Hoe de enige echte carbonarasaus gemaakt moet worden weet ik niet, er zijn wel honderd manieren.
Iedereen vindt zijn of haar recept het meest authentiek. Over ieder ingrediënt in deze saus kun je van mening verschillen.  De één voegt room toe, de ander melk, weer een ander gebruikt witte wijn. Sommigen gebruiken rauwe eieren, anderen absoluut niet. Ook over de te gebruiken kaassoort verschillen de meningen; Parmezaanse, Romano, Pecorino, maar in ieder geval vers geraspt. Niet van dat kartonstrooisel uit een zakje. En wordt de saus gemaakt met pancetta, bacon of gewoon Hollands gerookt spek?

En dan de pasta soort; meestal spaghetti maar ook hierop zijn allerlei varianten te lezen. Marcella Hazan schrijft in haar boek de Klassieke Italiaanse keuken; “Ik kan me carbonara moeilijk met iets anders voorstellen dan met spaghetti”. Antonio Carluccio maakt zijn favoriete carbonara met Bucatini ofwel percilatelli, een hol soort spaghetti. Ik had geen gewone spaghetti in huis. Ik had nog Capellini no 1, een hele dunne spaghetti en Bavette no 13, een platte dunne pasta, zelfde kooktijd als gewone spaghetti. Ik gebruikte de Bavette, die leek me het beste passen bij de carbonarasaus.

Uit alle recepten en tips gebruikte ik wel iets en kwam tot de volgende saus;
Voor vier personen (als hoofdmaaltijd, met een salade erbij)
500 gram Bavette no 13
100 gram gerookt spek van de Sumiranboerderij, in kleine stukjes gesneden
4 eetlepels Pecorino
4 eetlepels Parmezaanse
2 eieren
2 tenen knoflook
2 eetlepels olijfolie
4 eetlepels droge witte wijn
flink wat versgemalen zwarte peper
1 eetlepel gehakte peterselie

Plet de knoflook en fruit de tenen in de olijfolie tot ze goudbruin zijn. Vis ze uit de pan. (lekker door de sla). Bak dan de stukjes spek in de olie tot ze knapperig zijn. Voeg de wijn toe en laat die even  doorkoken.
Neem een schaal waarin je de pasta wilt opdienen en breek daarin de eieren en klop ze even los. Roer er dan de kaas door, de peterselie en flink wat peper. Meng alles goed door elkaar.
Kook de pasta al dente. Voeg de afgegoten pasta bij het ei-kaasmengsel en schep alles goed om. Verwarm het spek nog even voeg dat, met het vocht ook bij de pasta.
Dien meteen op.
Geef er een salade bij.
© ellen.

Een snelle maaltijd vandaag, pasta, broccoli, worstjes, tomatensaus.
Ik wil vanavond nog een paar stukken gevulde speculaas bakken dus niet veel tijd aan het avondeten besteden.
Dit gerecht staat in een mum van tijd op tafel.
voor vier personen;
500 gram broccoli, in kleine roosjes verdelen en 3 minuten blancheren in kokend water. Dan uit het water scheppen en snel af laten koelen. Kook in hetzelfde water de pasta.

400 gram worstjes ( bijvoorbeeld kleine biologische sausijsjes) Even onder de gril.

Maak een saus van;
wat olijfolie
1 ui; fijngesneden, 1 teen knoflook; geplet en fijngesneden, 1 fijngesneden pepertje, wat gedroogde oregano
1 blik gepelde tomaten ( in blokjes)
zout en peper

Kook de pasta al dente en giet ze af. Giet er wat olijfolie over.
Schik de worstjes in een ovenschaal en doe de pasta erbij. Giet er de tomatensaus over en schik de broccoliroosjes erover. Leg er wat plakjes mozzarella tussen en zet de schaal 20 minuten in de oven op 175 graden.

© ellen.

Van een reguliere maaltijd zal vanavond wel niks komen. We gaan namelijk al vroeg op de avond naar het feestje bij Eupotours.
Vandaar dat ik voor tussen de middag dan maar een stevige lunch bereidde.
Even dacht ik dat het mijn Aglio, olio e peperoncino moest worden. Heel simpel, en toch zo ongeveer het lekkerst wat er bestaat.
Toen stuitte ik op een recept van Antonio Carluccio. Hij noemt dat: Mussentongetjes met eiersaus.
In dat recept hoort echter basilucum, en die had ik dan weer net niet in huis. Ik besloot het recept aan te passen, en wel door de basilicum te vervangen door salie. Ik weet ook wel dat het dan iets heel anders wordt. Maar die salie staat nog steeds mooi in blad in onze tuin, hij vormde zelfs de laatste maand nieuwe scheutjes, heel aromatisch.
Uiteindelijk is het door verschillende aanpassingen dan mijn eigen recept geworden.

Ik geef je het recept voor twee personen:
2 eetlepels gehakte (platte) peterselie
1 eetlepel gehakte salieblaadjes
2 eierdooiers
40 gram versgeraspte Parmezaanse kaas
1/2 vers pepertje, gesnipperd
3 eetlepels van de beste olijfolie
peper, zout en geraspte nootmuskaat
spaghetti naar behoefte

Ik kookte de spaghetti al dente. In de tussentijd mengde ik in een kom de peterselie en salie met de eierdooiers. Daar voegde ik de Parmezaanse kaas, het halve pepertje en de olie bij. Ik bracht het mengsel op smaak met peper, zout en nootmuskaat. Ik goot de pasta af en schepte die door het mengsel. Mijn heerlijk zalvig-zachte pastaschotel was klaar.

De foto is geen bjoetie, maar ik kon er niet meer van maken. Missschien leukt Ellen hem vanavond nog wat op…

© paul

Het is een rommelige bedoening in ons huishouden deze week. Gisteren had ik een etentje met ons team, vandaag was ik laat thuis en Paul moest bijna meteen daarna alweer naar zijn werk voor een vergadering. Niks gezellig samen eten dus. Jammer, maar soms is het niet anders.
Toch maar een hele snelle maaltijd gemaakt. Ik had honger gekregen van het reizen.

Ideaal is dan een snel bord pasta. Ik maakte spaghetti met tomaat en tonijn;

1 grote rijpe tomaat of een half blikje tomatenstukjes of, beter nog, pomedorinni
2 gedroogde pepertjes
1 teentje knoflook, geplet en fijngehakt
1 plak rauwe ham in stukjes gesneden
1 klein blikje tonijnstukjes
1 eetlepel kappertjes
wat verse peterselie
olijfolie

Smoor de stukjes ham, de pepertjes en het teentje knoflook even in de olie.  Dan de stukjes tomaat erbij doen en het geheel even zachtjes laten pruttelen. Voeg dan de tonijn aan het mengsel toe en de kappertjes.
Kook intussen de pasta al dente en giet ze af.
Schep de pasta door de saus en strooi er wat peterselie over.

Een zeer snelle maaltijd en met een ferme salade nog gezond genoeg ook. Ik had vandaag geen zin om ook nog salade te maken. Ik eet wel een paar mandarijnen, voor een keer moet dat goed genoeg zijn!
Wel een kopje espresso toe!

Nu doe ik het hele weekend niets meer, ik ga lekker op de bank liggen met een mooi boek.
© ellen.

Voor de avondmaaltijd maakte ik een eenvoudige  pastasaus.
Gewoon een uitje in de pan, twee tenen fijngehakte knoflook erbij, goed varkensgahakt en een paar in blokjes geneden tomaten. Ik kruidde het mengsel met wat oregano en een kneepje uit de tube.

Er stond nog een pesto-achtige saus met olijvenpulp en gedroogde tomaten, daarvan gebruikte ik twee theelepels. Alles uit de losse pols. Afgemaakt heb ik het gerecht met peper en zout. Een tijdje sudderen en klaar was mijn saus.
Ik kookte de pasta en schepte die door de saus. Een bak sla completeerde de maaltijd.
We dronken een Merlot uit Chilie. (Waar kwam die fles nu weer vandaan?)
Tome de Savoye toe en daarna espresso.

We kochten vorige week een fors brok Parmasaanse kaas. Ik mag die graag raspen op de simpele zeskantige rasp. Dat gaat snel, handig en efficiënt. Onmisbaar, die Parmasan. Ten minste bij eenvoudige pastagerechten.

© paul

Slechts vierentwintig uur geleden zat ik aan ditzelfde toetsenbord een euforisch verhaal te maken over de na-zomer, gebak en een luie dag. Nu druipt het water uit mijn haar.
Op de verst van ons huis gelegen plek van de ochtendwandeling braken de eerste regendruppels door. Tegen de tijd dat ik terug kwam in het dorp was er geen vezel aan mijn lijf nog droog. De hond maakte het allemaal niet veel uit, hij had geen enkele behoefte om op te schieten en snuffelde en treuzelde als altijd. Ik niet!
Laat ik het erop houden dat de regen goed is voor de paddestoelen.
Enfin, kachel aan, Haydn’s Symfonie no 40 in de cd-speler (de geluidsinstallatie doet ook maar halve tijd wat ik wil!) en nog maar eens de simpelste spaghetti van de wereld te beschrijven.

Ik deed olijfolie in een grote platte pan. Daar ging een gedroogd pepertje bij (om de olie een pittige smaak te geven), drie forse tenen gesnipperde knoflook en een heel fijn gesneden vers pepertje, ontdaan van zaadlijst en zaadjes. Ik liet dat alles zacht smoren, ik keek er wel voor uit dat het niet te hard zou gaan. Intussen kookte ik de spaghetti beetgaar. Ik schepte de spaghetti door de olie en maakte het gerecht af met wat verse basilicum. Klaar!

We aten er zelfgemaakte spekkaasjes vooraf en dronken een glas Barbera.
En dat was dan meteen het eind van de zomer.
Vanavond eten we klapstuk in bier en andijviestamppot.

© paul