Eindelijk regen…

eindelijk regen

Ik nam de foto begin juli. We hadden net een warme en droge periode achter de rug. De regen was hoogst welkom.

Ellen zit achter in de tuin, ze plukt peterselie. Peterselie staat er ook vlak bij de achterdeur, maar daar was op dat moment even niet te oogsten.

Het plaatje van “vrouwtje in tuin, gehurkt onder papaplu” trof me. Ik herkende er een antieke Japanse photograpie in terug, het beeld stond ergens in een verloren hoekje van mijn hersenen geparkeerd.

Aangezien rond etenstijd de fotocamera altijd gebruiksklaar op tafel ligt kon ik meteen mijn snap-shot nemen. Gewoon een aardigheidje, ik zocht er de antieke Japanse foto later wel bij…

Ach lezer, sinds dien heb ik uren op het internet verkeerd, en ook mijn bescheiden kunstbibliotheek heb ik uitgeplozen. Niks van dien aard vond ik.

En toch weet ik zeker….

© paul

Venkelsalade en gnocchi met lamskarbonaadjes…

Lamskarbonaadjes en gnocchi

Elke dag voor één persoon koken valt niet mee. Iets lekkers voor mezelf bedenken kan ik wel maar de hoeveelheden aanpassen is moeilijk. Er blijft elke dag wel wat over daar is hond Max dan weer blij mee. Hond Max eet liever menseneten dan brokken. Gisteren niet, gisteren weigerde hij te eten. Na dagen lekkere hapjes beviel mijn restje hem gisteren niet. Ik heb het uiteindelijk maar in de biobak gegooid. Foei, ik gooi niet graag eten weg, maar in dit geval kan ik Hond Max wel gelijk geven. Ik vond het ook niet lekker.

De super had een aanbieding; gnocchi á poêler, dat leek me wel wat. Ik koop zelden kant-en-klaar eten maar ik had opeens geweldige zin in gnocchi en om ze zelf te maken, voor mij alleen vond ik wat teveel gedoe.Ik kocht dus een zakje kant-en-klaar gnocchi, mét mozzarrella, “coeur fondant”, staat er op het zakje. Van de fabrikant mocht ik kiezen uit drie bereidingsmethoden; even in de boter verwarmen, even in de oven met wat kaas of gewoon in water 2 minuten opwarmen. Ik koos voor de eerste optie, snel in de boter opwarmen. Blaadje salie erbij en smullen maar. Dat viel gruwelijk tegen. Geen lekkere fondant vulling in een omhulsel van kruimige aardappeltjes. Op mijn bord lagen taaie balletjes met een taaie zoutige vulling. Jammer, ik had er zo’n zin in. Je kunt beter zelf gnocchi maken volgens dit recept. Eigenlijk helemaal niet zoveel werk. En stukken goedkoper ook nog eens.

Nou ja, ik ben weer eens bevestigd in mijn vooroordelen ten aanzien van kant-en-klaar voeding. Gewoon zelf maken, bespaard geld, kost helemaal niet zoveel tijd en is meestal vééél lekkerder.

venkelsalade met sinaasappel en gorgonzolla

Ik at er een paar lamskarbonaadjes bij. Snel om en om gebakken. Die waren uitstekend. en een salade van venkel, sinaasappel en gongonzolla. Gewoon zelfgemaakt. De venkel heel dun snijden. Sinaasappel pellen en in partjes verdelen. Een paar stukjes gorgonzolla erbij en alles op een bordje schikken. Ik maakte een dressing van sinaasappelsap, wat olijfolie en wat peper en zout. Niks mis mee en klaar in een handomdraai.

Stukje Brie de Meau toe en een kopje espresso. Op de gnocchi na, een prima camping maaltijd.

© ellen.

Worstjes in paddestoelensaus…

paddestoelen en worstjes

Aan allen die mij een hart onder de riem staken: dankjewel!. Tot nu toe heb ik de aandrang tot roken kunnen weerstaan. Wordt vervolgd…

En terwijl Ellen in Luxemburg de heerlijkste dingen kookt (maar weinig op het log gepubliceerd krijgt), is het bij mij een beetje behelpen. De soep die ik vandeweek trok is allang op. Verder ging ik nog eens langs bij de afhaalchinees, dit keer voor een half eendje in pruimensaus. Maar gisterenavond nam ik dan toch weer de moeite om voor mezelf te koken. Het recept is voor twee personen.

  • 2 worstjes van onbesproken gedrag,
  • 250 gram bio-grotchampignons,
  • 1 ui,
  • 2 teentjes knoflook,
  • olijfolie,
  • 1 kop bouillon,
  • flinke scheut room,
  • peper en zout.

Poets de paddestoelen en snijd ze in schijfjes. De fijngehakte ui en de gehakte teentjes knoflook in olijfolie laten zweten tot ze glazig zien. Dan de paddestoelen erbij. De paddestoelen slobberen alle olie op en bakken even mee. Dan gaat de bouillon erbij. Deksel op de pan en de paddestoelen kunnen stoven. Intussen bak je in een andere pan de worstjes mooi bruin aan de buitenkant. Dan kunnen de worstjes bij de paddestoelen. Ze stoven nu mee. Na een goed half uur kan de room erbij. Is de saus nu te dun, mag die nog even inkoken. Maaltijd klaar. Ik nam er een bord sla bij en goed brood. En een glas water…

© paul

Holzuewen Vollkär Brout…

brood

Als je voor een week boodschappen moet doen is brood eigenlijk het grootste probleem. Het meeste brood blijft gewoon niet lang genoeg vers en smakelijk. Het dichtstbijzijnde broodverkooppunt is een benzinepomp met winkel. Ze verkopen daar behalve benzine ook wat levensmiddellen. Het brood wordt ter plekke vers afgebakken zoals dat heet. Voor een keer wel lekker maar ik heb toch liever iets stevigs. Bovendien ligt deze benzinepomp op 6 kilometer van de camping. Een wandeling van 12 kilometer dus dat is ook niet echt een optie. Gelukkig ontdekten we al jaren geleden dat de Cactus supermarkten een prima bakkerij hebben waar uitstekend brood gebakken wordt. Het Holzuewen Brout is bij ons al jaren favoriet. Mooi stevig brood in houtovens gebakken. Het blijft wel een week lang smakelijk. Het etiket vermeldt de ingrediënten in het Duits en in het Frans;

Ohne Zusätze. Das brot erhält seinen einzigartigen Gesmack durch die Verwendung natürlicher Zuzaten und das Backen im Holzofen. Inhaltstoffe: Weizenschrot, Wasser, Roggenschrot, Weizenvollkornmehl, Roggenvollkornmehl, Dinkel, Sauerteig, Leinsamen, Haferflocken, Sonnenblumkerne, Salz, Hefe. Ofwel; grofgemalen tarwe, grofgemalen rogge, water, tarwevolkorenmeel, roggevolkorenmeel, spelt, zuurddesem, lijnzaad, havervlokken, sonnenbloempitten, zout, gist.

Ik zou er iets voor over hebben als we thuis ergens zo’n brood konden kopen.

© ellen.

Stoppen met roken ?!…

kippensoep

Ik ben gestopt met roken en ik heb last van afkick verschijnselen. Ik proef een rotsmaak in mijn mond, ik slaap slecht en ik heb last van concentratieproblemen. Ellen is er niet (wat vervelend is, maar eigenlijk ook weer niet, want zij rookt gewoon door). En het Kind is zelf net gestopt, reden dat wij elkaar een beetje met rust te laten. En verder is iedereen met vakantie. Behalve dan de Keizer van Monera, maar die snapt weer niks van een tabaksverslaving. Je voelt het wel lezer, ik zit even in zo’n zeurstemming. Eigenlijk al een aantal uren.

Troosteten, had ik onlangs gelezen, dat is waar men zich dan mee op de been houdt. En dat kan dan weer van alles zijn, van zoute drop tot hapjes kaviaar, van bamiballen tot exquise kreeftenstaartjes. Het is maar waar je je door laat troosten…

Voor mij werd het soep. Kippensoep om precies te zijn. Ik had een stuk of vier forse kippenvlerken van onbesproken gedrag. Ik zette ze op in koud water en bracht dat zachtjes aan de kook. Nadat ik de vervuiling op het vocht voorzichtig had afgeschept voegde ik een ui, een teentje knoflook en flink wat selder toe. En een handje peperbolletjes en wat foelie. Na korte tijd begon het heerlijk te geuren in huis, en dat bleef zo tot ik naar mijn werk vertrok. Op het laatst voegde ik nog een blokje kippenbouillon toe, en daarmee was mijn bouillon meteen gezouten. Troosteten lezer, reken maar…

© paul

Lamskarbonaadjes en tuinboontjes; eten op de camping…

tuinboontjes en lamskarbonaadjes 003

Paul schreeft het al, de verbinding van het draadloos netwerk is niet altijd even goed. Maar het was hier ook heel druk met bezoek. De afgelopen dagen kwamen er allerlei vrienden en bekenden langs, acht in totaal. Iedereen wilde het feest op het Chateau van Ansembourg meemaken. Een heel gezellig, rommelig, druk weekende. Ik heb ervan genoten maar ben ook wel blij dat ik nu weer even rust heb en tijd kan maken om af en toe een stukje te schrijven en mijn kratjes boeken uit te lezen. Ik zal proberen om de afgelopen dagen nog een beetje te beschrijven. Door alle drukte heb ik helaas ook weinig foto’s gemaakt. Jammer, vooral omdat een paar gerechten bijzonder de moeite waard waren.

Donderdag arriveerden Ans en Hijn met hond Titus als eersten op de camping. We kregen in de morgen een smsje en besloten snel boodschappen te doen. We kochten mirabellentaartjes voor bij de koffie. Als avondmaal aten we pasta met een saus van wilde zalm, room en dragon. Vrijdag lazen we op het weblog dat ook Ans en Alex in aantocht waren. De Jongste Bediende en Marleen zouden tegen de avond aankomen. Na een uitgebreid ontbijt dus maar weer snel naar de supermarché. We kochten alles wat nodig is voor een flinke pan pasta met Bolognesesaus, en een uitgebreide salade. Een paar mooie kaasjes als dessert. Gelukkig was het weer prima en konden we buiten eten. Voor zaterdag kocht ik alvast twee kilo kalfsvlees voor een Mediterane stoofpot. De stoofpot was bijzonder goed geslaagd maar ik heb er helaas geen foto’s van gemaakt. Ik ga dit gerecht volgende week, als Paul weer hier is, nog een keer maken. Dan mét foto’s en recept!

Tja, en zondag gingen we natuurlijk naar het grote feest in Ansembourg! Het was zoals ieder jaar weer fantastisch. Er werd gedanst gezongen en vooral gekookt.

Van de dames uit Martinique mochten we wel even in de pannen kijken…een heerlijke stoofpot, die werd geserveerd met gebakken banaantjes en rijst. Bij de Spanjaarden konden we proeven van de handgesneden Ibericoham. Ook waren er weer enorme pannen paella, maar er stond zo’n lange rij mensen te wachten dat we besloten maar iets anders te gaan eten. Bij de Zwitsers aten we een prima kaasfondue . (De Zwitsers wonnen dit jaar overigens de prijs voor de meest millieubewuste stand!) Een voortreffelijk biologisch handgemaakt ijsje toe en daarna; espresso natuurlijk! . Er was ook een kraam met een Nederlandse delegatie. Zij verkochten koffie, met echte Limburgse vlaai.

Kortom, een waar feest!

Maandag vertrokken de meeste van onze gasten richting vakantiebestemming. Paul ging naar huis om weer een week te werken. Ik ging met de Jongste bediende en Marleen nog maar eens naar de supermarché. s’avonds dineerden we bij het Chinese restaurant Zheng in het dorp. Dinsdag tegen de avond gingen ook de Jongste Bediende en Marleen naar huis en at ik een mootje zalm met wat zeekraal.

Als ik hier alleen ben, ben ik afhankelijk van het openbaar vervoer. En er zijn geen winkels in de buurt. Dus moet ik goed nadenken wat ik zoal moet kopen om de week te overbruggen. Dat is soms best lastig. Mis je net een beetje room, of blijken de eieren op. Dat betekent; naar het dorp lopen naar de bushalte en dan 20 kilometer met de bus naar de winkel. Maar wees gerust, de koelkast zit vol met mooie ingrediënten, ik kan nog dagen vooruit!

Zo kocht ik prachtige kleine tuinboontjes, uit Nederland. Ze waren zo vers en zo mooi dat ze echt niet dubbelgedopt hoefden te worden. Een paar lamskarbonaadjes erbij en wat gebakken aardappeltjes vormden vanavond mijn maaltijd.

En natuurlijk, een kopje espresso toe! Met een stukje chocolade.

© ellen.

Nog maar eens bijpraten…

chinees

Ik ben van-de-week naar Ellen in Luxemburg geweest. Het gaat haar goed, ze laat je groeten…

Het was er overigens aardig druk: Ellen schreef al over het bezoek van Eva en Hennie. En afgelopen donderdag arriveerden Ans en Hijn, de dag daarop Alex en Ans, en ook Marleen en de Jongste Bediende.

Intussen is iedereen afgereisd richting uiteindelijke vakantiebestemming. Marleen en J.B. houden Ellen nog een dag gezelschap.

Ellen doet haar best een en ander te verslaan op dit web-log, ze wil heus wel. Maar falende verbindingen en ander digitaal zeer vormen een ernstige beperking. Gisteren bij voorbeeld, duurde het opladen van enkele foto’s nagenoeg een vol uur. Dat soort gedoe lezer, dat soort gedoe… Enfin, laat ik dan mijn best doen op dit log een en ander gaande te houden.

Ik hoorde van de plannen van Marleen, Ellen en J.B. om bij Zheng te gaan eten. Mijn keuze was minder indrukwekkend. Ik haalde een maaltijd bij het “Kleine Chineesje” in de Kapelaanstraat. Kippenvlees in een deegjasje en zoet-zure saus. Mie erbij en een zelf gemaakte pepersaus. Het smaakte me best hoor…

© paul

Kalfskarbonaadjes met tomatensaus en salie…

kalfskarbonaden met tomaten_saliesaus

Het is en blijft vakantie dus de frequentie van onze blogjes staat even op een laag pitje. Ook werkt het draadloos internet niet echt perfect. Eigenlijk werkt het vaker niet dan wel…Maar ik zal toch proberen af en toe een stukje te schrijven over onze belevenissen.

Zo hadden we dit weekend bezoek, heel onverwacht, heel gezellig. We zaten in het café op de camping naar de Finale van de Tour de France te kijken toen Hennie en Eva opeens opdoken. Zij zijn op weg naar Spanje en besloten hun vakantie te starten in het wonderschone dorpje Septfontaines. We dronken samen een lekker glas bier/wijn in het café. Het kampeerbusje werd snel geïnstalleerd en daarna zijn we samen gaan eten bij het Portugese restaurant Ribatejo. Eén van de laatste kansen om daar te gaan eten deze vakantie overigens. Bijna alle Luxemburgse Portugezen gaan komende vrijdag op vakantie naar Portugal, maar daarover later meer. De volgende dag maakten we samen een wandeling, over de berg, door het dorp, rond de kerk en om het kasteel en ik bedacht dat een lamsstoofpot wel goed zou zijn. Ik kocht een mooi stuk lamsvlees en maakte er een lekkere stoofpot van. Na een zeer genoeglijke avond en een degelijk ontbijt trokken Eva en Hennie dinsdag verder richting Spanje. Wij wandelden een rondje met Hond Max en bezochten de Schone stad Aarlen. Natuurlijk dronken we daar een glaasje in ons favoriete Café Suisse en kochten we en passsant twee mooie verse forellen. Die aten we gisteren. Simpel even door de bloem wentelen en bakken in wat olie. Glas Rivaner erbij en een stukje kaas toe.

Vandaag een echte campingdag, beetje onderhoud aan de caravan, gordijntjes gewassen, wandeling met Hond Max, een prachtig boek gelezen en een puzzeltje gemaakt, daarna een aperatief in het café. Voor ons avondmaal een paar kalfskarbonaden.

Jonette stelde een vraag over gaartijden van karbonaadjes. Ik vind het moeilijk om daar zo algemeen iets over te zeggen, Jonette. Dit zijn kalfskarbonaden. Biologisch, met een klein randje vet. Je moet die eigenlijk bijna behandelen als entrecote. Snel om en om bruin bakken. Reken dan ongeveer 15 minuten voor doorregen karbonaden van ongeveer 1 1/2 cm dik . Voeg geen vocht toe. Dan gaat het vlees stoven en heeft het vervolgens een hele tijd nodig om langzaam gaar te worden. Karbonaden van doorregen varkensvlees stoof ik meestal wél. Die bak ik even aan en laat ze vervolggens in een saus van tomaat, wijn of wat dan ook zeker een uur zachtjes garen.

Kalfskarbonaden met tomaten-salie saus voor twee personen;

  • twee doorregen kalfskarbonaden van een mooi kalf
  • peper en zout, wat boter om in te bakken
  • Tomatensaus;
  • wat olijfolie
  • 1 kleine ui, 1 teentje knoflook, 1 stengel bleekselderij fijngesneden
  • 1/2 blik pomodorini (kleine tomaatjes)
  • vier blaadjes salie
  • peper en zout
  • rode wijn
  • eventueel wat bouillon

Verwarm de olijfolie en bak daarin de ui en knoflook zachtjes aan. Smoor de selderij even mee en blus af met de rode wijn. Voeg de tomaatjes toe. Kruid met wat peper en zout en laat de saus een kwartiertje inkoken. Voeg in de laatste minuten de salie toe en laat die even meestoven.

Bak intussen het vlees in een andere pan, in wat boter op een hoog vuur aan beide kanten bruin. Reken ongeveer 15 minuten voor deze karbonaden. Haal ze uit de pan en houd ze warm. Roer de aanbaksels van het vlees los met wat bouillon en voeg dit vocht bij de tomatensaus.

Dien het vlees op in de tomatensaus. Geef er wat pasta bij.

En wij dronken, natuurlijk, nog een kopje espresso toe.

© ellen.

Zondag 2 augustus;Feest op het kasteel Ansembourg…

septfontaines juli 2009

Ik schreef al eerder over het jaarlijkse feest op het chateau van Ansembourg (Luxemburg). Zondag 2 augustus is iedereen weer welkom om het kasteel te bezichtigen, de hapjes en de drankjes te proeven, een dansje te maken of gewoon wat lui door de prachtige tuinen te slenteren. Als je toch in de buurt bent, dit is een evenement dat de moeite waard is om een stukje voor om te rijden, al was het alleen maar voor de heerlijke Zwitserse kaasfondue, of de Portugesche sardientjes van de gril, of de fantastische Italiaanse pasta en natuurlijk de Bretonse cider in stenen kommen of,…nou ja noem maar op. Een waar eet-en-drink-feest rondom een prachtig kasteel in het mooiste deel van het Groothertogdom Luxemburg.

Rocamadour AOC…

luxemburg juli 2008 006

Op 14 juli schreef ik een artikeltje over Cabécou de Perigord. Ik eindigde met de constatering dat Rocamadour in feite
hetzelfde kaasje is, maar dat het onder strengere regels geproduceerd wordt.
Boekenwijsheid lezer, ik had nog nooit een Rocamadour geproefd. Maar nog geen
week later was ik in de gelegenheid een paar kaasjes aan te schaffen bij onze
vaste leverancier in Luxemburg.

Het productiegebied van de Rocamadour ligt in de Midi-Pyrénées. Het beslaat
slechts een klein (strikt omschreven) gedeelte van het productiegebied van de
Cabécou de Perigord. Op de arme droge grond mogen slechts 10 geiten per hectare
gehouden worden. Van het voedsel dat door het jaar heen wordt gebruikt dient 80%
uit de regio te komen, en gefermenteerd kuilvoer is verboden.

Ook het productieproces is aan strenge regels onderhevig. De kaasjes worden
altijd van volle rauwe geitenmelk gemaakt. In princiepe zouden de kaasjes op hun
best zijn na een dag of zes rijpen, maar van mij mogen ze best iets ouder
zijn.

Een fantastisch kaasje, anderhalve centimeter hoog en zes cenitimeter in
doorsnee. Het gewicht is 35 gram. Heerlijk zacht en romig van smaak. De kaasjes
kregen in 1996 hun AOC merkteken (Apellation d’Origine Contrôlée) en dat staat
in Frankrijk écht ergens voor.

Smaakte de Cabécou de Perigord me prima, de Rocamadour overtrof alle
verwachtingen…

© paul