Reuzenmosselen…

 

mosselen met frieten 004

We aten gisterenavond mosselen. Her en der wordt er geklaagd over de kwaliteit en het formaat van de oogst van dit jaar. Nou, die van ons waren topkwaliteit. Allemaal schelpvullend groot en helemaal geen uitval. Ze waren afkomstig van de firma Prins & Dingemans en Ellen kocht ze gewoon bij AH. Topmosselen!

We aten er frieten bij. En tegen beter weten in maakten we niet onze eigen frieten, maar kochten kant-en-klare Vlaamse frieten van AH. Dat hadden we beter niet kunnen doen.

De knoflookmayonaise was dan weer wel eigen maaksel. Ellen gebruikte daar de Moutarde de Charroux voor. Een mooie grove mosterd die de mayonaise een prettige struktuur gaf.

We dronken er een glas Pinot Blanc bij uit Beblenheim in de Elzas. En natuurlijk espresso en een stukje gevulde speculaas toe.

© paul

De nieuwe Suzafoon…

 

bloasmuziek 001

En hier is het dan; de nieuwe Suzafoon van De jongste Bediende…
Jarenlang koesterde hij het oude witte kunststof ding. Lelijk, maar bijna altijd paraat. Tot het echt niet meer ging en Marleen besloot dat er maar eens een ander instrument moest komen.
Zo’n ding kost stukken van mensen en het vergt diep nadenken, uitproberen, toeteren, en nog eens toeteren voor de koop beslist wordt. Maar dan heb je ook iets…
Een prachtig koperen instrument met een warme, diepe toon, verpakt in een schattige rugzak die er op het eerste gezicht uitziet als een grote schildpad.

Hond Max voelt het meteen aan als de verpakking opengaat…het is weer zo’n toeterding…Hond Max vlucht naar boven…
De Keizer van Monera is stik-jaloers; zo’n groot mooi blinkend ding! En hij kan er nog op speulen ook!
De Keizer kan het bijna niet laten om één keer te toeteren, Hond Max verdwijnt weer naar boven, daar slaapt de baas, daar is het veilig!
Wij wachten allemaal vol spanning tot Paul wakker wordt, dan mag er geblazen worden op het nieuwe ding….
En als Paul dan eindelijk wakker is….

bloasmuziek 002

Wij genoten vanavond van het eerste concert, bloasmuziek…

© ellen.

Recept Speculaas 1…

 
 

speculaas 008

Sint is al weer een paar dagen in het land, tijd voor speculaas dus.
Er zijn een heleboel verschillende recepten voor speculaasdeeg, zóveel dat je door de bomen het bos niet meer ziet. Ik besloot vandaag twee verschillende soorten deeg te maken om een te kijken wat nu de meest geschikte was.
Voor kleine speculaasjes is dit deeg het beste te verwerken. Ook als je poppen gaat bakken met behulp van een speculaasplank kun je het beste dit deeg maken.
Voor gevulde speculaas is dit wat te vast, zie daarvoor het volgende log.

Voor een flinke stapel kleine speculaasjes heb je nodig;
500 gram bloem
250 gram basterd suiker (bruine is het mooiste, ik had alleen witte in huis dat gaat ook)
1 snufje zout
125 gram boter
1 zakje bakpoeder 1 groot ei
2 eetlepels speculaaskruiden
Eventueel een lepeltje koude melk.

Meng bloem, zout, suiker en de kruiden goed door elkaar. Snijd er dan met twee messen de boter door zodat je piepkleine klontjes boter hebt. Kneed met koele handen alles tot een mooie deegbal en zet die, ingepakt in folie, een half uur in de koelkast.

Rol het deeg dan uit op een met bloem bestoven aanrecht en steek er figuurtjes uit.

speculaas 003

Je houd dan aan alle kanten restjes over. Kneed die weer bij elkaar en rol er een lap van. Ga zo door tot al het deeg op is.

Ik mocht van mijn moeder vroeger altijd van dat laatste restje deeg zelf een figuurtje maken. Dat was natuurlijk de állermooiste!!!

En, voor als je in het bezit bent van een echte speculaasplank;
Bestuif de plank goed met bloem. Druk er een dunne plak deeg in en snijd de resten eraf. Kiep de plank dan om op de aanrecht en klop een paar keer op de achterkant.
Leg de pop, of de kleine speculaasjes, op een met bakpapier beklede bakplaat. Bestrijk ze met een losgeklopt ei.
Bak ze in een voorverwarmde oven op 180 graden in ongeveer 15 minuten bruin.

speculaas 016

dit deeg is ook heel geschikt om er kerstkoekjes van te maken. Laat dan de speculaaskruiden weg en bestrijk de koekjes na het bakken, als ze afgekoeld zijn met glazuur.

© ellen.

Recept gevulde speculaas…

 

speculaas 009
Als je gevulde speculaas wilt maken kun je het beste dit deeg maken.
Voor koekjes zie vorig log…

200 gram bloem
125 gram donkere basterdsuiker
2 eetlepels speculaaskruiden
150 gram koude boter
1 zakje bakpoeder
snufje zout
2 eetlepels melk
vulling
300 gram amandelspijs ( te koop bij een goede banketbakker, of zelf maken)
garneeramandelen
1 losgeklopt ei

Meng bloem, zout, bakpoeder, suiker en speculaaskruiden. Hak er de boter met twee messen door tot piepkleine stukjes. Voeg de melk toe en kneed er een mooie deegbal van. Zet het deeg een half uur in de koelkast.
Verdeel de deegbal in twee gelijke stukken. Rol elke stuk deeg met de deegroller uit tot een lap van ongeveer 15 x 30 cm. Leg 1 lap op de bakplaat. Smeer het amandelspijs erover uit en laat rondom een randje deeg vrij. Leg de tweede deegplak erop en druk de zijkanten goed op elkaar.
Bestrijk de bovenkant van het deeg met de rest van het ei. Druk de amandelen in het deeg als versiering. Schuif de bakplaat in het midden van de oven. Bak de gevulde speculaas in 40-45 minuten gaar.

speculaas 017
© ellen.

Granaatappel…

verjaardag maja 1 012

Wat uit u ontspruit, is een lusthof van granaatappelbomen, met kostelijke vruchten, hennabloemen en nardusplanten. (Hooglied, NBG-vertaling 1951)

De oudste afbeeldingen van de granaatappel zijn te vinden in Egypte en dateren van 2500 voor Christus. Het waren echter de Feniciërs die de teelt op gang brachten en de vrucht verspreidden over het gebied rond de Middellandse Zee. Vandaar de naam: Punica granatum. Van oudsher wordt de vrucht geassocieerd met vruchtbaarheid, met wedergeboorte, met verleiding, met onsterfelijkheid, maar ook met de dood. De Spaanse stad Granada dankt zijn naam aan de vrucht, zo ook het Caraïbisch eiland Grenada. Bij ons zijn het de begrippen handgranaat en grenadine die direct verwijzen naar de granaatappel.

Bij de zaterdagse marktinkopen zagen we stapels liggen. En aangezien Julia (die het weekend bij ons logeerde) de vrucht niet kende schafte Ellen er eentje aan. Wat een prachtig ding, zo mooi. Ik had de vrucht dan ook graag bewaard en hem een mooi plaatsje gegeven tussen de potjes van Paulus Bouw. Maar thuis gekomen waren de meiden onverbiddelijk. Meteen ging het mes erin.

Het is een gezonde vrucht. Barstenvol vitamine C zit de granaatappel. En naar onlangs is gebleken, is het een belangrijke leverant van anti-oxidanten. De kleine vruchtjes binnenin zijn heel sappig en smaken lekker, fris, zoet. Het is alleen nogal wat gepeuter om ze uit hun omhulsel te bevrijden. Het gaat met je vingers, maar de achtekant van een theelepeltje blijkt een handig hulpmiddel.

De foto hieronder, die van de binnenkant, pikte ik van Wikipedia. In hun gulzigheid waren de meiden vergeten zelf een plaatje te schieten.

granaatappel

© paul

Zonder verwarming…

20 december 2006 015
Terwijl iedereen nu druk aan het boodschappen is en de laatste hand gelegd wordt aan de kerstversieringen is het hier een grote puinhoop. Onze verwarmingsketel wordt op dit moment gewisseld. De oude ketel is er al uitgesloopt. Morgen wordt de nieuwe ketel aangesloten. Het wordt hier dus langzaam weer kouder. We zullen maar een glas port drinken tegen de kou en misschien komt er wel een meisje langs met zwavelstokjes….

Orval…

 

meivakantie 2007 011

Sinds jaar en dag beschouw ik het Waalse Trapistenbier Orval als het beste bier ter wereld. Ik heb daar goede reden voor en ik ben beslist niet de enige die dat vindt.

Hoe is het dan mogelijk dat je op het web-log nog nooit een stukje hebt aangetroffen over Orval? Lezer, ik weet het niet. Al diverse keren heb ik me ertoe gezet een artikel te maken, het lukt almaar niet. En dat terwijl het toch niet zo ingewikkeld is. Ik weet wat ik vind, en ik weet ook waarom. Ik heb informatie genoeg over de achtergronden en er slingert ergens in huis nog wel een aardig plaatje dat als illustratie kan dienen. Het moet er zo onderhand maar eens van komen. Misschien in het weekend?

Ik geef je maar vast een voorschotje. Ellen maakte dit voorjaarjaar de bovenstaande foto in Arlon (de Schoone Stad Aarlen) in Belgisch Luxemburg. Het was niet bij Café Suisse, maar dat andere. Weet je wel, aan dat plein in de boven-binnenstad, net onder de stadsabdij, achter de messenwinkel. Ach hoe heet het ook al weer?…

In dat café wordt de Orval ook in verouderde staat aangeboden. Het bier leent er zich namelijk toe om een jaar of vijf na te rijpen op de fles. Het is geen officieel brouwerij-beleid, maar een aktie van de waard zelf. Ik ken geen ander café waar ze dat ook doen, maar ons werd verzekerd dat er in de omgeving van Orval-Florenville-Arlon nog wel een paar te vinden zijn.

Vergelijk je Orval met een mooie jonge Bourgognewijn, dan is een vijf jaar oude Orval zoiets als een Chambertin Grand Cru. Reken maar dat je dan iets hebt!

© paul

Een prima lunch in Ede!

 

ede 007

Ik was vandaag te gast op de Christelijke Hogeschool in Ede. Ik schreef het gisteren al; netwerken, helemaal in! Een groep informatiespecialisten van Hogescholen met een onderwijswerkplaats komen twee maal per jaar bij elkaar om informatie uit te wisselen. We gaan steeds naar een andere Hogeschool en bekijken de inrichting, de collectie, de gang van zaken in de mediatheek enzovoorts. Altijd een hele nuttige en welbestede dag. Ook altijd heel gezellig om al deze collega’s te ontmoeten.
Maar het gaat hier op dit weblog over eten, dus ik zal jullie verder niet vermoeien met ons werk.

We beginnen de dag met koffie met iets lekkers erbij en gaan dan aan het werk. Natuurlijk krijgen we overal een mooie lunch voorgezet, maar vandaag vond ik het wel bijzonder. Gewoonlijk krijg je bij zo’n lunch op de meeste scholen wat men noemt “luxe gezonde broodjes”. Luxe omdat er verschillende soorten beleg tussen ligt. Het beleg varieert van kleffe ham tot flintertjes kauwgomkaas.
Gezond omdat er altijd een forse pluk onbestemde sla, een handjevol rauwe grof gemalen wortelen, een onrijpe plak tomaat en als je pech hebt ook nog een plak augurk en een plakje blauw gekookt ei tussenliggen. Dat schijnt in de meeste Nederlandse kantines als het toppunt van gezond en luxe te gelden.

Vandaag was het echter helemaal anders! We kregen gewoon smakelijk brood met kaas of ham, zonder enge brokken wortel of zure augurken. Wat een vondst! Er waren zelfs sóórten kaas! Old Amsterdam op een mooie dik gesneden bruine boterham. Of Maaslander jonge kaas op een dikke witte snee brood. Prima brood ook nog eens!
Alles geserveerd in mooie mandjes, verpakt in bruine zakjes. Die authentieke zakjes, dat hoeft van mij dan weer niet zo nodig, maar goed er stond duidelijk op welke soort kaas enzovoorts, dat is ook iets.
Een groentensoepje werd opgediend in sjieke soepterrines.
Er waren ook nog zoete, gevulde suikerbroodjes van een goede bakker en natuurlijk melk, karnemelk en fruitsap.
Een goed gevulde fruitschaal maakte het ‘gebrek’ aan wortel en andere zurige vitamines helemaal goed.

Zo kan het dus ook in de schoolkantine!
Dank je wel voor de hartelijke ontvangst Nettie! Het was een prima dag!

© ellen.

Pasta met tonijn en tomaat, alwéér alleen eten!

 

pasta met tomaat en tonijn 005

Het is een rommelige bedoening in ons huishouden deze week. Gisteren had ik een etentje met ons team, vandaag was ik laat thuis en Paul moest bijna meteen daarna alweer naar zijn werk voor een vergadering. Niks gezellig samen eten dus. Jammer, maar soms is het niet anders.
Toch maar een hele snelle maaltijd gemaakt. Ik had honger gekregen van het reizen.

Ideaal is dan een snel bord pasta. Ik maakte spaghetti met tomaat en tonijn;

1 grote rijpe tomaat of een half blikje tomatenstukjes of, beter nog, pomedorinni
2 gedroogde pepertjes
1 teentje knoflook, geplet en fijngehakt
1 plak rauwe ham in stukjes gesneden
1 klein blikje tonijnstukjes
1 eetlepel kappertjes
wat verse peterselie
olijfolie

Smoor de stukjes ham, de pepertjes en het teentje knoflook even in de olie.  Dan de stukjes tomaat erbij doen en het geheel even zachtjes laten pruttelen. Voeg dan de tonijn aan het mengsel toe en de kappertjes.
Kook intussen de pasta al dente en giet ze af.
Schep de pasta door de saus en strooi er wat peterselie over.

Een zeer snelle maaltijd en met een ferme salade nog gezond genoeg ook. Ik had vandaag geen zin om ook nog salade te maken. Ik eet wel een paar mandarijnen, voor een keer moet dat goed genoeg zijn!
Wel een kopje espresso toe!

Nu doe ik het hele weekend niets meer, ik ga lekker op de bank liggen met een mooi boek.
© ellen.

Diner voor één persoon!

voor één persoon 002

Tja, het werd eigenlijk echt tijd voor een mooi nieuw recept, iets lekkers, iets nieuws, liefst met een hele perfecte foto…helaas.
De realiteit is vaak anders dan je je hebt voorgesteld. Zo ook hier op het Ministerie vandaag; Paul voelt zich helemaal niet lekker en wil eigenlijk niets eten (* !)
Ik heb de hele dag een studiedag gehad en wil vandaag wel iets ‘snel- en- makkelijk- te- maken’ eten. Hoe los je dat dan op?

Paul drinkt kruidenthee, neemt twee paracetamol en eet een droge boterham.

Dat vind ik niks, dus na even denken maar een klein dinertje voor mijzelf gemaakt. We hadden nog een paar lamskarbonaadjes in huis. Er waren ook nog gekookte aardappeltjes en er waren nog lekkere tomaten…
De aardappeltjes in stukjes gesneden en langzaam in zonnebloemolie gebakken. (ik keer ze om en om en wil ze dan allemaal mooi lichtbruin en knapperig)
Lamskarbonaadjes inwrijven met grof zout en snel om en om bakken in wat olie. In ongeveer vijf minuutjes zijn ze voor mij prima. Ik deed er nog twee grofgesneden teentjes knoflook bij en liet die aan de zijkant van de pan even meesmoren. Flink wat grofgemalen zwarte peper erover en wat verse koriander (was ook nog over).
Als groente twee mooie rijpe tomaten in plakken gesneden, wat zout en peper erover en een sliertje van de beste olijfolie.
Supersnel klaar en toch echt lekker!

En natuurlijk espresso toe, voor Paul nóg een kopje thee.
© ellen.

* als Paul niet wil eten is hij eigenlijk echt ziek, maar nachtdiensten zijn nooit zomaar ziek dus gaat hij gewoon werken.