Chocoladetaartje met Noorderkrieken…

 

chocoladetaart met noorderkrieken 022

Het was vanmorgen van dat druilweer, somber, net géén regen. Wat kun je dan beter doen dan iets lekkers bakken.
We kochten bij de Abdij van Val-Dieu een potje Noorderkriekenconfiture. Een mooie friszure confiture van kersen. Dat leek me wel iets om een taartje mee te bakken. Kersen met chocolade is altijd een prima combinatie.

Voor een springvorm van 26 cm.

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Maak biscuitdeeg van:
5 eieren
5 eetlepels lauwwarm water
150 gram fijne suiker
100 gram bloem
50 gram cacaopoeder

Klop de eieren met de suiker en het water op de hoogste stand van de mixer in ongeveer 5 minuten tot een schuimige massa.
Zeef de bloem en cacaopoeder en meng dat voorzichtig met een houten lepel door het eimengsel.

chocoladetaart met noorderkrieken 001  chocoladetaart met noorderkrieken 003

Vet een springvorm in en beleg de bodem met bakpapier.
Giet het deeg in de springvorm en bak het taartje op 200 graden, ongeveer 30 minuten in de oven.

Laat het taartje afkoelen en snijd het dwars door.
Besmeer de ene helft met 125 ml crème fraiche waar de een eetlepel suiker door gemengd hebt.
Schep daarop de kriekenconfiture en leg de bovenste helft erop.
Smelt 200 gram pure chocolade met wat water au bain marie en bestrijk het taartje met de chocolade.

Dolle Dwaze Noten Dagen…

 

6 oktober 011

Het is blijkbaar een goed notenjaar want overal in ons dorp worden noten te koop aangeboden. Zaterdag leek het hier in onze buurt wel Dolle Dwaze Noten Dagen! Mede dankzij het mooie weer verscheen het ene na het andere kraampje langs de straatkant. De meeste kraampjes werden “bemand” door kinderen die met de verkoop een extra zakcentje proberen te bemachtigen. Kwaliteit van de aangeboden waar was overal zo’n beetje gelijk maar de prijsverschillen liepen behoorlijk uiteen. In één straat zag ik 1 kilo noten voor € 1,50 , één zak noten voor € 1,- en dan bij deze prachtige kraam de allergoedkoopste: € 0,20 per zak!
Eigenlijk had ik al een grote zak noten gewoon gratis gekregen maar deze prachtige winkel, gedreven door twee zeer enthousiaste kleuters kon ik toch echt niet voorbijlopen zonder iets te kopen!
Mama had de tekst geprint maar verder was het een geheel eigen idee van de ondernemende kleuters.
Ze sleepten zelf de winkel naar buiten en prezen hun waar meer dan actief aan. Geen mens kwam er langs zonder een zak noten gekocht te hebben! Wat een ondernemingsgeest, die komen er later wel!!!

Ik liep snel naar huis om mijn fototoestel te halen en de beide dames mét hun handel te fotograferen. Toen ik na vijf minuten terugkwam trof ik alleen de mama. De kleuters waren moe geworden van het handelen en hadden een limonadepauze.

In ieder geval weten deze kinderen dat noten aan een boom groeien en niet in de supermarkt gemaakt worden!

© ellen.

Appeltaart…

 

appeltaart 002
Er zijn nu allerlei soorten verse Hollandse appeltjes. Ze zagen er vanmorgen zo smakelijk uit dat ik besloot een appeltaart te bakken. Ik gebruikte dit keer Elstar. Meestal bak ik deze taart met Goudreinetten maar daar is het nog wat te vroeg voor.

Voor een dichte appeltaart van Wener deeg;
250 gram bloem
200 gram boter
125 gram fijne suiker
mespuntje zout
2 eidooiers
Zeef de bloem op het werkblad en maak een kuiltje in het midden. Snijd de boter in kleine stukjes en verdeel ze over de bloem, bewerk ze met je vingertoppen tot ze zacht zijn. Voeg de suiker toe en het zout en werk dit door de boter. Voeg de eidooiers toe en meng alles zorgvuldig met de bloem.
Kneed nu snel tot je een mooie deegbal hebt en zet die onder folie een uurtje in de koelkast.

Bestrooi het werkvlak met bloem en rol de deeglap snel uit. Bekleed de bodem en randen van een ingevette springvorm met het deeg. (bewaar een plak voor de bovenkant)

appeltaart 011

Voor de vulling;
6 kleine Elstar appeltjes
1 handvol geweekte rozijnen
2 á 3 eetlepels honing
snuifje kaneel
Schil de appels en snijd ze in kleine stukjes.
Strooi er de rozijnen over en het kaneelpoeder.
Druppel de honing erover en sluit de taart met de tweede deegplak.
Prik met een vork wat gaatjes in de bovenkant zodat er wat stoom kan ontsnappen.
Bestrijk het gebak met een losgeklopt ei.
Bak de taart ongeveer 1 uur in een voorverwarmde oven op 175 graden.

@ ellen

Pruimenijs…

pruimenijs 002

Gisteren heb ik gekookt voor een aantal collega’s van Paul.
Het menu:
Een terrine van zalm en brocolli
Tomatensoep met basilicum
Lamsbout met rozemarijn en veel teentjes knoflook
Worteltjes, rozeval aardappeltjes uit de oven, tomatensalade
Pruimenijs
Koffie toe.
Het was een hele gezellige avond. Ik heb natuurlijk wat foto’s gemaakt en ik zal een paar gerechten ook hier opschrijven.
Helaas, weer geen foto’s van de lamsbout. Het is altijd even werken om het hoofdgerecht op tafel te zetten; de bout uit de oven halen, de saus afmaken, het vlees snijden, de bijbehorende gerechten opdienen. Ik bedenkt altijd net te laat dat ik wéér geen foto van de lamsbout heb gemaakt! Jammer, volgende keer beter!
Ik zal wel alle gerechten opschrijven en ook de volgorde waarin ik ze maakte. We waren met zeven mensen aan tafel. Dat is wel niet zoveel maar het is toch zaak om even goed te plannen.
Ik begon met het pruimenijs. Ik heb helaas geen ijsmachine dus dan duurt het wel even voor het ijs klaar is.

Pruimenijs voor ongeveer 10 personen. (er is nog wat overgebleven)
500 gram gedroogde pruimen zonder pit
1 liter thee om de pruimen te weken
10 eetlepels suiker
1 koffielepel kaneel
2 eetleples citroensap
3 eetlepels armagnac (ik gebruikte gisteren cognac, ik had geen armagnac meer in huis)
1/2 liter slagroom.
Week in pruimen een nacht in de thee. Giet ze af en kook ze met een beetje water en 6 lepels suiker gaar. Giet het sap weg en draai de pruimenpap door een passe-vite. Voeg kaneel, citroensap en de armagnac toe.
Klop de room met de rest van de suiker bijna stijf. Roer de afgekoelde pruimenpap voorzichtig door de room.
Schep het mengsel in een platte schaal en zet die in het vriesvak.
Roer af en toe om en laat het dan weer verder bevriezen. Het duurt ongeveer 5 uur voor het helemaal bevroren is.
Haal het ijs even voor het opdienen uit het vriesvak. Bestrooi de borden met wat cacaopoeder en schep per persoon twee bolletjes op een bordje.

©  ellen.

De mirabellen van Fons…

 
 
septfontaines augustus 2007 129

We waren op bezoek bij Fons. We kenden hem al sinds een jaar of twintig en ontmoetten hem regelmatig in drankgelegenheden in en rond Septfontaines. Fons was geboortig uit Septfontaines, maar bewoonde alweer sinds een jaar of acht een boerderij in Tuntange. Een prachtig gebouw uit de negentiende eeuw. Met muren van een halve meter dik, met prachtig houten dakbeschot, met massief eikenhouten deuren, beklonken met handgesmede nagels. Een droomhuis. Zeker omdat het vrij hoog gelegen was en je vanaf het terras over een glooiende vallei uitkeek op de beukenwouden van Septfontaines. We verbrachten er enige aangename uren.

Op het erf achter het huis stonden een aantal fruitbomen. Het zag er allemaal prima uit. Opvallend waren de twee mirabellen. De takken hingen, zwaar van het fruit, naar de grond af. Opmerkelijk fruit, dacht ik nog. Je zag het bij ons nauwelijks, terwijl het in Luxemburg, Duitsland en Frankrijk een belangrijke rol speelde in de streekkeukens. Mirabellen werden er verwerkt in taarten, in compotes, in jams, ze stoofden mee met het vlees en er werd voortreffelijke drank van gestookt.

Er worden wel wat mirabellen in Nederland gekweekt, maar het mag eigenlijk geen naam hebben. Ik zie ze nooit ergens aangeboden. En dat is niet écht verwonderlijk. Ze horen hier niet thuis. Ons klimaat is niet het meest geschikte en mirabellen houden niet van zandgrond, en ook niet van klei. Het zijn kalkminnende planten, en kalk hebben we niet zoveel in ons landje. Wel hebben we een mooie naam voor de oersoort: kroosjespruim. Die oersoort komt met de gele vruchtjes, rood bespikkeld. Verder zijn er talloze rassen. De vruchtjes kunnen behalve geel ook rood-paars of blauw-paars zijn.

Nemen mochten we van Fons zoveel we wilden, maar het kwam ons even niet uit. We hebben een paar handenvol geplukt en meteen opgegeten. Heerlijk zacht fruit, mierzoet.

© paul

Platte perziken, om te eten! Ofwel actie voor eetbaar fruit!

 
 

vakantie juli 2007 013

Ik las vanmorgen in het Eindhovens Dagblad een artikel van Wouter Klootwijk over perziken en ander fruit. Hij schrijft in het artikel dat perziken eigenlijk alleen nog dienen om je huiskamer te versieren; een stilleven op de fruitschaal, goedkoper dan bloemen en ook nog iets langer houdbaar. Eten kun je dit fruit niet. Klootwijk schrijft “Er zijn mensen, zoals ik, die denken dat perziken er zijn om op te eten. Ik heb het weer geprobeerd. Gokken tegen beter weten in. Ik kocht ze bij Albert Heijn en bij Lidl, voor precies dezelfde prijs en ze waren even smerig. Gemiddeld drie om weg te gooien, tegen één die je net  eten kunt. Meelperen zijn het in het algemeen, zonder sap.
Het mooist denkbare fruit om te zien, de buitenkant, maar niet te genieten. Er is al een hele generatie opgegroeid die niet weet hoe goddelijk een perzik smaken kan, geen wonder dat veel mensen liever Fruit2day van Hero uit een flesje lurken.
Ik wil helemaal geen fruit van 79 eurocent per pond, ik wil veel meer betalen! Maar dan voor zuidfruit waar ik bijkans bij flauwval van genot.”

Aldus Wouter Klootwijk. En ik ben het er helemaal mee eens. Waarom is er overal in Frankrijk en ook in Luxemburg prima fruit te koop en hier niet? Zijn we te pinnig?  Willen we niet genoeg betalen? Of bedenkt AH voor ons dat we er niet meer voor uit willen geven?

Ik wil ook perziken en abrikozen waarbij je flauwvalt van genot! Mijn vader zei vroeger altijd: “Ik wil alleen een peertje waarvan het sap tot mijn elleboog loopt als ik erin bijt!”

De perziken op de foto kocht ik begin deze zomer in luxemburg. Het is een speciale soort, platte perzikken. Ik weet niet hoe de soort heet maar ze waren heerlijk! Het sap liep inderdaad tot mijn elleboog.

Er waren vroeger ook rassen perziken die het in Nederland prima deden. Ik kan me nog herinneren dat ze klein waren maar uitstekend van smaak. Ze werden zelfs geweckt voor de saaie wintermaanden. Deze rassen lijken bijna uitgestorven op een enkele boom na in een grote tuin in limburg of Brabant.
Wouter Klootwijk doet in zijn artikel een oproep aan de fruittelers:
“Nederlandse fruittelers, ik smeek u, maak me gelukkig, teel me zo’n perzik, ik zal u rijk belonen. Voor perziken, speciaal bedoeld om op te eten.”

Ik sluit me aan bij Wouter Klootwijk. Ik wil ook wel meer betalen voor eetbaar, sappig fruit!
Na de actie voor platte peterselie nu ook actie voor sappig fruit?
@ ellen

Flensje met ijs, kastanjepuree en frambozen…

27 juli 2007 012

In Frankrijk kocht ik potten met kastanjeconfiture. Een zoet smeersel gemaakt van kastanjes suiker en vanille.
Het wordt daar gebruikt als broodbeleg of om te verwerken in gebak en desserts.
Bij mijn weten kun je het hier in Nederland nergens kopen, dus wie nog op vakantie gaat naar Frankrijk; koop een paar potten van dat spul, reuze handig om in huis te hebben.
Ik maakte er dit dessert mee; een flensje besmeren met de kastanjepuree, twee bolletjes roomijs erop, dichtvouwen en garneren met wat vruchten.
Wie even geen kastanjeconfiture in huis heeft kan het flensje bijvoorbeeld ook bestrijken met vruchtenconfiture of gesmolten chocolade.

Voor de flensjes gebruik ik geen speciaal pannenkoekenmeel. Ik maak een beslag van;
200 gram bloem
1 groot ei
400 ml melk
1 mespuntje zout.
Klop dat alles goed door elkaar en je hebt genoeg beslag om zes flensjes te bakken.

27 juli 2007 007

Als garnering gebruikte ik Hollandse frambozen.
Gerrit Jan van Eetschrijven schreef deze week een artikel op zijn weblog over frambozen uit USA die bij AH in het schap lagen. Idioot natuurlijk, frambozen uit Amerika in te vliegen als ze hier overal volop te oogsten zijn. Net zo belachelijk als peultjes uit Egypte of boontjes uit Kenia. Ik probeer zoveel mogelijk om geen producten meer te kopen die van buiten Europa komen. Als je groenten en fruit eet van het seizoen is dat ook helemaal niet nodig. Gerrit Jan gaat AH in een mail uitleg vragen over het hoe en waarom van deze zinloze import. Ik ben heel benieuwd naar het antwoord van onze grootgrutter.
Ik kocht gisteren in ons dorp bij AH Hollandse frambozen, maar tot mijn verbazing lagen naast de doosjes met Hollandse óók doosjes met frambozen uit USA! Wat is dit voor een raar beleid van AH?
Ik ga vandaag toch maar eens vragen aan de filiaalleider van onze AH of hij weet welk beleid hier achter steekt.
© ellen.

Druiven…

 

22 juni 2007 043
Gisteren hebben we de hele middag in de tuin gewerkt. Onkruid plukken, de rozen bijsnoeien en opbinden en vooral de vijf druivenstruiken in het gareel houden. Dat valt niet mee. Ieder jaar geven deze struiken veel druiven maar dit jaar is het werkelijk fantastisch! Kilo’s en kilo’s druiven hangen eraan. En de trossen zijn nu al zo groot dat ik me afvraag wat ik moet doen met al die druiven.
Het is een consumptiedruif; de Boskoops glorie. “Dan maak je er toch wijn van” roepen vrienden. Maar het lijkt me niet zo de geschikte soort om wijn van te maken en bovendien is er overal zo’n heerlijke wijn gewoon te koop dat ik me aan dat experiment maar niet waag. Ik hoop gewoon dat de druivenoogst overal zo overvloedig en de druiven overal zo sappig mogen zijn. Dan krijgen we vast een superwijnjaar, daar verheug ik me al op! Ik hoop dat de druivenstokken op de diverse Amsterdamse balkonnetjes er ook zo mooi bijstaan? De Rieslingstokken bij Mariëlla zullen vast ook veel druiven geven, zodat ze het experiment van afgelopen jaar voort kan zetten.

© ellen

Aardbeientaart stap voor stap…

 

15 juni 2007 023

Ik beschreef deze taart al eerder op dit weblog, een echt succes wat ons betreft. Snel te maken, kan bijna niet mislukken.

Verwarm de oven voor op 160 graden hete lucht of 180 gewone oven.
Neem 175 gram boter, 175 gram gemalen amandelen, 175 gram suiker, 175 gram zelfrijzend bakmeel en twee eieren.

Smelt de boter en roer vervolgens alle ingrediënten door elkaar met de mixer op de laagste stand.

15 juni 2007 003

Vet een springvorm van 23 cm in en leg een vel bakpapier op de bodem.
Verdeel nu de helft van het deeg over de bodem. Dat kun je het beste doen met een brede pannenlikker.

15 juni 2007 004

Snijd 500 gram aardbeien in plakjes en verdeel die over het deeg.

15 juni 2007 005

Spatel nu de rest van het deeg voorzichtig over de aardbeien. Het lijkt erg weinig deeg maar het rijst flink in de oven.

Bak de taart 1 uur. Plaats de springvorm op het taartenrekje en laat het gebak even afkoelen voor je de vorm openklikt.
Maak een glazuur van een halvve bus poedersuiker en het sap van een halve citroen. Glazuur de taart hiermee. Decoreer met een paar mooie aardbeien.

© ellen

De kersenboom van de achterburen…

Kersenboom

Het uitzicht in onze achtertuin wordt bepaald door daken en dakjes, schuurtjes en, tegenwoordig “helemaal in”: speelhuisjes-op-palen voor de kinderen. Tussen al die daken is er één rots in de branding; de kersenboom van onze achterburen. Paul schreef er hier al eens eerder over. Dat was in de herfst, dan is de boom een paar dagen schitterend rood en geel, prachtig om te zien hoe de najaarszon door de gekleurde bladeren speelt. Ook in de winter genieten we van de robuste vorm van deze oude kersenboom. En in de lente zijn de dreigende zwarte wolken achter de witte bloesems een lust voor het oog. Maar nu breekt de toptijd voor de kerselaar aan; De Kersen!
De boom hangt helemaal vol, de takken buigen door van de kersen.
In vroegere jaren toen de vorige bewoners nog over de boom waakten, werd er een net gespannen zodat de vogels niet álle kersen opvraten. Wat er dan nog overbleef werd door de kinderen geplukt. Een fors karwei waar ze met de hele familie mee bezig waren. Het is een hoogstamkers en je hebt een paar hoogtevreesvrije mensen en een enorme ladder nodig om de kersen te plukken. Italiaanse taferelen waren dat, de plukkers met manden in de boom, zingend en plukkend…

De familie is verhuisd en ik vraag me af of de nieuwe bewoners wel weten welk een schat ze in hun tuin hebben. De kersen zijn rijp en moeten nodig geplukt worden voor de vogels alles opgevreten hebben.

Ik krijg enorme zin in kersen iedere keer als ik uit mijn keukenraam kijk…

© ellen