ARTISJOKKEN…

Posted on by

Vandaag maak ik artisjokken klaar. Ik ben gek op artisjokken maar ze vers kopen en klaarmaken komt er vaak niet van omdat ze in ons dorp te bijna nooit te koop zijn. Gisteren lagen ze op de markt in Helmond, en dus vandaag in mijn pan.
Er zijn heel veel verschillende soorten, ik heb gisteren deze gekocht; een grote soort: Camus de Bretagne.
Ik ga ze vandaag, net als met de eerste asperges, zo simpel mogelijk klaarmaken; koken met een eenvoudige saus. Het is te warm om ze in de oven te gratineren zoals ik eigenlijk van plan was.

Grote artisjokken; neem per persoon één artisjok. Snijd de steel eraf en neem een stukje van de onderste blaadjes mee. Knip dan met een keukenschaar het bovenste stukje van de blaadjes.
werk snel, soms verkleuren ze. Knijp er wat citroensap over om verkleuren te voorkomen.
Als ze naar wens zijn bijgeknipt, stop ik in het hart een teentje knoflook, en bind er een schijfje citroen bovenop.

 De kooktijd variëert per soort, deze heb ik 1 uur gekookt in water met wat zout en citroensap.

Courgettebloemen en druiven…

Posted on by

Ik heb vanmorgen een tijd in de tuin gewerkt. Alles groeit als kool, ook het onkruid. Kool hebben we niet, maar wel één courgetteplant. Ik kocht de plant drie weken geleden, samen met vier platte peterselieplantjes, op de jaarlijkse markt op Huize Padua. Het was toen een piepklein plantje. Het piepkleine plantje is inmiddels flink gegroeid. En, daar was het allemaal om begonnen, de plant heeft al drie bloemen en een heleboel knoppen.  Courgettebloemen zijn prima te gebruiken om te vullen. Helaas kan ik ze hier nergens kopen, dus vandaar een plant gekocht. Als we ook nog courgettes krijgen is dat mooi meegenomen. Ik weet trouwens niet of dat kan met één plant? Moet ik er misschien twee hebben i.v.m. de bevruchting? Of hoeft dat bij courgettes niet? Ik zie wel. Bloemen om te vullen hebben we alvast. Ik denk nog deze week genoeg bloemen te kunnen oogsten voor een maaltje. Wordt vervolgd.

22 juni 2007 039

Ik heb ook flink moeten snoeien  om de druivenstruiken een beetje in het gareel te brengen. We hebben, tegen een muur op het zuiden, vijf druivenstruiken staan. Er hangen al flinke trossen in en de struiken groeien explosief op dit moment. Als ik niet ingrijp wordt de hele eethoek overwoekerd, dus doe ik maar zoals de wijnbouwers; alles wat overbodig is eraf. Ik las dat Mariëlla van Wijnkroniekenen Cuno van Wijnsuggestie. wijn willen gaan maken van Rieslingdruiven. Cuno heeft al twee trosjes! Jammer dat wij een andere druivensoort hebben ( de Boskoops Glorie, een consumptiedruif) anders zou ik zeggen, kom hier maar oogsten. Wij hebben elk jaar zoveel druiven dat ik niet weet wat ik ermee moet doen.

Eigenlijk wil ik al jaren een Elbling druif zetten. Ik heb gelezen dat de Romeinen deze druivensoort speciaal naar Noord Europa meesleepten om daar toch wijn te kunnen maken. Elbling is een druivensoort die het in mindere klimaten ook nog prima doet. In Luxemburg en in Duitsland langs de Moezel vind je veel Elblingdruiven. Toch eens zoeken of ik daar ergens een paar struikjes kan kopen! Het wordt nu te warm om in de tuin te werken, ik ga  lekker in de schaduw zitten met een boek.

© ellen

 

GEBAKKEN SARDIENTJES…

Posted on by

Vanavond hebben we sardientjes gegeten. Het is nog steeds erg warm en dan eten wij liefst een lichte maaltijd.  Een frisse tomatensalade erbij met veel basilicum, aangemaakt met olijfolie, peper zeezout. en voor mij nog wat krielaardappeltjes.

Ik wilde de sardientjes eigenlijk grillen op de barbeque, maar dat is erg warm nu.
Reken voor 2 personen op 1 kilo sardientjes. maak de sardientjes schoon, dep ze droog en wentel ze even door de bloem. Bak ze dan snel in hete olie, in een paar minuutjes zijn ze lichtbruin en gaar.
Laat ze op keukenpapier even uitlekken, leg ze op een mooie schaal en strooi er fijngehakte platte peterselie over en peper en zeezout. Bij deze kleine visjes geen bestek gebruiken maar gewoon lekker met je vingers eten. Ik bak ze in twee keer in een grote, platte, gietijzeren pan. Bij deze temperaturen hoef je ze niet eens warm te houden. De volgende lading is zo klaar!
Ik maakte er zelf mayonaise bij, waaraan ik op het laatst een flinke handvol gehakte peterselie en een teentje knoflook heb toegevoegd.
We dronken er een glas witte wijn bij; Grange des Dames, Côtes de Ventoux. Ik vond de wijn niet bijzonder, het combineerde wel, maar dit is niet mijn wijn. Te veel zoet en te bloemig.
Een stukje kaas toe.
En espresso.

Posted in vis

SALADE EN ENTRECÔTE…

Posted on by

Het is hier weer bijzonder warm. Ik heb er al de hele dag last van. Nu was het ook een beetje stressen vandaag. We waren vergeten onze belastingaangifte te doen en kregen een brief dat dat heel snel moest gebeuren anders…. Natuurlijk was er één papier nergens te vinden, uren heb ik gezocht. Bleek het eigenlijk niet echt nodig! Nou ja! Gelukkig hebben wij een zwager met verstand van zaken zodat de papieren in een mum van tijd ingevuld waren. Bedankt nog Ton.
Maar goed, salade vandaag. Grootgrutter AH heeft tegenwoordig een slasoort die Romeinse sla heet, wij vinden die heel smakelijk, knapperig, klein beetje bitter, precies zoals sla moet zijn. Voeg daar een paar biologische tomaatjes bij, een uitje en bak een geitenkaasje met spek erom even licht aan.
Ik heb de sla aangemaakt met gewone goede olijfolie en sherryazijn, peper en zout.
Door alle belastingperikelen had ik weinig inspiratie vandaag, ik heb een entrecôte gegrild en er pizzaiolasaus bij gemaakt (zie ook 27 juni 2006).
Espresso toe.

MOOTJE ZALM…

Posted on by

Vanavond een mootje zalm, simpel gebakken. Geserveerd met een romige eiersaus met kappertjes, aardappeltjes uit de oven en gegratineerde venkel. Recepten morgen, Ik ben een beetje gaar, het zijn de laatste dagen voor de vakantie en het is allemaal nogal druk druk druk

Posted in vis

FIETSCAFÉ…

Posted on by

Het feestje bij Julia liep een beetje uit, dus restte er weinig tijd voor een maaltijd. We losten het op door een pannetje roerei te maken. Simpel, maar doeltreffend. Géén foto, dus ook géén recept. Komt nog wel eens.

Toen ik op 20 mei, een zaterdag, uit mijn raam keek werd ik verrast door het gevaarte op de foto. Het stond geparkeerd op de stoep van het Café aan de Overkant. Het ding fungeert als rijdend café.

Het ding heeft 14 zitplaatsen. Via een ingenieus systeem kunnen alle barklanten een bijdrage leveren aan het voortbewegen van het fietscafé. Er is een tap-installatie aan boord en een koeling, een biervat en de mogelijkheid om glazen te spoelen. Er werd in dit geval alcoholvrij bier geschonken.

Er moet nog ergens een foto zwerven van het ding in vol bedrijf, mét klanten, mét ook de Keizer van Monera. (Die zal er eens niet bij zijn.) Vind ik de foto nog terug, dan plak ik hem er alsnog onder.

© paul

CROTTIN DE CHAVIGNOL…

Posted on by

Het is een goede gewoonte om ’s ochtends, na een nacht werken, nog even rustig in huis te zitten.  Even ontspannen, de nacht overdenken, jezelf leeg maken om vervolgens goed te kunnen slapen. Daar hoort een glas witte wijn bij, soms rozé en een enkele keer een mooi glas bier. (Vreemd genoeg smaakt rode wijn me ’s morgens niet.) En een kleinigheid te eten.

Zaterdag kocht ik wat kazen in en het oog viel daarbij op een klein geitenkaasje uit Sancerrois. In het verleden had ik het al eens gekocht in het buitenland, en het verheugde me dat ik het nu vlak bij huis tegen kwam. Gisteren ochtend  heb ik het op mijn dooie gemak op zitten peuzelen.

 

Het kaasje heet Crottin de Chavignol. Het is een geitenkaasje en het komt uit de omgeving van het dorp Chavignol in de Sancerrois (Loire-vallei, Frankrijk). Deze kaasjes worden daar al sinds de 16e eeuw geproduceerd.  In de 19e eeuw was het in veel wijngebieden in Frankrijk kommer en kwel ten gevolge van een schimmel in de wijnstokken die hele wijngaarden uitroeide. Wél betekende het dat er op allerlei plaatsen grond vrij kwam om andere dingen te doen, zoals bij voorbeeld het fokken van geiten. En verder zorgde de nieuw aangelegde spoorlijn van Nevers naar Parijs dat er een enorme markt voor de  kaasjes open ging.

 

Crottin de Chavignol is gezegend met een  AOC keurmerk. Dat wil zeggen dat  de kaas alleen zo mag heten wanneer hij traditioneel is bereid en de melk uit de omgeving van Chavignol komt. Mijn kaasje kwam van een wat grotere producent, de firma Triballat. Zij komen niet  precies uit de streek, maar voldoen verder aan alle eisen, zodat de kaas wel degelijk de beschermde naam mag dragen

 

Zijn de kaasjes vers (na 48 uur) dan wegen ze ongeveer 140 gram.

Dan volgt de rijping, die kan 10 dagen tot 4 maanden belopen. De kaas verliest almaar vocht, en de smaak wordt scherper en geprononceerder.Mijn kaasje woog 60 gram en was in het voorlaatste stadium van rijping, Sec genaamd . Het smaakte notig, maar met de nodige scherpte en een beetje zout. Ik vind die scherpte juist zo lekker, maar ik weet dat een hoop mensen er van gruwen. Een Engelse kaasrecencente schreef: afschuwelijk scherp, zout en intimiderend van smaak. (Beetje overdreven lijkt me…) Hoe dan ook, houd je van pittige, wat scherpe kaas, probeer dan beslist eens deze Crottin de Chavignol.

 

Ik dronk er rozé bij. Dat ging, maar het was niet echt overtuigend. Eigenlijk zou je een mooie Sancerre moeten nemen, maar die hadden we even niet in huis.

Foto via Google.

© paul

VOOR JULIA, HOERA!!!!

Posted on by

Lieve Julia,

Gefeliciteerd met je verjaardag!

Julia; mijn beste koksmaatje met Kerstmis en andere grote feesten, ongekroonde koningin van de hapjes op de camping, garnalenpelster van het eerste uur, visschoonmaakster zonder vrees, liefhebster van drelletjes en velletjes, grootverbruikster van aardbeien en kersen, en ga zo maar door…Een hele fijne dag op school vandaag en tot vanavond!!!

KIP IN TOMATENSAUS…

Posted on by

Vanavond aten we kip; drumsticks van biologische kippetjes van de Sumiranboerderij. Soms zijn die drumsticks erg groot, ditmaal wat kleiner. Ik heb ze in  een tomatensaus gestoofd. Het recept voor de saus een beetje van Nicoletta van La Cucina del Sole en een beetje van mijzelf.

Kip in pizzaiola saus; goede olijfolie, 1 ui fijngesneden, 3 teentjes knoflook, 3 kleine gedroogde pepertjes, 1 blik pomodorini (kleine tomaatjes), gedroogde oregano, verse oregano, een handvol gehakte platte peterselie, een eetlepel kappertjes. Ik begin dan met de kip even licht aan te bakken. Voeg vervolgens de ui, de knoflook en de pepertjes toe en laat die even meebakken (heel licht, niet bruin laten worden). Dan doe ik de tomaatjes en de gedroogde oregano erbij  en het laat het geheel ongeveer een half uurtje stoven. Ik voeg als laatste de peterselie en verse oregano toe en, vlak vóór het opdienen, de kappertjes. Een variant dus vandaag. Wij vonden het lekker. We aten er campagnole bij, een korte, gedraaide pasta en een groene salade.

Een stukje Brie de Meaux toe. En espresso.

© ellen