Wij vermaken ons nog steeds uitstekend hier in Luxemburg. Het weer is prima, niet té warm, zo’n 25 graden is net lekker. Toen ik (al weer weken terug) uit Nederland vertrok was het heet, heel heet. Ik bedacht dat het dan in de caravan soms erg warm wordt om te koken en dat dan een kookpit voor buiten eigenlijk een goede aanschaf zou kunnen zijn. Vriend Jan had net zoiets gekocht voor de vakantie en raadde mij aan om eens bij een Action winkel te gaan kijken. Ze verkochten daar een schattig éénpitsfornuisje, in een koffertje, voor slechts 11,95! Toevallig gingen vriend Jan en ik die dag eerst naar De Wit Kampeerwinkel in Schijndel (cadeautje kopen voor Nieta) en zagen daar het fornuisje, precies hetzelfde, voor 29,95!!! Snel van de Wit naar de Action dus! Het werkt op een bus gas (1,95 bij Action, 3,95 bij de kampeerwinkel!).

Het was hier niet zo warm dat ik naar buiten moest om te koken deze weken, maar vandaag wilde ik forel bakken en dat is zo’n gedoe in de caravan, (zonder afzuigkap) een goede reden dus om het fornuisje (!) maar eens uit te pakken en in gebruik te nemen. Een echt succes! Geen olielucht binnen. De pit was groot genoeg voor onze vispan en, natuurlijk het belangrijkste: de forel was heerlijk!

Truite meunière, forel op de wijze van de molenaarsvrouw. De forel even door wat bloem wentelen en dan snel bakken in olie (zonnenbloem- of arachideolie). Koop per persoon één forel, liefst “Truite Arc en Ciel” (regenboogforel), dat zijn de lekkerste.

Wij aten er wat salade bij en een paar gebakken aardappeltjes.

En, natuurlijk espresso toe. Mét een Macaron. Ik kocht ze vandaag bij de nieuwe Cora supermarché in Bertrange. Vooral de macarons citroen/basilicum veroverden ons hart! Smeltend, zacht, fris…

© ellen.

Enige tijd geleden alweer kregen we een pakketje Tilapiafilets aangeboden. Netjes ingevroren verpakt in hapklare brokken van 110 gram per filet. Zelf kopen we eigenlijk nooit Tilapia, maar vrienden zaten met een partijtje omhoog, questie van te veel…

Tilapia komt van oorsprong uit de Afrikaanse wateren, maar de vis nam lustig deel aan de globalisering, met als gevolg dat je hem intussen verspreid over de hele wereld kunt vinden. Hij wordt ook in Nederland gekweekt. Die van ons kwam uit China. (Over “food-miles” gesproken!)

Enfin, een aangeboden paard laat zich niet graag in de bek kijken, dus wij accepteerden het aanbod. En gisteren avond maakte ik een schoteltje met de vis. Voor twee personen.

• 200 gram Tilapiafilets,
• 2 tomaten,
• 1 ui,
• 1/4 gele paprika,
• 5 schijven citroen,
• 2 eetlepels olijfolie,
• scheutje room,
• klein handje geraspte kaas,
• peper en zout,

Doe 1 eetlepel olie in een ovenschaal en smeer de olie uit over de bodem. Snijd de tomaten in plakjes en bedek er de bodem mee. Snijd de ui in ringen en gebruik de helft om op de op de tomaten te leggen. Hak de paprika in heel kleine stukjes en strooi die over de groenten. Bestrooi alles met een beetje zout en flink wat peper uit de molen. Versnijd de visfilets in flinke brokken en leg ze op de groenten. Sprenkel er de andere lepel olie over en strooi er weer een beetje zout op en flink wat peper. Drappeer er de rest van de ui op en bedek de vis voor een deel met schijven citroen. De kaas gaat over de rest van de vis. Bestrooi eventueel met nog wat peper. Verdeel de room over vis en groente en plaats de schotel in een voorverwarmde oven bij 180 graden. Na twintig minuten (de room moet pruttelen) is de schotel klaar.

We aten er nieuwe aardappeltjes bij van de Groentemarkt, zelf geschraapt en écht vele malen lekkerder dan de krieltjes uit de super.

© paul