ik gebruikte dus gewoon tomaatjes uit blik, een prima vervanger. Ook nieuwe verse krieltjes zijn er nog niet, maar biologische Nicola aardappeltjes voldoen uitstekend. Neem biologische vastkokende aardappeltjes, even schillen en in stukjes snijden.

  • Voor vier personen:
  • 1 kilo aardappeltjes
  • 1 flinke ui, in dunne ringen gesneden
  • 3 tenen knoflook, fijngehakt
  • 1/2 liter blik tomaatjes
  • een plukje saffraandraadjes
  • 1 glas witte wijn
  • zeezout en peper
  • een handje lekkere olijven, mét pit
  • olijfolie.

Verwarm de olijfolie en fruit daarin de uienringen en knoflook zachtjes aan. Voeg de tomaatjes en de saffraandraadjes toe. Schep een paar keer goed om en doe de wijn erbij. Laat het mengsel nu inkoken tot een dikke tomatensaus. Voeg dan de aardappelstukjes toe en giet er zo veel water over dat de aardappeltjes net onderstaan. Breng alles weer aan de kook, zonder deksel, en laat koken tot de saus weer dik en glad is en de aardappelstukjes bijna gaar zijn. Voeg dan de olijven toe en laat nog vijf minuutjes doorsudderen zodat de olijven hun smaak kunnen afgeven. Serveer met wat verse basilicum en geroosterde pijnpitjes.

Wij aten er een salade van lauwwarme broccoli bij en een geconfijt eendenboutje. Het eendenboutje even verwarmen onder de gril.

Stukje Munster toe. En, natuurlijk een kopje espresso!

© ellen

Prei in vinaigrette…

Posted on by

prei

Zjak had een fles bijzondere wijn die hij met ons wilde delen, De Jongste Bediende en Marleen gaan op vakantie en de prei moest geoogst worden; reden genoeg voor een etentje!

Een paar weken geleden las ik op het weblog van Janneke Vreugdenhil een recept voor prei in vinaigrette dat me meteen aansprak. Die week besprak Janneke kookboeken van haar favoriete kookboekenschrijvers en ik moet zeggen dat onze smaak aardig overeen komt. Naast Marcella Hazan, één van mijn favorieten, besprak ze het boek van Hopkinson; “Roast chicken and other stories”. Uit dat boek komt dit recept, prei in vinaigrette. Je hebt er duimdikke prei voor nodig en dan is het natuurlijk fantastisch als je gasten een groententuintje hebben waar de prei net geoogst moet worden en je precies die duimdikke exemplaren kunt oogsten. Ik besloot het gerecht als voorgerecht te serveren maaar je kunt het ook met wat gekookte aardappeltjes als hoofdgerecht opdienen. Voor vier personen heb je 16 duimdikke preien nodig. Janneke vond dat nogal veel, maar hier gingen ze schoon op.

  • 16 dunne preien
  • 2 eetlepels gladde dijonmosterd
  • 2 eetlepels rodewijnazijn (ik gebruikte appelazijn)
  • 250-300 ml arachideolie
  • 2 hardgekookte eieren, fijngehakt
  • 1 eetlepel fijngehakte bieslook (was ik vergeten, zo verandert een recept toch altijd een beetje)
  • zout en peper

Was de preien zorgvuldig. In dit geval nog het meeste werk, prei uit eigen tuin kan veel zand bevatten. Snijd de wortelaanzet en de toppen van de prei. Breng een flinke pan water aan de kook, doe er zout bij en kook de preien hierin gaar. Giet ze af boven een vergiet en laat ze goed uitlekken en afkoelen. Doe mosterd, azijn, zout en peper in de keukenmachine of blender en voeg wat water toe. Schenk er terwijl de motor draait geleidelijk olie bij tot je een mooie gebonden saus hebt. Halveer de preien en leg ze met de snijkant boven op een mooie schaal. Besprenkel met de vinaigrette en strooi er de eikruimels over. Serveer met wat stokbrood en gezouten boter.

Het is nogal veel vinaigrette maar wat overblijft kun je nog zeker een week in de koelkast bewaren.

© ellen.