Sachsenhäuser Bäckerkartoffeln…

aardappelschotel 013

Duitsland: aardappelland!
Ik ken in ieder geval geen ander land waar de aardappel met zoveel respect èn fantasie wordt behandeld dan Duitsland. De veelheid aan aardappelgerechten kent letterlijk geen grenzen.
Je hebt Kartoffelauflauf, Reibekuchen, Pellkartoffeln, Kartoffelsuppe, Kartoffelkroketten, Quetschkartoffeln, Kartoffelklösse, Bratkartoffeln, Kartoffelkuchen, Kartoffeltorte,Stampkartoffeln, Kartoffelgemüse, Kartoffelgugelhopf, Kartoffelsalat, Kartoffelwurst…
En dat alles in ontelbare varianten. Elk Bundesland heeft van een aantal recepten wel weer een bijzondere versie op voorraad.
Het kan heel fijn, met toevoeging van uitgelezen ingrediënten, komend uit de beste keukens van het land. Het kan “gutbürgerlich”, het kan als uit de plattelandskeuken.

Ik koos voor een eenvoudig “boeren” gerecht uit Hessen: Sachsenhäuser Bäckerkartoffeln. Het recept is voor vier personen.

1 kilo aardappelen,
2 middelgrote uien,
2 eetlepels boter,
vet om de vorm in te vetten,
pepr en zout,
mespuntje nootmuskaat,
3 eieren,
200 ml room

Schil de aardappelen en snijdt ze in dunne schijven. De uien worden in de boter gebakken, tot ze goudgeel zijn. Vervolgens gaan de aardappelschijfjes in een vuurvaste schaal (rechtop is wat gedoe, maar uiteindelijk geeft dat beter resultaat). De gebakken uien worden tussen de rijen aardappel gedrappeerd. Flink peper en zout erover en de nootmuskaat. De eieren klop je door de room en die pap giet je over de aardappelen.
In een voorverwarmde oven (200 graden) laat je de schotel overveer 55 minuten bakken.

aardappelschotel 001

We aten er biefstuk en tomatensalade bij, we dronken eenvoudige Spaanse landwijn.
Stukje kaas en espresso toe.

© paul

Pasta met doperwtjes, artisjokken en tomaat

pasta met kip, artisjokkenhartjes en tomatensaus 001

Paul is gisteren aan zijn knie geopereerd. Geen ernstige ingreep, hij mocht aan het eind van de middag weer naar huis en alles gaat, naar omstandigheden prima. Ik wist niet goed wat ik zou koken en of de patiënt wel zin in eten zou hebben. Ik kocht dus maar een biologische kipfilet, daar leek me wel een licht maaltijd mee te maken en je kunt er alle kanten mee op. Paul bleek best trek te hebben en ik maakte een snelle geïmproviseerde pasta.

1 biologische kipfilet in stukjes gesneden
wat olijfolie
2 kleine chilipepertjes
2 tomaten
een handjevol diepvriesdoperwtjes
4 artisjokkenharten uit blik, in vieren gesneden
1 flinke teen knoflook, geplet en gehakt
Ik gebruikte een platte pastasoort, linguine.

Verwarm de olijfolie en bak daarin de stukjes kip snel bruin. Bak de knoflook en de pepertjes even mee en doe er dan de tomatenstukjes bij en de artisjokken. Blancheer de erwtjes een paar minuten en voeg ze ook toe.
Doe er eventueel een scheutje witte wijn bij of wat bouillon om het wat smeuïger te maken.
Kook intussen de pasta al dente schik ze op een mooie schaal. Schep het kip-groentenmengsel erover en dien snel op.

© ellen.

Pastarol met paddenstoelen en ham

zelfgemaakte pasta

We hadden zin in lasagna, maar niet van die gewone met Bolognese saus. Ik besloot weer eens iets te doen met onze voorraad gedroogd eekhoorntjesbrood. Als het weer zo belabberd blijft kunnen we binnenkort weer verse plukken, het is er vochtig genoeg voor.
Ik maakte al eerder een pastagerecht met paddenstoelen, dit lijkt erop, maar is natuurlijk net weer iets anders. Het oorspronkelijke idee komt uit een Luxemburgs kookboek maar ik heb er zoveel aan veranderd dat het recept een eigen leven is gaan leiden.
Het is voor dit gerecht noodzakelijk dat je zelf verse pasta maakt, gedroogde pasta is niet te koop in deze maten.
Ik maakte pastadeeg van 300 gram harde tarwebloem en drie eieren. Dat is teveel deeg voor 2 personen. Van de rest maakte ik tagliatelle. Die bewaar ik tot morgen op een schone theedoek.

Neem voor vier personen:

voor het deeg
300 gram pastameel, meel van harde tarwe
3 eieren
beetje zout.

voor de vulling
een beetje olijfolie
25 gram gedroogd eekhoorntjesbrood
een doosjes grotchampignons
2 ons gekookte achterham ( in stukjes)
2 tenen knoflook
1 bosje platte peterselie
peper en zout

maak een bechamelsaus van
20 gram boter
20 gram bloem
50 gram Parmezaanse kaas
125 ml weekvocht van de paddenstoelen en 125 ml melk
wat versgeraspte nootmuskaat en zout

Doe het meel in een kom en maak een kuiltje in het midden. Breek daarin de eieren en werk ze door het meel.
Kneed het deeg tot een mooie bal en laat die, verpakt in folie, 20 minuten rusten.
Bestrooi het werkvlak met bloem, dat voorkomt dat het deeg gaat plakken.
Rol het deeg dan uit totdat het de gewenste dikte heeft. Met de pastamachine gaat dat heel gemakkelijk. Draai het deeg er een aantal keren door op stand 1 totdat je een gladde lap hebt. Verzet dan de standen steeds met één tegelijk en draai er het deeg door. Voor deze pastarol gebruik ik uiteindelijk stand 7.

zelfgemaakte pasta

Week intussen 25 gram gedroogd eekhoorntjesbrood in wat lauwwarm water. Knijp de paddenstoelen uit maar gooi het weekwater niet weg dat kun je gebruiken om de bechamel meer smaak te geven.

Bak de champignons in de olie en voeg de geplette knoflook toe. Doe er dan de stukjes eekhoorntjesbrood bij en strooi er de peterselie over en peper en zout.

Snijd vier lappen pastadeeg van ongeveer 50 cm en kook de pasta 2 minuten in ruim gezouten water.
Schep ze voorzichtig uit het water en leg ze op het werkblad.
Leg op het deeg de stukjes ham en schep er wat van het paddenstoelenmengsel op.

zelfgemaakte pasta

Vouw de pasta nu in de breedte losjes op elkaar en rol de reep gevulde pasta op.
Verdeel de bechamelsaus over de bodem van een ingevette ovenschaal en leg de pastarollen erop.
Strooi er wat Parmezaanse kaas over en zet de schaal in een voorverwarmde oven op 200 graden.
Bak de pastarol 25 minuten.
Serveer per persoon één pastarol.
Geef vooraf een frisse salade.

zelfgemaakte pasta

Natuurlijk een kopje espresso toe, mét een oranje tompoes!

© ellen.

Salade van Hauwkes, oftewel peultjes met geitenkaas

peultjes salade 002

Wij lopen een beetje achter met het beschrijven van onze eetbelevenissen, druk, druk, druk is het hier.
Eerst maar het verslag van het eten van gisteren:

Heer Skukhorzel was even in het Brabantse Land en bracht ons peultjes uit eigen tuin en eieren van zijn vrolijke kippen. Nu vinden wij verse peultjes altijd lekker. Het peulenseizoen is maar kort, je moet er op tijd bij zijn en van genieten. De peultjes van Heer Skukhorzel zijn zo bijzonder dat we er ieder jaar weer naar uitkijken!
Fris geurend, knapperig, mooi lentegroen en gewoon zonder vlieguren, rechtstreeks uit de Achterhoek,
s’ morgens geplukt, s ‘avonds in de pan, dat is het ware genot!

De enorme zak peulen bevatte een hoeveelheid die wij zo samen niet in één keer opeten, dus besloot ik om een salade te maken en de rest te bewaren om de volgende dag gewoon te koken.
Ik had nog wat rucola en twee geitenkaasjes, dat leek me een goede combinatie om een salade mee te maken.

Peultjessalade voor twee personen:
500 gram peultjes
een handjevol rucola
5 kleine tomaatjes
1 kleine ui, in fijne ringentjes gesneden
2 eetlepels olijfolie
1 theelepel citroensap
wat zwarte peper
twee geitenkaasjes met ontbijtspek

peultjes salade 010

De peultjes twee minuten blancheren in gezouten water. Dan afgieten en even laten schrikken in ijskoud water.
De rucola, de peultjes, uiringen, gehalveerde tomaatjes op een schaal schikken.
De geitenkaasjes even zachtjes bakken en op de salade leggen.
Een dressing maken van olijfolie, citroensap en wat zwarte peper en over de salade schenken.

Wij aten de salade vooraf, gevolgd door een flinke entrecote van de gril met wat saffraanaardappeltjes. Een mooie maaltijd.
Kopje espresso toe.

peultjes salade 014

Wij zaten nog na te genieten van de maaltijd toen de eerste gasten alweer aan de deur stonden.
Het Kind van Het Ministerie is dol op peultjes en natuurlijk kreeg zij een deel uit de peulenvoorraad. Daarna kwamen Ans en Hijn, ook zij kregen een portie. En als klap op de vuurpijl; De Keizer van Monera. Die wilde er ook wel een paar…

Het moge duidelijk zijn Heer Skukhorzel; U heeft weer veel Gemertenaren laten genieten van de peulenoogst!

© ellen.

Peultjes en op de huid gebakken zalm

peultjes

Op mijn gedwongen vrije dag bezocht ik de markt, ik schreef het al. De markt was tien keer niks maar de groentekraam had prima verse waar. Ik kocht behalve de tuinboontjes die we gisteren al aten ook nog verse Hollandse peultjes. Typisch zo’n groente die er maar even is van eigen bodem. (de peultjes uit Kenia koop ik niet. Te gek voor woorden, peultjes invliegen vanuit Kenia!)
Peultjes koop je gewoon in juni, vers van Nederlandse bodem.

In de tijd dat Paul en ik net bij elkaar woonden (jaren geleden) vroeg ik zo eens wat hij nu de lekkerste groente vond. Het antwoord kwam prompt en stellig; “Hauwkes, vind ik heel erg lekker”. Om mijn kersverse huisgenoot een plezier te doen besloot ik de volgende dag maar eens op zoek te gaan naar die mij onbekende groente; “Hauwkes”. Ik had er nog nooit van gehoord!
Ik besloot gewoon even bij de groentenboer langs te gaan en een kilo van die geliefde groente te kopen. Ik bestelde een kilo Hauwkes (!). In december!
“Mar vrouwke”, zei groentenboer Noud van Schijndel, “Hauwkes” in december, dé kan toch helemaal nie.”
Niet leverbaar dus die Hauwkes in december. Daarmee was ik nog niets wijzer geworden en moest de ik groenteboer alsnog vragen wat dat nu voor groente was. Peultjes natuurlijk!!! Ik was toen nog niet zo bekend met het plaatselijke dialect. Tegenwoordig gaat het al stukken beter, de tuinbonen heten hier flodderbônne, aardappelen worden erpel en hutspot wortelenpetazzie.
Petazzie mi skrûwsaus, is stamppot met uiensaus maar ook een kleinkunstensemble uit Helmond. 

Peultjes dus vandaag, gewoon even gekookt met wat zout. Afgieten en een klein klontje boter erover laten smelten.
Erbij aten we een stukje op de huid gebakken zalm. Een paar gekookte aardappeltjes en een sausje van:
één deel volle yoghurt, 2 delen mayonaise, 1 eetlepel bieslook, 1 eetlepel verse dille en wat versgemalen zwarte peper.

op de huid gebakken  zalm

En natuurlijk espresso toe!
© ellen.

Saffraanaardappeltjes

aardappeltjes met saffraan

Onze maaltijd van gisteren avond: lamscarbonaatjes, broccolisalade en saffraanaardappeltjes. Niet écht spectaculair, maar heel erg lekker.

Collega Foeroez adviseerde om de saffraan, alvorens te gebruiken, een beetje te verwarmen en dan te verpulveren. Zo had ze dat thuis van hun Iraanse kok geleerd. Het zou de smaak en geur beslist ten goede komen. En verdomd…

© paul

Gegratineerde asperges en andere genoegens…

asperges 008

Ik vertrok wat laat van mijn werk, vanochtend. Ik besloot me niet te haasten en de vijftig kilometer tussen  het Instituut en mijn woonhuis binnendoor af te leggen, dwars door de ontgonnen Peel. Het landschap bestaat nog maar een goede honderd jaar, daarvoor was het allemaal zomp en moeras. De Peel strekte zich oorspronkelijk uit van Nijmegen tot Roermond. Je schuift door een half open landschap. Graslanden, wat akkers en naaldbossen. Het oogt wijds, maar het is geen polder. De wegen en landbouwkavels zijn afgeboord met eiken lanen.
Ik reed langs mijn paddenstoelenweggetjes. Daar was nu niets anders te beleven dan een overdaad aan fluitekruid.
Bij een boerderijtje, gelegen tussen Rijkevoort en Landhorst, staat een stalletje waar door het jaar heen heel diverse agrarische producten worden aangeboden. Ze liggen daar in dat stalletje, dag en nacht. Je stopt, neemt wat je nodig hebt en betaalt door de vereiste somma gelds via een gleuf in een kistje te deponeren. Ik heb er nog nooit een mens gezien, geen klant, geen verkoper. Vanochtend kocht ik er twee pronte bossen  pioenrozen. Ze staan nu te pronken op de keukentafel.

Ik verliet het ontginningslandschap niet richting ons op de hogere zandgronden gelegen dorp, maar reed nog een eindje door  om via een omweg in de Mortel te komen. Daar kocht ik bij boer van Dinther een maaltje asperges. Vanavond aten we ze. Gegratineerd met Parmasaanse en Goudse kaas. Lekkere achterham erbij. Een komplete maaltijd.

Het recept voor de gegratineerde asperges beschreef ik 27 maart 2008.

© paul

Kartoffelsalat…

donderdag 030

Ik heb al eerder en ode aan de Kartoffelsalat geschreven. Ook het “eenvoudige” recept is daar terug te vinden.

Ik nam het me al dagen geleden voor. Een zomerse maaltijd van lauwe Kartoffelsalat, een frisse groene salade en een biefstukje.
En gisterenavond aten we dat.
Ik had biologische aardappeltjes gekocht, vastkokers. Thuis zag ik dat ze uit Marokko kwamen. En dat was dan weer niet de bedoeling. Het blijft opletten met de inkoop.
Stukje geitenkaas en een doorgerijpte perzik uit Spanje toe, en natuurlijk een kop espresso.

We dronken er de rode wijn bij die Marleen woensdag bracht. Een Bordeaux uit Pian-sur-Garonne, jaartal 2003. Een rijpe wijn, geurend naar zwart fruit en eikenhout. Vol, maar niet te zwaar en met zachte tanines…
Heel prettig bij de aardappelen, maar perfect bij het vlees. We hebben nog een fles…

© paul

Asperges voor Marleen…

asperges 019

De Jongste Bediende schreef eergisteren:

Geacht ministerie,

Hier vanuit Canada wil ik jullie groeten. Het is een fantastisch weerzien van familie, het eten stelt zoals altijd weinig voor, het drinken daar in tegen is wederom geweldig. Bij mijn terugkeer zal ik het e.e.a. toelichten!

Het moge duidelijk zijn, de Jongste Bediende verblijft nog in den vreemde!
Voor ons was dit een goede gelegenheid Marleen te eten te vragen, ze zat anders toch maar alleen thuis.
En buiten dat had ze nog een etentje tegoed wegens bewezen diensten…

Ik maakte gegratineerde asperges klaar. Ik reken doorgaans op een pond per persoon bij ongeschild gewicht. Dat schillen doe ik nagenoeg altijd zelf. Ik vind het een aardig meditatief werkje.
Voor het gratineren gebruikte ik het recept van 27 maart 2008. Behalve dan dat we de ham er apart bij aten.
Gebakken aardappeltjes erbij en een mooi glas Spaanse landwijn.

We waren nog bezig met de maaltijd toen de eerste bezoekers langs kwamen. En al snel volgde de rest: Hendrikje, Jan, Ans,  Julia, Neel, Andy. Met ons drieën erbij was de keukentafel  meer dan vol.
We dronken bier uit Limburg en bier uit Brabant, wijn uit Spanje en ook uit Luxemburg, Port uit Portugal, borrels uit Schiedam en water uit de kraan. We verbeterden de wereld en we verbeterden de mensheid en we dachten allemaal dat het vacantie was.
En zo werd het dus uiteindelijk veel te laat. Het was nog geen vacantie…

© paul