Vandaag hadden we zin in Chinees eten. Vooraf dim sum, niet zelf gemaakt maar in de Chinese winkel gekocht. Je kunt ze in diepvries goed bewaren. Ik koop meestal een paar verschillende soorten. Ik stoom de dim sum in de wok gaar. Giet een laagje water in de wok zodat de inhoud van de mandjes net niet in het water staat. Leg onder de dim sum een blad sla, Romeinse sla is heel geschikt, die wordt niet zo slap. Stoom ze dan in 12 minuten gaar. Dien de dim sum op in de mandjes met een schaaltje sojasaus erbij.
Monthly Archives: July 2006
EINDE VAN HET SCHOOLJAAR DEEL 2…
Vakantie!!! Vandaag hebben we het schooljaar op de Pabo in Eindhoven afgesloten. Ieder jaar komen we de laatste dag bij elkaar in de grote aula. De directeur houdt een toespraak, een korte terugblik op het afgelopem jaar.
Er zijn meestal wel een paar collega’s waar we afscheid van nemen omdat ze met pensioen gaan, of omdat ze ergens anders gaan werken. Ook is er altijd wel een jubilaris en wordt er iemand in het zonnetje gezet voor bijzondere verdiensten. Na dat officiële gedeelte drinken we samen een glas wijn, bier of frisdrank. De vakantieplannen worden uitgewisseld en al dan niet verre reizen besproken.
En dan is er iets te eten.
Sorry/ morgen een uitgebreider verslag, wij hadden last van een stroomstroring. Vreemd dat zoiets nog mogelijk is in deze tijd van mobieltjes en computers.
update 7 juli.
Een uur geen stroom; terwijl ik mijn stukje aan het schrijven was viel alle stroom uit. Je denkt dan eerst nog aan een stop in de meterkast, maar het euvel bleek niet zo simpel te verhelpen. Al snel kwamen alle buren naar buiten. In de verre omtrek van ons huis had niemand elektriciteit. Alle telefoonlijnen waren bezet, dus bellen hielp ook niet. Dan maar gezellig “buurten” op de stoep. Na een uurtje floepten de lampen opeens weer aan, maar mijn tekst was ik wel kwijt. Vandaag de rest van mijn verslag.
Het buffet had het thema Zuid-amerikaans. Er waren onder andere gevulde tomaatjes, gemarineerde vis in een kruidensaus, gestoofd rundvlees, kalkoen met chocoladesaus, bonensalade, diverse soorten rijst en aardappelsalade. Er was ook een mooi dessert; een enorme fruitsalade en een soort pudding met cake erdoor. Kortom een gezellige afsluiting van het schooljaar en lekker eten.
AFSLUITING VAN HET SCHOOLJAAR DEEL 1…
Vandaag onze laatste teamvergadering van dit schooljaar. We vieren dat altijd bij één van ons thuis.
Dit jaar waren we te gast bij Angela. Angela en ik hebben vandaag de boodschappen gedaan en samen gekookt, de rest heeft nog een paar uurtjes gewerkt. Het was vandaag voor ons een bijzondere vergadering omdat we ook afscheid moesten nemen van John, onze teamcoördinator. Jammer, we zullen hem missen maar hij gaat gelukkig niet helemaal bij Fontys weg. We zien elkaar nog wel John! Jammer dat collega Ria er niet bij kon zijn, ze is ziek. Ria van harte beterschap gewenst van ons allemaal!!!
Maar nu over het eten, daar gaat dit weblog tenslotte over. Vanmorgen voor ik naar Angela vertrok heb ik nog snel even gelezen welke wijnen we deze maand gaan proeven voor de Wine Blogging Wednesday. We besloten de twee wijnen deze middag aan ons team voor te zetten. Helaas was bij de Gall en Gall vestiging in Veghel alleen de Australische wijn op voorraad; Weigtbridge 2005. We hebben dus niet kunnen vergelijken. (de andere was tijdelijk uitverkocht, zou de WBW al zo populair zijn in Veghel?)
We dronken alvast één glas bij de vergadering en later nog meer bij de maaltijd. Vooraf vond ik deze wijn erg fruitig en een beetje te veel zoet naar mijn zin. Twee van de zes collega’s vonden dat ook. Bij het eten vond ik hem lekkerder worden.
Nu over het eten; we aten gefrituurde artisjokkenhartjes met wat sla en eigengemaakte kruidenmayonaise.
Artisjokkenhartjes uit blik even goed uit laten lekken, door een losgeklopt ei wentelen en dan door de bloem. Ongeveer 3 minuten frituren in hete olie. Heel simpel, alleen een beetje warm vandaag dat frituren. We aten met 6 personen. Reken per persoon op 2 á 3 artisjokken. Je kunt niet teveel artisjokken in één keer frituren. In een middelgrote pan maximaal zes tegelijk anders worden ze niet mooi gelijkmatig bruin.
Daarna spaghetti met zelfgemaakte pesto.
John eet vegetarisch dus geen vlees vandaag maar een moot gegrilde zalm met kruidenpasta en pijnpitjes en een tomatensalade erbij.
We sloten de maaltijd af met ijs, amaretto en koffie.
Chinees kruikje…
Ellen kookt vandaag uithuizig. Ze doet dat ter gelegenheid van het afscheid van haar baas en om samen met haar collega’s de vacantie in te vieren. Ze zal er nog over schrijven.
Tussendoor belde ze om te laten weten dat het gezelschap bezig was met een wijnproeverij in het kader van Wine Blogging Wednesday. De Australische kwam er niet zo best vanaf. Je hoort het nog wel.
Ik beperkte me vanavond tot een Indonesisch eiergercht van de Afhaalchinees. Het was de foto niet waard. Om toch iets te tonen snorde ik een foto op uit het archief. Die toont een Chinees kruikje, het bevat rijstwijn. Ik kocht het kruikje ooit in de Chinese supermarkt aan de Kleine Berg in Eindhoven. Ik betaalde, geloof ik, zes euro…
Voorts zijn de beloofde onweersbuien overgedreven en is het snikheet. De wijn ligt te koelen maar het zal nog wel even duren voordat-ie op de juiste temperatuur is.
© paul
Chardonnay…
Waarom koop je alleen wandelschoenen van het merk Caterpillar, terwijl die van Lowa of Meindl zeker zo comfortabel, degelijk en mooi zijn? Waarom kies je altijd voor messen van Burgvogel, terwijl die van Sabatier er beslist niet voor onder doen? Waarom wordt er op het Ministerie nooit wijn gedronken uit de Nieuwe Wereld?
Je kunt allerlei redenen aanhalen, maar echt weten doe je het niet. Een mate van conservatisme zal er wel een rol bij spelen. Maar goed, ooit moet je je princiepes en vooroordelen even aan de kant zetten.
Mariëlla Beukers, Ed Starren en Cuno van “t Hoff hebben in de tweede editie van Wine Blogging Wednesday twee witte wijnen gekozen om de komende maand mee te experimenteren. Eéntje (een Franse) kenden we bij toeval al, de andere komt uit Australië.
Het betreft: Peter Lehmann Weighbridge 2005 Unoaked Chardonnay ( 6,99) en verder Mâcon Villages Cuvée 2005 van Blason de Bourgne (6,49). De wijnen zijn gemaakt van 100% Chardonnay druiven.
Verder verzorgde Onno Kleijn vandaag wederom een stukje in Volkskrants Volkskeuken, ook in het kader van Wine Blogging Wednesday. (Moet er zo onderhand eens niet gedacht worden over een Nederlandse naam?)
Het Ministerie gaat zich ondanks de ondraaglijke hitte verplaatsen. “Neef Cor” voert een Gall & Gall winkel in Beek en Donk. Hij zal de wijnen beslist op voorraad hebben. We zijn benieuwd.
© paul
VARKENSVLEES MET MOZZARELLA…
Ook vandaag weer temperaturen boven de dertig graden, en de Tour finisht in Valkenburg. Alle reden om vroeg aan het eten te beginnen, zodat ik de middag vrij heb en het gerecht nog slechts in de vooravond afgemaakt hoeft te worden. De varkenslapjes uit de diepvries bleken raar te zijn versneden door de slachter zodat ik wat aanpassingen moest doen aan het recept. Het zag er achteraf een beetje raar uit, maar het smaakte uitstekend.
800 gram varkensvlees in grote dobbelstenen geneden.
800 gram tomaten om te stoven (mag uit blik),
125 gram Mozzarella,
3 tenen knoflook,
1 paprika,
4 eetlepels gemalen Parmezaanse kaas,
olijfolie (naar behoeven),
1 glas witte wijn,
1 eetlepel kappertjes,
een flinke hand verse basilicum,
2 eetlepels oregano (mag iets minder),
1 theelepel milde paprikapoeder,
peper en zout.
In een pan met dikke bodem fruitte ik de knoflook in olie, ongeveer één minuut. Dan gingen er de tomaten bij met de oregano, de helft van de basilicum en paprikapoeder, peper en zout.
Op een zacht vuurtje liet ik de saus pruttelen en na een half uur deed ik er de kappertjes bij. Vervolgens haalde ik de saus van het vuur en zette hem weg.
Het grofgesneden varkensvlees werd in de resterende olie gebakken en op smaak gebracht met peper en zout. Na 10 minuten bluste ik het vlees met wat witte wijn en liet het zo nog een uur stoven. (Die tijd is geen wet van meden en perzen. Gaar is gaar, het hangt af van je vlees. Je controleert het door een stukje uit de pan te snoepen.)
Vervolgens goot ik een derde deel van de saus in een ovenschaal en daarop schikte ik het vlees. Daar overheen ging de rest van de saus. De paprika sneed ik in dunne plakken. Die kwamen dan boven op de schotel. In elke plak kwam een schijf Mozzarella. Daarna drukte ik het geheel zachtjes in de saus.
De rest van de verse basilicum daar weer overheen.. Het geheel dekte ik min of meer af met de Parmezaanse kaas. De schotel hoefde vanavond nog maar een half uur in de voorverwarmde oven en het gerecht kon op tafel.
Bedenk dat er een hoop oregano in het recept hoort. Dat geeft een uitgesproken smaak. Houd je daar niet zo van dan kun je ook met veel minder toe. Het gerecht wordt niet slechter, wel anders.
Verse basilicum verliest snel kracht wanneer het wordt meegestoofd. Ik gebruikte een gedeelte toch voor de saus omdat ik dat zweempje smaak in de saus nu eenmaal lekker vind.
We aten er aardappeltjes uit de oven bij en verse doperwtjes.
Een Barbera van Fontefreddi deed het er prima bij.
Vooraf hadden we wat gerookte zalm, en toe een stukje Munsterkaas en espresso.
© paul
GARNAALTJES, TOMATEN EN BOLOGNESESAUS…
Hoe je het doet met die grijze garnalen, met Tomate Crevette we beschreven het al op log 26-09-2005 en log 04-06-2006. Je kunt het daar nalezen. Feit is dat vandaag (32 graden in de schaduw) de garnalen schier weigerden gepeld te worden. Het kostte me eens zoveel tijd. Affijn… de smaak had er gelukkig niet onder geleden.
We aten daarna spaghetti Bolognese en een mooi Munsterkaasje toe. En espresso.
We dronken pseudo-champagne. De bubbeltjeswijn van Pol Fabaire (Lux.)
© paul
ARTISJOKKEN ETEN…
“Dat koken”, werd ons gezegd, “dat koken van die artisjok is wel te doen, en dan…?”
Ach, lezer, het is niet zo ingewikkeld. Fingerfood lijkt een nieuw begrip, maar het is van alle tijden. Alles wat je nodig hebt voor het eten van artisjokken zoals Ellen ze klaar maakte zijn je vingers.
Het gaat als volgt: je zorgt dat de artisjokken gaar zijn. Je zorgt dat je saus klaar is. Leg je artisjok op een bord en begin. Je plukt er een blaadje vanaf en schraapt met je tanden het zachte vlees van de onderkant van het blaadje. Dat klinkt abstract, maar het kan echt maar op één manier. Dit herhaal je bij elk volgend blad, net zolang tot ze op zijn. De laatste blaadjes, met de roze bovenkant, geven nog nauwelijks vruchtvlees, die kunnen weg. Overigens doop je je blaadjes naar believen in de saus.
Wat je over houdt is de bodem, die bedekt is met “hooi”. Dat hooi pluk je van de bodem af, het is niet eetbaar. Ellen houdt een vrij lange kooktijd aan, met als voordeel dat het vlees botermals is en het hooi gemakkelijk los laat. (We hebben niet de indruk dat er door de wat langere kooktijd erg veel smaak verloren gaat.) Bij beetgare artisjokken heb je al gauw gereedschap nodig en je beschadigt altijd de kostelijke bodem, het lekkerste van de plant.
Je kunt de vrij gekomen bodem met saus bedekken, maar ook naturel smaakt-ie heerlijk.
Artisjokken zijn niet duur en de grote soorten worden nu volop aangeboden. De bereiding is niet moeilijk, het is alleen wat werk. De beloning die je daarvoor krijgt is vorstelijk. Bovendien is het aangenaam eten, het is onmogelijk om het snel te doen. Je bent al gauw een kwartier tot twintig minuten in de weer met je groentegerecht. En wat ons betreft verhoogt dat het plezier van het tafelen. We dronken de wijn van gisteren, een Côtes de Ventoux, en die deed het er voortreffelijk bij.
Italianen en Spanjaarden eten ook graag kleinere exemplaren van de artisjok, die dan gestoofd, gebakken of gefrituurd worden en vaak onderdeel zijn van een groter gerecht. We kochten ze al wel in het buitenland, maar hier in de buurt kunnen we ze niet krijgen.
- Zie ook: Artisjokken en een sausje.
- Zie ook: Artisjokken…
© paul
ARTISJOKKEN EN EEN SAUSJE…
Bij de artisjokken heb ik een sausje gemaakt van;
25 gram boter (boter, geen margarine of andere vervangers)
2 hardgekookte eieren
2 eetlepels kappertjes
een handvol gehakte peterselie
een flinke kneep citroensap, peper en zeezout.
De boter smelten, de eieren en de peterselie heel fijn hakken en door de boter roeren. Van het vuur nemen en de kappertjes erbij doen. Zout, peper en citroensap naar smaak bijvoegen. Geef ieder een eigen kommetje met saus om de blaadjes in te dippen! Voor het eten van artisjokken moet je even de tijd nemen.
We aten de artisjokken als voorgerecht.
Daarna schouderkarbonaden, (natuurlijk van de Sumiran varkens) Ik heb het vlees even aangebakken en daarna afgeblust met een scheutje witte wijn en bouillon. Een paar blaadjes salie erbij gedaan en zo nog even laten stoven. Een paar gekookte krieltjes met, alweer, verse gehakte peterselie en een klontje boter.
Een stukje Munster toe.
En espresso.
- Zie ook: Artisjokken eten…
- Zie ook: Artisjokken…
ARTISJOKKEN…
Vandaag maak ik artisjokken klaar. Ik ben gek op artisjokken maar ze vers kopen en klaarmaken komt er vaak niet van omdat ze in ons dorp te bijna nooit te koop zijn. Gisteren lagen ze op de markt in Helmond, en dus vandaag in mijn pan.
Er zijn heel veel verschillende soorten, ik heb gisteren deze gekocht; een grote soort: Camus de Bretagne.
Ik ga ze vandaag, net als met de eerste asperges, zo simpel mogelijk klaarmaken; koken met een eenvoudige saus. Het is te warm om ze in de oven te gratineren zoals ik eigenlijk van plan was.
Grote artisjokken; neem per persoon één artisjok. Snijd de steel eraf en neem een stukje van de onderste blaadjes mee. Knip dan met een keukenschaar het bovenste stukje van de blaadjes.
werk snel, soms verkleuren ze. Knijp er wat citroensap over om verkleuren te voorkomen.
Als ze naar wens zijn bijgeknipt, stop ik in het hart een teentje knoflook, en bind er een schijfje citroen bovenop.
De kooktijd variëert per soort, deze heb ik 1 uur gekookt in water met wat zout en citroensap.