Monthly Archives: November 2005
Geluiden die verdwenen uit de keuken 2.

Wat is een waterkoker? Een ding met een stekker. Je kunt er water in doen en wanneer je dan de stekker op de juiste plaats in de muur plugt en op de knop boven op het apparaat drukt krijg je gekookt water. Je hoort eerst licht gezoem, het zwelt aan en ten langen leste maakt het water een bubbelend geluid. En dan een lichte klik. Dat was het. Behalve de klik zijn de geluiden geen exclusieve verdienste van de waterkoker. Vloeistoffen, naar het kookpunt gebracht, doen dat altijd zo. Het Ministerie doet niet aan waterkokers. Het Ministerie gebruikt altijd en overal een ouderwets fluitketeltje. Wat is er mooier dan gewaarschuwd te worden door de schelle fluit van het keteltje. Het is een duidelijk signaal en het noopt tot snelle actie (“Zet dat gas uit!”) anders bederf je je gehoorgang voor altijd. Het geluid is tevens een waarschuwing voor eenieder in huis dat thee, koffie, drinkbouillon of het afwaswater klaar is. Kom daar maar eens om bij een waterkoker (“Klik”).
De Blokkers, Hema’s en andere keuken- en ijzerwarenwinkels bieden ze nog volop te koop aan. Topontwerpers geven ook vandaag-de-dag proeve van hun kunnen in ontwerp en uitvoering van de fluitketel. Je zou zeggen dat ons landje nog vergeven is van die dingen, maar waarom horen wij ze dan nooit meer?
© paul
Makkers staakt uw wild geraas…
Het zijn roerige tijden. De spanning borrelt zo zoetjes aan richting kookpunt, en niet alleen voor het kleine grut. “Zal de goede Sint wel komen, hoort wie klopt daar, daar wordt op de deur gebonsd, kom maar binnen met Uw knecht en Sinterklaasje, Bonne, Bonne…” Veel gehoorde smeekzang in deze donkere dagen, die soms wordt beloond. Ook ik heb, in m’n eentje, de afgelopen nachten zitten hummen in de hoop dat er een klein wonder zou gebeuren. Aldus geschiedde. Vanochtend vond ik in mijn postvak een chocoladeletter. De letter S van Paul. Ik was ontroerd.
© paul
PEERTJES DIE ROODKOKEN…

Van Marleen en Vincent hebben we vorige week een wintervoorraad uien en stoofpeertjes gekregen, uit eigen boomgaard. De uien zijn heerlijk, lekker sterk, en ik heb er inmiddels al een aantal verwerkt in stoofpotten en salades. Stoofperen vragen meer aandacht.
Schil de peertjes, het is wel mooi om het steeltje eraan te laten, en zet ze op met een bodempje water en een lepel suiker. Breng de peren aan de kook en licht de deksel even zodat ze wat zuurstof krijgen. Zet ze dan op een héél laag vuurtje en stoof ze zo minstens 2 uur! Til af en toe de deksel op om te kijken of ze al kleuren, (mij is verteld dat een beetje zuurstof het kleuren bevorderd). Zet de peertjes in een schaal en dien ze koud, lauw of warm op bij wild of runderstoofvlees
© ellen
GELUIDEN DIE VERDWENEN UIT DE KEUKEN 1…

Ellen kreeg van een collega een grote zak espresso-koffiebonen ten geschenke. Italiaans merk, goed gebrand, rook heerlijk. Onze koffiemolen hangt wel prominent in de keuken, maar is niet geschikt voor het fijne werk (log 12 okt. 2005). De truck met de hamer en het stoffen zakje leverde te veel practische problemen op. Vrienden boden echter uitkomst. In de nalatenschap van Oma Geerts bevond zich een elektrische koffiemolen, die mochten we lenen. Het oudje kweet zich prima van haar taak en voor het eerst sinds lange tijd hoorden we weer dat typische geluid: zoemend, rammelend, schurend en ook een beetje jankend… Een geluid dat je onmiddellijk terug brengt in een wereld van lang gelee. In een oprisping van nostalgie betrapte ik me er even op het Oernederlandse woord “gezellig” toepasbaar te achten. Twee maanden hebben we elke maaltijd thuis afgesloten met het ritueel van molen en boon. Nu is de zak leeg, de koffie op. Jan en Ans hebben het molentje weer mee naar huis genomen, terug naar de kelder waar het al jaren verbleef.
© paul
Haas…
Het weer is opeens omgeslagen en dan krijgen we meteen zin in echt winter / herfst eten. Vandaag haas met broccoli en pasta. De stoofpeertjes erbij als frisse toets. Ik had één grote bil en twee kleintje in één verpakking gekocht.
De stukken haas rondom bruin braden. Een ui in grove snippers en twee teentjes knoflook erbij even meebakken. Een paar dunne lapjes ontbijtspek op de haasdelen leggen. Een scheut cognac, of andere drank met mooie smaak (armagnac, marc, korenwijn) even flamberen en afblussen met een stevige rode wijn. Kruiden met peper, een laurierblad, een takje thijm en drie kruidnagelen De haas zo ongeveer 1 1/2 uur laten stoven. De stooftijd is heel verschillend, hoe groot, hoe oud enz enz. Het vlees begint gaar te worden als het loslaat van de botjes. Voeg zonodig af en toe wat (wild)bouillon toe.
Wij aten er vandaag pasta bij, maar aardappelpuree en spruitjes is natuurlijk ook heel mooi. Ik meen echter, dat je pas spruitjes moet eten, als “de vorst erover gegaan is?”
© ellen
LUXEMBURG LAATSTE DEEL…

Ik was gebleven bij de kalfslever op zaterdag. Zaterdagavond brood, Luxemburgse ham, paté en een paar soorten kaasjes gegeten. Daarna naar het café op de camping om afscheid te nemen van Florrie en Claude, de beheerders. De nieuwe beheerders komen speciaal voor ons ook even naar het café. Lijken aardige mensen, we zien wel wat het gaat worden. In ieder geval blijft de camping voorlopig bestaan! Het is om 23.00 uur nog zo’n mooi weer dat we besluiten een vuurtje te maken en nog even buiten te blijven zitten. Borreltje erbij en je denkt dat het mid-zomer is.
De volgende dag na een uitgebreid ontbijt, nog eens afscheid genomen en onder een stralende zon naar huis gereden. Een tussenstop gemaakt even voor Bastogne, bij het beroemde frietkot. Ondanks het verzetten van de klok was het er stamvol met eters, maar de friet is dan ook heerlijk daar, met échte mayonaise. Thuis natuurlijk veeeeel bezoek. Om de boodschappen te halen (wij krijgen altijd hele bestellijsten mee) en om nieuws te horen. Nog net op tijd om bij de overburen (Café Alleman) te eten. Vincent schreef er vrijdag dd 28 oktober al over, wij aten precies hetzelfde.
© ellen
GESTOOFDE CARBONADEN MET SPERZIEBOONTJES…

Vandaag kippensoep gemaakt. Dat helpt, volgens mijn moeder, overal tegen én voor, dus je weet maar nooit. En ook ik geloof in de heilzame krachten van zelfgemaakte kippensoep!
Ik hink nog steeds een beetje in huis op en neer, uitgebreid koken gaat niet. Dat was een voordeel van de caravan, daar is de keuken niet zo groot, dus hoefde ik daar niet zo’n afstanden af te leggen. Vandaag kippensoep vooraf. Daarna gestoofde carbonaden met veel ui, tomaat en gekruid met rozemarijn en basilicum. Sperzieboontjes en gebakken aardappeltjes erbij.
Kaas toe. Vandaag een boerencamembert van rauwe koemelk en een brie-achtig fabriekskaasje. Espresso toe.
LUXEMBURG DEEL 2: CHINEES RESTAURANT ZHENG…

Ik ga maar weer verder met het verslag van ons weekend. Vrijdagavond hebben we gegeten in het Chinese restaurant Zheng in Septfontaines. ik schreef er al eerder over in log dd 6 oktober. Nu een paar foto’s. De inrichting is echt heel bijzonder en totaal anders dan de meeste Chinese restaurants die ik ken. We aten een amuse; loepiaatjes, stukjes kip, een kopje zeer pikante soep. Daarna dim sum. Vervolgens pikant lamsvlees en geroosterde eend met pruimensaus. Erbij een fles Pinot Gris, uit Wormeldange.
PIET’S APPELTAART…

Hier beginnen? Ja dus! Vandaag heeft Piet een appeltaart mee naar het werk gebracht. Deze taart is gebakken van goudreinetten uit onze boogaard. Hieronder volgt het recept;
Appeltaart.
Deeg:
300 gram bloem
175 gram witte basterdsuiker
200 gram boter
2 zakjes vanillesuiker
½ zakje bakpoeder
1 ei
Vulling:
1 kilo appels (goudrenetten)
rozijnen
kristalsuiker
kaneel
paneermeel
springvorm, beslagkom, deegroller.
werkwijze:
Oven voor verwarmen op 200 graden, het rooster een plaats onder het midden plaatsen. Bloem, basterdsuiker, vanillesuiker en bakpoeder mengen boter in blokjes en de helft van een losgeklopt ei toevoegen, goed door elkaar kneden tot het een bal wordt.
Verpakken in huishoudfolie en 1 à 2 uur laten rusten in de ijskast.
Springvorm invetten en bestuiven met een beetje bloem.
Aanrecht goed bestuiven met bloem, een kwart van het deeg achter houden voor de boven kant, de rest in twee stukken verdelen. Een deel uitrollen en op de bodem leggen, het tweede deel in drie stukken verdelen en met de hand rollen voor de zijkant.
De appels schillen en de klokhuizen verwijderen, in plakken snijden. Op de bodem een beetje paneermeel strooien voor de vochtopname van de appels. De helft van de in plakken gesneden appels verdelen over de taartbodem, bestrooien met een eetlepel suiker, kaneel en rozijnen, dit een keer herhalen. Het achtergebleven deeg uitrollen tot een dunne lap en over de vulling leggen de zijkanten met een mes voorzichtig aandrukken en insmeren met het restant van het ei.
De taart in 50 minuten bakken op 200 graden, na het bakken de taart laten afkoelen op een rooster.
Smakelijk eten.