Ons kerstdiner staat inmiddels vast. De gastenlijst ook, die is al jaren hetzelfde; twintig personen: vrienden, familie, kinderen.
Nu ga ik lijstjes maken met wat er allemaal moet gebeuren, wie wat kan doen, en natuurlijk eindeloze boodschappenlijsten. We koken en eten dit jaar niet bij ons thuis maar in het huis van de Jongste Bediende en Marleen. Het huis is nog niet helemaal af, maar het is er warm en er kan gekookt en gegeten worden!
Een verhuisplan voor de tafels, borden, potten en pannen heeft de Jongste Bediende inmiddels gemaakt.
Nu nog wijn uitzoeken en voorproeven en heel veel boodschappen doen. Twintig mensen eten en drinken een enorme hoeveelheid dus het vereist een strak logistiek plan om alles rond te krijgen.
Neel is er gelukkig dit jaar weer gewoon bij en mag alvast een mooie menukaart maken. Hijn en Ans hebben een prachtig stofje gekocht dat alle tafels zal bedekken. Peer zal een mooie speech schrijven en de kinderen oefenen een lied op fluit en piano. Misschien wel een duet met de nieuwe suzafoon?
We moeten allemaal nog een paar dagen werken maar in het weekend barsten de activiteiten hier los!
Een hele praktische tip; koop een mooie lap stof op de markt in plaats van een tafelkleed. Het is overal uitverkoop en zo’n lap stof is mooier en vaak nog goedkoper dan een papieren tafelkleed.
En nog een kersttip: Peertjes van aardappelpuree.
Wat Luxemburgers nu precies met peren hebben weet ik niet maar ik kom daar altijd allerlei soorten peertjes tegen; van grote metalen peren waarin je glaasjes en een fles poire bewaren kunt, peertjes van chocolade gevuld met een drankje en ook deze peertjes gemaakt van aardappelpuree.
Jaren geleden waren wij rond de kersttijd in Luxemburg en overal zagen we deze peertjes staan. In de betere supers, bij traiteurs en delicatessenwinkels. Ik wist niet wat er nu precies in zat en besloot er maar twee te kopen om eens te proberen. Ik dacht eigenlijk dat het stoofpeertjes waren met een paneerlaagje. Vreemd, maar wie weet…
Thuisgekomen bleek de peertjes gewoon te bestaan uit aardappelpuree met een paneerlaagje. Je verwarmt ze in de oven en eet ze bij het kerstdiner! In Luxemburg een traditie zo werd mij verteld. Makkelijk ook, je kunt ze kant en klaar kopen en snel opwarmen tijdens het diner.
Kant en klaar is niet zo mijn ding, (en hier zijn ze ook niet te koop bij mijn weten) maar zo’n peertje is wel mooi op de borden dus besloot ik ze gewoon zelf te maken. Sindsdien is dit peertje een regelmatig terugkerend onderdeel van ons kerstdiner. Makkelijk, je maakt ze van te voren en zet ze dan even in de oven.
Voor een dinertje met veel mensen is dit prima te doen.
Kook een flinke pan aardappelen met wat zout gaar. Maak er met de knijper puree van en roer er een klont boter door.
Laat de puree afkoelen en vorm er dan met je handen peertjes van. Kinderen vinden dit een prachtig klusje en zijn er ook vaak heel bedreven in!
Klop een ei los met wat water en rol de peertjes erdoor.
Vervolgens rol je de peertjes door grof ongezoet paneermeel.
Tot slot een stukje dunne macaroni als steeltje erin steken en de peertjes op een ovenschaal zetten.
Ze kunnen zo rustig een tijdje blijven staan tot je ze nodig hebt. Dan de oven voorverwarmen op 200 graden. Wat gesmolten boter over de peertjes gieten en 25 minuten in de warme oven zetten.
Een feestelijke begeleiding van het hoofdgerecht. Bovendien kun je dit al een dag van te voren maken zodat je de keuken en je handen vrij hebt voor andere dingen.
Aan onze kerstdis zitten altijd zo’n twintig personen en dan is het wel handig als ik zo’n blad peertjes in de oven kan schuiven. Daar heb ik dan verder geen omkijken meer naar!
Nu de rest nog!
© ellen
