Op een mooie zaterdag mag ik graag eens zomaar wat boodschapjes doen, “shoppen” noemt men dat.
Als je eigenlijk niets echt nodig hebt gewoon zomaar eens rondkijken wat er zoal te koop is. De meeste mensen gaan dan allerlei kledingwinkels binnen, ik zoek het liever in de etenswaren. En zo belandde ik zaterdag bij Lidl, de superprijsvechter. De laatste tijd is onze Lidl goed voor groenten, vaak biologisch.
Ik kocht er ruccola, uit Venlo, in een potje. Kraakvers en bijzonder smakelijk. Ik kocht nog wat andere groenten en belandde vervolgens bij het rek met  “dingen die niemand eigenlijk nodig heeft maar die eruit zien alsof men echt niet zonder ze kan”. Van die prachtige vishaken bijvoorbeeld, om ‘s nachts mee te vissen! Maar goed, we hebben al genoeg ongebruikte leuke dingen…Toch even langs het vriesvak, je weet maar nooit…En daar lagen forellen, regenboogforellen, diepgevroren verpakt in een doos. Ik kreeg opeens visioenen van een zonnige dag met een lekker forelletje bij de lunch, mooi glas wijn erbij. Ik aarzelde, zou ik toch weer eens…

Al een paar jaar geleden heb ik me, na de zoveelste teleurstellende Nederlandse forel, voorgenomen om géén forel meer te kopen in Nederland. Ik vind ze hier té vaak gronderig smaken, niet vers genoeg en meestal gewoon niet lekker. In Luxemburg eten we vaak forel, groot, kraakvers, en soms zit er ook opeens een zalmforel tussen de aankopen. We kopen ze daar bij een plaatselijke kweker of gewoon bij de supermarkt en heel soms krijgen we er wel eens een paar cadeau van een visser die ze vangt in het riviertje de Eisch. De visser pacht het water,  je mag daar niet zomaar vissen. Hij loopt urenlang met lieslaarzen door het water en jaagt op forellen. Heeft hij een vis aan de haak dan handelt hij razendsnel; schepnet eronder, klap met een rubber hamertje op de kop van de forel, vis inpakken in wat gras of een natte theedoek. Dat vind ik een echt cadeautje zo’n vis. Heerlijk vers, bedekt met een mooie glibberige slijmlaag, teken dat de vis echt vers is, onontbeerlijk voor het ‘blauw koken’ van forel.
Even schoonmaken is bijna geen moeite, en dan hop in de pan.

Ik besloot de Lidl forel een kans te geven en kocht zo’n doos met 1 kilo schoongemaakte vis. Wel kleintjes, er zaten vijf forellen in de doos! Ik liet ze ontdooien en maakte ze vandaag heel simpel klaar; “op de manier van de molenaarsvrouw”. Dat wil zeggen de forellen heel licht met bloem bestuiven en dan in wat olie of boter aan beide kanten bruinbakken. Opdienen met een schijfje citroen.  Wat sla en een paar krieltjes erbij is mooi.

Wij vonden de forellen klein, erg klein, maar de smaak was heel redelijk. Beter dan die ik tot nu toe, hier in Nederland, bij de vishandel kocht!

© ellen.

Nu moet ik kiezen of ik me eerst boos maak over het stelen van mijn stukjes door “medebloggers”, of gewoon mijn recept voor vandaag opschrijf…(geen link hier natuurlijk, zo mooi gaan we het niet maken!)

Eerst gewoon het eten! Daar gaat het hier tenslotte om.
Vanavond zalm, een flink stuk gefileerde zalm, op de huid gebakken zoals dat heet.
Eigenlijk heel simpel, koop per persoon een mooi stuk gefileerde zalm, mét het vel.
Bestrooi de vis met grof zeezout en peper. Verwarm wat olie in een pan en bak de vis, éérst de huidkant. Zachtjes laten bruinen. Voorzichtig omdraaien. De zijkanten even bakken en vervolgens de bovenkant zachtjes bruin laten bakken.
Tijden geef ik niet, gewoon proberen. De baktijd is afhankelijk van de dikte van de zalm enzovoorts.
Serveer met een schijfje citroen, blaadje groen…

Wij aten er vanavond gebakken spinazie bij en aardappelpuree uit de knijper.

Een kopje espresso toe.

Nu ga ik toch maar eens snel lezen bij Eetschrijven.
© ellen