Spaghetti met lamsgehakt…

 

spaghetti 004
Simpele pasta aten we gisteren. De bedoeling was een soort snelle Bolgnesesaus te maken maar Paul had in plaats van gewoon gehakt, lamsgehakt uit de diepvries gehaald. Wel zo lekker eigenlijk en omdat er nu lamsgehakt in de saus verwerkt werd, meteen maar een flinke lepel Harissa erdoor voor een oosters tintje.
200 gram lamsgehakt
1 ui, fijngesneden
1 teen knofloook, fijngesneden
1 blik kleine tomaatjes
peper, zout, wat gedroogde oregano, 1 lepel harissa

Bak het gehakt in wat olijfolie en voeg ui en knoflook toe. Laat even meebakken en doe er de tomaatjes bij en de kruiden.
Laat de saus zo 20 minuten pruttelen en dien op met pasta.
Espresso toe.

Catharellen…

 

cantharelle 002

Vanavond gebakken cantharellen. Ze zijn al zo bijzonder, dat er nog weinig ingrediënten aan toegevoegd moeten worden. Een fijngesnipperd uitje, wat spekjes, een draai uit de pepermolen, wat versgeknipte platte peterselie uit de tuin…
Doe er een scheut room bij en je hebt een perfecte pastasaus. Ook nog snel klaar ook!
@ ellen

Varkenshaasje á la jaren vijftig…

 

cantharelle 004

Deze foto heb ik gewoon gemaakt, hier in ons huis, deze avond. Maar ik vind de dat foto eruit ziet alsof het een plaatje is uit een kookboek uit de jaren vijftig. Nostalgisch eten dus? Of gewoon een varkenshaasje? Of is een varkenshaasje al nostalgisch?
Had ik er  eigenlijk een rood, blauw, zwart-wit, of weet ik wat voor filter over moeten fotoshoppen?
En moest ik eigenlijk niet een vierkante schaal gebruiken, en dan het vlees er in een torentje op schikken (twee plakjes dan wel), met daar bovenop een dekentje van cantharellen, een streepje saus en een mousse van…

Eten moet naar mijn idee toch ook gewoon eetbaar blijven, dus geen fratsen op onze tafel; heel klassiek, varkenshaasje met gebakken cantharellen.

voor twee personen
1 mooie grote varkenshaas, natuurlijk van een varken van onbesproken gedrag
15 minuten rondom bakken in een mengsel van olijfolie en boter

Het haasje uit de pan halen en warmhouden.
De resten in de pan losroeren met een beetje droge witte wijn.
Een deel van de gebakken cantharellen erbij doen en een scheutje room.
Even in laten koken.

Het varkenshaasje in plakken snijden en op een schaal leggen. De cantharellen eromheen schikken. De saus er apart bij serveren.

Wij aten er vanavond een salade bij en in de schil gekookte aardappeltjes.

Natuurlijk espresso toe.
@ ellen

Blikvlees…

 

vakantie juli 2007 007

Vlees uit blik, ik ben er altijd huiverig voor. Niet omwille van de methode van bewaren, die is prima. Het is veeleer dat ik vrees voor de kwaliteit van de inhoud van zo’n blikje. Het vlees komt nagenoeg altijd van grote fabrieken en de prijs is laag. Ergo: je krijgt batterijvarken, ophokkip of kistkalf. Bij ingeblikte vis ligt het iets genuanceerder, maar ook die komt uit de “grote” industrie, dus ook daar is enige terughoudendheid op z’n plaats.

In een Franse supermarkt vond ik het blikje met Bretonse terrine, wij zouden zeggen paté. Het opmerkelijke hieraan is natuurlijk dat het blikje het keurmerk Label Rouge draagt. Dat label staat garant voor de kwaliteit van het gebodene en de diervriendelijke bejegening van de beesten die de grondstof leveren.

De terrine voldeed aan de verwachting. Heel smakelijk vlees, maar niet te vergelijken met de huisgemaakte potjes lekkers die je overal op Franse markten kunt kopen. Nee, het leek eerder op de betere paté, zoals die in Nederlandse supermarkten wordt aangeboden. Niet al te vast van structuur was de terrine, en het vlees was niet tot pulp vermalen. Ik zei het al, heel smakelijk vlees. De moeite waard om naar uit te kijken.

Overigens, wist je dat het inblikken van voedsel al zo’n tweehonderd jaar oud is? In 1809 ontwikkelde een Fransman genaamd Nicolas Appert de conserveringsmethode. Hij gebruikte evenwel glas als verpakking. Het was de Engelsman Peter Durand die één jaar later startte met het verpakken in blik.

© paul

Cremant de Bourgogne…

 

Cremant de Bourgogne 001

Paul was vanmorgen uitgenodigd op een feestje bij een oud-collega. Als oud-nachtdienst weet gastheer Gerben dat je nachtwerkers ‘s morgens moet uitnodigen en niet in de avonduren. Na het werk ontspanning en voor sommigen is dat dus zo rond 8 uur in de morgen. Gerben was vanmorgen al vroeg opgestaan om zijn feestje voor te bereiden. Rond 6 uur ging de barbeque aan en werden de kippenpootjes gegrild! Er waren lekkere hapjes en speciale bieren. Helaas moest Paul nog van Groesbeek naar Gemert rijden dus even geen alcoholhoudende versnaperingen. Eenmaal thuis wilde hij toch wel iets drinken en we besloten een fles Cremant uit Bourgogne open te maken. Gelukkig was de fles al gekoeld (vooruitziende blik?).

We kochten de fles ergens in Bourgondië tijdens onze laatste vakantie daar. Er hing een labeltje aan waarop te lezen was dat deze fles geselecteerd is door Le Guide Hachette Des Vins 2006, dat leek ons een mooie aanbeveling.

Cremant de Bourgogne, cuvée brut. Blason de Bourgogne. Caves Bailly-Lapierre, Saint-Bris-le-Vineux.
Deze cremant wordt gemaakt van 90 % Pinot Noir en 10 % Gamay druiven.

Een prachtige cremant, zachtgeurend naar perzikken. Mooie, niet te forse bubbles, fruitig en fris. Een mooie lange afdronk.
De kleur heeft een vage zweem rose. Ik ben niet zo goed in het beschrijven van wijnen maar wij waren heel verrast en kregen onmiddelijk spijt dat we niet meer van deze flessen gekocht hebben!

Een mooie cremant voor de vroege zondagmiddag.

Parelhoen met eekhoorntjesbrood…

 

parelhoen 001

Na het feestje met de Cremant de Bourgogne wilde Paul wel even uitslapen. We aten dus laat vanavond. Wel bijzonder dus ik moet het recept nu nog even opschrijven voor ik details vergeet.
We kochten een parelhoen in Belgie,ik schreef al eerder over de kwaliteiten van deze, zeg maar, sjieke kip.
Paul zal er nog uitgebreid op terugkomen. Nu even snel het recept;

Zo’n hoentje kan best voor vier personen, ze wegen tussen de 1000 en 1500 gram.
Onze parelhoen vanavond woog 1200 gram.
1 parelhoen
1 ui
boter/olijfolie
ontbijtspek, niet te dun gesneden, om de borst mee te bekleden
groene verse tuinkruiden, fijngehakt; peterselie, larier, rozemarijn, tijm
een flinke handvol gedroogde paddestoelen, bij voorkeur eekhoorntjesbrood, 20 minuten geweekt
1 glas witte wijn
het weekvocht van de paddestoelen
Gebruik een braadpan met deksel die ook in de oven kan. Verwarm de oven voor op 200 graden.

Bekleed de borst van het hoen met spek. Stop een halve grote ui in de holte.
Verwarm olie of boter en braad daarin het hoen zachtjes aan alle kanten bruin. Voeg de ui toe en laat even meesmoren.
Blus af met de witte wijn, doe de kruiden erbij en de geweekte paddestoelen.
Laat alles zo even stoven en zet de pan dan met deksel erop in de voorverwarmde oven.
Bedruip het hoen af en toe met het  paddenstoelenweekvocht. Minder na een kwartier de oventemperatuur tot 175 graden en braad het hoen zo nog 1 uur.

Dien het parelhoen op in een mooie schaal en schik er wat paddestoelen omheen.
Geef de saus er apart bij.
(Je kunt de saus eventueel wat binden met een lepeltje bloem en wat room.)

Wij aten er aardappeltjes bij en een creme van broccoli.

En, ook al was het dan al laat, toch een kopje espresso!

@ ellen.

ps. ik zie nu dat ik toen al schreef dat Paul nog uitgebreid zou schrijven over de kwaliteiten en bijzonderheden van het parelhoen. Dat is er tot op heden, helaas, nog niet van gekomen. Nu komt er toch heel binnenkort een verhaal over het parelhoentje!

Worstjes in de Tajine…

worstjes in de tahin 006

Ik loop een dagje achter met het weblog. Gisteren kwam er van koken niets meer en hebben we een pizza gehaald. Pizza Ellen, zoals gewoonlijk. Een pizza met ham, kaas veel knoflook en artsjokken. Vreemd dat deze pizza nog steeds niet op de kaart staat, half Gemert eet inmiddels pizza Ellen! Maar  over de pizza verder niets dan goeds, voor een keer best lekker en ook helemaal niet zo ongezond als men ons wil vertellen.

Het eten van donderdag moet ik nog wel even opschrijven. Geïnspireerd door het prachtige programma van Rick Stein over het mediteraine gebied, besloot ik de tajine maar eens te gebruiken. Het ding staat al jaren in de keukenkast maar ‘het-komt-er-maar-niet-van’ om er nu eens echt in te koken. Een goede aanleiding was een eenvoudig gerecht dat Rick Stein maakte; worstjes met tomatensaus en ei.
Onze tajine is erg klein, dat merkte ik pas toen ik er in wilde gaan koken. Voor dit worstgerecht nèt groot genoeg. Als ik echt een lamsstoofpot wil maken zou deze te klein zijn. Er moet dus binnenkort een groter exemplaar kekocht worden, want ik heb nu de smaak te pakken.

De tajine gaat gewoon op het vuur, dit soort aardewerk kan hoge temperaturen verdragen.
Worstjes met tomatensaus en ei:

Voor twee personen:
6 kleine lamsworstjes of andere kleine worstjes
1 ui en 1 teentje knoflook, heel fijngesneden
1/2 blikje tomaten of drie verse tomaten, fijngesneden
1 theelepel harissa
een flinke handvol fijngehakte verse koriander en peterselie
3 eieren

worstjes in de tahin 001

Bak de ui en knoflook in de olie even zachtjes aan. Voeg de tomaten, harissa en een deel van de kruiden erbij en laat de saus even zachtjes pruttelen.
Doe dan de worstjes erbij en laat ze, met de deksel erop 15 minuten garen.

worstjes in de tahin 002

Breek de eieren één voor één in een kommetje en laat je in de tajine glijden. Sluit de tajine weer en laat de eieren zo nog een paar minuten garen tot ze nèt gestold zijn, het geel moet nog mooi zacht zijn.
Het moeilijkste van dit gerecht is om de eieren netjes gelijkmatig over de schotel te verdelen. Je moet ook erg verse eieren gebruiken, die lopen minder snel uit.
Bestrooi met gulle hand met de groene kruiden.
Geef er plat brood bij en dip daarmee de saus uit de kom. Lekker met een flinke salade.

© ellen

Zeebaars in slablad…

 

zeebaars in slabladeren gepakt 005

Er was prachtige verse zeebaars op de markt en er is een geweldig aanbod aan gewone groene kropsla. Behalve in salades leent deze kropsla zich uitstekend als ‘inpakmateriaal’ .
Ik pakte de zeebaarzen vandaag in slabladeren. Een goede manier om ze in de oven tegen uitdrogen te beschermen!

Voor twee personen;
2 mooie verse zeebaarzen, schoongemaakt maar mèt kop en staart
Twee kroppen sla, alleen de buitenste grote bladeren
1 ui, fijngesnipperd
10 kleine verse zilveruitjes
een flinke bos peterselie, fijgehakt
1 1/2 glas witte wijn en dezelfde hoeveelheid visbouillon
boter om de ovenschaal mee in te vetten
zout, peper
een paar klontjes ijskoude boter om door de saus te kloppen

Was de slabladeren en blancheer ze even in kokend, gezouten water. Schep ze uit de pan en leg ze in ijskoud water. Dep de bladeren voorzichtig wat droog.

Spoel de vissen schoon en bestrooi de binnenkant met peper en zeezout. Vul met een mengsel van de gehakte ui en peterselie.
Vouw nu voorzichtig de slabladeren rondom de vissen zodat de romp helemaal bedekt is met slablad.

Vet een ovenschaal in met boter en leg de ingepakte vissen erop. Strooi er nog wat peper en zout over, leg een klontje boter op de vissen en schik de uitjes er omheen.
Giet dan de wijn erover en zet de schaal, afgedekt met alufolie  30 minuten in een voorverwarmde oven op 220 graden.  Bedruip de vissen af en toe met wat bouillon.

Schep de vis  dan voorzichtig op de borden en dek ze even af met folie.
Giet  het vocht uit de schaal en laat dit even inkoken op een hoog vuur. Klop er  een paar klontjes ijskoude boter door.
Dien de vissen op met de saus en gekookte aardappeltjes.

En espresso toe.
© ellen.

Laatste worstje…

 

worst 005

Het laatste vacantie-worstje ís niet meer. Het viel ten prooi aan mijn snoepzucht. Dat is niet erg, het moest zo onderhand toch op. Ellen wil wel een schijfje meepikken, het grootste deel is toch altijd voor mij. Ik ben dol op worstjes, goed gedroogd, nog net sappig van binnen en gemaakt van het beste varken.

Ik vertelde je al over die worstjes met verschillende smaken, eend, fazant, paddenstoelen en vijgen. Heel mooie worstjes hoor, daar niet van. Maar op diezelfde markt in Saint-Pourcain-sur-Sioule stond die mevrouw met de vleeswaren van haar eigen ecologische varkens. Daar kwam ook dit worstje vandaan. En dat was van ander kaliber. Enfin…, ik ga niet weer in superlatieven vervallen, dat doe ik al veel te vaak. De foto spreekt voor zich.

Van diezelfde mevrouw hebben we nog een weckpot met rilettes op de kelderplank staan. Varkensvlees, gekookt in eigen vet en sappen, fijn gesneden en in een potje gestopt onder een laagje vet. Er doet zich binnenkort beslist een gelegenheid voor om het te openen. Dan hoor je ervan.

© paul

Hamlapjes in mosterdsaus…

 

varkenslapjes met mosterd 012

Wij beleven een drukke week hier en het eerste wat dan wegvalt is verslag te doen van het eten. Eten klaarmaken en ervan genieten gaat vanzelf, maar er dan ook nog verslag van doen hier op het weblog, is soms net teveel.
De hamlapjes van gisteren wil ik toch wel even opschrijven, vooral omdat ik zelf het recept, ongeveer, wil bewaren.
Gewoon hamlapjes, wèl van bijzondere varkens, de Sumiranvarkens. Gewoon goed smakend varkensvlees dus.
Dit gerecht was vooral speciaal door de mosterd die ik gebruikte.

Ik gebruikte één van de soorten mosterd van Edmond Fallot die we deze vakantie kochten in Beaune; Moutarde de Dijon au miel et vinagre balsamique.
Een mooie, zachte mosterd. Pittig maar toch een mooie uitgebalanceerde ronde smaak.

Voor vier personen;
4 hamlapjes, bestrooien met peper en zout
klontje boter
1 kleine ui in ringen
1 glas witte wijn
1 kopje bouillon
2 eetlepels mosterd (als je geen moutarde au miel hebt zou je een theelepel honing kunnen toevoegen)
1 laurierblad
1 takje verse rozemarijn
wat peterselie

Braad de lapjes rondom bruin in de boter. Voeg de ui toe en braad die even mee. Blus af met de witte wijn. Voeg bouillon toe roer de mosterd door de saus. Dan de laurier en rozemarijn erbij doen en ongeveer een uurtje zachtjes laten stoven.
Strooi er voor het opdienen wat vers gehakte peterselie over.

Wij aten er bloemkool bij en Opperdoezer Ronde.
Een eenvoudige Chardonnay gaat hier goed bij.
En natuurlijk dronken we espresso toe.
@ ellen