Ik ben al weer helemaal “thuis”. Na 10 dagen rust, stilte en luieren is het hier op het Ministerie weer een drukte van belang. Het Kind heeft nu ook vakantie, de Jongste Bediende en zijn Vrouw brengen  Hond Spot van Eupotours, die komt hier logeren. De koelkast moet weer gevuld worden en ga zo maar door.
Maar waar het hier om gaat is natuurlijk het eten van alledag. Vandaag verse cantharellen, nog niet zélf geplukt, maar gekocht in de supermarkt in Luxemburg. Cantharellen hebben een scherper geparfumeerde geur dan bijvoorbeeld eekhoorntjesbrood, wat delicater zou ik bijna zeggen.
Ik kocht, ook in de supermarché, een portie verse Spätzle. De Spätzle kwamen van Zahner Traitteur en ze waren in combinatie met de cantharelllen heerlijk. Ik heb de Spätzle met cantharellen als volgt klaargemaakt;

Tegen de middag reed ik terug uit Luxemburg. Heerlijk weer, nog net niet te warm. Op het plateau van Gëlt stopte ik even. Je kunt op heldere dagen de stad Arlon (de Schoone Stad Aarlen) zien liggen, met de kathedraal prominent op het hoogste punt van de stad, en een stukje naar links het 16e eeuws klooster, een adembenemend gezicht. In Nederland aangekomen koos ik ervoor om via het platte land van Noord Limburg naar huis te sukkelen.

10 mei schreef Paul er al over op dit web-log, de Milanino’s. Sinds die tijd doen we verwoede pogingen om dit bijzondere tomaatje te bemachtigen, helaas, het wilde maar niet lukken. De teler nodigde ons uit om eens op zijn bedrijf rond te kijken, dat zullen we beslist een keer doen maar tot nu toe hebben we daar geen tijd voor gehad. Allerlei lezers tipten ons waar de Milanino’s te koop waren maar helaas bleek het steeds over een ander soort tomaatjes te gaan; Veggies, Snakkies, Tommies, Romaatjes en weet ik wat nog meer, maar geen Milanino’s! Komt gisteravond Het Kind met een doosje tomaatjes, die moesten we eens proeven, gekregen van de oom van de tante en die heeft een neefje en die doet iets met groenten. Blijkt dat dit nu eindelijk Milanino’s zijn! En behalve de vriendelijke manier van telen zijn ze ook echt heel lekker. Zoete, volrijpe smaak, heerlijk. Toch zeer binnenkort eens naar dat bedrijf en opnieuw zoeken waar deze supertomaatjes te koop zijn. (foto van de Milanino’s boven bij de menutekst)

Na het voorgerecht van de tomaat met garnalen aten we verse, zelfgedopte erwtjes. De erwtjes níet in water koken, zonde van de verse erwtjes! Verwarm een beetje olijfolie en laat er een teentje knoflook, grofgesneden, samen met wat pancetta (of ander mooi spek) even in uitzweten.

De eerste asperges dus van dit seizoen. Deze groente leent zich voor allerlei spannende gerechten, maar de eerste asperges eten wij heel gewoon, heel klassiek. Ook dat is voor iedereen anders. Voor ons is dat met gekookte achterham, een eitje en gesmolten boter. (Paul wil er ook nog een snuifje nootmuskaat over) De asperges goed schillen en gaar koken. Voel met een vork of ze naar jouw zin gaar genoeg zijn. Ik houd niet van “beetgare” asperges. Kook intussen een paar scharreleitjes en smelt wat boter heel langzaam. Koop gekookte ham bij een goede slager en schik de plakken ham met de eitjes op een schaal of bord. Over de juiste wijn zijn de meningen ook verdeeld. Iedereen heeft zo zijn/haar eigen idee. Er gaan zelfs stemmen op om rode wijn te drinken bij asperges. Ik heb niet echt veel geexperimenteerd met wijn bij deze groente. Ik houd het op een Pinot Blanc uit de Elzas.

Ze zijn er dan toch, eindelijk! De eerste verse asperges! Die van vandaag komen van verwarmde bedden. Het is echt een koud voorjaar geweest. In alle kranten staan berichten over late bloei van planten, laat op gang komen van het nestelen van de vogels. In het schriftje van 1999 lazen we dat we op 2 april buiten al vlees roosterden, het was 22 graden die dag. Eerdere artikelen in het Plaatselijk Suffertje schiepen weer de nodige verwarring. De berichten over de “Vrije Heerlyckheid” asperges blijven tegenstrijdig. Is het een nieuwe soort, een nieuw ras, of een andere vorm van kwaliteitsbeoordeling? Dat laatste lijkt nu het meest waarschijnlijk.Een groep telers uit het dorp gaat activiteiten ontplooien rond speciaal geselecteerde asperges van eigen bodem. Het Ministerie zal het verder onderzoeken. Op de foto een beeld dat de komende tijd nog vaker te zien zal zijn; Paul schilt asperges. Onze aspergeteler, de familie van Dinter, heeft dit jaar ook een echte aspergeschilmachine in bedrijf genomen. Wij hebben dit soort machines in Luxemburg al eerder gezien. Een prachtig apparaat, maar gewoon met de hand schillen gaat ook prima. Bedenk wel één ding; niets zo erg als een slecht geschilde asperge. Volgende week zal ik wat foto’s maken van het bedrijf van deze teler. De verkoopruimte moest nu nog ingericht worden.

Alleen nog een beetje zon en het aspergeseizoen kan beginnen!
Nog net voor het donker werd ben ik eens even gaan kijken hoe het er voor stond met de groente van “eigen bodem”. De bedden liggen klaar. Sommige telers hebben ingewikkelde warmte installaties over de bedden.
Wat dit jaar bijzonder is; er komt een echte Gemertse asperge “De Vrije Heerlyckheid”. Deze nieuwe asperge wordt gepresenteerd op 23 april tijdens de eerste Gemertse aspergemarkt.

Het Witte Goud. Zo wordt in Limburg, maar ook bij ons in Zuidoost Brabant, sinds jaar en dag de asperge liefdevol genoemd. Ed, van de Wijnerij, vermeldde enige dagen terug dat hij de eerste gegeten had. Hij kocht ze in de supermarkt, maar ze waren afkomstig van plaatselijke producenten. We waren stik jaloers! Enkele lokale telefonades leverden het volgende op: Boer van der Heijden (grootse kwaliteit) schat de eerste verkoopbare oogst op 12 april. Onze vaste leverancier echter, boer van Dinther (ook grootse kwaliteit), had gisteren (laatste dag van maart) zijn eerste anderhalve kilo gestoken. Hij heeft verwarmde bedden, vandaar. Enig onderhandelen leverde op dat het Ministerie a.s. woensdag de eerste asperges op het log zal presenteren. Vanochtend in alle vroegte ging ik even langs bij de AH om de hoek. Kwestie van ontbijtklare broodjes. En, verdomd, daar lagen ze in het groenteschap, de verse asperges. Weliswaar zo dik als honkbalknuppels, maar toch… Hoe was het mogelijk? Bij nadere beschouwing bleek het om allochtonen te gaan. Ze kwamen uit Peru! Het Ministerie heeft geen aandrang ze te proeven.