ACHTERSTALLIG ONDERHOUD…

 Kalfslever met salieboter en gebakken spek.

Het web-log blijft voor het Ministerie toch in de eerste plaats het persoonlijk archief, een openbaar dagboek. Over de meivacantie is intussen al een hoop geschreven maar de dagelijkse eet- en drinkbeslommeringen moeten nog op een rijtje worden gezet.

Woensdag 26-04-2006. Gegeten bij de Cuisine de Zheng. Dim Sum. Daarna nam Ellen lamvlees met pepertjes, Paul eend met pruimensaus. Espresso toe. Pinot blanc uit Schengen, Markusberg.

Donderdag 27-04-2006. Ellen maakte kalfslever met salieboter naar recept van Lea Linster (beetje Linster, beetje Ellen). Daarbij salade en aardappeltjes. Toe een camembert van cru-melk. Espresso van Knops. Om klokslag 18.30 uur vliegt er een ooievaar door het dal.

Vrijdag 28-04-2006. Fototentoonstelling Famely of Men bezocht in Clerveaux. In een aanpalend restaurant forel meunière met bruine boter. Verder Salzkartoffeln. In Koerich gebak gekocht (minder). ‘s Avonds broodmaaltijd met rillettes de veau, paté, salade en kaas. Daarbij een entrecôte.

© paul

HEEK UIT DE OVEN IN ASPERGESAUS…

Het was een bijzonder warme dag vandaag, op de terugweg van mijn werk was het nog 28 graden. Heerlijk, maar ik word er altijd moe en lui van na een dag werken. Vanavond heerlijk in de tuin gegeten. We aten heek. En omdat restjes ook op moeten heb ik de aspergesoep gebruikt als saus om de vis in te garen.

4 heekfilets, 5 lepels saus of zoals wij vandaag aspergesoep (maar dan wel de zelfgemaakte. Zie: aspergesoep van Lea Linster. ), een scheut room, 1 ui in ringetjes gesneden, 4 pruimtomaatjes gehalveerd, peper, zeezout en voor de garnering wat fijngehakte peterselie.

Leg de visfilets in een ovenschaal en schik de ringetjes ui en halfjes tomaat ertussen. Bestrooi met versgemalen peper en zeezout. Schep de saus/soep erover (in onze soep waren ook nog wat aspergepuntjes overgebleven, schik die ook op de vis) en zet de schotel ongeveer 25 minuten in een voorverwarmde oven op 200 graden. Bestrooi voor het opdienen met versgehakte peterselie.

Wij aten er een salade bij en voor mij wat aardappeltjes uit de oven. Een stukje Comté toe. En espresso. Een smakelijke mooi uitziende maaltijd die heel weinig moeite of tijd kost. Even snel de vis in de schaal doen. Intussen kun je gezellig bijpraten. Terwijl de vis in de oven staat even de sla maken en de tafel dekken onder het genot van een glaasje wijn. Dan buiten genieten van het eten, wat wil een mens nog meer?

© ellen

WATERKERS IN SITO….

Zit je voor het raam in onze oude Castle dan kijk je uit op een dal dat doorsneden wordt door een snel stromend water. De Iskar noemden de Romeinen het riviertje, tegenwoordig heet het de Eisch (Äisch in het Luxemburgs). Ik schat dat het riviertje dertig kilometer lang is. Het stroomt van Eischen naar Mersch, alwaar het samenvloeit met de Mamer en de Attert om uiteindelijk uit te monden in de Moezel. De rivier wordt deels gevoed door bronwater, deels door regenwater. Het water is glashelder en ijskoud. Goed waterbeheer heeft ervoor gezorgd dat er geen vervuiling meer plaats vindt. Je ziet de forellen zwemmen en iemand vertelde onlangs dat er weer volop rivierkreeft wordt gevangen. Het is aan dit riviertje en een van zijn beekjes (Leesbach) dat het Ministerie haar waterkers plukt. De oevers van de Leesbach worden opgekrikt, onderhoudswerkzaamheden vergen hun tol. De vaste stekjes zijn omgewoeld, de kanten van begroeiing ontdaan en daarmee verdwenen ook de waterkersvelden. Gelukkig vonden we aan de Eisch de plantjes wèl terug. Het was nog te weinig voor een maaltje, maar over een paar weken zullen we er met zekerheid plukken.

© paul

ALWEER CHINEES…

 

Het Ministerie had al vis ontdooid, maar op het laatste moment werd dan besloten te kiezen voor de weg van weinig weerstand. Gegrild spek met mie gehaald bij de plaatselijke afhaalchinees. Max genoot erg van de mie… Het plaatje is wedereom van de kunstenaar Qi Baishi (Pruimenbloesem), evenals die van 14-02-2006 en29-03-2006. Zo heb je toch iets aangenaams om naar te kijken… 

Het web-log heeft er weer hele dagdelen uit gelegen, erg vervelend voor jullie, erg vervelend voor ons. We zijn met tijden nauwelijks, en soms helemaal niet, op te roepen. Het Ministerie moet zich zo onderhand gaan beraden op andere mogelijkheden om de continuïteit te waarborgen.

Milanino’s…

Vijf telers op Sicilië, één in België en één in Asten-Heusden (op de grens van Limburg en Brabant, waar de Blije Varkens wonen). Wat hebben ze gemeen? De MILANINO! De Milanino is een nieuw ras tomaatjes. Ze zien eruit als Italiaanse ei-tomaten maar dan in mini uitvoering. Fel rood van kleur zijn ze, niet te sappig, veel vruchtvlees, en dan een superbe smaak. Het ras is ontwikkeld op Sicilië. Kweker Koolen uit Asten-Heusden gelooft er heilig in. Hij teelt ze en gisteren presenteerde hij de eerste oogst. Alles biologisch met behulp van hommels, sluipwespen, roofwantsen en ander klein grut. Bedoeld zijn ze in eerste instantie als “snack”, maar door de smaak en vastheid is er prima mee te koken. Aangezien de klein vruchtjes zich niet anders laten plukken dan stuk voor stuk wordt de prijs aanzienlijk. Een halfponds bakje gaat twee euro kosten. Dat is nogal vindt het Ministerie, maar aan de andere kant: voor een goede tomaat doen wij een moord (bij wijze van spreken). Aangezien ons blije varkensvlees binnenkort moet worden aangevuld, zullen we van de gelegenheid gebruik maken een omweggetje maken langs teler Koolen.

Aanvulling; meer over de tomaatjes is te lezen op de site vivaveggies.

© paul

WILDE AARDBEIEN…


Op een paar kook-logs kwam ik de eerste verse inlandse aardbeien tegen. Voor wat betreft de situatie in ons dorp lijkt het er op dat we nog heel even moeten wachten, tenminste op die gewone zongerijpte aardbeien, die supergeurende. Het Ministerie heeft het er graag voor over. In Luxemburg troffen we vorige week de eerste wilde aardbeienplantjes bloeiend aan. De vruchtjes die deze plantjes opleveren zijn klein. Het is moeilijk om een maaltje bij elkaar te scharrelen. Maar oh, wat zijn ze lekker! Zo geurend, zo geconcentreerd van smaak…

© pau

Je moet wat…

Vanochtend besloot ik even naar de Grote Stad te gaan. De Hemavestiging in ons dorp is klein en voert dien ten gevolge geen wijncollectie. We zouden vandaag Le Passée Authentique proeven ten behoeve van Wine Blogging Wednesday. Het kwam me wel goed uit want ik diende de kaasvoorraad aan te vullen. Daarvoor alleen al is een bezoek aan Helmond onontbeerlijk. Ik kocht een stuk Comté, mijn absolute favoriet. En verder een Brie de Meaux en een geitenkaasje van rauwe melk uit St. Astier.

De Hemawinkel in de Veestraat was overvol van mensen en herrie. De rosé was in de reclame, en de wijn waar ik voor kwam hadden ze niet. Ook nooit gehad, werd mij verzekerd.

Tja, daar stond ik dan. Ik wist wat ik wilde, maar dat was er niet. En al het andere in de roséschappen zei me niets.

Gelukkig stonden de supermarktwijngidsen van Klei en Duiynker broederlijk naast elkaar, ten gerieve van de verwarde klant. Een aardige service. Ik vond erin terug dat de Rosé Huiswijn van de Hema voor heel weinig geld heel veel te bieden heeft. Dus dat maar geprobeerd.

En ja hoor, het klopte. De wijn is licht, met een heerlijk zuur. Fris en redelijk vol. Je proeft hem nog een hele tijd na. Niet een grote tafelwijn, maar een prettig wegdrinkende sloeberwijn voor op je terras. En die ook geschikt is bij een stevig gerecht. Wij zullen hem vanavond drinken bij gegrilde tonijn, dat moet passen. De prijs is nog geen drie euro, en je krijgt nú nog eens 20 % extra korting. Halen dus…. De eerlijkheid gebiedt te vertellen dat Ellen helemaal niet zo van de wijn is geporteerd

Je moet wat…

 

© paul

GEBAKKEN SPINAZIE…

Ik had zin in spinazie. Meestal koop ik Turkse of Italiaanse spinazie, die is wat grover dan de Hollandse en heeft, vind ik, meer smaak, maar omdat we niet naar de markt zijn geweest moesten we het vandaag doen met gewone Hollandse spinazie. Om toch zoveel mogelijk spinaziesmaak te houden kook ik de spinazie niet maar bak ze snel even in olijfolie. Neem een wijde platte pan en giet er 2 eetlepels olijfolie in. Snijd een teentje knoflook in fijne plakjes en laat die even glazig worden in de olie. Doe er de gewassen en goed uitgelekte spinazie bij en schep alles een paar minuten om en om. Schep de spinazie met een schuimspaan uit de pan en strooi er wat zeezout over en een beetje nootmuskaat.  We aten er kalfskarbonaden bij met salie. De karbonaden aan beide kanten ongeveer 5 minuten bakken in boter. Voeg de laatste minuut een paar blaadjes salie aan de boter toe. Bestrooi voor het opdienen ruim met versgemalen peper en zeezout. Espresso toe.

© ellen

ASPERGESOEP…

Ik beloofde gisteren het recept voor de aspergesoep van Lea Linster, de ingrediënten staan vermeld in dat stukje. Kook de aspergeschillen van de vorige dag 20 minuten in een liter water. Giet het vocht dan door een zeef en bewaar het even. Snijd de asperges heel klein en houd de koppen apart. Laat de koppen in wat gezouten water ongeveer 5 minuten koken. Snijd de sjalotten heel fijn en smoor ze in de boter glazig. Doe er het meel bij en roer dat goed om. Dan de aspergestukjes erbij doen en even omschudden Giet er nu het aspergevocht, de bouillon en de melk beetje voor beetje bij en laat alles nog 15 minuten koken. Pureer de soep dan met een staafmixer. Sla de room stijf. Leg op elk bord wat koppen. Schep daarover de soep en garneer met een lepel geslagen room, een snuifje cayennepeper en een toefje groen.