Oesters met Tabasco Chipotl (smoked)…

Het zal je niet ontgaan zijn, vorige week vierden we een beetje vakantie. Om het feest wat cachet te geven nam ik uit Nederland oesters mee. Niet dat ze in Luxemburg niet te krijgen zijn, maar ik kon vlak bij huis een hele mooie kwaliteit kopen voor niet al teveel geld.

Al eerder liet ik je weten dat Ellen vindt dat je met die beestjes niet moet klungelen. Gewoon besprenkelen met een beetje citroensap en een snuifje peper volstaat.

Ik denk daar ietsje anders over. Ik vind het lekker om de zilte smaak aan te zetten met wat pittigers. De combinatie van een paar druppels gefermenteerde vissaus (Nuoc Man) en een tikkeltje tabasco is een gouden greep.

Intussen leerde ik nog zo’n moordcombinatie kennen. Ik gebruikte Tabasco Chipotl, een paar druppels. Zilt, zuur, peperig en een vleug rooksmaak. Ik vond het geweldig. Over die Tabacso Chipotl zal ik nog schrijven, ik ben aangenaam verrast door die, mij tot dusverre onbekende, loot aan de tabascostamboom.

Pasta vongole, Grote Schoonmaak deel één…

pasta vongole

Een dag minder werken dat doet wat met een mens…, ik heb het nog nooit zo druk gehad. Ik meen dat ik op die extra vrije dag allerlei achterstallig onderhoud aan huis en tuin moet plegen. Dat is deels pure fun, maar deels ook vreselijk afzien. Na de carnaval ben ik begonnen aan wat men vroeger de ‘Grote Schoonmaak’ noemde. Ik herinner mij nog goed dat vroeger vóór de Pasen alles gepoetst, geschilderd en opgeschoond moest worden. Mijn moeder had er plezier in om bij het eerste voorjaarszonnetje alle ramen en deuren open te gooien en het hele huis van boven tot onder schoon te maken. Een nieuw kleurtje op de muren, een nieuw behangetje, gordijnen  naar de stomerij, tapijten werden in de tuin over het kloprek met de mattenklopper bewerkt. De bedden gingen naar buiten om te luchten. Zo werd het huis kamer voor kamer schoongemaakt, geschilderd en/of behangen. En als je kamertje dan helemaal schoon was, voorzien van nieuw behang en een bosjes narcissen op het in een nieuwe kleur geschilderd kastje, dan werd er getracteerd op gebakjes of iets anders lekkers en je mocht kiezen wat er die avond gegeten zou worden. Schoonmaak moest wel gezellig blijven vond mijn moeder…

Ik ben nog niet halverwege mijn ‘grote schoonmaak’ en heb pijn in mijn rug een stijve nek (van het plafond witten) een vervelend zwerende vinger van een kras met iets roestigs… Hoe deed mijn moeder dit toch allemaal zónder mopperen en vooral mét een stralend humeur…
pasta vongole
Een supermaaltijd vanavond na het harde werk dat was dus wel het minste. Zaterdag gekocht op de markt, superverse echte vongole. Kleine schelpjes met zeer smakelijke zeevruchtjes. Niet goedkoop, maar voor een schoonmaakfeestje prima geschikt; snel klaar, lekker en eenvoudig te bereiden;

voor vier personen:

  • een netje vongole (ongeveer 500 gram) Even wassen onder koud stromend water. Kapotte schelpjes weggooien.
  • olijfolie
  • 1 blik tomaten stukjes
  • 1/2 rode peper ( zaadlijsten wegsnijden en fijnhakken)
  • 1/2 bol verse knoflook of een teentje knoflook fijngehakt
  • 1/2 ui en snippers gesneden
  • 1/2 glas droge witte wijn
  • twee eetlepels versgehakte platte peterselie
  • pasta, bij voorkeur linguinne of spaghetti

Bak de ui en knoflook met de stukjes rode peper in de verwarm de olijfolie zachtjes aan. Voeg de tomatenstukjes erbij en smoor ales een paar minuutjes. Voeg de wijn erbij en laat de saus zachtjes pruttelen. Zet intussen een pan op en kook het water voor de pasta. Kook de pasta en voeg twee minuten vóór het einde van de kooktijd van de pasta, de schelpjes bij de tomatensaus. Schep de schelpjes om en om in de saus tot ze nét opengaan. Giet de pasta af en voeg ze bij de tomaten/schelpjes. Strooi er met gulle hand versgehakte platte peterselie over en dien snel op.

En hoe je dat dan eet?  De spaghetti rol je op een vork en met je vingers pak je de schelpjes en slobbert ze leeg… Vingerfood dus! Glas witte wijn erbij en natuurlijk een kopje espresso toe.

© ellen.

 

 

 

 

Pasta met mosseltjes in tomatensaus…

pasta met mosselen
Eergisteren stonden er mosseltjes op het menu. En zoals meestal bleven er een stel over. Gewoonlijk dienen die dan de lunch van de volgende dag, maar gisteren verwerkte ik ze in een eenvoudige pastasaus. Als basis gebruikte ik de ingemaakte tomaten (alweer de laatste pot!).

Het ging als volgt: in een stoofpan liet ik twee fijngesneden sjalotten en twee fijngehakte tenen knoflook glazig worden. Dan ging daar twee derde van de literpot tomaten bij (bliktomaten, of enig ander tomatenpreparaat kan ook, maar de smaak zal veranderen). Peper uit de molen en een tikkeltje zout erbij en de saus was klaar om een uurtje op een heel zacht vuur te stoven en te reduceren. Na vijftig minuten ging er een forse hand gehakte peterselie door de saus en maakte ik de saus af met een klein beetje harissa en een kneep uit de tube tomatenpuree. Even goed doorgeroerd en dan de mosselen bijgevoegd. Intussen gaarde ik de spaghetti. De afgegoten spaghetti werd in de stoofpan geschud, goed doorgeschept en het gerecht kon op tafel. That’s all…

Mosseltjes in een milde, licht zurige tomatensaus. Geweldig van smaak. Evengoed zal ik volgende keer proberen de saus een meer vissige smaak te geven (met ansjovis, een beetje visfond, fijngehakte sardientjes?). Ik weet het nog niet, ik moet er nog over nadenken…

Kerstkreeft…

Het was nog donker (natuurlijk was het nog donker) toen ik me in de vroege Kerstochtend naar huis spoedde. Ik kwam onderweg geen levende ziel tegen. Ik was op tijd op het werk vertrokken, voor mijn  doen aan de vroege kant. Ik stelde me voor dat ik snel het ontbijt zou verzorgen. Maar thuis zat Ellen al in vol ornaat aan de ontbijttafel.

Er was kreeft, en er was hele delicate mayonaise, verrijkt met room. Er was heilbot, er was raketsla. Er was vruchtensap, koffie en goed brood. Er waren kado’s…

De maaltijd voldeed geheel aan mijn verwachting. Ik had me er de hele nacht al op verheugd. Ik dronk er een gals Loirewijn bij (twee, eh drie…). En wat heb ik daarna lekker geslapen.

En wat eten we met kerstmis???

hazenrug met kersensaus 003

We hebben dit jaar nog niets geschreven over kerstmis. Ik had er ook niet zo’n zin in. Paul moet beide kerstnachten werken en dus overdag slapen. Daarom houden we het dit jaar maar heel rustig. Geen traditioneel kerstdinner met een groot gezelschap. Jammer maar het is niet anders. Ik zorg dat ik een paar mooie boeken te lezen heb en een goeie film. Natuurlijk ga ik ook wel iets extra lekkers koken maar het zal allemaal heel bescheiden zijn. Paul vroeg me om weer eens bouillon te maken van een duifje. Een mooie dubbelgetrokken consommé van duif wordt dus ons voorgerecht en daarvoor iets met kleine grijze garnalen, daar is het nu het goede seizoen voor. Misschien wel een echte retro garnalencocktail? Dat is weer helemaal “in”! Janneke schreef er vandaag ook al over in haar kolom.

Als hoofdgerecht maak ik hazenrug met een saus met Amarenekersen. Erbij puree van aardappelen en peterseliewortel en spruitjes met kastanjes.

Voor het dessert ijs gemaakt van pruimen en armagnac.

Zo, voor wie nog moet bedenken wat er met de kerst op tafel komt is dit toch een aardig voorbeeldmenu. En voor degene die iets geheel anders zoeken zou ik zeggen kijk op dit weblog ook eens bij de kersttips van vorige jaren. Als je in het zoekmachientje het woord kersttip intypt krijg je hele reeksen met suggesties voor het kerstdiner.

Ik wens jullie allemaal veel plezier bij de voorbereidingen!

© ellen.

 

Spaghetti Vongole.

pasta vongole
Het Ministerie heeft een echte Sligro-kaart op naam van Het Ministerie van Eten en Drinken, en wij maken daar af en toe gebruik van. Niet omdat dat deze groothandel zo goedkoop is, nee, het gaat ons vooral om producten die we elders niet kunnen kopen. Zo ook de aanbiedingen van deze week; het mosselseizoen is nu echt op gang aan  het komen en de Sligro adverteert deze week met mosselen, maar ook andere tweekleppers als kokkels, palourdes, scheermessen en vongole. Ik zou vandaag een dagje in Veghel gaan werken om samen met collega Angela een begrotingsvoorstel te maken. Dat kwam dus prima uit ; Paul bracht mij vanmorgen met de auto naar Fontys Pabo Veghel en reed daarna naar de Sligro (eerste vestiging en ‘moederhuis’ van SLIppens GROothandel). Opdracht om wat van die lekkere schelpjes te kopen. Nou ja, stuur Paul om een boodschap en hij komt met 12 flessen wijn thuis…maar goed, ook met de schelpjes!
vongolePasta vongole dus vanavond, voor twee personen;

  • 500 gram vongole (gewicht met schelp)
  • olijfolie
  • 2 grote vleestomaten, even ontvellen en fijnsnijden
  • 1 ui, fijn gesneden
  • 2 teentjes knoflook, geplet en daarna fijngesneden
  • een halve rode peper, zonder de zaadjes
  • scheut witte wijn (ik gebruikte een pinot blanc uit de Elzas)
  • peper en zout.

Timing is belangrijk bij dit voor de rest zo simpele gerecht. De schelpjes moeten niet te lang stoven, de spaghetti moet precies ‘al dente’ zijn.

Verwarmde olijfolie en smoor daarin ui en knoflook. Bak dan de stukjes tomaat even mee en blus af met de witte wijn. Laat de saus nu even inkoken en voeg peper en eventueel wat zout toe. De spaghetti kookt intussen en zou bijna klaar moeten zijn. Dan kunnen de schelpjes bij de saus gevoegd worden. Snel even om-en-om scheppen. Spaghetti afgieten en bij de saus met schelpjes voegen. Voorzichtig omscheppen en meteen opdienen.

Glas witte wijn erbij en natuurlijk: Espresso toe!

© ellen.

 

 

 

Mosselen met witte wijn.

 mosselen

Vanavond aten we mosselen, voor ons de eerste van dit seizoen. Vóór ik naar Luxemburg vertrok waren ze al te koop, maar de berichten over “te klein, nog niet zo goed”, hielden ons tegen. En om nu in Luxemburg Nederlandse mosselen te eten vond ik ook zo’n vreemd idee.

Met de eerste mosselen doen wij het net zo als met de eerste asperges: gewoon eerst maar eens heel klassiek klaarmaken en dan, gaande het seizoen, allerlei vernieuwende recepten uitproberen. Vandaag mosselen met groenten en witte wijn.

  • voor twee personen
  • 2 kilo mosselen
  • 1 flinke prei
  • 1 wortel
  • 1 teentje knoflook
  • 2 stengels bleekselderij
  • een flinke klont gezouten boter (vanzelfsprekend wel échte boter gebruiken!)
  • peper
  • 1 glas witte wijn (ik gebruikte een Luxemburgse Rivaner vandaag)

groenten voor de mosselen

Snijd alle groenten in kleine stukjes. Verwarm de boter in de mosselpan en smoor daarin de groenten ongeveer 5 minuutjes. De groenten geven dan meer smaak en de soep/saus wordt lekker romig. Kijk intussen de mosselen na op slechte exemplaren en gooi die weg. Voeg de mosselen bij de groenten, strooi er gul peper over en schep even om. Giet er een flink glas witte wijn over en breng de mosselen aan de kook. Schep ze nog een keer om en dien ze meteen op als de schelpen open zijn. Laat de mosselen vooral niet te lang doorkoken, dan krimpen ze en ze worden taai!

Geef er zelfgebakken frieten bij of knapperig brood en zelfgemaakte knoflookmayonaise.

Kopje espresso toe, met een glas Calvados (een vakantiegeschenk van JanAns uit Normandië) maar daarover later meer!

© ellen.

Linguine met vongole…

23 mei 2011

pasta vongole

Vrijdag kocht Paul bij de Sligro een portie vongole; in dit geval vongole
veraci, in Nederland ook wel tapijtschelpen genoemd. Ik ben er dol op maar
helaas zijn ze hier in Brabant bijna nooit te koop, mooi dus voor een zondagse
zonnige maaltijd. Je kunt er ongetwijffeld van alles mee doen maar ik houd het
maar simpel zodat de smaak van de schelpdiertjes zo natuurlijk mogelijk blijft.
De soort pasta die je gebruikt moet niet te dik zijn; een dunne spaghetti of
linguine. Ik gebruikte linguine van mijn favoriete merk De Cecco. Hier nogal
duur maar in Luxemburg altijd wel ergens in de reclame. Wij nemen dan ook altijd
een voorraadje mee naar huis.

  • Voor twee personen:
  • 500 gram vongole (met schelp)
  • 1 kleine sjalot, fijngehakt
  • 2 teentjes knoflook, geplet en fijngehakt
  • een blikje tomaten
  • een klein rood pepertje, het zaad verwijderen en in dunne reepjes
    gesneden
  • wat olijfolie
  • peper en zout
  • linguine
  • een handvol verse gehakte peterselie

Verwarm de olie en smoor daarin de sjalot en knoflook zachtjes goudgeel. Voeg
de pepersnippers erbij en bak ze even mee. Doe er de tomaten bij en laat alles
even inkoken tot je een mooie saus hebt. Kook intussen de linguine. Voeg vlak
voor de linguine klaar is de schelpjes bij de tomatensaus en laat ze openstomen.
Het vocht dat vrij komt geeft een extra fijne smaak aan de saus.Giet de pasta af
en roer ze door de tomatensaus. Strooi er de peterselie over en dien snel op.
Een mooi glas witte wijn erbij en je hebt een heerlijke zonnige maaltijd in een
paar minuten.

Kopje espresso toe natuurlijk.

© ellen.

Risotto met vis en langoustines

risotto met langoustines en vis

Er lag al tijden een zakje in de diepvries met 8 langoustines. Te weinig om iets mee te beginnen, teveel om plaats in de diepvries in te nemen. Daar moest dus maar eens iets mee gebeuren. Ik had ook nog een stukje Vitoriabaars van ongeveer 250 gram en wat garnalenbouillon. Ik besloot maar eens een risotto met vis te maken. Bij officiele recepten gaan er dan meestal nog meer soorten vis in maar ik besloot gewoon eerst eens netjes op te maken wat er in huis was. Je zou deze risotto ook kunnen maken met garnalen, gebruik dan in ieder geval de schillen om bouillon te maken. Bouillon is een belangrijk ingrediënt in de risotto.

  • Risotto met langoustines en vis
  • 250 gram risottorijst ik gebruikte arboriorijst
  • 8 kleine langoutines
  • 250 gram gefileerde vis
  • 1 kleine ui
  • 50 gram boter
  • 1 glas droge witte wijn
  • versgehakte platte peterselie
  • 50 gram boter
  • maak de bouillon van :
  • water of een restje bouillon
  • de schalen, koppen en scharen van de langoustines
  • 1 eetlepel tomatenpuree
  • 1 kleine rode peper
  • wat selderij en peterselie
  • peper en zout. Laat dat alles ongeveer 20 minuten zachtjes trekken.

Pel de langoustines en bewaar de schalen en koppen voor de bouillon. Snijd de vis in niet te kleine stukjes. Maak de bouillon en zeef hem na 20 minuten. Stoof de stukjes vis en de langoustines even gaar in de bouillon en houd ze apart. Houd de bouillon warm.

Smelt de boter in een pan met een dikke bodem. Fruit hierin de ui en knoflook zachtjes glazig.
Doe de rijst erbij en roer goed tot alle korrels met boter bedekt zijn. Als alle korreltjes heet zijn kun je de wijn toevoegen. Laat de wijn verdampen tot de ui en rijst droog zijn.

Voeg nu bouillon toe, telkens een á twee soeplepels per keer. Roer voortdurend over de bodem van de pan. Als de bouillon is opgenomen voeg je weer nieuwe toe.
Ga op deze manier 15 tot 20 minuten door. Doe na 10 minuten de restjes van de vissaus bij en blijf roeren tot de rijst gaar is. De korrels moeten van buiten gaar zijn en van binnen nog wat ‘beet’ hebben.

Draai het vuur uit, voeg de stukjes vis en de langoutines erbij en laat de risotto een minuut rusten. Meng dan de koude boter door de risotto. Breng verder op smaak met wat peper en zout en wat fijngehakte, platte peterselie. Sier de borden op met de scharen van de langoustines

Kopje espresso toe.

© ellen.

Mosselen op vrijdag…

5 feb. 2011

de eerste mosselen van dit seizoen

 

We liepen op vrijdagochtend samen naar de bus. Ik om een beginnetje te maken met de noodzakelijke ochtendwandeling van hond Max, Ellen om bij haar broodheer in de Grote Stad te geraken. Onderweg bespraken we de maaltijd voor ‘s avonds. Geweldige ideeën hadden we, maar het was allemaal bewerkelijk. En écht veel tijd zou er die avond niet zijn. Bij het kerkhof namen we afscheid. Ik vervolgde mijn wandeling, een rondje om kerk en kasteel. In de Heilige Geestlaan draaide ik me even om. Ik ving nog net een glimp op van Ellens bus. Lijn 121 naar Eindhoven.

Toen ik enige tijd later de supermarkt binnenstapte wist ik nog steeds niet wat ik wilde. Bij het schap vis, schelp- en schaalgedierte viel mijn oog op de mossels. Ik besloot niet verder te zoeken, mosselen zouden het worden. En hoewel we heel goede ervaring hadden met het eigen merk van AH koos ik toch naar gewoonte voor de iets duurdere verpakking van de firma Prins & Dingemanse.

Prei, sjalotje, knoflook en een Spaans pepertje, gesmoord in olijfolie en boter in de mosselpan. De mossels erbij en een flinke scheut witte wijn. De mossselen in vijf minuten garen. In die tijd de mossels twee maal omscheppen, zodat ook elke schelp écht kan openen. Blijf erbij en let op. Gaan de mosselen te lang dan schrompelen ze weg en worden het miniscule stuiterballetjes. Eeuwig zonde…

We aten er frietjes bij en goede mayonaise. En we dronken die prachtige witte wijn van de Loire.

Espresso en een stukje chocolade toe.

© paul