Op 10 juli aten we voor het laatst kaasfondue. Ik weet dat omdat ik een dag later op deze web site een artikeltje schreef over het overlijden van onze cocotte. De cocotte gaf de geest tijdens die laatste kaasfondue-sessie.

Zwitserland heeft de naam uitvinder te zijn van de vloeibare kaasmaaltijd. En het zal best zo zijn, maar zo exclusief Zwitsers is kaasfondue nu ook weer niet. Je vindt het gerecht overal in de Franse Jura en in de Franse Alpen, maar ook in het alpiene gedeelte van Oostenrijk en Italië. En Gruyère en Emmental mogen dan de fonduekazen bij uitstek heten, andere bergkazen, zoals Comté en Vacherin, zijn zeker zo geschikt. (Onze voorkeur gaat onvoorwaardelijk uit naar Comté-kaas…)

Ik weet niet hoe Zwitsers hun kaasfondue eten wanneer ze hem gebruiken als hoofdmaaltijd. Met aardappel, met brood of komen er groenten bij? Ze zullen er best iets op bedacht hebben. In de Franse Jura komt het gerecht altijd met een eenvoudige groene salade, weten we uit eigen ervaring. Heel eenvoudig, en meer hoeft het niet te zijn.

De bittere sla en de tomaatjes, licht aangemaakt met een wat zurige dressing, vormen een keurige tegenhanger voor de wat zoetige kaas. En de sla is altijd rijkelijk belegd met rauwe ham, dat geeft het geheel diepgang. Simpel, voedzaam en onwaarschijnlijk lekker.

© paul

In tegenstelling tot in Frankrijk vind je de flageolets in Nederland zelden vers. En als droogboon vind je ze al helemaal niet. Zonde, want het is een lekker boontje.

In blik worden flageolets echter wel aangeboden, een aantal grotere conservenproducenten heeft ze in het assortiment. Wij kopen in Nederland doorgaans die van Bonduelle.

Het is een groen boontje, het smaakt niet melig, is een tikje zoet en heeft een fijnere smaak dan bijvoorbeeld de witte boon. Die uit blik zijn gaar en kunnen zo gegeten worden.

Wij hebben altijd flagolets op voorraad. Ze vormen een uitstekend bijgerecht bij gegrild vlees en bij vis. Je verrijkt er je groentenschotel mee en je maakt in een mum van tijd een salade. Dat laatste is zoals wij ze doorgaans gebruiken, op zijn minst een keer per week, hetzij als snelle lunch, hetzij als bijgerecht bij de avondmaaltijd. Wie schets mijn verbazing nu blijkt dat we de bonensalade nog nooit op deze web site hebben beschreven. Ook recente foto’s zijn niet voorhanden. Enfin…

• Open een blik en stort de flageolets in een zeef. Spoel ze eventueel even met koud water. Laat ze uitlekken.
• Snijd een kleine ui in ringetjes en meng die door de bonen.
• Maak een dressing van olijfolie en wat azijn, peper en zout en giet die over de groenten. Meng goed en je salade is klaar.

En echt waar lezer, zo simpel is het. Natuurlijk kun je de salade verder naar smaak versieren, maar de basis is zo eenvoudig als wat.

In de salade op de foto gingen er verder cherrytomaatjes, ingelegde kappers en verse peterselie bij. Oregano in de dressing is prima. Een gesnipperd pepertje kan, ansjovisjes ook. En vergeet de knoflook niet.

Kortom lezer, je kunt met de basis duizend kanten in. Een beetje grabbelen in je keuken of kelder, een beetje combineren en je zet in luttele vijf minuten een maaltijd op tafel. Flageolets zijn gezond en kosten weinig.

© paul