Aubergines met mozzarella…

two
Gisteren aubergines met mozzarella. De foto was niet mooi, dus maar een foto van de aardappeltjes uit de oven die we erbij aten.
Wél het recept van de aubergines, want ze waren, ondanks de mislukte foto, erg lekker.
Voor twee personen;
2 aubergines
3 thelepels zeer fijn gehakte knoflook
2 eetlepels fijn gehakte peterselie
zout, zwarte peper
5 eetlepels fijne olijfolie
100 gram mozzarella
Snijd de aubergines in de lengte midddendoor en kerf het vruchtvlees kruislings in tot aan de schil.
Leg de aubergines in een ovenschaal waar ze net inpassen met de schil naar beneden
Doe knoflook, peterselie, zout peper en 1 eetlepel olie in een kom en meng alles goed door elkaar.
Schep het mengsel over de aubergines en duw het tussen de inkepingen.
Giet de rest van de olie over de aubergines, dek de schaal af met aluminiumfolie en zet ze op 175 graden in de oven.
Haal na 30 minuten het folie eraf en verdeel de mozzarella in plakjes over de groente. Zet ze zo nog 10 minuutjes in de oven.
Wij aten er aardappeltjes met rozemarijn en een biefstukje bij.
Espresso toe.

© ellen

Heilbot met wasabi sojasaus…

7 maart 2007 002

Janneke Vreugdenhil schrijft er al de hele week over; flansen, een maaltijd of gerecht maken met wat je in de koelkast bij elkaar kunt scharrelen. Restverwerking, koelkast opruimen. Ik kwam thuis en had honger. Koken met een lege maag is niks dus dan moet je iets flansen. Ik vond nog een paar plakjes gerookte heilbot en een paar blaadjes rucola, altijd op voorraad sojasaus en er was ook nog wasabipasta.
De sojasaus en wasabi even goed mengen, over de heilbot/rucola druppelen en je hebt een mooi voorgerecht. Het paste niet zo goed bij de rest van de maaltijd maar het duurde nog wel even eer die klaar was.

Schouderkarbonaden met sinaasappel – mosterdsaus…

7 maart 2007 003

Wat kan varkensvlees toch lekker zijn, mits je vlees eet van een goed varken. Nog maar eens, misschien ten overvloede, wij eten al twee jaar alleen nog varkensvlees van de Soemiranboerderij.
en dat bevalt ons meer dan goed. De dieren daar hebben een prima leven, ze krijgen goed voer en het vlees smaakt gewoon nog echt naar varken .
Een gewoon schouderkarbonaadje is dan een echte lekkernij!
Karbonaadjes met sinaasappel- mosterdsaus.

Bak het vlees in wat boter snel om en om bruin. Voeg een in ringen gesneden ui toe. Laat de ui even meebakken en blus dan af met een scheutje droge witte wijn.
Roer de aanbaksels los. Roer door het sap van een sinaasappel 1 flinke eetlepel mosterd en voeg dat bij het vlees. Laat zo 45 minuten stoven. Roer er op het einde van de braadtijd een scheutje room bij en wat vers gehakte platte peterselie.

Wij aten er witlof uit de oven bij en een paar aardappeltjes.
Stukje kaas toe.
En espresso.

© ellen

Snotverkouden…

1 maart 2007 005

Geloof het of niet: om 10.44 uur zaten er 16 gasten te kijken naar dit web-log. En dat terwijl er toch niks te verwachten valt.
Ik ben ziek; kop vol snot, koorts, luchtwegen rauw gehoest, slapeloosheid, hoofdpijn, rillerig, zwetend uit al mijn poriën…
Ik pendel al dagen tussen mijn bed en de keukentafel. Nergens kan ik het lang keren.
Het beproefde recept van Dr. Left werkte niet. En de griepsoep van Johnny van Doorn bezorgt me oprispingen. De foto toont een assortiment pepertjes, Ellen kocht ze zo, in één verpakking. Misschien is daar nog iets van te maken.
Ik moet dadelijk pillen gaan halen bij de huisarts, maar ik zoek de deur niet uit. Ik denk dat ik de hond stuur.
Nee, dat wordt niks, vandaag. Ik ga maar weer eens te bed.

© paul

Cannelloni gevuld met snoekbaars…

5 maart 2007 011

Ik schreef gisteren al dat ik teveel snoekbaarsvulling gemaakt had. Vandaag moest er dus iets met deze panade.
Ik besloot er cannelloni mee te vullen.
De cannelloni niet zelf gemaakt vandaag maar gewoon uit een pak. Ik denk dat ik daar op een doordeweekse dag geen tijd voor heb, jammer want deze fabriekspasta was niet bijzonder. Volgende keer toch maar weer zelf maken.

De cannelloni even voorkoken zoals op het pak staat. Dan uit laten lekken en af laten koelen.
Een klein beetje bechamel saus maken van 1 eetlepel boter, 1 eetlepel bloem en wat melk.
Schep de bechamelsaus op de bodem van een ovenschaal.
Vul de cannelloni met de snoekbaarspanade en leg ze op de bechamelsaus.
Schep er nog wat spinaziesaus over en dek af met aluminiumfolie. Zet de schaal zo 35 minuten in een voorverwarmde oven op 200 graden.

Wij aten vooraf een salade van rucola, tomaat een een plakje gerookte heilbot.

Espresso toe.

De kleur van het snoekbaarsvlees is een beetje rose, dat komt omdat ik moutarde de cassis gebruikte. Een goede combinatie met het snoekbaarsvlees overigens!

© ellen

Snelle lunch…

3 maart 2007 002

Heel simpel, heel snel, heel lekker.
Van het vlees van het parelhoen van gisteren was niet zo gek veel meer over, we hadden er vanochtend al van gesneukeld. Het restant sneed ik in kleine brokjes. Snuifje paprika erover, klaar.
Verder had ik nog een peterselie-pensworstje ( ambachtelijk gemaakt). Ik sneed het worstje in schijfjes en bakte die in een beetje olijfolie mooi bruin. Wat behoorlijk brood met voortreffelijke boter en een lik mayonaise (van de Zuurwarenfabriek Devos en Lemmens) en de lunch was klaar. Staartje Bourgogne van gisteren erbij. Prima zo.

© paul

The best frites of the world!!!

1 maart 2007 011

Het ministerie kreeg een tip; “de beste frieten van de hele wereld”, in Belgie natuurlijk, aan de weg naar Geel.
Onze tipgevers zijn uiterst betrouwbaar, ze hadden ze zelf geproefd, die frieten, en ze waren ongekend lekker. Daar moesten we meer van weten. We besloten gisteren maar eens zelf naar De Best Frites of the World te rijden. Richting Geel, vandaar naar Westerlo, ongeveer ter hoogte van… Nou dat klopte dus niet helemaal.
We zochten ons suf, naar Geel, weer terug naar Westerlo, nergens te vinden dat frietkot, nóg een keer terug, nu de andere kant uit, richting Zammel, ook niet, weer terug, richting Westerlo… En dat alles onder grote tijdsdruk, Frietkotten in Belgie zijn niet de hele dag open zoals hier in Nederland. (In Belgie sluiten de uitbaters zo rond 14.00 uur, om dan rond 17.00 uur weer open te gaan.) En het was al kwart voor twee! Toen, we hadden de moed al opgegeven, zagen we het, Frituur de Nieuwe Ring; The Best Frites of the World! Een eenvoudig houten gebouwtje, fris in de verf, blinkend schoon, van binnen en van buiten. We parkeerden de auto, (ruime parkeergelegenheid aanwezig) en gingen naar binnen. We werden bijzonder vriendelijk onthaald door de jonge uitbater en zijn vrouw. De twee oma’s die even op de koffie waren maakten plaats zodat we ook nog konden zitten. En toen bestelden we vol verwachting de frieten, Paul met sauce Americain en ik met sauce Tartaar. We mochten kiezen of we zout op de frieten wilden of niet, ja dus. Voorzichtig werd de voorgebakken friet in het vet gevleid en ons werd verzocht alvast plaats te nemen. Na luttele minuten was het zover…het geheim van de beste frieten, we zagen het met eigen ogen…Deze frieten worden zoals overal na het bakken in de vergiet geschept. Maar dan! Dan worden de Beste Frieten wel twintig keer omhoog gegooid, een prachtig spektakel, een goudgele regen van frieten…Het water liep ons in de mond. Wat zout erover en nog eens de lucht in met de frieten…toen ieder spoortje van vet eraf geschud was werden de frieten in een plasic bakje geschept en met de saus overgoten. De bakjes werden geserveerd op een vrolijk plastic dienblaadje, bekleed met een schoon vel pakpapier. Vorkje en servetje erbij en het proeven kon beginnen.

1 maart 2007 007

En lekker dat ze waren, werkelijk heerlijk. Krokant, goudbruin, niet vet, van echte aardappelen gemaakt. Dit waren inderdaad the Best Frites Of The World!
Zelf gesneden uit speciaal geselecteerde aardappelen, met zorg en liefde voorgebakken in puur ossenwit en daarna afgebakken en geschud totdat er geen druppel vet meer aanhing. Zo hoort friet te smaken. En dat alles voor de normale prijs van een frietje!!!
Frituur de nieuwe Ring verkoopt ook eigengemaakt stoofvlees met uitjes, kaaskroketten en nog veel meer. Wij proefden alleen de frieten, maar wie zulke goeie frieten bakt, zal ook wel uitstekend stoofvlees maken. We komen hier nog wel terug.
Frituur de Nieuwe Ring heeft tien zitplaatsen binnen, en nog eens acht pick-nick tafels buiten. Op prime time moet je een nummertje trekken zodat iedereen eerlijk aan de beurt komt.
Het etablissement is rookvrij.
Frituur de Nieuwe Ring vind je aan de N 19 van Geel naar Aarschot, ter hoogte van Westerlo.
Van harte aanbevolen!!!

© ellen

Hondenbier…

bier brand 002
We hadden ons net met een stapel boeken op de bank gezet toen het Kind binnenkwam. Met een verrassing, voor hond Max! Ze had een vergadering vanmorgen in Café Den Engelenburgt hier in het dorp. Wij waren natuurlijk razend nieuwsgierig; wat hebben ze nu voor verrassingen in een café voor onze hond?
Juist ja, bier! Gekker moet het niet worden, hondenbier. Moest je tot nu toe altijd maar alleen op stap, vanaf nu kon je je hond gewoon gezellig meenemen naar het café en dan niet een slappe bak water voor de trouwe viervoeter! Nee, gewoon; één biertje voor de baas en geef de hond er ook één.

Ik kreeg meteen al visioenen van een hikkende, zwalkende Max maar na het lezen van het etiket hoef ik me daar niet druk om te maken: De inhoud van het flesje bestaat uit; 0,8 % eiwit, 0,18 % vet,0,18 % ruwe celstof, 0,05 % ruwe as en 98,3 % vocht.
Het bier is gebrouwen uit; water, rundvlees extract, gerstemout extract,melkzuur, aminozuren, mineralen. Het etiket vermeldt verder: aanvullend diervoer voor honden: klein tot middelgroot 1/2 fles per dag, middelgroot tot grote hond 1 fles per dag.
Schudden voor gebruik! Na openen 3 dagen gekoeld houdbaar. Op kamertemperatuur het lekkerst!
Meer info op hondenbier .

De uitbaters van café den Engelenburgt zijn echte dierenliefhebbers en hebben dit bier al een paar weken in hun assortiment. Er zijn al enkele vaste klanten voor deze tractatie. Ze verwachten deze zomer een grote toeloop van honden met baasjes die op de lekkernij afkomen!

Hond Max krijgt zijn fles bier vanavond, het is nog wat vroeg om nu al aan de drank te gaan. Wij maken dan zelf maar een fles Bourgogne open. Alleen drinken is voor die hond ook niet leuk!
Wordt vervolgd!

© ellen

Parelhoen met morielles…

3 maart 2007 028

Natuurlijk gingen we gisteren niet alleen op zoek naar the best frites! Als we dan toch in Belgie zijn, hebben we meestal wel een boodschappenlijstje met dingen die we hier in ons dorp niet kunnen kopen.
De laatste tijd zoeken we bijvoorbeeld naar alternatieven voor kip. Van die plofkippen uit de bio-industrie lusten we niet meer. Biologische kippen zijn hier niet te krijgen (de Sumiranboerderij heeft lang niet altijd braadkip op voorraad).
We besloten in Belgie de frieten te testen en meteen eens te zoeken naar wat bijzondere hoendersoorten. Bij een gewone middelgrote Delhaize supermarkt troffen we in het schap: Mechelse koekoek, kwartel, duif, parelhoen en nog veel meer. Alles van onbesproken kwaliteit, soms biologisch en soms op kleine schaal gefokt, alles in ieder geval beter dan de plofkippen. We kochten onder andere een parelhoen. Dat aten we vanavond, de rest komt later. Een achtergrondverhaal over het parelhoen en waarom het hoen nooit uit een fokbatterij komt zal Paul later schrijven, nu eerst het recept.
Nadat ik in allerlei boeken had gezocht naar parelhoen besloot ik zelf maar een soort samenvatting van de diverse recepten te maken;

voor vier personen;
1 parelhoen van ongeveer 1 tot 1 1/2 kilo
een klein klontje boter
1 ons ongezouten spek
2 uien in grove stukken gesneden
2 teentjes knoflook, geplet en even gehakt
een takje rozemarijn, een paar blaadjes salie, zout en peper
een handjevol gedroogde morielles, een half uurtje geweekt in water
3 grote vastkokende aardappelen in grote stukken gesneden
1 glas witte wijn
500 ml bouillon
1 theelepel witte truffelolie
Bekleed het hoen met de plakken spek en braad het aan alle kanten aan. Voeg de stukken ui en knoflook toe en bak ze even mee. Blus af met de wijn en voeg de kruiden en bouillon toe.
Schik de stukken aardappel en de morielles rondom het hoen, giet de truffelolie erover, en plaats de deksel op de pan.
Zet de pan in een voorverwarmde oven op 200 graden. Braad het hoen zo 15 minuten. Draai de oventemperatuur terug naar 175 graden laat alles zo nog 60 minuten verder garen.
Verdeel het parelhoen aan tafel in stukken. Schep een paar stukjes aardappel op de borden en wat van het braadvocht. Als groente kozen we spruitjes.
Wij dronken er een glas Bourgogne bij, dat paste heel mooi.
Een stukje kaas toe.
En espresso.

© ellen

Keukenbrandje…

bier brand 004

Het was wel even schrikken vanmiddag; we zaten gezellig met Het Kind in de keuken te keuvelen over het hondenbier . We zagen wel wat grote rookwolken langskomen maar we dachten dat één van de buren misschien een kacheltje stookte…Tot Het Kind naar huis ging en we aan de voordeur nóg veel meer rook te zien kregen.
Het bleek een klein keukenbrandje bij de buren van onze buren, wel heel dichtbij dus. De inmiddels gewaarschuwde brandweer speelde een ware thuiswedstrijd. Brand op nog geen 25 meter van de kazerne…
In een paar minuten waren ze er allemaal. Hardlopend kwamen ze, in hun beste pak, van een feestje bij café Dientje (ook vlakbij) naar de kazerne. In het pak en in de brandweerwagen, één enkele zwiep van de sirene volstond…

Gelukkig was het vuur meteen geblust en raakte niemand gewond. Maar het was toch wel even schrikken, met zo’n harde wind kan een klein vuurtje snel uitbreiden!

Na ruim een uur konden we allemaal weer met een gerust hart naar binnen. De mensen van de brandweer hebben alles grondig gecontrolleerd en vrijgegeven.bier brand 007

 Je ziet op de foto één van de vrijwillige brandweermensen bij het raam waarachter de brand ontstaan is. Op de achtergrond de toren van de kazerne.

Ik heb me voorgenomen om nu toch maar een heel snel een branddeken te kopen voor in de keuken. Je weet maar nooit! Een ongeluk zit in een klein hoekje en brandjes ontstaan wel heel vaak in