Flammenkueche

flammenkeuche
Gisteren een echte zaterdagmaaltijd, Flammenkueche! Een ideaal gerecht voor een informele maaltijd met vrienden of familie aan de keukentafel.

Flammenkueche is een gerecht uit de Elzas. Het is daar  een goed gebruik om ‘s avonds een glas wijn te gaan drinken in een Winstub en er dan een Flammenkueche bij te eten. Een soort pizza, een dunne laag deeg met daarop een mengsel van kwark en  room, belegd met  ui, spek en kaas. Een gezelschap bestelt een fles wijn en een paar Flammenkueche. De koeken komen één voor één op tafel. Ze worden op houten planken geserveerd, in 8 of meer stukken gesneden. Ieder eet dan een paar stukken en als de koek op is wordt er een volgende geserveerd. Zo is wat je op tafel hebt altijd lekker warm. Als je thuis deze Kueche maakt moet je dus tijdens de maaltijd wel even de volgende Kueche beleggen, maar als je zorgt dat alles klaar staat is dat zo gebeurd. Echt een keukentafelgerecht dus!
Dit is mijn versie van de Elzasser Flammenkueche;

  • Voor ongeveer 8 stuks (8 personen)
  • 1000 gram bloem
  • 2 zakjes gedroogde gist
  • 1 eetlepel olijfolie
  • zout
  • water

Laat de gist even weken in lauwwarm water. Meng dat door de bloem, voeg zout en olie toe en zoveel water tot je er een mooi soepel brooddeeg van kunt kneden. Kneed ongeveer 100 slagen en laat het deeg onder een doek rijzen op een warme plaats.
Na ongeveer 1,5 uur kneed je het deeg nog een keer goed door en verdeel je het in 8 porties. Laat de porties nog even rijzen.
Zet de oven op 220 graden en het bakken kan beginnen.
Voor de vulling gebruikte ik:

  • 400 gram volle kwark
  • 200 ml crème fraiche
  • peper en zout
  • 300 gram ontbijtspek in kleine reepjes
  • 5 flinke uien in ringen gesneden
  • 400 gram Munsterkaas in dunne plakjes gesneden.

Rol het deeg per portie uit tot een hele dunne lap. Vet de ovenbakplaten in met olie en beleg de bakplaat met het deeg. Smeer daarop een dunne laag van het kwark/crème fraiche mengsel. Verdeel daarop de uienringen en spekjes en schik de plakjes kaas zó dat ieder deel wat kaas heeft.
Schuif de bakplaat in de oven en bak ze in ongeveer 15 minuten mooi lichtbruin. Snijd de Kueche in 8 stukken en serveer ze dan op een houten plank. Begin meteen met de volgende Kueche.
De laatste Kueche belegde ik met partjes appel met wat honing en kaneel en een scheutje whisky.

Kopje espresso toe!

© ellen.

Hachis Parmentier voor een groot gezelschap

carnaval 2013 dinsdag
We hebben nog wat in te halen om te beschrijven op deze website, carnaval of niet; er moet toch gegeten worden! Traditioneel doen we dat met onze hele vriendengroep en wie er verder honger heeft kan ook mee-eten. Zo verzameld zich ieder jaar een bont gezelschap[ aan onze keukentafel. Dit jaar hadden we er ook in de kamer een tafel bijgezet; plaats voor zo’n 24 mensen in totaal. Het menu wordt ook steeds traditioneler; zondag Kerriesoep van Anita en nog een pan soep door mij gemaakt. Dit jaar maakte ik ossenstaartsoep met veel groenten. Erbij brood met kaas, ham of worst en een flinke schaal met komkommer en tomaten. Maandag maakte Neel een grote pan Limburgs Zoervleis; erbij brood, en tomaten en komkommer. En dinsdag Hachis Parmentier. Vorig jaar voor het eerst gemaakt voor het carnavalsgezelschap, dat beviel meteen zo goed dat ik het dit jaar maar weer maakte. Geen typisch carnavalseten, als dat überhaupt nog bestaat.  Vroeger aten mensen zelfgemaakte erwtensoep of boerenkoolstamppot met worst. In de keuken bij café Dientje kon je een prima uitsmijter bestellen of goeie zelfgemaakte soep. De laatste jaren zijn het vooral friet en frikadellen die er verkocht worden. Jammer, is er zoveel lekker eten te bedenken dan alleen maar vette hap. Goed, wij eten wel thuis, kunnen we ook even uitrusten.

Hachis is eigenlijk heel makkelijk klaar te maken in een flinke hoeveelheid. Je kunt alles van te voren bereiden. Je hoeft de schotels dan maar zo’n 40 minuten in de oven te verwarmen.

  • Voor een flink gezelschap:
  • 2 1/2 kilo half om half gehakt
  • 3 kilo uien, 1 kilo rode uien , 2 kilo gewone uien, in fijne ringen gesneden
  • wat gehakte platte peterselie
  • Puree van 6 kilo aardappelen
  • olijfolie
  • peper, zout en wat raz-el-hanout
  • wat kleine klontjes boter voor op de puree
  • 2 grote braadsleden van 26x37x6 cm Deze schalen kunnen tegelijk in mijn oven en zijn precies groot genoeg voor deze hoeveelheid

hachis

 

Ik begon dinsdag al vroeg met het bakken van het gehakt. Telkens een kleine portie in de koekenpan bruin bakken en verdelen over de bodem van de ovenschalen. Breng op smaak met peper, zout en wat raz-el-hanout kruiden. Daarna de uien, ook in porties bakken en over het gehakt verdelen. De fijngehakte peterselie erover strooien. Maak intussen puree van de gekookte aardappelen. ( stampen of door de knijper. Houdt de puree mooi luchtig. Verdeel de puree over de gehakt/uienmassa en leg er hier en daar een klein klontje boter op. Laat de Hachis in een voorverwarmde oven op 170 graden in ongeveer 45 minuten warm worden. Tomaten/komkommersalade erbij en je hebt een maaltijd voor zeker 22 personen zonder al teveel moeite.

De beide schalen gingen schoon op! Een prima bodem voor de laatste carnavalsavond.

Geen espresso toe; Bier!

© ellen.

 

Taartje met amandelen en bloedsinaasappel

taartje met bloedsinaasappel en amandelen
Het is weer tijd voor bloedsinaasappelen, ik zag ze vorige week opeens op de markt liggen; meteen gekocht natuurlijk. Ik vind ze heerlijk, ze hebben een mooi ronde bitterzoete smaak. Als ze te koop zijn; meteen doen, het seizoen is maar heel kort. Je kunt er in de keuken van alles mee doen. Verwerk ze bijvoorbeeld  in een salade met venkel of bij de witlof.  Ik bedacht vandaag om de bloedsinaasappelen te gebruiken in  amandeltaartje. Het deeg bestaat uit eieren amandelen, suiker en sinaasappelrasp. Je bakt de taart eigenlijk ondersteboven en op de bodem leg je wat sinaasappelschijfjes. Bloedsinaasappels zijn dan extra decoratief.

  • Voor een springvorm van 18 centimeter:
  • 2 kleine, bloedsinaasappels
  • 4 grote eieren
  • 175 gram fijne suiker
  • 225 gram gemalen amandelen
  • 1 glas rum

Bekleed de bodem van de springvorm met bakpapier. Smeer de zijkanten in met boter en bestrooi met wat fijne suiker.

Boen de sinaasappels goed schoon en snijd één van de sinaasappels horizontaal in dunne schijfjes. Leg de schijfjes sinaasappel in een mooi patroon op de bodem van de springvorm. Rasp de schil van de andere sinaasappel en pers het sap eruit. Bewaar het sap.

Doe de eieren in een kom en klop tot je een schuimig mengsel hebt. Voeg de suiker toe en blijf kloppen tot de massa mooi stevig is en je een streep kunt trekken met een mes. Spatel er dan voorzichtig de sinaasappelrasp door en de gemalen amandelen.

Verwarm de oven voor op 160 graden en bak het taartje in ongeveer 45 tot 50 minuten gaar. Laat de taart 5 minuten rusten. Stort de taart, met de onderkant boven, op een bord, verwijder de ring en het bakpapier. Meng de rum met het sinaasappelsap en sprenkel dat over de taart.

© ellen.

Galette des Rois; Driekoningenkoek

Galette des Rois

Het is vandaag Driekoningen, hier in Nederland een wat in de vergetelheid geraakt feest. In Belgie, Frankrijk en Luxemburg wordt het Driekoningenfeest wel gevierd. Men beschouwt de dag daar als de afsluiting van de feestperiode rond Kerstmis. Bij alle patissiers in die landen kun je deze dagen de Galette des Rois kopen; een Driekoningenkoek compleet met een Gouden kroontje en een verstopt ‘boontje’ erin. Degene die het Boontje in zijn of haar stukje gebak aantreft  is dan de hele dag Koning of Koningin. Er zijn al lange verhandelingen geschreven over het gebruik, daarover later meer.

Dat ‘Boontje’ is natuurlijk ook allang geen Boontje meer. Tegenwoordig gebruiken patissiers kleine porceleinen beeldjes om in de driekoningentaart te verwerken. Er is zelfs een patissier die echte diamanten verwerkt in de koeken. Zo’n koek kost ook wel wat natuurlijk…

Vandaag was het bij ons ook een beetje feest; de eerste Carnavals-Pêkskes-naaidag. Goeie reden om dan maar zo’n driekoningentaart te bakken. Maar hoe? Ik kocht al eens zo’n  Galette des Rois in Luxemburg, maar had geen idee hoe je zoiets maakt. Ik heb dus maar zelf iets verzonnen waarvan ik dacht dat het zo goed mogelijk leek op de taart die ik in Luxemburg ooit kocht. Spannend wel. De eerste foto maakte ik vanmiddag na het bakken. Of de inhoud ook geslaagd was bleef nog even geheim tot na het eten. ( de taart was het dessert)
galette des rois
Eerlijk gezegd was ik heel tevreden over mijn versie van… en belangrijker nog… iedereen vond het lekker, behalve Neel, maar die lust geen amandelspijs…

Goed, het recept voor een geïmproviseerde Galette des Rois:

  • 14 plakjes roomboterbladerdeeg
  • 300 gram amandelspijs
  • 4 eieren
  • een flinke scheut Cointreau
  • 1 losgeklopt ei om het deeg mee te bestrijken

Zorg dat de amandelspijs wat lauw is, en dus wat handelbaar. Doe de spijs in een kom en voeg de eieren erbij. Begin langzaam te kloppen op een lage mixerstand. Voer de snelheid langzaam op en klop tot je een mooie egale massa hebt.

Rol het bladerdeeg uit en bekleed een ingevette platte vlaaivorm (doorsnee 28 cm) met de helft van het deeg. Spatel de vulling erin, verstop Het Boontje (ik gebruikte een mooie schoongewassen kiezelsteen) (niet te klein, ik wil de geen gebroken tanden op mijn geweten hebben, naar mijn idee is een flinke steen minder gevaarlijk) en maak een deksel van de andere helft van het deeg. Houd wat kleine stukjes achter om te versieren. Steek wat hartjes, bloemetjes of wat dan ook uit. Druk de randen goed aan. Plak de versiering erop en bestrijk alles met losgeklopt ei. Maak een piepklein gaatje om de stoom te laten ontsnappen. Bak de taart in de voorverwarmde oven op 160 graden. 40 minuten.

Andy trof de kiezel in zijn stukje taart; Hij is de Koning vandaag!

DSC_0018
Nou ja, en met de Pêkskes komt het ook wel goed…
Kopje espresso toe!

@ ellen.

Result

 

Pasteien voor een feestje

pastei

Paul is vandaag jarig en er komen een paar mensen een borreltje drinken. Daar moet dus iets lekkers bij; Pastei, wil de jarige! Het is alweer lang geleden dat ik deze pastei gebakken heb. Soms raakt zo’n recept gewoon even in de vergetelheid, maar de lekkere gerechten duiken vanzelf weer op. Ik maak deze pastei meestal met twee tegelijk, ze zijn prima voor feestjes en dan is één eigenlijk te weinig. Wil je er toch maar één bakken, halveer dan gewoon de hoeveelheden. Ik bak deze pasteien in platte vlaaibodems met een doorsnee van 30 cm.

  • 3 pakjes bladerdeeg, kant en klaar.
  • 1500 gram kipfilet, fijngemalen
  • 1000 gram gehakt
  • 2 eieren
  • 4 tenen knoflook,
  • peper, zout, nootmuskaat, peterselie en een eetlepel groene peperkorrels

Kneed deze ingrediënten goed door elkaar. Bak een klein beetje in een koekenpan om te proeven of er genoeg zout en peper in zit.

Laat het bladerdeeg ontdooien en rol het uit tot een mooie lap.
Bekleed daarmee de ingevette vormen en schep de vulling erin.

pastei
Snijd nu uit de rest van het deeg twee deksels op maat en sluit daarmee de pastei.
Maak in het midden een klein gaatje in het deeg en steek daarin een trechtertje van karton. Hierdoor kan de stoom ontsnappen. Ik heb één mooi roestvrijstalen pijpje, een keer gekregen van Jan, dat werkt prima, maar met een opgerold stukje karton gaat het ook.
Versier de bovenkant met wat deegfiguurtjes en bestrijk het deeg met een losgeklopt ei.
pastei
Bak de pasteien ongeveer anderhalf uur op 180 graden.

© ellen.

Kerstkoekjes deel twee; met rozemarijn en citroen…

koekjes met rozemarijn en citroen
Deze koekjes vragen wat langere voorbereiding; je moet het deeg 24 uur laten rusten. Intussen kan het suiker/rozemarijn/citroen mengsel optimaal smaak aannemen. Ik maakte dus gisteren het deeg en het suikermengsel en bakte de koekjes vanmiddag. Zojuist geproefd bij een kopje espresso na het eten; heerlijk, de moeite waard!

  • 200 gram boter
  • 120 gram suiker
  • 1/2 theelepel zeezout
  • wat vanillesuiker (liefst zelfgemaakt, de schil van gebruikte vanille bewaar ik in een potje met fijne suiker, de suiker neemt dan de heerlijke vanillegeur helemaal op. Kan niet op tegen gekochte vanillesuiker)
  • 1 theelepel citroenrasp
  • 250 gram bloem
  • 2 eetlepels citroensap
  • 2 eetlepels rozemarijnblaadjes
  • 2 theelepels citroenrasp
  • 50 gram fijne suiker
  • 1 eiwit
  • 4 rozemarijntopjes
Meng  suiker, zeezout, zachte boter, vanillesuiker en een theelepel citroenrasp met de mixer tot een smeuig geheel. Zet de deeghaken op de mixer, voeg bloem en citroensap toe en meng tot je een mooi deeg hebt. Vorm het deeg in drie rollen van ongeveer 20 cm. Wikkel het deeg in folie en laat het 24 uur rusten in de koelkast.
De rozemarijnnaaldjes heel fijn hakken en met 2 theelepels citroenrasp en 50 gram suiker mengen. Strooi dit mengsel op bakpapier en laat het een nacht op kamertemperatuur drogen.
De volgende dag het eiwit loskloppen. De deegrollen met eiwit bestrijken en door de rozemarijnsuiker wentelen. Het deeg vervolgens in plakjes van ongeveer 3/4 cm dikke schijfjes snijden, met eiwit bestrijken en nog eens door de rozemarijn wentelen.De koekjes op een bakblik schikken en in de voorverwarmde oven; 160 hete lucht, 10 to 12 minuten laten bakken.
Tip; voor de afwisseling kun je ook sinaasappel rasp- en -sap gebruiken in plaats van citroen. Tip van Paul; volgende keer wat Chilivlokken door het deeg. Lijkt me ook wel wat.
Heel bijzonder deze koekjes, dat in ieder geval!

Kerstkoekjes deel één; Ochsenaugen

kerstkoekjes
Ik schreef al eerder over de site van Essen und Trinken (Duitsland). Je kunt je daar abonneren op de receptenmail en dan krijg je elke dag via de mail een recept voor een bijzonder Kerstkoekje, de hele decembermaand lang! Ik was de koekjesrecepten eigenlijk alweer vergeten tot vorige week, geheel automatisch het eerste Weihnachtsplätzchenrezept in mijn mailbox rolde. Elke dag een nieuw recept, allerlei varianten koekjes en ze zien er allemaal even mooi uit. Elke dag verschillende deegsoorten en garneringen. In Duitsland bakt men vanaf het begin van de Advent allerhande koekjes voor de kerst. Ze worden tussen bakpapier in trommels bewaard en met Kerstmis cadeau gedaan aan familie en vrienden. Een mooie traditie. Ik ben bang dat de koekjes die ik vanmiddag bakte de Kerstdagen niet zullen halen; tegen die tijd zijn ze allang op. Vanmiddag was echt zo’n druilerige middag om maar eens wat van de nieuwe recepten uit te proberen;

Ochsenaugen ofwel Ossenogen; Dit zijn kleine ronde koekjes van amandeldeeg met een opstaande rand van marsepein, gevuld met bessengelei.

kerstkoekjes; Ochsenaugen

  • Voor het deeg
  • 80 gram gemalen amandelen
  • 150 gram zachte boter
  • 75 gram suiker
  • een beetje zout
  • citroenrasp van een halve bio citroen
  • 1 eigeel ( het wit gebruik je later) ei grootte M (Duitse zorgvuldigheid!)
  • 200 gram bloem
  • wat bloem om de aanrecht mee te bestuiven
  • Voor de rand
  • 100 gram poedersuiker
  • 200 gram onbewerkte marsepein
  • 1 eiwit
  • 1 eetlepel citroensap
  • Voor de vulling
  • gelei van rode bessen of andere rode confiture
  • eventueel wat gehalveerde pistachenootje en wat roze peperkorrels
De gemalen amandelen in een pan, zonder vet, heel lichtbruin roosteren en af laten koelen.
Dan de zachte boter met de suiker, een beetje zout, de citroenrasp en het eigeel tot een mooi egale massa roeren. De bloem en de gemalen amandelen er snel doorkneden. als alles goed gemengd is er een platte plak van vormen, in folie wikkelen en zeker een uur in de koelkast laten rusten.
Voor de rand; de marsepein, poedersuiker, eiwit, en citroensap met de mixer even opkloppen.
Het deeg dan op een met meel bestoven werkvlak uitrollen tot ongeveer 3mm dikte. Steek kleine rondjes uit het deeg (ongeveer 3,5 cm doorsnede). Bekleed twee bakblikken met bakpapier en bevochtig het papier met wat water. (even deppen met een natte doek is genoeg) Leg de deegrondjes op het bakpapier.
Vul een spuitzak met de marsepein-massa en spuit een ring op de deegrondjes. Zet de bakblikken in de voorverwarmde oven (hetelucht 160 graden/gas 180 graden) en bak de koekjes 10- 12 minuten. Haal de blikken uit de oven en vul de rand met een klein lepeltje bessengelei of confiture. Zet de blikken terug in de oven en bak nog 5 minuten.
Decoreer eventueel nog met pistachenootje en peperkorrels.
Bewaar de koekjes tussen bakpapier in een luchtdicht afgesloten trommel tot de Kerst, of eet ze gewoon snel op met een kopje espresso!
© ellen.

Hartige taart met spinazie en drie soorten kaas

spinazie/kaas taart
We waren vandaag van alles van plan; museumbezoek, lekker eten, film kijken… Het Museum dat lukte nog… Vanmorgen vroeg reden we binnendoor naar Tilburg. Onze Franse Tomtom Dame (heeft zo’n mooie zwoele stem) navigeerde ons langs mooie dorpjes en smalle wegen naar Tilburg, naar het Museum De Pont. We bekeken daar de tentoonstelling van Anish Kapoor. Geweldig; bijzonder, boeiend!

Lunch in het museum met een kop verse courgette/tomatensoep en goed brood voor een redelijke prijs.

Op de terugweg wilden we ook nog de brouwerij van de Trappistenpaters Koningshoeve bezoeken, maar helaas; Paul voelde zich niet echt fit en we besloten naar huis te rijden. Ook de gegratineerde oesters die we in gedachten hadden waren geen optie. Paul had even geen honger. Jammer! Ik besloot de spinazie, bedoeld voor de gegratineerde oesters, dan maar te verwerken in een soort hartige taart. Een bodem is snel gemaakt:

  • Het deeg
  • 110 gram ijskoude boter
  • 175 gram bloem met wat zout
  • ongeveer 100 ml ijskoud water

Hak de boter in kleine stukjes en werk ze dan zo snel mogelijk door de bloem, voeg water toe tot je een mooi gelijkmatig deeg hebt. Pak het deeg in folie en zet de deegbal een half uur in de koelkast.

Probleem was de vulling. Meestal gebruik ik dan ricotta, of creme fraiche… maar helaas, niet in huis. Het werd dus een geheel andere hartige taart dan anders; gewoon met wat er wél in huis was:

  • 400 gram verse spinazie, even blancheren en goed uit laten lekken. dan grof hakken
  • 200 gram vers geraspte Parmezaanse kaas
  • 125 gram buffel mozzarella, in kleine stukjes gesneden
  • een restje Bleu d’Auvergne, in kleine stukjes
  • 4 eieren
  • peper, zout, nootmuskaat

Blancheer de spinazie heel kort in een klein beetje water. Laat goed uitlekken en hak de spinazie grof. Meng in een grote kom de stukjes mozzarella met de geraspte Parmezaanse kaas. Klop de eieren los en roer ze door het mengsel. Schep het spinaziemengsel erdoor en breng het mengsel verder op smaak met peper, zout en nootmuskaat.

Haal het deeg uit de koelkast en rol het op een met bloem bestuifde aanrecht uit tot een plak van ongeveer 3 mm dik. Vet een bakvorm (vlaaivorm) in en bekleed met het deeg (ook de opstaande randen). Schep de vulling erin, verdeel de stukjes blauwe schimmelkaas erover en bestrooi met nog wat Parmezaans kaas. Bak de quiche in een voorverwarmde oven 30 minuten op 180 graden.

Lekker met een salade van kleine tomaatjes.

Kopje espresso toe! Toch een welbestede vrije dag!

© ellen.

 

 

Oelekan

oelek voor piendang ketjap

Wij zijn al jaren in het gelukkige bezit van een echte Oelekan; een mooie stenen vijzel, speciaal voor het fijnwrijven van de kruidenmengsels die in de Indonesische keuken heel veel gebruikt worden. Die mooie wrijfsteen kwam me vandaag dus goed te pas. Heel veel van de recepten van mevrouw Vuyk beginnen met het mengen en fijnstampen tot een mooie brij, van kruiden en specerijen. Het vlees wordt dan gemarineerd in deze kruidenpasta en vervolgens meestal gestoofd. Het vlees wordt in veel gevallen direct in de kruidenpasta met wat water, gestoofd. Zonder eerst aan te braden zoals ik meestal gewend ben. De kruidenpasta wordt omss wél even aangebakken in wat olie, vervolgens gaat het vlees erbij en wordt bedekt met water en alsnog gestoofd. Voor mij een echt andere manier van werken; maar het resultaat was prima.

Dit was de kruidenpasta voor het gerecht met het lamsvlees dat ik vandaag maakte;

  • 3 eetlepels uien, fijn gesnipperd
  • 1 teentje knoflook, gesnipperd
  • 1 theelepel sambal trassie
  • 1 theelepel laos
  • 1 theelepel gemberpoeder
  • stukje asem ter grootte van een walnoot
  • olie
  • en verder 500 gram lamsvlees
  • 2 eetlepels ketjap
  • 1 spriet sereh
  • wat zout
Wordt vervolgd…
© ellen.

De kalkoen is gearriveerd…

Begin juli van dit jaar vertelde ik je over die kalkoen die Marleen voor ons reserveerde. Nou, dit is-ie dan. Tikje brutaal, tikje struis. Zeg maar: haantje de voorste. De foto is alweer een paar dagen oud, het beest ligt intussen ontdaan van zijn jasje in de vriezer van  de Witte Brug 5, ten onzent.

De datum voor onze Thanksgivingday is gekozen, de gasten zijn aangezocht. (Het beest weegt een goede 4 kilo, daar zijn nogal wat monden mee te voeden.) Ergens begin december, je zult er nog van horen…

© paul