Ons normale kook- en eetpatroon is een beetje in de war. Paul werkt, bij uitzondering twee dagen van 14.00 tot 22.00 uur. Dan moet er dus op andere tijden gegeten worden. Wij zijn dat niet gewend en eten een beetje rommelig hap snap en vooral op rare tijden. Uitkomst biedt in zo’n geval altijd een pan kippensoep. Die heb ik gisteren gemaakt. S’avonds een geïmproviseerde maaltijd voor mijzelf gemaakt, snel klaar eten en toch smakelijk; een paar lamskarbonaadjes gebakken, een nieuwe aardappel erbij en een salade van tomaat en wat eikenbladsla. Heel smakelijk maar er valt weinig over te schrijven, behalve dan dat de tomaten naar tomaat smaakten! Verschrikkelijk dat ik zoiets op moet schrijven, maar het is meestal zo dat ze nergens naar smaken. We kochten de tomaten gisteren bij Bronlaak, een zorggemeenschap voor verstandelijk gehandicapten op antroposofische basis. Zij telen biologisch-dynamische groenten en fruit. De keuze van het aanbod is beperkt, maar ze verkopen produkten die nog echt goed smaken. Ik kocht er gisteren tomaten, lekker in de zon gerijpt, sla, ruccola, citroenbasilicum, aardappelen, champignons en eieren. Voor wie in de buurt woont, zeker de moeite waard om eens wat groenten in te kopen.
Category Archives: salade
Tonijn-eiersalade…
Marleen en de Jongste Bediende waren terug van hun uitstapje Oostenrijk, ze kwamen gisteravond langs. Ze hadden allerlei lekkers meegebracht. Wijnen, spiritualiën, snoepgoed en kazen. En foto’s van culinair gedenkwaardige plaatsen. Over alles zal geschreven worden. (Wanneer? De onderwerpen stapelen zich op!)
Ik bood de bezoekers een forse kom maaltijdsoep aan. En toen de pan leeg was bedacht ik dat ik de mislukte foto’s van eergisteren nog over zou doen. Te laat dus, alles was op. Ik grijp voor dit artikeltje dan maar terug op de maaltijd van donderdag.
Tonijn-eiersalade is een snelle, maar voedzame maaltijd en het smaakt me altijd.
(Bij gebrek aan tijd maak ik het artikeltje straks af…)
© paul
Salade van Tiroler Graukäse…
Vandaag was het “restjesdag”. Ik had koud vlees over, wat groenten en brrod. Om er toch iets feestelijks van te maken besloot ik een schotel te maken van één van de kazen die Marleen en de Jongste Bediende uit Tirol meebrachten.
Graukäse is een specialiteit uit Oostenrijks deel van Tirol. Het is een bergkaas, maar in tegenstelling tot zijn soortgenoten is-ie niet hard. De kaas wordt van een soort magere kwark gemaakt, wat ook al vreemd is. Ik ga hem binnenkort beschrijven. Voor nu is het voldoende om te weten dat de kaas pittig en wat zurig smaakt. De kaas wordt eigenlijk altijd opgediend met extra smaakmakers.
200 gram Tiroler Graukäse
1 middelgrote ui
5 walnootkernen
1 eetlepel azijn
2 eetlepels olijfolie
peper en zout
wat gehakte peterselie
Ik versneed de kaas in kleine dobbelsteentjes. Ik hakte de ui fijn en ook de walnootkernen en schepte dat alles om in een kom. Ik peperde flink uit de molen, met zout was ik iets spaarzamer. Ik goot er de azijn en olie bij en maakte het gerecht af met wat peterselie. Voor de foto strooide ik er nog een snuifje cayennepeper overheen.
Als lunchgerecht heb je zo genoeg voor twee personen, gebruik je de kaas als bijspijs bij een grote maaltijd dan maak je er gemakkelijk 4 porties van.
Het is een heerlijkgerecht. Kaas, ui en noten zijn voor elkaar geschapen. Goede olie doet de rest.
Een mooi bruin brood is de beste begeleider.
© paul
Snelle sla…
Ik was laat en ik had verder op de avond nog wat te doen. Dat vroeg dus om een snelle maaltijd.
Ik at een bord sla met gebakken spekjes en worst, en daarbij een eenvoudig gerecht van bliktonijn met eieren.
Neem voldoende sla voor één portie en schik dit op een bord. Besprenkel de sla met een klein beetje azijn.
Neem 25 gram ontbijtspek in dobbelsteentjes, 25 gram chorissoworst in schijfjes, een klein uitje gesnipperd en een teentje knoflook, grof gehakt. Bakt dit tesamen een minuut of 5 in een beetje olijfolie. Stort het mengsel dan op de salade. Een paar druppels Tabasco erover en je sla is klaar.
De eier-tonijnsalade is ook in een handomdraai klaar, ik geef je binnenkort het recept.
Goed brood erbij en een glas koele rozé.
Munsterkaasje en espresso toe.
© paul
Salade van gerookte haring…
Ik zag in het supermarktschap gerookte haring liggen. Het was niet waar ik voor kwam, maar plotseling leek het me de beste optie om daar en maaltijd mee te maken. Onze biogroenteboer is nog met vacantie (waar laat hij zijn spullen deze weken?), dus kocht ik ook maar supermarktsla en supermarkteieren. De bedoeling was een maaltijdsalade te maken, te gebruiken als lunch of hoofdgerecht.
1 pakje gerookte haring (160 gram)
2 hard gekookte eieren
1/2 zakje gemengde sla
1 uitje
olijfolie, notenazijn, cayenneperper
2 eetlepels (zelfgemaakte) mayonaise
Ik ontdeed de gerookte haringen van hun jasje en sneed ze in stukjes van ongeveer 2 centimeter lengte. De gemengde sla maakte ik kort. Dat vind ik prettig, want geur en smaak van de verschillende soorten mengt dan beter. Het uitje sneed ik in heel dunne ringetjes en de eieren verdeelde ik in partjes.
Eerst de sla op een bord, besprenkeld met een klein beetje olijfolie en een beetje notenazijn. Daarop de vis en de uienringetjes. De eitjes langs de rand van het bord en dan nog eens oliën en azijnen. De mayonaise als laatste over het gerecht. Snuifje cayennepeper erbij en mijn maaltijd was klaar.
Ik at er goed brood bij.
Het Kind kwam even langs en maakte een keuze uit de foto’s. Van haar moest het die trendy close-up worden. Nou ja…
© paul
Lamskarbonaadjes en broccolisalade…
Een paar sappige lamskarbonaadjes, even kort gebakken met een sausje van wat yoghurt, mayonaise en een flinke koffielepel Harissa. Een paar gebakken champignons erbij met wat tuinkers en een salade van broccoli. Heel eenvoudig allemaal maar juist bij zo’n simpele bereiding komt het aan op goede ingrediënten en hoe je ermee omgaat.
Goed lamsvlees, op tijd uit de koelkast gehaald zodat het vlees niet ‘schrikt’ in de pan.
Kort gebakken in olijfolie met alleen wat peper en zout ingewreven.
De champignons, uit de Limburgse grotten, zachtjes aangebakken in wat olie, na het bakken een half bakje tuinkers erdoor gemengd. En niet wassen die champignons, dan versnotten ze helemaal. Gewoon even schoonwrijven met wat keukenpapier als dat al nodig is.
Voor het sausje gebruikte ik natuurlijk volle yoghurt, 2 eetlepels en 1 eetlepel goede mayonaise. Van de harissa ( te koop bij Turkse en Marokaanse winkels in tubes of blikjes) gebruikte ik een volle koffielepel. Wij houden wel van pittig, misschien is het voor veel mensen te heet. Probeer eerst een klein beetje.
De broccolisalade maakte ik als volgt;
Voor twee personen
400 gram broccoli. De stronken eraf snijden en de roosjes en in kokend water met wat zout, drie minuten laten blancheren. Dan afgieten en meteen in ijskoud water af laten koelen.
Maak een dressing van
2 eetlepels olijfolie van de beste kwaliteit
1 koffielepel zachte mosterd (ik gebruikte honingmosterd uit Beaune)
1 eetlepel witte wijnazijn
Klopt dat goed door elkaar en giet de dressing over de broccoli.
Het klaarmaken van deze maaltijd neemt nog geen 15 minuten tijd. Kleine moeite groot effect zou Karin zeggen!
En toe? Ja een echt dessert vandaag, ik beschrijf het in het volgende artikel.
Over de mosterd en de azijn die we meebrachten uit Beaune zal Paul nog wel een stukje schrijven de komende dagen.
© ellen
Salade met boontjes, spekjes enzovoorts…
Wij eten nog een beetje “Frans”, eerst een voorgerecht en de groente apart van het hoofdgerecht opgediend. Dat vinden wij eigenlijk altijd wel zo lekker.
Eerst dus vandaag een salade.
voor vier personen:
Kook 300 gram sperzieboontjes 10 minuten in kokend water, giet ze af en spoel ze met koud water.
75 gram ontbijtspek in blokjes, even uitbakken
2 eieren hardgekookt, gepeld en in vieren gesneden
1/2 bakje tuinkers
1 kleine ui in ringen gesneden
kropsla, gewassen en in stukken gescheurd
maak een dressing van;
2 eetlepels olijfolie
1 eetlepel notenazijn
1 theelpel mosterd
peper en zeezout.
Schik alle groenten, de eieren en spekjes op een mooie schaal.
Giet de dressing erover en schep alles voorzichtig om.
© ellen
Aardappelsalade uit Saksen.
Aardappelsalade, dat is een gerecht van gekookte aardappelen met een klodder
mayonaise en nog wat smaakmakers. Men maakt het tijdig klaar, zodat het vóór het
gegeten wordt in de koelkast tot stervens toe kan afkoelen. En daarmee tovert
men dan de suggestie van een heerlijke, frisse begeleider voor de zomerse
maaltijd op het terras, al dan niet vergezeld van verkoold vlees van het
houtskoolcomfoor.
Het klinkt wat gechargeerd, maar het is toch waar, nietwaar? Ruk de eerste de
beste verpakking kant-en-klare aardappelsalade open (van welk merk dan ook!) en
je zult zien dat ik gelijk heb. En het is mijn ervaring dat er her en der thuis
nauwelijks meer van wordt gebrouwen.
Zo niet in Duitsland. Hét land van de aardappelsalade.
Duitsland is
groot. Alle Bundesländer (in onze begrippen provincie’s, maar dan iets meer)
hebben hun eigen cultuur, hun eigen gebruiken, hun eigen eigenheid.
En elk
Bundesland pretendeert dat de énig échte “Kartoffelsalat” bij hun vandaan komt.
Wat ze gemeenschappelijk hebben is de overtuiging dat aardappelsalade een
serieuze zaak is. Dat is niet om te lachen! Ze gaan er mee om zoals Italianen
omgaan met hun pasta. Het gerecht dient simpel te zijn, maar met zorg en met de
beste spullen klaar gemaakt. We mochten dat meemaken bij Duitse vrienden, maar
ook in de plattelandsherberg, en ook in het toprestaurant. Kartoffelsalat is een
erezaak!
Vanavond koos ik voor een recept uit Saksen. Ik vond het in “Aus Deutschlands Küchen”
Als bijgerecht bij de hoofdmaaltijd volstaat het voor vier personen. Als stevige
lunch zul je er met z’n tweeën voldoende aan hebben.
1 kilo vastkokende aardappelen, in de schil gekookt,
100 gram gerookt
spek,
1 kleine ui,
3 eetlepels azijn,
1 kop vleesbouillon,
peper
uit de molen,
3 eetlepels bieslook
Ik kookte de aardappelen tot ze gaar waren, maar nog wel flink stevig. Ik
pelde ze en sneed ze in forse schijven, daarna deed ik ze in een mengkom. Het
spek sneed ik in kleine reepjes en bakte dat samen met de gesnipperde ui tot
alles glazig werd. Dan de azijn erbij. Dit mengsel ging bij de aardappels en ik
schepte het geheel duchtig om. De bouillon had ik intussen verwarmd en ook die
schepte ik door het mengsel. De aardappelsalade zag er nu “glitschig” uit, niet
droog, een beetje glanzend. En dat was precies wat die Saksers (en ook ik)
wilden met hun Kartoffelsalat. Peper uit de molen en een snuifje zout maakten de
schotel af. Bij het opdienen werd het gerecht versierd met de bieslook.
Zo
simpel, zo lekker…
Deze aardappelsalade dient lauw-warm gegeten te
worden
We aten er lamscarbonades bij en gemengde salade.
Het toetje bleef beperkt
tot espresso.
© paul
Tomatensalade met mozzarella…

In Luxemburg zag ik een voor mij onbekend tomatenras op de
markt. Het heet coeur de boeuf. De meesten exemplaren waren nog vrij groen maar
heel bijzonder van vorm. Paul zal later wat meer schrijven over dit
tomatenras.
Ik maakte er vanavond een salade van met wat verse basilicum, een
paar plakjes buffelmozzarella, supergoede olijfolie (ook in Luxemburg gekocht)
en wat peper en zout. Heel simpel, maar heel lekker. De tomaat smaakte heerlijk
rijp, een beetje zoet zelfs al.
Na de soep hadden we niet veel honger meer en
we aten alleen een paar lamskarbonaadjes en wat brood bij de salade.
Espresso
toe.
© ellen
Lamsrack met verse tuinkruiden en salade van boontjes…

De zon schijnt, de temperatuur stijgt en iedereen lijkt het voorjaar in het hoofd te hebben. Op mijn werk is het ook goed te merken; om drie uur verdwijnen alle studenten ‘en masse’ richting terras! En gelijk hebben ze, ik zou dan ook wel weg willen….
Eenmaal thuis vandaag wilde ik ook een beetje lente-menu. Vanmorgen al een lamsrack uit de diepvries gehaald, erbij boontjes, rijst en champignonsaus.
Rijst, omdat Paul zin in rijst had.
Champignonsaus omdat bij de wijn die we wilden drinken geadviseerd werd “bijvoorbeeld een paddestoelensaus te eten”.
Boontjes, omdat er erg weinig groenten op dit moment te krijgen zijn. De boontjes bleken achteraf een slechte keus. Ze komen van veel te ver, en smaakten bijna nergens naar. Ik heb ze kort gekookt, afgegoten en laten schrikken in koud water. Daarna een beetje gepimpt zoals dat heet; een beetje olijfolie in de pan, uitje erbij en een mooie rijpe tomaat in blokjes. Even smoren en dan de boontjes erbij. Flink peper erover en het wordt toch nog iets!!!
De lamsrack maakte ik als volgt klaar;
Ik hakte een klein bosje platte peterselie, een plukje tijm, wat rozemarijn, een teentje knoflook en een paar blaadjes basilicum heel fijn.
De kruiden mengde ik door 3 eetlepels grof paneermeel met wat zeezout en grof gemalen peper (broodkruimels zelf fijnmaken is wel zo mooi, maar ik had even geen oud brood)
Ik klopte een ei los en wentelde het lamsrack om en om door het ei, daarna door het kruidenmengsel.
Het vlees heb ik vervolgens even rondom aangebraden in een platte pan met wat olijfolie, en daarna nog 15 minuten laten garen in de oven op 200 graden.
Het lamsrack is dan nog mooi rosé.
Ik liet het vlees zeker vijf minuten rusten voor ik het aansneed.
Wij aten er vandaag, vanwege de bijzondere wijn een (bos)paddestoelensaus bij. Bij allerlei supermarkten kun je doosjes “bospaddestoelen”kopen. Een echte leugen eigenlijk! Op dit moment groeien er bijna geen paddestoelen in het bos, maar zeker niet de soorten die in die doosjes zitten. Flauwekul dus! In zo’n doosje koop je voor veel geld een paar champignons en in het beste geval nog wat andere (zeker niet in het bos) gekweekte paddestoelen. Ik koop in deze tijd van het jaar een doosje biologische grotchampignons en voeg dan voor de ‘bossmaak’ een paar gedroogde en voorgeweekte stukjes eekhoorntjesbrood toe. In de saus gebruik ik dan het weekwater van de paddestoelen, dat geeft echt bossmaak!
Saus;
1 lepel olijfolie
200 gram grotchampignons
1 kleine ui en 1 teentje knoflook, fijngehakt
2 eetlepels gedroogd eekhoorntjesbrood, een half uurtje weken in lauwwarm water. Water niet weggooien!
1 bekertje room
Wat versgehakte kruiden (over van het lamsrack-kruidenmengsel)
Verwarm de olie en bak daarin de champignons met de ui en knoflook even aan. Voeg de gedroogde paddestoelen erbij en blus af met een paar lepels van het paddestoelenweekvocht.
Laat even inkoken en doe er dan de room bij. Laat het geheel zo een minuut of 15 indikken. Breng verder op smaak met peper en zeezout.
Een prima maaltijd, zeker voor een gewone “doordeweekse” dag. Eigenlijk wel iets om je gasten voor te zetten bij het Paasdiner. Wij eten doordeweeks zo af en toe “Zondags Eten” omdat Paul vaak in de weekenden moet werken. Zo ook met Pasen. Ik kook dus alvast maar wat lekkere Paasgerechten op de momenten dat wij er tijd en zin in hebben. Van harte aan te bevelen voor het Paasdiner deze lamsrack. De wijn erbij ook. Ik zou alleen een andere groente kiezen ( broccoli bijvoorbeeld) en er kleine krielaardappeltjes bij geven.
Espresso toe.
En we dronken er een wijn uit de Madiran bij; een 2001 Madiran, Chateau Bouscassé








