
Paul schreef vorig jaar al een mooi artikel over deze “oude” groente, de Pastinaak.
De pastinaak was een van de koolhydratenvoorzieners voor de aardappel algemeen bij ons op tafel kwam. Een smakelijke groente die de laatste tijd weer her en der te koop is. Ik kocht zelfs biologische pastinaak uit Holland!
De pastinaak is een echte wintergroente, de oogst begint in november en gaat door tot in februari, het is nu dus de tijd om eens pastinaak te eten. Vorige winter maakte ik al een een ovenschoteltje van geraspte pastinaak, dat vonden we toen wat zoet. Gisteren maakte ik puree van pastinaak en aardappel;
2 flinke pastinaakwortels
2 grote, kruimige aardappelen
een flinke klont boter
scheutje room, peper en zout.
De wortels schillen en in blokjes snijden
De aardappel idem.
Zet de pastinaak op met water en wat zout en kook ze 10 minuten. Voeg de aardappelblokjes erbij en kook samen nog 20 minuten.
De kooktijd kan wat verschillen, aardappel en pastinaak moeten gaar zijn. Dan afgieten en door de pureeknijper. De boter toevoegen en eventueel wat peper, even goed doorroeren en opdienen. wij vonden de haas van gisteren er prima bij smaken.
We dronken er de Wine Blogging Wine bij. En dat ging, maar daarover morgen mee…
Kersttip 4: Kip met 40 teentjes knoflook…

Dank aan de Jongste Bediende, het is hier weer heerlijk warm!!! Lang zal dat niet duren want de ketel is echt kapot. De nieuwe ketel staat al in de gang en wordt zaterdag gemonteerd. Met de kerstdagen zitten wij dus heerlijk warm. Vóór die tijd zal er nog het een en ander verbouwd moeten worden dus rustig nadenken over ons kerstmenu komt er niet van. Ik blijf nog maar even doorgaan met tips voor de kerst. Zo kijk ik mijn oude recepten nog eens na, en misschien is dit het recept dat iemand al weken zocht??? Of misschien zoeken onze lezers nèt iets heel anders??? Stuur maar een reactie en wij doen ons best
Dit recept lijkt ingewikkeld maar is eigenlijk heel eenvoudig. De kip braad in de oven, weinig werk, superkip! Koop een lekkere biologische kip, of voor de kerst, zelfs een Bresse kip.
1 bosje platte peterselie, verse tijm, basilicum, rozemarijn, laurierblad. 1 dl olijfolie, 1 citroen, 40 teentjes knoflook mét schil. (Let op dat je goede knoflook koopt, Smokey All bijvoorbeeld.) Neem een vuurvaste pan met deksel, die in de oven kan. Verwarm de oven voor op 180 graden. Bundel een deel van de kruiden en stop dat samen met de citroen in de kip. Giet de olijfolie in de pan, schik de veertig teentjes knoflook erin en voeg nog een paar eetlepels gehakte kruiden toe. Roer alles even door en leg de kip op de kruiden. Maak van ongeveer 500 gram bloem, een beetje water en wat olie een mooi soepel deeg. Sluit de deksel van de pan en ‘plak’de deksel dicht met het deeg. De bedoeling hiervan is dat er geen lucht, in of uit, de pan kan. Alle geuren en smaken blijven in de pan. Zet de pan zo, afhankelijk van de grote van de kip, ongeveer 1 ½ tot 2 uur in de oven.

Op het laatst van de braadtijd wil de deegkorst nog wel eens een scheurtje vertonen. Dat maakt dat de kip een klein beetje bruin wordt. Na 1 ½ uur of als je een erg grote kip hebt, 2 uur, mag de pan uit de oven. Tik de deegrand stuk en open de deksel. Een werkelijk kostelijk aroma van citroen, knoflook en kruiden. Open de pan aan tafel en snijd dan de kip in delen. Eet deze kip met de teentjes knoflook, aardappel en wat salade of gestoofde tomaatjes. 
De knoflookteentjes zijn nu supergaar. Druk de knoflookpulp gewoon met een vork uit het schilletje. Op een aardappeltje met een beetje van de olie uit de pan, heerlijk….
Kersttip 1: Mousse van tomaat en paprika…
Over Neel is intussen voldoende gezegd, maar nog andere rampen zijn ons deel. De verwarmingsketel is stuk. De Jongste Bediende komt met de regelmaat even langs om de koude in huis op acceptabel nivo te houden, maar er zijn hele tijden dat het ten gevolge van “dode” vingers onmogelijk is om een stukje te schrijven. Zaterdag wordt er een nieuwe ketel geplaatst. Die komt in de keuken te hangen. Het koken moet dus voor een deel óm de renovatie heen gebeuren, letterlijk…
Ondanks de “radiostilte” van de afgelopen dagen had het Ministerie meer bezoekers dan ooit op dit weblog! Zo kwamen er gisteren maar liefst 430 (vierhonderd en dertig) gasten langs. Die zijn heus niet allemaal begaan met het lot van Neel. Kennelijk zoeken mensen nog ideeën voor het kerstdiner.
Om niemand in de kou (figuurlijk) te laten staan vanaf vandaag wat recepten en tips voor een feestelijk diner.
Hopelijk blijft de verwarming nu branden, met ijsvingers kan ik niet typen.
Dit gerecht maakte ik deze zomer, het was toen heel warm, ik denk dat deze mousse ook een lekker frisse tussengang kan zijn in het kerstmenu. Serveer de mousse in kleine glaasjes.
Paprika-tomaat mousse
Voor 8 tot 10 personen;
500 gram rijpe tomaten
500 gram rijpe paprika’s
2 eetlepels tomatenpuree
suiker
1 teentje knoflook
5 blaadjes witte gelatine
200 gram room
zeezout
Citroensap, tabasco en verse mint.
De paprika’s halveren, van de zaadlijsten ontdoen en in kleine stukjes snijden.
De tomaten in stukjes snijden en met de paprika’s, de tomatenpuree, het teentje knoflook en een theelepeltje suiker in een pan doen. Laat het mengsel zo een uur zachtjes koken. Roer af en toe om aanzetten te voorkomen.
Week de gelatine in ruim water en los de blaadjes op in de warme massa.
Wrijf het mengsel door een haarzeef. Je hebt nu een fijne puree.
Voeg nu de helft van de room aan puree toe, heel voorzichtig, beetje bij beetje, onder goed roeren.
Breng de mousse op smaak met wat zeezout, citroensap en een paar druppels tabasco.
Voor het serveren de rest van de room stijfslaan. Verdeel de mousse over 6-8 mooie glazen. en laat de mousse zo minstens 3 uur in de koelkast staan.
Schep een laagje van de geslagen room op de mousse en wat zeer fijngehakte mint.
© ellen/paul
Kersttip 2: Bisque van Hollandse garnalen…

Een beetje bewerkelijk maar het resultaat mag er zijn; een bisque van Hollandse garnalen
Voor 6 personen:
1 kilo gram ongepelde grijze garnalen
1 1/2 liter water
1 sjalot
selderij en tijm
1 theelepel tomatenpuree
zout peper
1/4 liter room
1 eetlepel boter 1 eetlepel bloem
Pel de garnalen.
Doe de schillen in een ruime pan met het water, de sjalot, selderij, tijm tomatenpuree en laat dit 30 mintuen zachtjes koken.
Draai dan de schillen door een passevite. Het gaat erom dat de sappen van de koppen en lijfjes er uit geperst worden.
Giet het vocht tijdens het draaien ook door de passevite.
Zeef de bouillon heel zorgvuldig, eerst door een puntzeef, dan nog een keer door een doek.
Maak een roux van de boter en bloem en voeg hierbij de bouillon. Voeg een scheutje room erbij en maak op smaak met wat peper en zeezout.
Klop de rest van de room bijna stijf.
Leg op de borden 1 lepeltje garnalen. Schep de soep erover en schep in het midden een lepel geklopte room. Strooi er nog wat gehakte platte peterselie over.
Als er geen kinderen meeeten kun je ook nog een klein scheutje cognac toevoegen.
Wat je met de rest van de garnalen kunt doen volgt in de loop van de dag.
Nog één keer die zalm…

Nog één keer de zalm; hij is inmiddels helemaal op. Het was werkelijk een heerlijke vis. Een kennis van Maja had hem zelf gevangen voor de kust van Engeland, een echte wilde zalm dus en dat was goed te proeven. Goed te zien ook, deze wilde had veel grotere vinnen en een bredere staart dan de gekweekte soort. Wij kopen in Luxemburg wel eens wilde zalm maar hier in de buurt kan ik die nergens kopen helaas.
Natuurlijk had Maja ook nog allerlei andere lekkere hapjes gemaakt en het was een heel gezellig feestje.
Er was heerlijke wijn en voor de statistieken van Ed van de Wijnerij: op dit feestje werd door bijna iedereen wijn gedronken.
Hoera, een jarige…
Gepocheerde zalm 1

De enorme zalm ligt in de pan, spannend hoor, het is toch maar afwachten of het lukt het ding mooi en onbeschadigd op tafel te krijgen. Ik weet niet precies wat de vis weegt maar ik schat toch wel zeker 5 kilo! hij was 80 cm lang. Wás, want ik moest er een stuk afsnijden anders paste hij niet in mijn pan.
Het is dan kiezen; de kop of de staart eraf. Ik koos voor de staart. Met wat decoratie kan de wel verstopt worden. Zonder kop is minder mooi. Ik pocheer de vis in een court bouillon van 1 fles witte wijn, ui, selderij, tijm, peperkorrels. Ongeveer 1 uur.
Gepocheerde zalm 2
Saus bij gepocheerde zalm….
Foto volgt later, mijn fototoestel ligt al op het feest!
Ik maakte een saus bij de zalm van twee maal mayonaise, uiteraard zelfgemaakte. Ik maak zo’n hoeveelheid in twee porties omdat ik dat handiger vind.
Mayonaise;
3 eidooiers
350 ml olie (ik gebruik hiervoor zonnebloemolie of een mengsel van zonnebloem met olijfolie)
1 theelepel mosterd
sap van 1/2 citroen
peper en zout
De dooiers in een kom doen met de mostert, zout en peper. Dan de olie er druppel voor druppel bijvoegen en met de mixer op de hoogste stand kloppen blijven tot de saus begint te binden. Dan kun je de olie er met grotere scheuten bij gieten.
Voeg citroensap toe en breng verder op smaak met misschien nog wat zout.
Maak voor zo’n grote zalm 2 maal de hoeveelheid mayonaise.
Voeg dat bij elkaar en doe er een ruime eetlepel tomatenpuree bij en 1/4 liter slagroom. Klop met de mixer in een lage stand alles goed door elkaar tot je een mooie saus hebt.
Voor de liefhebbers een drupje tabasco erbij.
Tajine…
Soms blijven dingen liggen. Zo wilde ik vorig jaar al schrijven over deze pot, maar om een of andere reden kwam dat er niet van. Vanavond zat ik wat voor me uit te staren in de huiskamer en opeens viel het ding me weer op. Het is intussen zo’n vast onderdeel geworden van ons interieur dat je er gemakkelijk overheen kijkt. Terwijl het toch een heel bijzonder sierraad is.
Tajine heet zo’n kookpot en hij komt uit Noord Afrika. Hij bestaat uit twee delen, een onderschaal en een grote konische deksel. Hij is gemaakt van aardewerk en dat heeft als eigenschap dat het de warmte goed vast houdt. Hierdoor wordt de inhoud van alle kanten gelijkmatig opgewarmd, waardoor groenten en vlees snel gaar worden. De kooktijd is korter dan bij normaal keukengerei. En in principe kun je de tajin gewoon op je fornuis gebruiken. Dit exemplaar is overigens niet te gebruiken als kookpot, maar je hebt er een knappe opdekschaal aan. Voor het echte werk hebben we een simpeler exemplaar, ik stel het je binnenkort wel voor.
Ellen kreeg deze pot vorig jaar met haar verjaardag van het Sientje van Loonvolk. Mooi ding, hè…
© paul




