Dat de zaterdag een succes was mag blijken uit het vorige stuk. Klap op de vuurpijl was evenwel de uitnodiging om de dag daarna, zondag dus, de laatste “cultuurschat” uit de vacantievoorraad te komen genieten. Jan kookte die dag zijn Capello del prete. Dat is een driehoekige worst uit Emilia, die zijn naam dankt aan het hoofddeksel dat priesters aan het eind van de 19e eeuw droegen. De vulling bestaat uit mager vlees, vel, oren en kop. De worst wordt minimaal 2 uren gekookt, Jan liet hem ruim 3 uren trekken. De zwoerd (die dient als omhulsel) was toen helemaal zacht en gaar en de inhoud van de worst gaar en onvoorstelbaar geurig. De smaak leverde een ongekende sensatie op, de tweede dus binnen 24 uur. We aten er met kaas gevulde pasta bij en dronken de laatste flessen Ghianti uit de voorraad. Een bijzondere dag…
© paul
