UIEN (Stuttgarter Riesen)…

Ik schreef al eerder over de uien uit de tuin van Marleen. We wisten toen niet goed welke soort het nu precies was. Haar moeder had ze gekocht en gepland. Het is nu de tijd om nieuwe uien te zetten. Ik heb beloofd om deze week mee te helpen.  Marleen heeft dit keer het etiket van het zakje bewaard; Stuttgarter Riesen, zo heten die prachtige uien dus. Zo’n zakje bevat heel veel uitjes, voor weer heel veel lekkere gerechten. Onze eigen tuin is helaas te klein om er groente in te telen. Ik beperk het maar tot wat kruiden.

© ellen

Het Witte Goud…

Het Witte Goud. Zo wordt in Limburg, maar ook bij ons in Zuidoost Brabant, sinds jaar en dag de asperge liefdevol genoemd. Ed, van de Wijnerij, vermeldde enige dagen terug dat hij de eerste gegeten had. Hij kocht ze in de supermarkt, maar ze waren afkomstig van plaatselijke producenten. We waren stik jaloers! Enkele lokale telefonades leverden het volgende op: Boer van der Heijden (grootse kwaliteit) schat de eerste verkoopbare oogst op 12 april. Onze vaste leverancier echter, boer van Dinther (ook grootse kwaliteit), had gisteren (laatste dag van maart) zijn eerste anderhalve kilo gestoken. Hij heeft verwarmde bedden, vandaar. Enig onderhandelen leverde op dat het Ministerie a.s. woensdag de eerste asperges op het log zal presenteren. Vanochtend in alle vroegte ging ik even langs bij de AH om de hoek. Kwestie van ontbijtklare broodjes. En, verdomd, daar lagen ze in het groenteschap, de verse asperges. Weliswaar zo dik als honkbalknuppels, maar toch… Hoe was het mogelijk? Bij nadere beschouwing bleek het om allochtonen te gaan. Ze kwamen uit Peru! Het Ministerie heeft geen aandrang ze te proeven.

© paul

WATERKERS….

Ik zie het hier bijna nooit in de winkel liggen maar vandaag was er waterkers. Ik vind dat erg lekker dus een zakje gekocht en er een salade van gemaakt met een uitje en tomaatjes. De smaak viel wat tegen, een beetje flauw. In Luxemburg koop ik vaak waterkers, het ligt daar in de grote Cactus supermarkt in een speciale bak met stromend water. Altijd kraakvers in mooie bosjes gebonden. Die waterkers smaakt veel pittiger. In het riviertje de Aisch, vlakbij onze caravan, groeit het op sommige laagwater plaatsen. We plukken het dan zelf uit het water, dat is helemaal lekker. Ik maak er soms soep van; Waterkerssoep. Een uitje fijnsnijden en in boter even glazig bakken. Een lepel bloem erbij doen, goed roeren en beetje voor beetje een liter water toevoegen. Aan de kook brengen en er 50 gram fijngesneden waterkers bij doen. Vijf minuten doorkoken en met de staafmixer alles pureren. Een beetje room toevoegen en op smaak brengen met peper, zout en wat nootmuskaat. Wij aten vandaag waterkerssalade, lamskarbonaadjes en een paar frietjes. Kaas toe. En espresso

© ellen

SLA MET EEN KLUITJE….

Vanmorgen op de markt in Helmond gekocht; een krop sla mét kluit. Het verschijnsel kerstboom met kluit kennen we al, maar deze sla is nog lang niet overal te krijgen. De kropjes worden met wortelkluitje uitgestoken en verpakt in een plastic open puntzakje. Dus zonder allerlei schimmeldodende middelen of chloor. Zet de sla thuis in een bloempotje en je hebt er dagen plezier van. Ziet er leuk uit, verlept niet en blijft smakelijk. Je kunt er gewoon een gedeelte afplukken. Koop twee soorten en je hebt je eigen gemengde sla. Wij kopen ze bij onze vaste groentehandelaar op de markt. Deze sla is geteeld in Belgie en komt van de Mechelse veiling onder de naam Flandria. Op het zakje staat te lezen; “milieubewuste teelt”. Dit is eikenbladsla maar er zijn nog meer soorten.

© ellen

BLOEMKOOL…

Vandaag gegeten wat ik gisteren wilde maken, echt zondagseten. Bloemkool met versgeraspte Parmezaanse kaas, een varkenshaasje met peperroomsaus en aardappeltjes. Heel erg gewoon, maar ook wel eens lekker. Ik schreef al vaker over de Sumiranvarkens, toch nog maar eens een keer. Wij eten alleen nog varkensvlees van biologische varkens. Niet alleen omdat die een beter leven hebben, maar ook omdat de smaak echt stukken beter is dan gewone varkens. Dit vlees smaakt zoals varken hoort te smaken, en zonder rare bijsmaakjes of gekke luchtjes tijdens het bakken. Ik las op Dining and Wining dat het beste varkensvlees uit Nederland naar Italië wordt geëxporteerd. De zogenaamde A kwaliteit uit ons land kun je wél in Italië kopen maar hier niet! Schandalig, maar we hebben het er zelf naar gemaakt. We zijn te weinig kritisch over de kwaliteit van onze voeding. We accepteren halfrijpe tomaten, sturen ons beste vlees naar Italië en exporteren onze prima mosselen en oesters naar België en Frankrijk. Veel mensen vinden biologisch vlees te duur. Dat valt best mee. De prijzen van het vlees dat wij op de Sumiranboederij kopen zijn niet veel hoger dan vlees bij een keurslager. Bovendien is het niet waterig en krimp het bijna niet tijdens het bakken. Als je in de supermarkt kipfilet koopt bestaat dat vlees voor een groot deel uit ingespoten water! Dan is “goedkoop” toch eigenlijk heel duur!!!

© ellen

KIPPENRAGOÛT MET GROTCHAMPIGNONS…

Gisteren heb ik voor de risotto bouillon gemaakt van kip. Het vlees was nog over en ook nog ongeveer ¾ liter bouillon. Een mooi restje om kippenragoût van te maken; Klontje boter, 1 fijngesneden ui, 1 doosje grotchampignons, 60 gram boter, 60 gram bloem, ¾ liter bouillon.

Stukjes kip, botjes en velletjes verwijderen . vers gehakte peterselie scheutje room. Bak de champignons en de ui in wat boter. Maak een roux van de boter (boter smelten, bloem toevoegen, goed roeren en dan langzaam de bouillon toevoegen. Met een garde goed roeren tot de massa de gewenste dikte heeft. Nog even zachtjes door laten koken zodat de bloemsmaak verdwijnt) Doe de champignons en de ui erbij. Dan de stukjes kip en de peterselie. Op smaak brengen met flink wat versgemalen peper en een scheutje room. Een mooi lunchgerecht of voorafje. Opdienen in pasteibakjes. Ik had geen pasteibakjes in huis en geen zin om ze te gaan kopen, dus hebben we de ragoût op een sneetje brood gegeten.

© ellen

WITLOFSALADE EN BIEFSTUK…

Voor de rest een simpele maaltijd; witlofsalade met appel, een biefstukje van de haas van biologisch rund en een aardappeltje erbij. We dronken een Barbera uit Alba. Stukje kaas toe, was minder. Een stukje “Camembert Affiné au Calvados” beloofde het doosje. De Camembert was redelijk, maar het kaasje was gewenteld in een soort kruimig spul. Niet lekker en het gaf een “onprettig mondgevoel”, dat hebben we er maar afgesneden. Max vond het “kruim” wel lekker tussen zijn brokken. Espresso toe.

© ellen

PAPRIKA MET BALSAMICOAZIJN…

Of deze groente nu de juiste begeleiding was voor de citroenkip? Wij vonden het wat teveel smaken bij elkaar.
Maar ik had paprika’s in huis en geen tijd meer voor iets anders.
Eerder aten we de paprika’s bij gestoofd lamsvlees en dat gaat prima samen.
Ik geef dus toch het recept;

3 paprika’s, liefst één rode, één groene, één gele.
Schoongemaakt, van zaadlijsten ontdaan en in fijne lange repen gesneden.
4 tenen knoflook, platgeslagen met een mes en daarna in grove stukken gesneden
1 lepel olijfolie
1 ½ lepel balsamico azijn.
Versgemalen zwarte peper en zeezout.

De olie verwarmen en de knoflook even in de pan rondroeren. De paprika’s erbij doen en langzaam heel zachtjes laten garen.
Als de paprika’s bijna gaar zijn de azijn erbij doen en goed omscheppen. Laat alles nog een minuutje nastoven.
Kruiden met peper en zeezout.

GRIEKSE COURGETTES….

Eenvoudig, smakelijk en niet al te veel werk. Het recept komt uit Griekenland en het gaat als volgt: 350 gram gehakt,1 middelgrote courgette, halve rode paprika, 2 champignons, 4 eetlepels gemalen kaas, 2 teentjes knoflook, 1 eetlepel gehakte peterselie, paprikapoeder, peper en zout.

Snijd de paprika en de champignons in kleine stukjes. Meng ze samen met de gesnipperde knoflook en fijngehakte peterselie door het gehakt. Breng op smaak met paprikapoeder, peper en zout. Snijd de courgette doormidden en hol haar uit tot ongeveer 1 centimeter van de schil. Verdeel het gehakt over de twee helften van de courgette en leg ze in ovenschotel. Bestrooi ze met de kaas en dek de schotel af. Verwarm de oven voor op 200 graden en gaar de courgettes gedurende 25 minuten. Daarna nog eens 10 minuten zonder deksel (of folie) om de kaas mooi bruin te laten worden. Klaar.

We aten er een salade bij met kaas en zwarte olijven. En verder pasta met een eenvoudige tomatensaus. Het nagerecht was de blauwschimmelkaas van Koningslander. Daarna espresso en een chocolaatje. We dronken Retsina (appellation traditionelle zegt het etiket) van een wijnhuis uit Tessaloniki. Geen jaartal, geen verdere informatie. Het kon ermee door. Op de foto de courgettes vóór ze in de oven gingen.

© paul

Varkensvlees met erwtjes…

doperwten met pancetta
Paul komt vandaag uit de wacht (nachtdienst) en heeft slaap na 24 uur! De Keizer heeft een kaakontsteking, en verder zijn er allerlei min of meer ernstige zaken waar we mee bezig zijn. Het Ministerie, of eigenlijk ik alleen, eet vandaag varkensvlees (van de Sumiranvarkens) met aardappeltjes en doperwtjes met tomaat. Morgen beter voor de kijkers en liefhebbers van recepten en mooie foto’s. Een espresso toe, en voor Max, een klein rondje om de kerk.

© ellen