Author Archives: Ellen Bouckaert

Taartje van Rijntje met artisjokken en mooi spek

Posted on by
Reply

taartje met artisjokken en spek

Culinair historicus Lizet Kruyff vond bij een antiquair een kookboekje uit 1840 van ene Rijntje Biljardt. Lizet ging op zoek naar de achtergrond van Rijntje Biljardt en haar kookboek. Ze ontdekte dat Rijntjes recepten in die tijd overal werden gebruikt, door het  Gewone Volk maar ook in de keukens van het Koninklijk Huis…

Timmermansdochter Rijntje Biljardt leert het culinaire vak van haar zus. Al snel blijkt dat Rijntje een uitgesproken talent voor koken heeft. Ze bereidt heerlijke gerechten en daarom belandt ze in de keukens van de meest vooraanstaande kringen; Rijntje kookt voor koning Willem I en in 1837 op Paleis Soestdijk voor kroonprinses Anna Paulowna.  In 1840 – Rijntje was 33 jaar-  komt haar droom uit en verschijnt haar kookboek. Lizet Kruyff en Judith Baehner gaven er een moderne draai aan  en dat resulteerde in een kookboek vol eenvoudige én koninklijke gerechten voor vier seizoenen.

Ik besloot vandaag maar eens een recept uit ‘Rijntjes Keukengeheimen’ te maken; een hartige taart met artisjokken en pancetta. Natuurlijk waren er hier vandaag nergens verse artisjokken te koop en pancetta was ook al moeilijk. Ik gaf er dus maar een eigen draai aan… Ik gebruikte artisjokkenharten uit blik en in plaats van pancetta, gerookt biologisch spek van de Sumiranboerderij. Spek was prima, maar de artisjokken waren een beetje flauw vergeleken met verse.

Mijn versie dus:

  • 8 artisjokkenharten uit blik, goed uit laten lekken en in vieren snijden
  • 300 ml room
  • 3 eieren
  • zwarte peper en wat zout
  • 1/2 theelepel foelie, gestampt in de vijzel
  • 1 eetlepel vers gehakte platte peterselie
  • 1 teentje knoflook geraspt
  • 2 laurierblaadjes, doormidden gescheurd
  • 8 vellen diepvries filodeeg, ontdooid
  • 1 flinke klont boter, gesmolten
  • gedroogd broodkruim
  • 200 gram gerookt biologisch spek in grove plakken
  • een bakvorm 24 cm doorsnee, ingevet met boter

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Meng de room, eieren, foelie, peterselie, knoflook met wat zout en zwarte peper goed door elkaar. Bekleed de vorm met vellen filodeeg. Leg de vellen om en om en bestrijk ze steeds met de gesmolten boter. Strooi het broodkruim over de boter en schik daarop de artisjokkenparten en de stukjes spek. Schik er de laurierblaadjes ertussen en vul de taart op met het roommengsel.

Bak de taart in 35 tot 40 minuten mooi bruin en gaar. Het roommengsel moet gaar en mooi goudbruin zijn.

Wij vonden het wel lekker maar met verse artisjokken zou dit gerecht vele male beter zijn geweest. Van die kleine paarse artisjokjes, dat zal Rijntje bedoeld hebben…

Evengoed, een mooi boek: “Rijntjes Keukengeheimen”. Lizet Kruyff en Judith Baehner. Uitgeverij Good Cook. € 29,95. ISBN 9789461430830.

Kopje espresso toe!

© ellen.

 

 

 

 

 

 

 

…Van stilte en konijnen… En couscous met lamsvlees

Posted on by
6

lamscurrie met couscous

Stja, het was hier even heel stil. Niet omdat we niets te melden hadden, nieuws genoeg, maar een aanval op deze website maakte dat we even niet echt een fatsoenlijk stukje konden schrijven. Een aanval van een wit konijn nota bene! Je moet maar lef hebben om als Wit Konijn een site over eten en drinken te hacken! Onze Jongste Bediende zocht en vond een oplossing; “Dominique, die kan dat wel even verhelpen”. En ja hoor, Dominique heeft in een stief halfuurtje, alle problemen naar de duistere wereld van hackers teruggestuurd.  Nogmaals Dank je wel Dominique! We zijn nu weer helemaal optimaal beveiligd; er komt hier geen virtueel konijn meer binnen! Nu moeten we nog een oplossing zoeken voor de levende konijnen die de moestuin van de Jongste Bediende terroriseren, dat is minder simpel te regelen. En de gouden regel “If you can’t beat them, eat them” gaat niet hier niet op; het zijn er gewoon teveel, veel teveel… Wie hiervoor een oplossing heeft; graag!

Nou ja, genoeg over konijnen en andere trubbles, alles werkt weer en vanaf vandaag schrijven we weer lustig door over Eten, Drinken en andere genoegens.

Even een inhaalslag: zaterdag aten we met een aardig gezelschap Couscous met lamsvlees en een salade met daslook om de verjaardag van De Keizer van Monera te vieren. Zondag aten we bij de plaatselijke Chinees ( niet lekker en ik had er uren later nog last van…)  Maandag een mooie dorade uit de oven met een salade erbij. Dinsdag een kalfskotelet met verse doperwtjes met sla en vandaag een schoteltje van aardappelpuree met kabeljauw en mosterdsaus met gestoofde venkel.

Kopje espresso toe!

ellen.

Over de salade met Daslook schrijft Paul later nog. Hij heeft de afgelopen dagen wel vier pogingen gewaagd om hierover een stukje te schrijven. Helaas huppelde dat Witte konijn er alsmaar doorheen…

Kip met pastis en saffraan…

Posted on by
5

kip pastis

Er lag al een tijdje een prachtige Kip in onze diepvries, een Mechelse Koekoek nog wel en ook al is zo’n beest vacuüm verpakt en diepgevroren, het moet toch niet té lang in de diepvries verblijven. Probleem was dat het nogal een forse hoen was, ruim anderhalve kilo, eigenlijk dus iets voor een etentje met meer mensen. Ik besloot dat tweede Pinksterdag een goede gelegenheid was om het hoen klaar te maken. Of we eten er een paar dagen van, óf er komt misschien wel wat volk langs dat honger en dorst heeft…

Ik koos een recept voor zondagse kip van het Franse platteland en gaf er zo mijn eigen draai aan; kip met pastis en saffraan. Belangrijkste voor dit gerecht is dat je een fatsoenlijke kip koopt, niet zo’n plofding. Behalve dat die beesten een vreselijk leven hebben, smaken ze ook niet goed. Geen plofkip dus! Koop een mooie biologische grote kip van zo’n 1500 gram, een Kemperhoen of een Mechelse Koekoek, zoiets. Verdeel de kip of het hoen in 10 stukken of laat dat de poelier doen. Ik liet de kip 24 uur in de marineren in pastis met wat kruiden. Het resultaat was werkelijk uitstekend. Toevallig kwam het zo uit dat De Jongste Bediende, Marleen, Vriend Jan en Ans ook wel zin in een stukje kip hadden… Het werd een gezellige maaltijd voor zes personen.

  • Marinade
  • 5 cl  Pastis, ik gebruikte Ricard
  • 5 eetlepels olijfolie
  • een flinke pluk saffraan
  • 1 koffielepel venkelzaad
  • wat peper

en verder

  • olijfolie
  • 2 blikken tomatenstukjes
  • 3 uien, fijngesneden
  • 1 rode peper, doormidden gesneden en de zaadjes verwijderd
  • 4 tenen knoflook, geplet en fijngehakt wat verse peterselie
  • een handje zwarte olijven

Meng de ingrediënten voor de marinade, leg de kipdelen in een diepe kom en giet de marinade erover. Zet de kom 24 uur afgedekt in de koelkast. Schep af en toe om.

Neem een grote braadpan en giet verhit daarin wat olijfolie. Dep de kipdelen droog en bak ze rondom mooi bruin. Voeg de uien, knoflook en rode peper toe en bak die ook even mee. Doe er dan de tomatenblokjes bij en daarna de marinade. Stoof de kipdelen op een zacht vuurtje met de deksel op de pan in ongeveer één tot anderhalf uur gaar. (de gaartijd ligt aan het soort kip of hoen, een echte goeie kip heeft meer tijd nodig dan zo’n plofding) Proef de saus en breng verder op smaak met peper en zout.

botersla

Wij aten er gisteren malse botersla bij en nieuwe aardappeltjes in de schil. De aardappeltjes even voorgekookt en vervolgens met wat rozemarijn en olijfolie in de oven verder bakken. Stroii er gul grof zeezout over. Het enige wat we misten was een goed stuk brood om de saus op te soppen en het bord mee schoon te maken.

Al met al, een heerlijke mediterrane maaltijd; Zon op tafel! Van harte aanbevolen!!!

Op de één of andere manier was het opeens te laat om nog espresso te drinken… glas wijn toe!

© ellen.

 

 

Aardbeien-amandeltaart… en een goed doel; “Gimmert goes Alpe d’Huzes”.

Posted on by
Reply

aarbeientaart 010
Eigenlijk is het nog een beetje vroeg voor aardbeien, er is gewoon nog niet genoeg zon geweest. Toch kocht is zaterdag aarbeien, dat kwam zo;
Op de parkeerplaats achter AH hier in Gemert, stonden zaterdag wat kraampjes opgesteld. Ik zag ze vanuit de verte en, nieuwsgierig als ik ben, moest ik natuurlijk even kijken wat er te doen was. Het bleek een actie van de mensen van “Gimmert goes Alpe d’Huzes”. Zuidoost-Brabant kent een kleine 50 teams die op 5 en 6 juni de Alpe d’Huez gaan bedwingen in de strijd tegen kanker. Het gaat om honderden fietsers en lopers en nog eens honderden vrijwilligers achter de schermen. Ook uit ons dorp Gemert gaat een flinke delegatie de berg beklimmen. De actie bij AH was één van de vele die het Gemertse team deze tijd heeft gehouden om geld bijeen te brengen. Er werden plantjes verkocht, koekjes, aardbeien en kaarsen en de opbrengst was natuurlijk helemaal voor het goede doel. Voor de rotsplantjes heb ik geen plaats in mijn tuin, dit soort koekjes eten wij nooit, dus kocht ik aardbeien en een kaarsje.

Omdat ze nog niet zo heel zoet waren om zo te eten bakte ik een taartje met de aardbeien.

Een springvorm van 23 cm, de randen invetten en de bodem bedekken met bakpapier.
De oven voorverwarmen op 160 graden voor hete lucht, 180 voor een gewone oven.

  • 175 gram fijngemalen amandelen
  • 175 gram fijne suiker
  • 175 gram zelfrijzend bakmeel
  • 175 boter
  • 3 eieren
  • 500 gram aardbeien, in plakjes gesneden
  • poedersuiker en wat citroensap of sinaasappelsap voor de garnering

Smelt de boter en meng dan alle ingrediënten, behalve de aardbeien, door elkaar.
Dat kan met de keukenmachine maar met de mixer in de laagste stand gaat ook prima.
Verdeel dan de helft van het deeg over de bodem van de springvorm. Leg daarop de in plakjes gesneden aardbeien en daarop de andere helft van het deeg.
Bak de taart dan 1 uur op 160 graden hete lucht of 180 graden gewone oven.

Laat de taart even in de vorm staan een maak de randen voorzicht los.
Je kunt de taart dan nog te bedekken met een laagje suikerglazuur.
Dat maakte ik met 75 gram poedersuiker en wat sinaasappelsap (ik had geen citroen in huis, maar sinaasappelsap smaakte ook goed) bij elkaar voegen en roeren tot je een hele dikke massa hebt en dan meteen uitsmeren over de taart. Garneer met een paar aardbeien.

11 mei 2007 015

Doneren aan het Gemertse team kan via deze link of onder andere via de blog van Bert Mickers.

© ellen.

Turkse Kippensoep uit het boek van Willy

Posted on by
1

soep
We erfden een aantal boeken van Willy, Paul schreef er hier al eens over.

Paul is helemaal wèg van één van de boeken uit deze erfenis: “Soep, een onbegrensd gerecht”. Een boek uit 1973! Het ziet er ouderwets uit maar ik moet toegeven dat Paul er al een paar lekkere recepten uit wist te zoeken. Het boek was opeens een tijdje ‘kwijt’ maar bleek gewoon in de caravan in Luxemburg te liggen. Toen Vriend Jan en Ans deze vakantie kwamen logeren was het dus een logische keuze om maar eens in het Soepenboek van Willy te gaan zoeken. Vriend Jan is gek op soep, maakt niet uit welke, als het maar soep is. Ik had al een bio-kip gekocht dus zocht ik soep met kip. Een eigenaardig recept; kip citroensap, yoghurt… Gewoon geprobeerd en het resultaat was heerlijk! Van harte aanbevolen!

  • 2 eetlepels rijst
  • 1 theelepel  verse dragon fijngehakt
  • ongeveer een liter kippenbouillon van een onbesproken kip, gezeefd (het vlees apart houden)
  • 40 gram boter
  • 40 gram bloem
  • 2 dl yoghurt
  • zout en peper
  • 200 gram gaar kippenvlees in stukjes gesneden
  • 1 eetlepel citroensap
  • 1 koffielepel geraspte citroenschil
  • 2 eetlepels verse platte peterselie en/of andere verse tuinkruiden

Kook de rijst in de bouillon gaar. Smelt de boter en roer er de bloem door. Voeg al roerend de yoghurt erbij en laat dit even zachtjes koken tot je een mooie gladde, dikke, saus hebt. Voeg de saus onder goed roeren beetje bij beetje bij de bouillon. Blijf roeren tot de bouillon mooi gebonden is. Doe er dan zout en peper naar smaak bij en de dragon. Voeg dan de citroenrasp, het sap en de stukjes kip toe. Verwarm de soep door en door zonder te laten koken en strooi er vlak voor het opdienen de verse kruiden over.

Geef er dikke sneden mooi stevig boerenbrood bij.

Mooi moment om even aan Willy te denken!

© ellen.

 

Varkensstoofpot met Orvalbier

Posted on by
2

stoofpot met Orvalbier
Stukjes over het eten schrijven zit er hier even niet zo in… Internet werkt maar heel af en toe, en eerlijk gezegd hebben we ook maar héél af en toe tijd om iets te schrijven… We genieten van het mooie weer, nu samen met vriend Jan en Ans. We toeren wat rond door de Gaume, doen onze boodschapjes en drinken daarna een mooi glas bier, ook uit de Gaume. Er zijn hier flink wat kleine brouwerijtjes die prachtig bier produceren. Paul en Jan mogen er graag van genieten, één blijft echter favoriet: Orval! Je ontkomt er hier niet aan, Orval is overal, wordt overal gedronken en ook op veel plaatsen gebruikt bij het koken.

Een recept met Orvalbier dus: voor vier personen

  • 800 gram varkensvlees van onbesproken kwaliteit (fricandeau of schouder zonder bot) in flinke stukken gesneden
  • 2 sjalotten fijn gesneden
  • 2 stengels bleekselderij fijn gesneden
  • 1 wortel fijn gesneden
  • 3 teentjes knoflook, geplet en fijn gesneden
  • geklaarde boter of olijfolie
  • een flesje Orvalbier
  • peper en zout
  • wat versgehakte platte peterselie

Verhit een deel van de olie of boter in een grote braadpan en bak daarin de sjalotten en de knoflook mooi lichtbruin. Voeg er de bleekselderij en de wortel bij en stoof het geheel zachtjes. Verhit de rest van de olie of boter in een koekenpan en bak daarin de stukken varkensvlees mooi bruin. ( bak in gedeeltes zodat alles echt goed bruin wordt en meteen dichtschroeit) Voeg de bruingebakken stukken vlees bij de groenten. Schep alles goed om en om. Blus de koekenpan met het Orvalbier en roer de aanbaksels los. Giet het vocht bij de stoofpot. Laat alles even aan de kook komen, schep nog eens goed om en laat de stoofpot dan langzaam garen met de deksel op de pan. Als het vlees bijna gaar is de deksel van de pan halen en de saus nog wat laten indikken. Strooi er eventueel nog een lepeltje vloeiende bloem over en roer goed. Breng verder op smaak met peper en zout.

Dien het vlees op met de Orval/groentensaus en geef er wat pasta bij. (bijvoorbeeld die kleine handgmaakte ‘oortjes’.

Kopje espresso toe! Weer een mooie vakantiedag!

© ellen.

 

…en panne in de Gaume en gevulde kippetjes toe…

Posted on by
1

gevulde kippetjes

Soms zit het mee, soms zit het tegen… Vandaag was zo’n dag…

Na een gezellige boodschappenochtend met Ans en Hijn in onze favoriete Supermarché bedachten we dat we toch wel even over Orval terug konden rijden… een doosje bier kopen , een boterhammetje met Orvalkaas eten… het zonnetje scheen, we waren helemaal gelukkig. Stop in Orval, bezoek aan de abdij, doosje bier… mooi zonnetje… Alles leek perfect, tot we de auto starten… niet dus.

Ik zal je hier, beste lezer, alle technische trubbels besparen, de auto startte niet meer en met hulp van de ANWB kwam er al heel snel een Belgische hulpdienst die ons in een hels tempo naar een garage in een nabij liggend gehucht kon loodsen; de dynamo bleek kapot. Shit.  Hoe komen we ooit weer thuis in ons mooie kleine plaatsje in Luxemburg; want telefoon vergeten ( en dus alle adresen en telefoonnummers even kwijt)… Gelukkig had Ans haar mobiel nog wel bij zich en konden via zus Neel en Facebook enzovoorts, enzovoorts, toch de beheerder van de camping bereiken. Heel lief dat Joop en Wilma hun vrije dag opofferden om ons op te halen daar ergens in dat gehucht in de Gaume.

Nou ja, eenmaal thuis was het tijd voor een borreltje, een goed glas wijn en met vereende krachten toch ook nog een mooie maaltijd; kleine kippetjes, gevuld met gehakt en een stoofpotje van aardappeltjes met verse artisjokken

Geen slecht maal na een pechdag… Maar ook geen espresso, te laat… Gewoon een borreltje toe vandaag!

Dit gaat een forse bom in ons vakantiebudget slaan. Maar morgen is de auto weer tiptop. Ach we zien wel. Prima service van de Belgische ANWB en de garage; shit happens!

© ellen.

 

Risotto met brandnetels ofwel Risotto alle ortiche

Posted on by
Reply

risotto met brandnetels
Ik schreef gisteren al over dat verschrikkelijke zevenblad dat onze tuin in bezit dreigt te nemen. Sommige mensen eten het, ik heb het een keer geprobeerd maar vond het niet echt lekker. Wat wél lekker is zijn brandnetels en dan verwerkt in een superrijke risotto. We eten het altijd wel een keer in het voorjaar. Vaak in Luxemburg omdat de brandnetels daar precies rond onze deur groeien.
Het is nu ook de goede tijd voor mooie jonge brandnetels. Pluk de jonge exemplaren in je eigen tuin of op een stuk grond waar geen honden gepoept hebben. Doe wel handschoenen aan, of als je die niet in de buurt hebt, een plastic zakje om je hand. Pluk alleen de blaadjes, de steeltjes zijn wat taai. Ik plukte vanmiddag mijn brandnetels in de tuin van De Jongste Bediende, die heeft er genoeg. Ik gebruik het recept van Giorgio Locatelli uit zijn boek “Made in Italy”. De hoeveelheid is volgens Locatelli voor vier personen, ik vind dat nogal veel, zelfs als je de risotto als hoofdmaaltijd zou serveren. Zeker voor ons tweeën was het veel teveel, maar wij vinden de restverwerking zo lekker dat ik maar bij voorbaat een flinke hoeveelheid maak. Van het restant maak ik dan de volgende dag gefrituurde rijsballetjes.

risotto met brandnetels

Voor vier personen;
400 gram risottorijst, Locatelli raadt aan om vialone-nano rijst te gebruiken
2 handenvol jonge brandnetelblaadjes (bewaar een paar blaadjes voor de garnering)
2 1/2 liter bouillon
50 gram boter
1 kleine ui, heel fijngesneden
1 glas droge witte wijn
zout en peper

75 gram koude boter in kleine blokjes gesneden
100 gram geraspte Parmezaanse kaas

Blancheer de brandnetels een paar seconden in ruim kokend water met wat zout. Giet ze af en pureer ze in de foodprocessor.
Breng de bouillon aan de kook en zet die naast de risottopan. Houd de temperatuur van de boullon tegen de kook aan.

Smelt de boter in een pan met een dikke bodem. Fruit hierin de ui zachtjes glazig.
Doe de rijst erbij en roer goed tot alle korrels met boter bedekt zijn. Als alle korreltjes heet zijn kun je de wijn toevoegen. Laat de wijn verdampen tot de ui en rijst droog zijn.

Voeg nu bouillon toe, telkens een á twee soeplepels per keer. Roer voortdurend over de bodem van de pan. Als de bouillon is opgenomen voeg je weer nieuwe toe.
Ga op deze manier 15 tot 20 minuten door. Doe na 10 minuten de brandnetelpuree erbij. en blijf roeren tot de rijst gaar is. De korrels moeten van buiten gaar zijn en van binnen nog wat ‘beet’ hebben.

Draai het vuur uit en laat de risotto een minuut rusten. Meng dan de koude boter en de kaas door de risotto. Breng verder op smaak met wat peper en zout.

Frituur voor de garnering een paar blaadjes brandnetel in een laagje olie.

kopje espresso toe!

© ellen.

Spaghetti met tonijn en tomaat

Posted on by
5

spaghetti met tonijn en tomaat
Vandaag de hele dag in de tuin gewerkt en dat was ook wel nodig na deze lange, lange winter. Alle planten beginnen nu uit te schieten, dus ook het onkruid. Vooral dat verschrikkelijk zevenblad! Sommige mensen zijn er dol op maar die wonen denk ik vooral in de grote steden zes hoog. Ik heb er een hekel aan, het woekert overal tussendoor en groeit op dit moment het snelste van alle planten. Ik lees zo hier en daar dat men het zevenblad tot pesto verwerkt. Mooi, onder het mom van “If you can beat it, eat it”, dat zou heel mooi zijn, ware het niet dat ik het gewoon echt niet lekker vind! Een keer geprobeerd maar het was gewoon tien keer niks, zonde van de goeie olijfolie! Geen recept voor zevenblad dus hier. Met brandnetels kun je bijvoorbeeld wél lekkere dingen maken, maar die hebben we nou weer niet in de tuin. Morgen ga ik eens kijken bij De Jongste Bediende en Marleen. Hun tuin is zo groot dat er altijd wel wat brandnetels te vinden zijn. Ik wil risotto met brandnetels maken. Dat is wél lekker!

Vandaag had ik na al dat geploeter in de tuin niet veel zin om nog lang in de keuken te staan. Deze supersnelle pasta biedt dan uitkomst.

  • voor vier personen
  • 1 blik tomatenstukjes of pulp
  • 1 kleine ui, fijngesneden
  • 2 teentjes knoflook, geplet en fijngehakt
  • 1 blik (130 gram uitgelekt gewicht) dolfijnvriendelijke tonijn
  • wat olijfolie
  • een koffielepel biber
  • wat gedroogde oregano
  • vers gehakte platte peterselie (al een pluk uit eigen tuin!)
  • peper en zout
  • spaghetti voor vier personen

Zet water op voor de pasta.  Verwarm de olijfolie in een ruime platte pan en bak daarin de ui en knoflook even aan. Voeg het blik tomatenpulp, de biber en de oregano erbij. Laat dat even een beetje inkoken.  Doe de uitgelekte tonijn erbij en meng tot je een mooie saus hebt. Kook intussen de pasta met een flinke schep zout mooi ‘al dente’. Giet de spaghetti af en meng ze  door de tomatensaus.

Kopje espresso toe!

© ellen.

Chocolademousse met sinaasappel

Posted on by
Reply

chocolademousse
Het is een weekend vol activiteiten; gisteren zijn we naar Lottum geweest om rozen te kopen en aansluitend brachten we een bezoek aan de Hertog Jan Proeverij in Arcen, vanmiddag trakteert Zjak ons op een concert in het Phillips Muziekcentrum. We gaan luisteren naar de negende van Mahler. Een goed idee om dan voor Zjak maar iets lekkers te koken en de middag straks af te sluiten met een etentje. Ik wil bij thuiskomst niet uren in de keuken staan dus koos ik voor een eenvoudige maaltijd: Vooraf tartaar van gerookte zalm, dan Asperges met ham en eitjes met botersaus en peterselieaardappeltjes en toe chocolademousse met sinaasappel.

De chocolademousse maakte ik vanmorgen alvast.

  • Voor vier personen
  • 100 gram Côte d’Or Sensations Noir Orange chocolade
  • 3 eieren, dooier en eiwit apart
  • het sap van een halve sinaasappel
  • 30 gram boter

Hak de chocolade in stukjes. Smelt de chocolade au bain marie samen met de boter en het sinaasappelsap. Haal de pan van het vuur en laat even afkoelen. Voeg de eidooiers bij het chocolademengsel en klopt het goed door. Klop de eiwitten stijf en spatel ze heel voorzichtig door de chocolade tot je een mooie egale massa hebt.

Verdeel de mousse over vier schaaltjes of glazen en laat ze enkele uren opstijven in de koelkast. Garneer voor het serveren met een schijfje sinaasappel.

© ellen.