Tja, het zit er weer op, Carnaval 2014 was een fantastisch feest; we hebben gegeten, gedronken, gezongen en gedanst, we waren bij het concert op de damestoiletten bij Dientje, we zochten de Laotbloeiers en zaten tussendoor even in het zonnetje in de tuin.  We deden zelfs mee aan het concours Hiep Hiep en wonnen niet eens de hoofdprijs maar haalden wel de Krant! Kortom het was een geweldig feest, we hebben ons prima vermaakt!

Ik ben een beetje laat met mijn beschouwingen, normaal doen we dat op woensdag, vóór het Haringen happen. Dit jaar was alles even anders; we waren gisteren laat op voor ons doen. Andere jaren gaan we dan meteen opruimen, wassen, dweilen en de gevonden voorwerpen en pannen terug bezorgen. Gisteren was het even anders; ik had beloofd soep te maken voor de afterparty bij De Jongste Bediende. Er moest alleen nog even wat vlees gekocht worden, was de Slager op vakantie! Dan maar naar de slager in Erp. Die blijkt prima vlees te verkopen en uitstekende zelfgemaakte rookworst, maar goed, dat duurde en duurde en die soep moest nog klaar…

Uiteindelijk is het me gelukt om in drie uur tijd, 20 liter soep te maken, 6 liter tomatensoep met veel basilicum en 14 liter bonensoep met de Picassobonen uit de tuin van de Jongste Bediende.

Voor de tomatensoep gebruikte ik één heel groot blik, water, wat bouillonblokjes en een fijngesnipperd uitje. Wat heel fijngesneden bleekselderij en blokjes knolselderij. Verder op smaak gebracht met flink peper en zout. Even aan de kook en dan veel balletjes van rundergehakt erin. Tot slot met gulle hand basilicum erbij. Prima soep, waarvan helaas géén foto!

De bonensoep maakte ik met ongeveer anderhalve kilo bonen (de avond ervoor in de week gezet) 4 grote preien, 1 knolselderij, 3 grote uien, 2 tenen knoflook, 3 rode pepers, 4 platte ribben, een flinke varkenshiel, 4 karbonades in stukjes gesneden, 3 rookworsten, peper, zout en wat bouillonblokken. Lekker, maar ook géén foto en van die haringen; ook al géén foto!

Nou ja, tussen het maken van de soep werden we nog even gebeld door iemand van het ziekenhuis; “Paul mocht nog wat eerder komen’, hij was welkom om half acht in de ochtend vandaag voor een kleine operatie aan zijn pols. Je snapt wel lezer dat wij de haringenparty vroeg verlaten hebben… Overigens is de operatie prima verlopen en Paul was om elf uur vanmorgen al weer thuis. Een paar dagen de hand in een mitella en het leed is geleden.

Vandaag een hele gewone maaltijd, witlof uit de oven, gebakken aardappeltjes en een flinke biefstuk voor mij. Die had ik wel verdient vond ik! Geen espresso toe vandaag; Paul neemt een pijnstiller en kijkt nog even tv, ik begin aan een nieuw boek. Ook fijn na al die dagen feesten.

© ellen.

Natuurlijk wordt er veel gedronken met Carnaval, maar er moeten ook rustmomenten zijn en dan dient er natuurlijk ook wat gegeten te worden. Traditioneel gebeurt dat ‘rusten’ in ons huis. Vroeger, toen Paul zijn ouders nog in het huis woonden, gingen wij er snel tussen het feesten door even een bordje soep eten. Pauls moeder zat dan in de kamer met een boerenkiel aan op ons te wachten met soep en broodjes, op de achtergrond schalde een plaatje met Helmondse carnavalsmuziek. Ze genoot ervan als we zoveel mogelijk mensen meebrachten, iedereen was welkom. Ook fietsen werden veilig achter het huis geparkeerd en muziekinstrumenten mochten voor de nacht gestald worden. Toen Pauls moeder naar een kleinere woning verhuisde en wij het ouderlijk huis overnamen, hebben we ook de traditie overgenomen; soep, broodjes en een onderdak voor elkeen die even ‘rust’ nodig heeft. Wij wonen in het centrum van Gemert en ieder die met de fiets komt stalt die zo rond het middaguur achter ons huis. We drinken samen een pilsje of iets anders en vertrekken dan met een grote troep richting café’s. Tegen een uur of zeven verzamelen we en gaan naar huis om soep te eten en een beetje bij te komen van het grote feest. Er wordt gegeten, gezongen en gekletst, ieder is welkom.

Ook wat we eten is inmiddels een traditie geworden; op zondag soep. Kerriesoep van Anita en een pan soep naar wat ik bedenken kan. Op maandag eten we Limburgs zuurvlees, gemaakt door Neel en dinsdag wordt het Hachis Parmentier. Woensdag sluiten we af met soep en haringen maar dat gebeurt in het huis van Marleen en de Jongste Bediende.

Broccolisoep voor veel personen:

• 6 liter water
• bouillonblokken
• 3 grote struiken broccoli
• 1 kilo gefileerde zalm (zorg dat er geen graten meer inzitten, gevaarlijk voor mensen met een slok op!)
• 4 grote aardappelen.

Snijd  de geschilde aardappelen in kleine blokjes en kook ze in het water met de bouillonblokken bijna gaar. Voeg dan de in stukjes gesneden broccoli toe en kook die gaar. Pureer met de staafmixer tot een mooie gebonden soep. Snijd de zalm in kleine stukjes en doe die bij de soep. Laat nog heel even garen. Breng de soep verder op smaak met peper en zout. Erbij een klodder zure room, en verderr broodjes, bruin brood, ham, kaas, worst en voor de vitaminen tomaat, komkommer en mandarijnen. Soms wil er wel eens iemand koffie toe!

© ellen.

Een beetje verweesd zit je op die woensdagochtend aan je keukentafel. Het huis is aan kant, de vloeren geboend, het extra meubilair bracht je terug naar de opslag. En je vraagt je af hoe het mogelijk is dat het allemaal zo snel voorbij ging. De vier Carnavalsdagen leken één langgerekt bal. Eén grote orgie van muziek en dans, van plezier, van eten en drinken. Zesennegentig uren feest, met hier en daar een korte onderbreking omwille van het hazenslaapje. Wat ging het weer snel voorbij… Je voelt je een beetje melancholiek, een beetje bedroefd ook. En je weet dat dat voor een heleboel feestgangers geldt.

Gelukkig hebben je voorgangers daar in een ver verleden al wat op bedacht. Het fenomeen heet Haring Happen (of Heringe biete). En voor ons betekent dat op naar de Witte Brug. Daar bij Marleen en de Jongste Bediende vindt die Afterparty plaats, al járen…

Op enig moment telde ik een goede veertig gasten. Behalve een vat haring was er voor soep gezorgd. Maar liefst tien liter had Ellen gekookt. Bonensoep met als hoofdbestanddeel de Heilige Boontjes uit de groentetuin van de Jongste Bediende. Enfin.., werd het toch weer een geweldig feest.

Over die Heilige Boontjes schrijf ik je morgen en Ellen beschrijft de soep.

© Paul