Category Archives: groenten

Restverwerking: cannelloni gevuld met snoekbaars en spinazie

Posted on by

cannelloni gevuld met snoekbaars en spinazie
Als ik toch dat Ipadje niet had… dat ding is al tijden onmisbaar, zowel voor mijn werk als thuis, maar nu, in tijden van gebrekkig heen-en-weer-schuifelen is dat ding onmisbaar! Mijn dagen zijn een beetje saai, op de bank hangen, af en toe een klein wandelingetje, en verder lezen en rusten… Het Ipadje houdt mij op de hoogte wat er zoal in de wereld te doen is én ik kan af en toe een stukje schrijven op dat ding. Het stukje transporteer ik vervolgens naar de mail en dan kan ik dat snel via de laptop op onze website zetten. (Lang achter de laptop zitten gaat nog even niet)
Koken gaat wel, met hulp, maar toch. Rechtop staan kost me geen moeite, dus Paul geeft de pannen aan en de dingen die onder in de koelkast liggen… Ik wist het al van vorige invalide periodes: ik ben geen geduldige patiënt en Paul is een uitstekende verpleger maar niet voor mij. Hij is gewend aan een geheel andere soort patiënten…. Maar goed, zo kibbelen wij gezellig de dag door… “Doe nou eens…” Hou je gemak nou eens!”, “Kun je dan even?..”, “Nee, ik kan toch niet alles tegelijk” enzovoorts…

Goed, gisteren aten we een heerlijke snoekbaars en daar bleef nog zo’n 200 gram mooi visvlees van over, prima voor een mooie restverwerking. Paul verwijderde alle graatjes en deed de boodschappen voor een mooie ovenschotel met de restjes van de vis.

  • 200 gram vis, van graten en vellen ontdaan en in kleine stukjes gepluisd
  • een scheutje olijfolie
  • 1 sjalot, fijngesneden
  • 2 teentjes knoflook, geplet en fijngesneden
  • 400 gram spinazie
  • een bekertje crème fraiche
  • bechamelsaus van een lepel boter, een lepel bloem en wat melk
  • een paar kleine tomaatjes
  • cannelloni (ik gebruikte cannelloni van het merk De Cecco, die hoef je niet voor te koken en smaken prima)
  • peper, zout en wat nootmuskaat

Maak eerst een mooie, niet te dikke bechamelsaus. Breng die op smaak met peper, zout en wat nootmuskaat. Vul de bodem van een ovenschaal met de bechamelsaus.

Verwarm de olie in een grote pan en smoor daarin de ui en knoflook even zachtjes aan. Voeg er dan de spinazie bij en smoor tot die helemaal geslonken is. Schep alles uit de pan en hak de groenten massa heel fijn. Schep de helft door de visstukjes en meng er de crème fraiche door. Kruid met peper en zout.

Vul de cannelloni met dit mengsel en leg ze in de ovenschaal. Pas en meet tot de cannelloni mooi over de schaal verdeeld zijn. Schep er de rest van de spinazie over en strooi er de stukjes tomaat over. Zet de schaal 25 minuten op 180 graden in de oven.

Dien dan meteen op en geef er wat groene  salade bij.

Kopje espresso toe!

© ellen.

 

Primeur: de eerste asperges van 2014…

Posted on by

eerste asperges 2014

Mede door het geschrijf over Santiago de Compostella, maar ook omdat Ellen even niet meepubliceert op de site, lig ik hopeloos achter. Enfin, je bent dat al wel van me gewend, het lijkt eerder regel dan uitzondering.

Alweer tien dagen geleden, op 20 maart, aten we de eerste asperges van het jaar. Ik schreef al eens over de  familie Van Dinter en hun vriendelijke manier van aspergebedden verwarmen. Zij zijn elk jaar weer de eersten en de kwaliteit is om van te dromen.

Intussen hebben we alweer een aantal aspergemaaltijden achter de kiezen. Als soep, maar ook gegratineerd en idem als snel pastagerecht. De eerste asperges van het jaar dienen klassiek gegeten. Dat is hier op het Ministerie traditie, daar wordt niet van afgeweken.

De asperges gekookt in gezouten water, hard gekookt ei erbij, de beste ham en de beste boter. Voor mij dan nog wat geraspte kaas en een snuifje nootmuskaat. Simpel, maar meer hoeft het écht niet te zijn…

© paul

Venkel met gorgonzola…

Posted on by

venkel met gorgozola

Op een of andere manier beschouw ik venkel, en ik bedoel dan knolvenkel, altijd als vergeten groente, terwijl ik hem toch volop zie liggen op de markt. En ook onze super-om-de-hoek heeft hem eigenlijk altijd in het assortiment. Kennelijk is het bij hele volksstammen een populaire groente, maar onttrekken de eters zich aan mijn gezichtsveld…

Ook beklaagde ik me in het verleden een paar keer over het feit dat ik zo weinig originele recepten kon vinden voor deze, toch overheerlijke, groente. Enfin, intussen dien ik mijn mening daarover ook een beetje bij te stellen. Tik in onze zoekmachine (rechterbovenhoek, aan de kop van deze site, bij search) het woord venkel in en je krijgt er zomaar gratis een stel. En er zal beslist nog een en ander volgen.

Laat er geen misverstand over bestaan, de allerlekkerste, meest goddelijke en zó gemakkelijk te bereiden manier is en blijft de beproefde Gesmoorde Venkel…

Het hier beschreven recept is min of meer een bedenksel van Ellen, eenvoudig, smaakvol en voedzaam. Het recept volstaat als hoofdgroente voor twee personen, als voorgerecht voor vier.

  • 2 venkelknollen,
  • 150 gram gorgonzola,
  • scheut room,
  • boter,
  • peper en zout.

Halveer de knollen en snijdt (alleen bij grote knollen) het harde hart aan de onderkant weg. Kook de venkel beetgaar in gezouten water. Beboter een ovenschaal en leg de uitgelekte halve knollen daarin. Giet er de room over en bestrooi de venkel met de in blokjes verdeelde gorgonzolakaas. Peper uit de molen en op elke halve knol een klontje boter. Geen zout, de venkel was al gekookt in zout water, en ook de kaas bevat zout. Schuif de schaal in het midden van de op 180 graden voorverwarmde oven. Na 20 à 25 minuten is het gerecht klaar.

We aten er gegrilde lamskarbonades bij en gekookte aardappeltjes. (Heerlijk prakken in de room-kaas-groente-saus!)

© paul

 

Rigatoni met kool en fontina uit de oven

Posted on by

ragatoni met kool
Paul schreef deze week over het boek “La cucina della mamma”. Hij maakte een heerlijk schoteltje met bonen en vis uit het boek. Het boek bleef op de keukentafel liggen en toen ik gisteren niet goed wist wat-nu-weer-eens-uit-te-proberen zag ik al bladerend een heleboel mooie recepten die nog wel eens wil maken. Omdat we op zaterdag altijd wel gasten aan tafel hebben zocht ik een recept uit dat makkelijk te vermenigvuldigen is. Zaterdag reken ik meestal op 8 personen; Het Kind en vriend Andy, De Jongste Bediende en Marleen, de Keizer van Monera en wie er zo toevallig langs komt schuiven aan. Ik probeer om iets bijzonders te koken dat we nog niet eerder gegeten hebben, hoewel ik nu en dan ook in herhaling verval. Sommige gerechten zijn nu eenmaal echte Evergreens zoals Nasi goreng met saté of Hachis Parmentier. Dit gerecht leek me een soort Italiaanse Hachis Parmentier; makkelijk te maken, goedkoop, snel en iedereen lust dit. Bovendien nog vegetarisch ook. Wat wil een mens nog meer! Snel naar de markt om kool te halen en Fontinakaas. Helaas was er geen  Fontina te koop op de markt maar de kaashandelaar bood ons een alternatief. We proefden een kaas uit hetzelfde gebied. Fontina komt uit de Valle d ‘Aosta, de kaas die we proefden komt uit het grensgebied Italië Oostenrijk. De smaak was prima, misschien iets zachter, milder, dan Fontina, maar goed te gebruiken als alternatief. Het recept vermeldt dat je als alternatief voor Fontina ook een andere goede smeltkaas kunt gebruiken, bijvoorbeeld Gruyére of Raclette.

Ik geef de hoeveelheden zoals ze in het boek zijn beschreven, ik gebruikte van alles het dubbele. Reken erop dat je, ook voor vier personen, twee grote pannen nodig hebt.
ragatoni met kool

  • 60 ml olijfolie
  • 1 kleine ui, fijngehakt
  • 2 teentjes knoflook, fijngehakt
  • 6 blaadjes salie
  • 300 gram droge korte pasta bijvoorbeeld rigatone of penne
  • 250 gram bloemige aardappelen in kleine blokjes gesneden
  • 400 gram savooie kool in kleine reepjes gesneden
  • 150 gram Fontina in dunne plakjes
  • 75 gram versgeraspte Parmezaanse kaas

Verwarm de olie in een kleine koekenpan en fruit daarin de ui zachtjes aan . Voeg de knoflook en de salieblaadjes toe en bak nog 1 minuut. Zet de pan apart.

Kook de pasta in een grote pan met gezouten water bijna gaar. Giet de pasta af en vang het kookvocht op in een andere pan.Spoel de pasta af met koud water. Breng het kookvocht in de tweede pan weer aan de kook en kook daarin de aardappelblokjes in een minuutje of 7 bijna gaar. Doe de pasta in de pan met de aardappelblokjes en voeg de kool toe. Roer tot de kool begint te slinken. Giet af maar bewaar een klein beetje van het kookvocht. Roer het ui, knoflook en salie door het pastamengsel.

Schep de helft van de massa in een ingevette ovenschaal en beleg met de helft van de plakjes Fontina en de helft van de geraspte Parmezaanse. Dan de rest van de pasta erop scheppen en de beide kazen. Flink peper en zout erover en een beetje van het kookvocht. Dek de schaal af met folie en bak het gerecht 20 minuten in de voorverwarmde oven op 160 graden. Haal de folie eraf en bak nog even onder de gril om de bovenkant een mooi kleurtje te laten krijgen.

De Keizer van Monera moest gisteren vroeg naar huis maar  Het Kind en vriend Andy, de Jongste Bediende en Marleen, Bram en Marja, Paul en ikzelf waren heel tevreden. Dit smaakt naar meer! De carnivoren onder ons misten wel het vlees, maar een keertje zonder kan echt geen kwaad!

Geen espresso toe maar wijn, rood en wit het kan allebei!

© ellen.

 

 

 

Guazetto di pesce e fagiolio (witvis met bonen en tomaten)…

Posted on by

Guazzetto di pesce e fagioli

Afgelopen najaar kocht ik een boek  van de Australische kookschrijfster en culinair uitgever Loukie Werle. De titel luidt: La Cucina della Mamma. Eronder staat dunnetjes gedrukt: De geheimen van Cucina Povera. Over de Italiaanse volkskeuken dus…

Het boek is mooi uitgegeven. Het is gebonden en omvat zo’n driehonderd pagina’s. De recepten zijn traditioneel, relatief eenvoudig, gemakkelijk na te koken en allemaal prima betaalbaar, naar het Romeinse credo: Più se spenne e pejo se magna. (Hoe meer je uitgeeft, hoe slechter je eet…)

Overdadig, paginagroot fotowerk van Alan Benson. Meestal vind ik een veelvoud aan foto’s zonde van de ruimte. Schrijf maar wat meer over eten denk ik dan, de plaatjes maak ik zelf wel. Maar in dit geval ben ik blij dat er gekozen is voor veel fotoruimte. Het levert schitterende prenten op. Het concept van de vormgeving is: linker pagina het recept, rechter pagina de foto. Dat maakt het boek ook een beetje tot een salontafelboek, maar ik ben er verguld mee.

Er zijn van die combinaties die ik niet verzonnen krijg. Een gerecht van bonen en vis bijvoorbeeld, het kwam nooit in me op. Terwijl, wanneer je er over nadenkt, het helemaal niet zo raar hoeft te zijn. Ik vond een recept van vis met bonen in La Cucina della Mamma. Ik paste het wat aan, omdat ik slechts voor ons tweeën zou koken en het oorspronkelijk recept voor vier personen geschreven is.

  • 300 gram gefileerde schelvis,
  • 200 gram kerstomaatjes,
  • 250 gram (gekookte) cannellinibonen,
  • 150 ml droge witte wijn,
  • 2 tenen knoflook,
  • een gesnipperd vers pepertje,
  • olijfolie,
  • verse platte peterselie,
  • peper en zout.

Verhit de olie en bak daarin de knoflook even aan, bij matig vuur. Voeg dan het pepertje, de gehalveerde tomaatjes en de wijn toe en laat alles een goede tien minuten pruttelen. Voeg dan de bonen toe en laat het geheel nog eens vijf minuten gaan, niet te hard, anders koken de bonen stuk. Maak af met zout en peper en een deel van de gekate peterselie.. De in brokken gesneden vis mag er nu bij. Laat de ingrediënten nog een goede tien à vijftien minuten gaan, totdat de vis gaar is. Heet opdienen in diepe, voorverwarmde borden. Strooi de rest van de peterselie over het gerecht. Voor ieder een partje citroen en een paar sneden geroosterd brood.

  • Door de witte wijn en de tomaatjes wordt je gerecht nogal nat. Het is tussendoor een beetje goochelen met de hitte onder je pan om de zaak in te laten koken, maar zodanig dat het niet droog wordt. Dat lukt best, maar je moet er wel bij blijven. De bedoeling is dat je een ingedikte tomatensaus overhoudt.
  • De smaak van de saus is uiteraard afhankelijk van de tomaten die je gebruikt. Die kerstomaatjes (cherrytomaten) zijn ideaal vanwege het zoet en het zuur wat ze afgeven aan de saus.
  • Beter zou zijn om zelf bonen te koken, maar daarvoor ontbrak me tijd en voorbereiding, ik gebruikte bonen uit blik. Ik koos voor cannellinibonen van Bonduelle. Ze waren stevig en smakelijk.
  • Ik nam schelvis voor dit recept omdat ik die nog had liggen. Elke witvis is echter te gebruiken, dat snap je wel.
  • We dronken er een glas Gewürztraminer bij. Een Pinot gris of blanc zou beter zijn  geweest.

© paul

Citroenboontjes met bleekselderij en appel volgens Mevrouw Meijer…

Posted on by

boontjes met bleekselder en appel Mevrouw Meijer onderhield een kookrubriek voor NRC-Handelsblad vanaf 1973 tot ergens in het jaar 1987. Haar schrijfsels resulteerden in een kookboek (hoe kan het ook anders) getiteld De Avontuurlijke Keuken. Verder publiceerde ze over de Turkse keuken, over vegetarisch eten en (van geheel andere aard) over haar gedeelde kampervaringen met Anne Frank. Berthe Meijer overleed in 2012, ze was 74 jaren oud. Van haar Avontuurlijke Keuken bezitten wij de vierde druk, jaargang 2008, de eerste druk verscheen in 1988. Ik schafte ons exemplaar heel fortuinlijk aan in de ramsj, alweer enige jaren terug. Een rondje internet leert me dat het boek tegenwoordig gewild is en de prijzen de oorspronkelijke uitgaven overstijgen. De Avontuurlijke Keuken biedt een goede 600 recepten. Na nagenoeg elk recept volgt een menusuggestie, waarvan alle onderdelen weer teug te vinden zijn in het boek. Verder zijn de recepten gerangschikt naar de maand waarin ze het meest actueel zijn. De recepten zijn allemaal gemakkelijk na te koken en bieden toch aanzienlijk meer dan de gestampte pot. Al met al zou je probleemloos een jaar uit dit boek kunnen koken zonder ook maar een moment verveeld te raken. Mijn heer en meester Johannes van Dam schreef met warme liefde en grote waardering over Mevrouw Meijer. Als dat geen aanbeveling is… Vanavond kookte ik een bonengerecht na. Natuurlijk rommelde ik wat met de receptuur, maar dat hoort ook zo. Ik kookte voor twee personen.

  • 200 gram gedroogde citroenbonen (eventueel witte bonen), een nacht tevoren in de week gezet in ruim water zonder zout,
  • 2 eetlepels boter,
  • vers gemalen peper,
  • vers gemalen nootmuskaat,
  •  2 eetlepels room,
  • 250 gram bleekselderij,
  • 1 goudrenet,
  • 1 vers pepertje,
  • beetje limoensap,
  • zout.

Kook de bonen gaar met zoveel water dat ze onder staan. Doe er een lepel boter bij, vers gemalen peper, het gesnipperd vers pepertje en de nootmuskaat. De kooktijd beloopt doorgaans ongeveer twee uur, maar controleer tussentijds, bij sommige soorten bonen gaat het veel sneller. De bedoeling is dat aan het eind van de gaartijd het vocht grotendeels verdampt is. Voeg dan pas zout en slagroom toe. Laat de bonen vervolgens heel zachtjes doorpruttelen. Verhit de andere lepel boter. Daarbij gaan de fijngesnipperde selderij en de grof gesnipperde appel. Laat ze mooi uitzweten, niet te lang, ongeveer een minuut of zes. Schep de groenten vervolgens door de bonenschotel en voeg enkele druppels limoensap toe en verwonder je over hoe geweldig die smaken van appel, boon en selder zich samenvoegen. Dien heet op. Erbij bijvoorbeeld gegrilde lamskarbonades…

  • Tis en blijft gedoe met die bonen. Alle rassen en soorten reageren verschillend, elkeen heeft zijn eigen wel- en kooktijd. Afgezien van enkele algemeenheden is geen generaal advies voor te geven, je zult het zelf proefondervindelijk moeten uitvinden.

© paul

Jambonneau sauce moutarde, beenhammetje in mosterdsaus

Posted on by

jambonneau sauce moutarde

Als wij uit Luxemburg terugkomen is het altijd gedoe wat we zullen eten. Wat we ook bedenken, het komt er altijd op neer dat we rond twaalf uur daar vertrekken en zo rond 3, 4 uur thuis zijn. Snel spullen uit de auto laden en dan loopt ons huis langzaam vol met gasten; De Jongste Bediende en Marleen komen de bestelde sigaretten en Champus ophalen, Het Kind en Vriend Andy, De Keizer van Monera  en wie er verder nog nieuws te melden heeft… Gezellig, een glas wijn, een borrel, wat hapjes… Tot een fatsoenlijke maaltijd komt het nooit, als het bezoek vertrokken is ruimen we de ergste troep op, lopen nog een rondje met Hond Jaros en Thats It! Dit keer zou ik dat eens heel anders oplossen; gewoon in Luxemburg inkopen doen, vroeg vertrekken, thuis netjes koken en dan bezoek…

We vertrokken inderdaad vroeg en we waren dit keer al om stipt 15.00 uur thuis, maar toen moesten we zóveel troep uitladen en opbergen en wassen… Maar snel iets bij de Chinees gehaald! Ja hoor, niets menselijks is ons vreemd!
Maar toch, gisteren de uitgestelde snelle maaltijd gemaakt. Ik kocht in Luxemburg bij een goede slager voorbereide beenhammetjes, Jambonneau heten ze daar. Hier zie je ze soms nog rauw bij de vakslager. Ze heten dan ijsbeen of beenhammetje. In Luxemburg, Belgie en Duitsland kan je ze bij elke goede slager voorbereid kopen. Ze zijn dan gepekeld, van alle vet ontdaan en gegaard. Lekker bij zuurkool of andere winterse groenten. Met een mooie mosterdsaus van Luxemburgse biologische pitjesmosterd.

jambonneau sauce moutarde

Zo had ik dat gepland; zo’n hammetje, wat van die heerlijke eigengemaakte zuurkool, wat aardappelpuree en een mooie mosterdsaus erbij, snel klaar en toch… Goed, een dag later was dit een prima maaltijd

  • 2 hammetjes, gepekeld en gegaard (soms is één jambonneau per persoon wel veel, maar wat er aan vlees overblijft is koud ook heel lekker met wat augurkjes en mosterd.)
  • 1 eetlepel boter
  • 1 lepel bloem
  • 1 kleine sjalot, zéér fijngehakt
  • 2 eetlepels grove mosterd met pitjes (of mosterd zonder pitjes als je die zoals ik bent vergeten mee te nemen…)
  • een kopje bouillon
  • een scheutje room
  • flink wat vers gemalen zwarte peper.

De Saus:

Smoor de sjalot even zachtjes in de boter. Voeg de bloem erbij en smoor die even mee. Dan de mosterd erbij en alles goed roeren zodat alle klontjes weg zijn. De bouillon erbij en roeren tot je een mooie gladde saus hebt. Scheutje room erbij even laten doorkoken en verder op smaak brengen met peper en zout.

Maak mooie luchtige aardappelpuree. Verwarm de oven voor op 180 graden. Schik de aardappelpuree in een ingevette ovenschaal aan de zijkanten. Leg in het midden de uitgelekte zuurkool en daarop de hammetjes. Dek af met alufolie en zet de schotel zo 25 minuten in de oven. Haal de folie eraf en laat de schotel nog 10 minuten verder warmen zodat de hammetjes een beetje kleuren en de puree een mooi korstje krijgt.

Kopje espresso toe!

© ellen.

Stoofpot van hertenvlees uit de Ardennen

Posted on by

hertenstoof
We moeten onze diepvries weer nodig wat leegmaken. Ik vond een mooi maaltje hertenvlees, gekocht in Luxemburg in de herfstvakantie. Met een stuk mooi gefokt hert uit de Ardennen is niets mis, smakelijk verantwoord gefokt vlees. Goed voor een zondags stoofpotje.

  • 650 gram hertenvlees, in grote stukken gesneden
  • 1/2 winterwortel
  • een stuk bleekselderijstengel
  • 1 flinke sjalot
  • 2 teentjes knoflook
  • 1 eetlepel tomatenpuree
  • blaadje laurier, wat tijm, en een paar kruidnagels
  • scheutje whisky (eventueel)
  • rode wijn
  • bouillon
  • peper en zout
  • beurre manié ( meng voor een beurre manié gelijke delen bloem en boter, is wel even te bewaren in de koelkast en zeer geschikt om sauzen te binden)

Ach, en voor hoeveel personen is dat dan? Ongeveer, altijd moeilijk te zeggen… Wij hielden een beetje vlees en saus over, genoeg om vandaag mee te lunchen…

Dep het vlees goed droog met keukenpapier en bak het in hete (geklaarde) boter even rondom aan. Ik bak het vlees dan aan in een grote platte pan en breng het na het bruinen over in de stoofpan. Smoor in de stoofpan intussen de sjalot en knoflook even zachtjes aan in wat olijfolie. Doe er de stukjes wortel en bleekselderij bij, de tomatenpuree en de kruiden en roer alles goed om. Voeg het bruingebakken hertenvlees erbij. Blus het vocht in de bakpan af met een scheutje whisky. Voeg rode wijn toe en roer de aanbaksels los. Giet de vloeistof bij de rest in de stoofpan en voeg bouillon toe tot het vlees bijna onderstaat. Laat het geheel nu zo’n 2 tot 21/2 uur rustig stoven op een heel laag pitje. Proef en breng verder op smaak met peper en zout. Bind de saus eventueel met een lepel beurre manié en laat alles nog even zachtjes doorkoken.
pastinaak met aardappel
Wij aten er een stamppotje bij van  een deel aardappel en twee delen pastinaak. Even gaar koken, afgieten en stampen met een flinke klont boter en een beetje room. Erbij een mooi glas rode wijn uit de Rhône.

Kopje espresso toe met een flink stuk chocolade.

© ellen.

 

 

 

 

Geconfijte eendenpootjes met witte bonen…

Posted on by

allerlei

Ik geef toe dat het niet de meest ingewikkelde dis was om te bereiden, er zat nogal wat pre-fab bij… Toch leverde het een prima maaltijd op; snel, voedzaam en heel lekker! Het recept voldoet voor twee personen.

  • 2 geconfijte eendenpoten,
  • eendenvet,
  • 1 ui,
  • 2 tenen knoflook,
  • 1 pot witte bonen, 300 gram uitgelekt gewicht,
  • verse peterselie
  • peper en zout.

Verwarm de oven voor op 160 graden. Laat de bonen uitlekken in een zeef. Bak de in ringen gesneden ui en de gesnipperde knoflook mooi glazig in eendenvet. Stort de uitgelekte bonen met de ui en knoflook in een vuurvaste schaal. Leg er de eendenpootjes op en voeg eventueel wat extra vet toe. Laat het geheel een goede 15 minuten in de oven op temperatuur komen. Bestrooi het gerecht met vers gehakte peterselie en dien heet op…

  • In vroeger dagen confijtte Ellen de eendenpootjes zelf. Dat levert lekkers op, het is niet écht moeilijk, maar wel een hoop gedoe. Met enig zoeken zijn er uitstekende, niet te prijzige, kant-en-klare alternatieven te vinden. Ze komen in blik, in glazen pot of in plastic verpakking.
  • Bij de geconfijte poten wordt altijd een flinke hoeveelheid eendenvet meegeleverd. Het is altijd te veel voor één maaltijd. Aan jou hoeveel je wilt gebruiken. Restanten vet zijn prima te bewaren in de koelkast. Je kunt er je aardappeltjes in bakken, je bloedworst, je appeltjes…

© paul

Gegratineerde venkel met sinaasappel

Posted on by

gegratineerde venkel

Na ja, genoeg opwinding en commotie de afgelopen dagen, we moeten maar eens langzaamaan terug naar de basis van dit weblog; Eten en Drinken en andere Genoegens…
Wat te doen als je je niet echt lekker voelt, een beetje griep, verkouden en snotteren… Paul wilde graag ‘Hot Spicy’, ik had meer zin in ‘zacht en zalvig’,  een combinatie moest dus gevonden worden…
Ik maakte een stoofpotje van rundvlees; met ui, knoflook, wortel, selder en rode wijn en een flinke lepel Biber. Erbij een zachte, zalvende aardappelpuree met veel boter…
De groente kwam in de vorm van een compromis; Gegratineerde venkel met sinaasappel:

  • voor twee personen
  • twee venkelknolletjes (niet die hele dikke, twee mooie platte knolletjes) in de lengte doorgesneden
  • een paar plakken sinaasappel, de schil schoonboenen en de plakken in parten snijden
  • zout en peper
  • room
  • beetje boter om de vorm in te vetten
  • verwarm de oven voor op 180 graden

 

Blancheer de venkel 5 minuten in kokend water met een beetje zout. Laat ze even uitlekken en schik ze dan in een beboterde ovenschaal. Leg er een paar partjes sinaasappel tussen en giet er wat room over. Zet de schaal 20 minuten in de oven. Dien op met aardappelpuree en eventueel wat stoofvlees.

Kopje espresso toe?

© ellen.