Zaterdag is bij ons altijd een rommelige dag, “bezoekdag” zeggen wij ook wel.
Gerard is er rond 5 uur en daarna volgt doorgaans de rest. En altijd rond etenstijd…
Er wordt druk gepraat en gedronken. Van eten en koken komt dan meestal niets.
Een oplossing is van te voren iets klaarmaken, bijvoorbeeld een stoofpot.
Ook deze zaterdag werd de hele wereldpolitiek besproken, alsook de gemeentelijke politiek, de stand van de bouw en al het kleine huiselijke leed.
Gelukkig had ik s’middags al een stoofpot gemaakt van rundvlees in rode wijn. Boontjes en gewoon gekookte aardappelen erbij, een stukje kaas toe.
Meer kun je je niet wensen op een mooie zaterdagavond.
WARM WEER, GEROOSTERD VLEES EN KNOFLOOKMAYONAISE…
Het viel niet mee deze week, weer helemaal in het gareel, gewoon elke dag werken, en dan ook nog zo’n prachtig weer! Mooi weer voor vakantie maar op mijn werk was het 34 graden! Dan heb ik s’avonds niet veel zin meer in wat dan ook. woensdag mosselen gegeten met veel knoflookmayonaise. (Recept onder aan deze blog) Donderdagdus maar een pizza gehaald; Pizza ellen. Staat niet op de kaart, maar wordt wel gemaakt; pizza met artisjokken, ham, veel kaas en veel knoflook. Vrijdag is mijn vrije dag en zijn we naar Nijmegen geweest naar het museum Het Valkhof. Een prachtige tentoonstelling. jammer dat het zo verschrikkelijk druk was. Op de terugweg belanden we in Duitsland en hebben in Kleef wat boodschappen gedaan. Echt Duits zwartbier en worstjes uit de Pfals. Ik wilde een entrecôte bakken maar het is nog steeds zo warm dat we buiten willen blijven. Vlees roosteren dan maar. Ik vind geroosterd vlees heel lekker maar Paul heeft een gruwelijke hekel aan barbequen. De hele buurt in de rook, stinkend naar olie, fricandellen, aanmaakblokjes of nog erger. Toen we thuis kwamen hing er al een enorme rookwolk boven de buurt, dus dat beetje van ons kon er ook nog wel bij. Snel 2 speklapjes van het blije varken en 2 Turkse gehaktballetjes laten ontdooien, met de entrecôte en een grote salade meer dan genoeg voor een avondje lekker eten. Recept om een barbeque zonder al te veel rookoverlast aan te steken; neem fijne houtskool, flink wat brandgel erover, en dan gewoon de tijd nemen tot er een mooie aslaag gevormd is. Drink intussen een goed glas wijn uit één van die flessen die je op vakantie gekocht hebt. (Koop echt goeie, dan smaken ze thuis ook nog) Sauzen uit een potje zijn eigenlijk nooit lekker maak zelf knoflookmayonaise; Er is één gouden regel voor het maken van mayonaise: alle ingredienten moeten op kamertemperatuur zijn! 3 ei dooiers mosterd zonnenbloemolie en, eventueel, een scheut olijfolie samen ongeveer 350 ml citroensap peper en zout. 2 tenen knoflook uit de knijper. De dooiers en de mosterd in een grote kom doen, de mixer in de hoogste stand, en dan druppel voor druppel de olie erbij doen tot het begint te binden. Als de massa eenmaal gebonden is kun je de olie er in grotere hoeveelheden tegelijk bij gieten. Zout peper en citroensap toevoegen en tot slot de knoflook. Een ander sausje voor geroosterd vlees; 1 theelepel Hoi Sin saus 2 eetlepels sojasaus 1 flinke mespunt wasibipasta goed door elkaar mengen. Dit is vooral bij rundvlees erg lekker. Je kunt er ook vlees in marineren, maar als je gaat roosteren verband de saus erg snel. Gewoon dus na het roosteren een schepje over het vlees.
Van alles…
Ik ben al een paar dagen niet meer toe gekomen aan Wat eten we vandaag, dus nu maar even een inhaalrace.
Zondag zijn we naar Evert en Neel geweest, een feestje omdat we weer allemaal terug zijn van vakantie. Met allerlei lekkere drankjes en hapjes uit verschillende vakantielanden werd het een hele gezellige middag/avond. Het leek wel een verrassingsparty!
Neel had een grote pan soep gemaakt met prei, spekjes, worst en boontjes, heel simpel en heel lekker na zo’n middag wijn proeven.
Gisteren was het jaarlijkse uitstapje van onze school. Ditmaal naar Hoogeloon. Een gezellige dag, lekker bijpraten met de collega’s. Er waren diverse programma’s. Ik heb gekozen voor s’morgens een GPS wandeling en na de lunch een wijnproeverij. (daarover later meer)
Dit soort uitspanningen voor veel mensen hebben dan altijd een buffet.
Ik vind dat verschrikkelijk, met je bordje in de rij staan, en dan alles door elkaar op één bord.
Over het eten valt niet veel te zeggen, snelle hap in prefab sauzen. Maar misschien ben ik te kieskeurig, mijn collega’s vonden het wel lekker.
Vandaag hebben we bij de karbonaadjes gestoofde andijvie gegeten en krielaardappeltjes.
Beetje olijfolie in een grote platte pan.In de olie een uitje en wat spekjes even laten smoren. Een teentje knoflook erbij doen. Een of twee tomaatjes even mee laten bakken, en dan de andijvie in fijne reepjes gesneden er snel doorroeren op een hoog vuur. Als de andijvie begint te slinken opdienen.
Hond ook blij met de botjes. Foto is wel een beetje nep, dit bot was van een heel ander beest, namelijk rund, het bot wat langs de entrecôte zit. Meegebracht door Vincent, uit de Ardennen.
HELEMAAL NIET BLIJE VARKENS…
Vanavond op tv het programma De Keuringsdienst van waarde gezien. De programmamakers gaan in deze aflevering proberen een varken te kopen. Ook onderzoeken ze wat er nu eigenlijk in varkensvoer zit. Genetisch gemanipuleerde soja dus. Natuurlijk wil ik geen genetisch gemanipuleerde soja eten, maar via zo’n industrievarken krijg je toch je portie binnen.
Ze lieten ook een stal zien met super gezonde varkens. De verslaggever moest eerst onder de douche voor hij de stal binnenmocht, dit om te voorkomen dat deze super gezonde varkens iets zouden oplopen. Deze super gezonde varkens hebben recht op 0,70 meter per varken. Geen stro, geen staarten enz enz. Echt helemaal geen blije varkens!
Nu wij hebben vanavond de karbonaadjes van de blije varkens gegeten, ze waren heerlijk. En we hebben besloten alleen nog maar blije varkens te eten. Niet alleen omdat ze zo lekker zijn, maar ook omdat het toch echt niet kan, die industriestallen met al die zielige beesten die bovendien ook nog allerlei eng voer eten.
CAPELLO DEL PRETE (VERRASSINGEN VAN JAN EN ANS 2)…
Dat de zaterdag een succes was mag blijken uit het vorige stuk. Klap op de vuurpijl was evenwel de uitnodiging om de dag daarna, zondag dus, de laatste “cultuurschat” uit de vacantievoorraad te komen genieten. Jan kookte die dag zijn Capello del prete. Dat is een driehoekige worst uit Emilia, die zijn naam dankt aan het hoofddeksel dat priesters aan het eind van de 19e eeuw droegen. De vulling bestaat uit mager vlees, vel, oren en kop. De worst wordt minimaal 2 uren gekookt, Jan liet hem ruim 3 uren trekken. De zwoerd (die dient als omhulsel) was toen helemaal zacht en gaar en de inhoud van de worst gaar en onvoorstelbaar geurig. De smaak leverde een ongekende sensatie op, de tweede dus binnen 24 uur. We aten er met kaas gevulde pasta bij en dronken de laatste flessen Ghianti uit de voorraad. Een bijzondere dag…
© paul
DIT WAS ECHT LEKKER!!!
We hebben vanavond het varkenshaasje gegeten dat we gekocht hebben in Heusden bij de boerderij Sumiran.
Lang geleden dat we varken aten dat ook echt naar varken smaakt!!!
Zo’n haasje is ook mooi testvlees, het geeft minder smaak dan vlees met bot of vet. Een wat saaie smaak meestal, maar dit was prima. Het vlees was niet nat, en er droop geen vocht uit.
Het haasje liet zich prima aanbraden en het volume nam niet af.
Na het dichtschroeien aan alle zijden liet ik het haasje ongeveer 12 minuten doorbraden. Het haasje uit de pan genomen en even laten rusten.
De saus heb ik gemaakt van gedroogde morielles. ( Gekregen van Ans en Hijn)
De morielles geweekt in bouillon (water gaat ook).
Heel fijn gesnipperd uitje even fruiten in boter.
De gehalveerde morielles erbij, omroeren, het vocht toevoegen waar de morielles in geweekt zijn.
Room erbij en even in laten koken.
Op smaak maken met zout, peper en vers gehakte peterselie.
We aten er speciboontjes en brood bij.
De Tokayer Pinot Gris uit Andlau-Barr (Elzas) bleek een voortreffelijke begeleider.
BLIJE VARKENS…
Vanmorgen stond in het Eindhovens Dagblad een prachtige foto van varkens in een modderpoel. Het biologische bedrijf Sumiran is gisteren door de Stichting Wakker Dier uitgeroepen tot het bedrijf met de mooiste modderpoel van Nederland. Reden voor de krant om er een artikel over te schrijven. Het bedrijf kwam al eerder in het nieuws toen het muziektrio Stenzel, Kivits en Huibers een concert gaf voor de varkens. Ook toen stond er een prachtige foto in de krant. Ik werd heel nieuwsgierig, varkens die zo’n fijn leven hebben moeten ook wel heel lekker zijn. Via de internetsite zag ik dat er ook een winkel bij het bedrijf is waar je vlees kunt kopen. We besloten dus maar meteen naar Heusden te gaan en de varkens een bezoekje te brengen. Nou inderdaad geen woord overdreven in de krant; deze varkens hebben lol. Ze huppelen door het gras. Mét krulstaarten en nog al hun tanden. Een prachtige modderpoel, een aparte kraamkamer met een zeug en zo’n 9 biggetjes. De varkens aten een appeltje zo uit de hand van de medewerkers, en ze luisteren naar hun naam. Een bezoekje waard. In de boerderijwinkel is varkensvlees, rundvlees en kip te koop De prijzen zijn niet overdreven hoog. Alles is vacumverpakt in porties, en diepgevroren. We kochten wat vlees en een boerenmetworstje. Weer thuis hebben we meteen het worstje geproeft en dat is echt heel lekker. Ik ben benieuwd hoe het vlees smaakt. Daarover morgen meer. Bij een van de komende Sientje van Loon excursies zullen we de boerderij beslist bezoeken.
MISLUKT!..
Donderdag naar de kinderboekenwinkel geweest met Angela. We waren laat thuis dus het was fijn dat Paul alvast gekookt had. Een zuurkoolschoteltje uit de oven.
Er was alleen iets heel merkwaardigs, de puree was een raar soort plakkerige substantie geworden.
wat bleek Paul heeft de puree gemaakt met de staafmixer.
Dat gaat niet. Een staafmixer maakt de structuur kapot. Resultaat een plakkerige brij.
jammer, de smaak was prima.
BRAMEN…
Ik heb nog steeds vakantie en Paul heeft ook weer een weekje vrij, we hebben dus tijd genoeg om een flinke wandeling te maken.
We hebben plastic zakjes meegenomen, voor, “je weet maar nooit wat je nog gaat vinden”. Vandaag zijn er de bramen. We hebben ongeveer 2 kilo geplukt en van de helft ga ik nu jam maken. Het andere deel bewaar ik in de koelkast voor morgen, dan maak ik een bramentaartje.
Van mijn buurvrouw op de camping in Luxemburg kreeg ik een potje zelfgemaakte jam tijdens een hittegolf. Toen ik vroeg hoe ze in zo’n hitte jam maakte in de caravan, vertelde ze dat ze dat in haar broodbakmachine maakte! Bij haar, Luxemburgse, broodbakmachine zat een perfecte beschrijving hoe jam te maken met het machine. Zij zette de broodbakmachine met een verlengsnoer een eindje verder op het gras, bramen erin, suiker erbij, even draaien en klaar zonder hitte in de caravan!
Ik zelf heb niet zo’n ding dus ik heb het niet uitgeprobeerd, maar de jam was lekker.
Ik maak bramenjam heel gewoon in een grote wijde pan.
Bramenjam
voor 3 a 4 potjes
1 kilo bramen
750 gram suiker
citroensap (ongeveer 2 eetlepels)
Suiker en de bramen in een pan doen en ze een paar uur laten staan.
Citroensap erbij en aan de kook brengen. Goed afschuimen.
Door laten koken tot het mengsel stolt. (op een bordje een flinke druppel om uit te proberen)
Maak intussen een 4 tal potten schoon, spoel ze af met heet water en zet ze omgekeerd op een schone theedoek.
Schep de jam in de schone potten en sluit ze meteen af.
Morgen het recept voor bramentaart.
SALAMA DA SUGO…
Iedereen komt weer terug van vakantie, en het altijd weer spannend wat ze allemaal beleefd hebben. Jan en Ans waren dit jaar in Italie in Ferrara. Ze hebben voor ons een heel bijzondere worst meegebracht, “Salama da Sugo”.
Deze kookworst is gemaakt van varkenslever en -tong, in een gehaktmengsel van varkensnek, spek en varkenskop en gekruid met kaneel, peper, zout en kruidnagelen.
De worst wordt gestopt in een varkensblaas en moet dan minstens 6 maanden rijpen.
Dan moet de worst, in een linnen zakje, 6 uur gekookt worden. Het sap wat dan loskomt; de sugo, moet heerlijk zijn.
Ik bewaar de worst nog even tot er een geschikt moment is om hem klaar te maken. De Italianen eten deze worst bij voorkeur met kerstmis. Dat zal bij ons niet lukken want zo groot is de worst nou ook weer niet. meer informatie over de salama kun je vinden op
Wij waren zelf op vakantie in o.a. de Franse Jura en kochten daar ook “kerstworst”. Deze worst heet Jésus de Morteau. Het is een gerookte worst die voor gebruik gekookt moet worden. Meestal verwerkt in stoofpotten. In de kleine, stille, dorpjes rond het stadje Morteau waar de worsten gemaakt worden loopt het water je in de mond. Alles ruikt naar de worsten en ook hammen die daar overal gerookt worden.
In een restaurant daar in de buurt at ik een heel simpel, maar heel lekker voorgerecht; plakken Morteauworst gestoofd in een dikke saus van bouillon en rode wijn, opgediend in plakken met schijfjes gekookte aardappel erbij.