kip met saffraan en vleestomaat

kip en tomaat 004

Paul beloofde gisteren een recept, “kip en garnalen”, zoiets had hij bedacht
om vandaag klaar te maken. Op dit Ministerie verlopen zaken echter altijd anders
dan gepland…”soms zit het mee, soms zit het tegen…”

Na acht nachten werken was Paul moe, we dronken een glas wijn, en de
vermoeidheid sloeg in alle hevigheid toe! Even geen zin meer om te koken, en
eigenlijk ook even vergeten boodschappen te doen voor de kip/garnaal/groenten
schotel.
Maar wel honger! Wat dan te doen? Improviseren, koken met wat je
nog wél hebt.
Binnenkort kun je nog veel meer lezen over “koken uit de kast”, in het nieuwe
boek van Karin (van Koken met Karin.) Het Ministerie zal graag
aanwezig zijn bij de presentatie van haar nieuwe boek op 4 oktober.

Vandaag alvast maar een eigen bedenksel voor barre tijden; een recept  met
“wat-er-in-de-kast-nog-is-en-je- weinig-tijd-en-zin-hebt-om-te-koken.”

Kip met saffraan voor twee personen.
Er waren twee flinke biologische
kipfilets,
een ui is er altijd en een teentje knoflook ook,
een klein
bosjes verse koriander,
een half een limoentje,in dunne plakjes of schijfjes
(gisterenavond de helft opgegeten, vandaag de rest),
een plukje saffraan
(hebben we op voorraad) en 5 gedroogde chilipepers ook,
raz el hanout (
tijdens de vakantie gekocht), één theelepel was genoeg vandaag.
Om dit alles
mooi te binden gebruikte ik de laatste tomaat van Piet. Ditmaal een grote
gele vleestomaat waarvan ik de naam even vergeten ben.
Belangrijk is in
ieder geval dat het een echte vleestomaat was van ongeveer één pond.
De
tomaat heb ik in kleine blokjes gesneden.

Snijd de kipfilets in reepjes.
Bak de ui en knoflook even aan in wat
olijfolie, voeg de kip erbij en bak ze om en om. Doe de gedroogde chilipepertjes
erbij, de raz el hanout en het plukje saffraan. Roer goed om en om. Voeg er dan
de in blokjes gesneden tomaat bij, laat die even meebakken/smoren en dan de
schijfjes limoen.

Zo’n vleestomaat kan de saus heel mooi binden. Misschien moet je er zelfs wat
bouillon aan toevoegen.
Stoof de kipschotel ongeveer 20 minuten tot de saus
ingedikt is en de smaken mooie gemengd zijn.
Bestrooi vlak voor het opdienen
met versgehakte koriander.
Wij aten er rijst bij.
En natuurlijk een kopje
espresso toe.
© ellen.

Boer Skukhorzel, de esthetica en chocoladen paprika’s…

paprika

In haar artikel over de paarse boontjes vroeg Ellen zich verwonderd af wat het nut van die kleur is
wanneer hij weer verdwijnt bij het bereiden van de groente.Boer Skukhorzel uit het midden des lands antwoordde haar:

Dag Ellen,
Waarom ik paarse boontjes kweek in mijn
groententuin?
Niet omdat ze zo mooi paars ogen op mijn bord, want dat doen ze
niet.
Niet omdat ze zo’n rijkelijke opbrengst hebben,
want dat hebben ze
niet.
Maar ik verbouw nou eenmaal niet alleen boontjes om het ogen op het
bord, maar vooral ook omdat ze zo mooi ogen in de groentetuin.
Deze boontjes
hebben een lieflijk paars-violet bloempje.
En je zult het er mee moeten
doen…
‘n Tuinier is nou eenmaal geen kokkin!
Skuk

Boer Skukhorzel is een estheticus, ik wist het al langer. En ik moest daar
vandeweek weer aan terug denken toen Piet langs kwam met een chocoladebruine
paprika. Chocatl zou hij heten, een naam afkomstig uit de taal van het Mayavolk
uit zijn stamgebied Mexico. De smaak van de paprika was heel gewoontjes, maar
wat zag hij er mooi uit. Hij lag dagen op een bordje te pronken in de keuken.
Het leek wel Bossche Bol  van De Groot…

© paul

Lamskarbonaadjes en Venetiaanse kool…

venetiaanse kool en lam 005

We hebben een logé vandaag en dan wordt er natuurlijk gekookt wat de logé het
lekkerste vindt. Dat is nogal moeilijk in te schatten als zo’n logé ook nog eens
puber is. Soms zijn ze opeens vegetarisch, of anti- groenten, of
anti-weet-ik-wat. Eén ding weet ik zeker; onze gast Julia is altijd te verleiden
met een sappig kippenboutje.

Helaas was onze voorraad biologische kip helemaal op. ( We moeten morgen weer
eens gaan inkopen bij de Sumiranboerderij.)
Om toch een mooie kip op tafel te
zetten togen we vandaag naar Uden. Daar zou men het Kemper Landhoen verkopen. Ik had al veel moois
over deze kip gelezen en wilde nu wel eens proeven.

De Poelier in Uden verkocht inderdaad Kemper landhoen, maar diepgevroren. Te
laat om vandaag nog te ontdooien en klaar te maken. Het hoen eten we morgen,
vandaag een andere favoriet van Julia; lamskarbonaadjes!

Erbij aten we Venetiaanse kool. Een mooi gerecht,
langzaam gegaard. Het recept schreef ik hier al eens.

Lamskarbonaadjes, onze gast is er dol op, en een paar gebakken aardappeltjes.
Een toetje was ik gewoon vergeten. Wij eten meestal een stukje kaas als dessert.
Ik was even vergeten dat de meeste kinderen daar niet zo dol op zijn. Morgen
beter Julia!

Wij dronken nog een kopje espresso toe met een stukje chocolade. Paul 86 %,
Julia en ik een stukje met sinaasappel en cranberries. Daarna een film:
Choclate…

© ellen.

Paarse bonen !?!

paarse bonen 002

Alweer een cadeautje! Een enthousiaste hobbytuinder bracht ons deze
bijzondere bonen. Sperzieboontjes maar dan paars. Ze heten Purple Queen. Nog
nooit zoiets gezien, ik ben benieuwd of ze ook lekker zijn.
Wel mooi dat
kleurtje, leuk om in een salade te verwerken. Dat ga ik nu doen.

© ellen

Update:

paarse bonen groen 003

Ik was er even niet, maar ik had o zo graag het gezicht van Ellen willen zien toen die prachtige paarse boontjes uit de pan kwamen. Gewoon hartstikke groen geworden. De smaak is die van goede sperziebonen.

Ellen verwerkte de “paarse” bonen in een salade.

tomaten-bonen salade

© paul

Paprikapuree

porkolt 002

Paul zette donderdag een foto van de pörkölt van paardenvlees die hij die dag
maakte. Er was die nacht helaas geen tijd om het recept nog op te schrijven. Hoe
Paul de pörkölt precies gemaakt heeft weet ik niet. Ik weet wel dat het erg
lekker was, én dat hij deze paprikapuree gebruikte.
Ieder jaar worden wij
verrast met meegebrachte lekkernijen uit verre vakantielanden. Vrienden en
bekenden weten dat wij altijd ‘in’ zijn voor iets bijzonders. Van blikken pens
tot honing met nootjes, van Engelse kaas tot Hongaarse paprika, het Ministerie
weet er wel raad mee!

Jan en Ans brachten hun vakantie dit jaar door in Roemenië en reisden door
Hongarije terug. Hongarije is het land van de paprika’s, dus doken ze een winkel
in en zochten paprikapoeder. De winkel bleek een groothandel, de Hongaarse
Sligro zeg maar. Daar was een pasje voor nodig. Een vriendelijke mevrouw leende
haar pasje even uit en zo konden Jan en Ans allerlei soorten paprikapoeder kopen
tegen een mooie prijs in groothandel hoeveelheden. Wij kregen twee grote zakken
paprikapoeder, en deze tubes paprikapuree.
Even zoeken op internet leerde
ons dat de ene tube, csemege een milde kruidige puree bevat. De andere csípös
zal flink pittig zijn. Het paprikapoeder moet ik nog even opzoeken. De ene zak
bevat Boia dulce, dat zal zoet, zacht, zijn. De andere heet Boia iute.

De paprikapuree gaf de stoofpot een heerlijke volle paprikasmaak. Romig,
kruidig. De rest proberen we nog uit. Veel Hongaarse gerechten dus de komende
tijd op de tafel van het Ministerie!

© ellen.

Red Zebra…

red zebra

In mijn artikel over de tomaten van Piet beloofde ik nog terug te komen op enkele bijzondere
tomatenrassen.

Bijvoorbeeld deze… Zijn het geen bjoeties? Red zebra heten deze tomaten. De
groene exemplaren ook, die moeten alleen nog even doorrijpen. Uiteindelijk
krijgen ze diezelfde rode kleur met de gele strepen.

Om je een indruk te geven: ze wegen 50 tot 100 gram en de grotere exemplaren
hebben een doorsnee van een goede 6 centimeter.

De smaak is bijzonder lekker en mild. Ze ruiken voortreffelijk. Ik at ze zo
uit het vuistje, en het restant zal dienen voor een salade.

© paul

Haringsalade met zomerbietjes

haringsalade 015

We hadden het goede voornemen gisteren om maar eens lekker uitgebreid te gaan
koken en eten. Er mag zo onderhand ook wel weer eens een spannend recept op dit
weblog dacht ik zo. Helaas verliep alles toch weer nèt even anders dan we
dachten en kwam er van dat uitgebreid koken niets terecht. Even een paar
bezoekjes afleggen, even in de tuin werken enzovoorts. Na het snoeien van meters
en meters buxusheggetjes en het reinigen van de terassen met de hogedrukspuit
kon ik mijn kopje espresso bijna niet meer optillen. Gelukkig hadden we vooraf
voor de lunch gezorgd. Een frisse haringsalade met lekker stokbrood. Er zijn op
dit moment prima haringen. Niet meer helemaal de allereerste nieuwe, maar ze
smaken nog steeds uitstekend.
Ook zijn er bij de goede groentenhandelaren,
biologische winkels en op de markt, zomerbietjes te koop. Een beetje vergeten
groente maar echt de moeite waard om eens te eten. Een goede basis voor een
mooie zomerse salade.
Boen de bietjes schoon en kook ze gaar. Laat ze
afkoelen en pel de schil eraf. Snijd ze dan in kleine blokjes.

Haringsalade met bietjes voor vier personen:
5 nieuwe haringen, in hele
fijne stukjes gehakt
3 zomerbietjes
1 nieuwe verse ui, heel fijn
gesneden
1 fris-zure appel, geschild en ook heel fijn gesneden
1 klein
bekertje creme fraiche
1 eetlepel goede mayonaise
2 eetlepels fijngeknipte
bieslook
wat versgemalen witte peper

Doe de haringen, groenten en bieslook in een grote kom. Meng creme fraiche,
mayonaise en peper door elkaar. Doe dit bij de rest van de ingredienten en meng
alles zorgvuldig. Zet de kom in de koelkast. Na ongeveer twee uurtjes zijn alle
smaken mooi gemengd. Eet er lekker vers stokbrood bij met goede boter.
Een
mooie lunch voor een warme dag.

En natuurlijk espresso toe!
© ellen.

Lamsvlees met raz el hanout en artisjokken…

lamsvlees raz el hanout 019

De eerste werkweek zit er al weer op maar ik heb het ritme nog niet echt te
pakken. We eten te laat, of hebben geen zin in koken. We moeten nog allerlei
bezoekjes afleggen, nieuwe kleren kopen, in de tuin werken, voorraden aanvullen
en ga zo maar door.
Vandaag begon de dag grauw en somber, echt weer voor een
mooie stoofpot dacht ik, later toch een mooi zonnetje, konden we eindelijk weer
eens in de tuin zitten.

Toch de stoofpot maar gemaakt, met een zuiders tintje dan maar;

Voor vier personen;
1 kilo lamsvlees in niet te kleine stukken gesneden

olijfolie
2 uien, fijn gesneden
3 tenen knoflook, geplet en
fijngehakt
5 kleine gedroogde chilipepertjes
2 theelepels raz el
hanout
6 rijpe tomaten
1 eetlepel tomatenpuree
1/2 literblik
artisjokkenharten
1 bosje verse koriander

Bak het vlees in de olie rondom bruin. Bak in een stoofpan de uien en
knoflook even glazig. Voeg het vlees erbij en de chilipepertjes. Meng alles goed
en doe er de in stukken gesneden tomaten bij. Laat het geheel nog even bakken en
voeg dan het raz el hanout kruidenmengsel toe. Doe er de tomatenpuree en wat
water of bouillon bij en laat het vlees op een zacht vuurtje angeveer 1 1/2 uur
stoven.
Voeg dan vlak voor het einde van de gaartijd de uitgelekte
artisjokkenharten bij. Laat ze even meewarmen en strooi er de verse gehakte
koriander over.

Wij aten deze pittige stoofpot met een handgemaakte pasta uit Calabria; Filei
Calabresi.

En natuurlijk espresso toe!

© ellen.

Coeur de boeuf, tomatensalade met een geitenkaasje…

Coeur de boeuf met een geitenkaasje

Ik beloofde gisteren simpel en gezond eten voor op de camping, dit is
bijvoorbeeld zo’n eenvoudig gerecht. Onder alle omstandigheden klaar te maken.
Gezond en smakelijk. Stilt de eerste honger na een grote wandeling.

Ik ga ervan uit dat je niet in Nederland verblijft maar in een mooi zonnig
oord, met een gezellige weekmarkt in het stadje bij de camping of een goede
supermarkt in de buurt. Koop dan een paar van die heerlijke sappige zongerijpte
tomaten. Bijvoorbeeld deze Coeur de Boeuf, een hele lekkere tomaat met een
beetje lomp uiterlijk. Soms zelfs nog groen van buiten. Het bijzondere van deze
tomaten is dat ze van binnen naar buiten rijpen. Een groene buitenkant wil dus
niet zeggen dat ze niet rijp zijn!
Koop ook twee van die geitenkaasjes met
een reepje spek eromheen.
Snijd de tomaten in dunne plakken.
Bak de
kaasjes even lichtbruin in een kleine koekenpan.
Schik de tomatenplakken op
een bord. Leg de kaasjes erop. Een paar druppels olijfolie, wat peper en zout
erover, en klaar!

(Als je een paar dagen ergens verblijft kun je zelfs zo’n plantje basilicum
in een pot kopen, daarvan wat stukjes afscheuren en bij de salade voegen. Zo’n
plantje gaat dagen mee. Wel af en toe een beetje water geven. Staat nog leuk
voor je tent ook en verdrijft ongewenste luchtjes).

© ellen

Gevulde courgettes…

gevulde cougettes

Meldde ik gisteren dat Ellen kwartels aan het braden was, vandaag vertelde ze
me dat het uiteindelijk “kwartels in saus van oude Langedoc” werd. Verder was
alles goed. Tsja, wat moet ik daar nog aan toevoegen?

Ik hield het vandaag bij een eenvoudige ovenschotel, groenten en vlees in
één, ook lekker… Ik maakte het gerecht voor twee personen.

1 middelgrote courgette, 250 gram gehakt halfom, 1/2 vers pepertje, 2 handen
peterselie, 1 teentje knoflook, 1 uitje, 50 gram vers geraspte kaas (pecorino),
olijfolie,  peper en zout uit de molen.

Hak het uitje en de knoflook. Smoor dan in een beetje olie de ui en knoflook
tot ze galzig worden. Snijd het pepertje fijn en doe dat erbij. Voeg dan het
gehakt toe en bak het mooi rul. De peterselie gaat er halfweg het bakproces bij,
en zout en peper naar believen. Schil intussen de courgette. Snijd hem
doormidden en haal met een lepel de zaadlijsten weg. Is het gehakt klaar, haal
het dan uit de pan en zet het apart. Verwarm opnieuw wat olie in de braadpan en
laat de courgette daar tien minuten zachtjes in stoven. Wrijf een paar druppels
olie uit over de bodem van een ovenschaal. Plaats hierin de courgette-helften en
vul ze met het gehaktmengsel. Strooi er rijkelijk kaas over en plaats de schotel
in een voorverwarmde oven (200 graden). Na 10 minuten is je gerecht klaar.

Opmerking: De courgette hoeft niet persé geschild te worden. En houd je van
knapperige groente dan kun je het stoven van de courgette ook achterwege laten.
Doe je het zoals ik dan is de groente echter aangenaam zacht, met toch nog een
beetje “bite”. Ik gebruikte veel peterselie. Dat is namelijk niet alleen
versiering, maar wel degelijk ook een smaakmaker. Er was pecorino in huis, dus
gebruikte ik pecorino. Het had ook Goudse kunnen zijn, of Parmezaanse. Mijn
pecorino was aan de zoute kant, dus was ik spaarzaam met zout uit de molen.

© paul