
Een bruin broodje met sla, tonijn, ei, tomaat en mayonaise. Opeten in het zonnetje en een goed boek bij de hand. Smakelijk. Het was vanmiddag 25 graden in de zon achter in de tuin. Een echt uitzonderlijke nazomer / herfst.
© ellen

© ellen
Culinaria Italie, – Frankrijk, -Spanje, -Duitsland, -Europa, -U.S.A., -Griekenland, -De Cariben. Verschenen bij Könemann. Ingebonden, met harde kaft. ISBN kan ik niet noemen, want ik heb delen in het Frans Duits en Nederlands. Zijn in veel boekhandels te koop voor ongeveer € 25,- . Het zijn forse boeken, 28×32 cm, ongeveer 500 bldz. Per deel. Geen lichtgewichten dus! Een aantal delen heb ik al jaren en er gaat bijna geen dag voorbij dat ik niet even in een van de boeken snuffel. Per deel worden provincies of gebieden behandeld, met veel productinformatie, prachtige foto’s, en telkens zo’n 350 recepten. Een overzichtelijk register, een hoofdstuk kooktechnieken, en een uitgebreide inhoudsopgave, maken dat je snel informatie kunt vinden. We nemen ze zelfs mee op vakantie. Er worden heel veel streekspecialiteiten beschreven, zodat ze prima kunnen dienen als reisgids. Om de plaatselijke specialiteiten op te zoeken, hét winkeltje waar de beste worst verkocht wordt, of de boerderij waar ze die heerlijke kaas maken. Maar ook waar de messenfabriek in Frankrijk staat, of waar de Barolowijnen in Italie te vinden zijn. Waar je bier moet drinken in Duitsland en Tapa’s kunt eten in Spanje. Vrienden van ons waren in Italie en vonden via Culinaria Italie het beste adres voor worst in Ansuini. Ze kregen van de worstmaker zelfs een handtekening in het boek! (Italie bldz 252). Zie ook log capello del prete; 22 september. In het deel Europa, hoofdstuk Oostenrijk, bldz 229, zit Herr Hawelka naast de kassa van zijn beroemde koffiehuis in Wenen. Bij ons bezoek zat hij er in levende lijve alsof hij nog steeds poseerde voor de foto. Kortom deze boeken mogen bij echte kook- en eetliefhebbers niet ontbreken! Enige nadeel,; ze zijn niet geschikt voor een rugzak-wandelvakantie, te zwaar!© ellen

Ik heb liever een glaasje Champus, zoals ze dat in “ons dorp” Septfontaines zeggen. Champus of beter gezegd Cremant de Luxembourg kan heel lekker zijn. Doet op een zomerse dag niet onder voor haar Franse deftige zus. Het is daar ook heel gewoon om één glaasje te bestellen in een café of restaurant. Er zijn goed afsluitbare doppen, en de fles komt, dezelfde dag, toch wel leeg. Maar een hele fles is wel zo gezellig. Ook niet superduur, gewoon de prijs van een goed glas wijn. Er zijn verschillende soorten, merken, druiven, waar ze van gemaakt zijn. Ik prefereer Poll Fabaire. Wormeldange Luxembourg, Pinot blanc. Paul zal wel een keer schrijven over Elbling (witte Luxemburgse, héle droge wijn). Hij heeft veel ervarning met deze soort.
© ellen
Op de wetenschapspagina van het VPRO-log las ik dat een Canadese onderzoeker, Massimo Marcone, nu heeft ontdekt wat de ingewanden van de loewak zo bijzonder maakt. Bepaalde proteïnen in de boon worden in de loewakmaag verteerd, andere worden omgezet in kleinere moleculen. Marcone hoopt het proces ooit te kunnen nabootsen. Daartoe voerde de onderzoeker de bonen al eens door de ingewanden van een familielid van de loewak, de Afrikaanse civetkat. Het resultaat was ronduit smerig.
© paul

© ellen

Toen moesten we nog kiezen waar naar toe! En dat is moeilijk hier in Nederland. We hebben deze zomer zo heerlijk gegeten in Frankrijk Duitsland Belgie Luxemburg, maar hier in onze buurt is het altijd gedoe, van te duur, tot niet lekker, te chique enz enz. Maar vooral; Wij vinden de prijs / kwaliteit verhouding in Nederland nergens op slaan!!!! Maar misschien zijn wij wel veel te kritisch.
We besloten dus maar naar een Chinees restaurant te gaan in de buurt. Een van de weinigen die nog géén “lopend buffet” heeft. Wij hebben er een hekel aan om met een bordje in de rij te moeten staan, en willen vriendelijk bediend worden aan tafel. En dat doen ze daar nog.
Wij eten er af en toe, en altijd hetzelfde menu, ervan afwijken bleek eerder niet goed.
Wij eten altijd vooraf Dim Sum; gestoofde garnalen, en dan Peking eend met pruimensaus.
Een Pinot uit de Elzas erbij en espresso toe.
Was het toch een beetje feest. De Dim Sum was lekker, er mocht misschien wat kruiden onder in het mandje, ziet er mooier uit en geurt lekker.
De eend was, is, altijd prima. Lekker knapperig geroosterd, pruimensaus beetje zoet voor mij, maar dat moet zo. Groenten verschillende soorten mooi van kleur en aardig op smaak.
De espresso slap.
Personeel echt vriendelijk, rekening redelijk.
Dit klinkt misschien een beetje negatief, maar het kan voor minder geld echt anders. Bijvoorbeeld bij “onze Chinees” in Septfontaines (Lux) Zheng!
Voor hetzelfde geld aten we bij Zheng:
Klein hapje als je binnenkomt; meestal stukje kip met sausje.
Jacobsschelp met Jacobsmossel met beetje miehoen in soja saus met koreander
Bouillon met Chinese paddestoelen of met (heel heet) citroengras en pepers.
Dim Sum 4 verschillende soorten in een mandje gestoomd op bladeren en kruiden, met sojasaus.
Een grote, hele, Dorade, gebraden in de oven en gloeiend heet op tafel met een saus overgoten.
Een schaal lamsvleesstukjes met lenteuitje en pepers.
Een schaal met Peking eendenpootjes (wat een woord)
Een desert een soort Dim Sum, maar dan gevuld met vruchten en door kokos gerold, met een sausje van verse vruchten en een bolletje ijs.
Espresso toe. Erbij een fles Pinot Markusbierg Schengen. Tja, het wordt hoog tijd voor vakantie.
Oja, dat alles geserveerd door heel vriendelijk, behulpzaam personeel, in een werkelijk prachtige ambiance. De inrichting is authentiek Chinees, de stoelen ook. Dat zit niet allemaal even gemakkelijk, maar ze zijn allemaal anders, en het personeel helpt je ruilen tot je de goede stoel gevonden hebt.
Dat moet ook wel want zo’n maaltijd duurt een hele lange avond.
Helaas heb ik geen foto’s van het mooie interieur en het lekkere eten daar.
Dat komt nog wel!

Hartelijk gefeliciteerd met ons 33-jarig jubileum.
Kus, Paul.

We namen vandaag afscheid van een collega en behalve een symposium over “Geïnspireerd onderwijs”, was er na afloop van de levendige discussie, een hapje en drankje voor iedereen. En dat komt niet van een cateraar! Nee, de kleinste vestiging van onze hogeschool is een waar culinair paradijs!
Een jubileum, een afscheid, of zomaar iets te vieren, dat wordt samen opgelost. De één kookt wat, de ander zet tafels klaar, weer een ander strijkt de kleedjes, doet boodschappen, of componeert een lied.
De conciërges gaan even naar de Sligro voor de wijn, en klaar is het feest.
Ik vind het heel bijzonder dat dit kan.
In de tijd dat ik hier werk heb ik toch al heel wat dinertjes mogen meemaken en -koken.
Een paar van die gelegenheden; een ontbijtbuffet mét verse ijselmeerpaling, een mosselavond, een wandeltocht met picknick waaraan iedereen een bijdrage had geleverd. Verse asperges bij een afscheid, lamsvlees, vis of Spaans buffet bij een ander.
Studenten die terugkomen van helse survivaltochten door de Ardennen worden steevast onthaald met warme beenham met frietjes en salades, en ga zo maar door.
Heel bijzonder om hier te mogen werken

Schoudercarbonades (van Sumiran boederij) even bruin gebakken in een beetje boter, daarna het gas temperen en een in ringen gesneden ui erbij. Even laten smoren en dan 4 tomaten in grove stukken, basilicum, peper, goed omroeren en een half uurtje zachtjes laten smoren. Eventueel een scheutje witte wijn erbij doen.
We aten er een salade bij van (wel een ander soort) tomaten.
Bij het vlees Pommodore tomaten, voor de salade Tasty Tom.
De salade met een geitenkaasje even warm gemaakt in een klein beetje olijfolie. De kaasjes op de salade leggen en de olie erover scheppen.

Ik had nog zalmfilet in de diepvries. Dit gerecht is heel makkelijk te maken, en kost weinig tijd, heel geschikt voor een doordeweekse dag dus.
Verwarm de oven voor op 200 graden
Een flink stuk gefileerde zalm. (liefst mét het vel, aan één kant er aan)
Een grote bos verse kruiden; peterselie, selderij, basilicum, eventueel dille, één of twee teentjes knoflook, een sjalotje; dit alles heel fijn hakken en in een kom doen.
De schil van een schoongeboende citroen fijn raspen (zonder het wit)
Een beetje citroensap en een scheut olijfolie over de kruiden gieten zodat er een mooie pasta ontstaat.
Een ovenschaal invetten met een beetje olie.
De vis in de schaal leggen met het vel naar beneden. Beetje peper en zout erover.
En dan de kruidenpasta erop smeren zodat de hele bovenkant en de zijkanten bedekt zijn.
De vis nu in de voorverwarmde oven ongeveer 15 minuten laten garen.
Opdienen met pasta of rijst.
Lekker is ook nog wat kleine stukje witbrood over de kruidenpasta te strooien, maar dat doe ik niet vanwege de extra koolhydraten.
Wij aten er vandaag aspergetips bij en ik wat pasta.
Kaas toe en daarna espresso met chocolade. (van de week in Duitsland mijn favoriete Lindt met sinaasappel, en voor Paul Lindt 85% gekocht)
Wij hielden een stukje zalm over (er kwam vandaag niemand langs) deze zalm is prima de volgende dag koud te eten met een salade, of gewoon op een stokbroodje mee naar je werk.