We liepen op vrijdagochtend samen naar de bus. Ik om een beginnetje te maken met de noodzakelijke ochtendwandeling van hond Max, Ellen om bij haar broodheer in de Grote Stad te geraken. Onderweg bespraken we de maaltijd voor ‘s avonds. Geweldige ideeën hadden we, maar het was allemaal bewerkelijk. En écht veel tijd zou er die avond niet zijn. Bij het kerkhof namen we afscheid. Ik vervolgde mijn wandeling, een rondje om kerk en kasteel. In de Heilige Geestlaan draaide ik me even om. Ik ving nog net een glimp op van Ellens bus. Lijn 121 naar Eindhoven.

Toen ik enige tijd later de supermarkt binnenstapte wist ik nog steeds niet wat ik wilde. Bij het schap vis, schelp- en schaalgedierte viel mijn oog op de mossels. Ik besloot niet verder te zoeken, mosselen zouden het worden. En hoewel we heel goede ervaring hadden met het eigen merk van AH koos ik toch naar gewoonte voor de iets duurdere verpakking van de firma Prins & Dingemanse.

Prei, sjalotje, knoflook en een Spaans pepertje, gesmoord in olijfolie en boter in de mosselpan. De mossels erbij en een flinke scheut witte wijn. De mossselen in vijf minuten garen. In die tijd de mossels twee maal omscheppen, zodat ook elke schelp écht kan openen. Blijf erbij en let op. Gaan de mosselen te lang dan schrompelen ze weg en worden het miniscule stuiterballetjes. Eeuwig zonde…

We aten er frietjes bij en goede mayonaise. En we dronken die prachtige witte wijn van de Loire.

Espresso en een stukje chocolade toe.

© paul