En hier is het dan; de nieuwe Suzafoon van De jongste Bediende…
Jarenlang koesterde hij het oude witte kunststof ding. Lelijk, maar bijna altijd paraat. Tot het echt niet meer ging en Marleen besloot dat er maar eens een ander instrument moest komen.
Zo’n ding kost stukken van mensen en het vergt diep nadenken, uitproberen, toeteren, en nog eens toeteren voor de koop beslist wordt. Maar dan heb je ook iets…
Een prachtig koperen instrument met een warme, diepe toon, verpakt in een schattige rugzak die er op het eerste gezicht uitziet als een grote schildpad.

Hond Max voelt het meteen aan als de verpakking opengaat…het is weer zo’n toeterding…Hond Max vlucht naar boven…
De Keizer van Monera is stik-jaloers; zo’n groot mooi blinkend ding! En hij kan er nog op speulen ook!
De Keizer kan het bijna niet laten om één keer te toeteren, Hond Max verdwijnt weer naar boven, daar slaapt de baas, daar is het veilig!
Wij wachten allemaal vol spanning tot Paul wakker wordt, dan mag er geblazen worden op het nieuwe ding….
En als Paul dan eindelijk wakker is….

Wij genoten vanavond van het eerste concert, bloasmuziek…

© ellen.