Ik ben gestopt met roken en ik heb last van afkick verschijnselen. Ik proef een rotsmaak in mijn mond, ik slaap slecht en ik heb last van concentratieproblemen. Ellen is er niet (wat vervelend is, maar eigenlijk ook weer niet, want zij rookt gewoon door). En het Kind is zelf net gestopt, reden dat wij elkaar een beetje met rust te laten. En verder is iedereen met vakantie. Behalve dan de Keizer van Monera, maar die snapt weer niks van een tabaksverslaving. Je voelt het wel lezer, ik zit even in zo’n zeurstemming. Eigenlijk al een aantal uren.

Troosteten, had ik onlangs gelezen, dat is waar men zich dan mee op de been houdt. En dat kan dan weer van alles zijn, van zoute drop tot hapjes kaviaar, van bamiballen tot exquise kreeftenstaartjes. Het is maar waar je je door laat troosten…

Voor mij werd het soep. Kippensoep om precies te zijn. Ik had een stuk of vier forse kippenvlerken van onbesproken gedrag. Ik zette ze op in koud water en bracht dat zachtjes aan de kook. Nadat ik de vervuiling op het vocht voorzichtig had afgeschept voegde ik een ui, een teentje knoflook en flink wat selder toe. En een handje peperbolletjes en wat foelie. Na korte tijd begon het heerlijk te geuren in huis, en dat bleef zo tot ik naar mijn werk vertrok. Op het laatst voegde ik nog een blokje kippenbouillon toe, en daarmee was mijn bouillon meteen gezouten. Troosteten lezer, reken maar…

© paul