Category Archives: vakantie

Charolais…

Posted on by

vakantie augustus 2006 086
Uit onze kelder komen zachte tinkelende geluiden; Paul probeert de gekochte wijn overzichtelijk op te bergen. Intussen zal ik vast wat vakantierecepten en plaatjes hier op het log zetten. Het is moeilijk om te kiezen waarmee te beginnen maar deze koeien vond ik wel een mooi plaatje. Het zijn Charolais, ook wel de ster onder de Franse runderen genoemd. Ze komen uit de Bourgogne. Het is één van de beste vleesrassen. Het vlees is erg smakelijk en vetarm. Sinds 1983 krijgen deze runderen uit het oorspronkelijke herkomstgebied een “label rouge”. Dit label met de naam Charolais terroir garandeert een hoge kwaliteit. We aten op verschillende plaatsen vlees van deze runderen en het was heerlijk.
Ik wilde één keer zelf zo’n enorme biefstuk van Charolais klaarmaken. We kochten bij een goede slager een côte de boeuf, netjes opgebonden en natuurlijk véél te groot voor ons twee. Een côte de boeuf weegt ongeveer 800 gram!

vakantie augustus 2006 078

Haal het vlees ruim één uur voor het bereiden uit de koelkast. Ik heb de côte de boeuf gewoon in een grote koekenpan gebakken. Eén lepel boter en één lepel olie goed heet laten worden en het vlees daarin aan weerszijden snel dichtschroeien. Bij het keren wat zeezout op de bovenkant strooien. Daarna aan elke kant nog ongeveer 8 minuten bakken. Laat het vlees vóór het aansnijden nog even rusten. Ik had er wat kruidenboter bij gemaakt en een salade. Een stuk Frans brood erbij en je hebt een perfecte maaltijd. Prima te bereiden in een piepklein carravannetje.

vakantie augustus 2006 073

Laat ik vooral de wijn niet vergeten; we dronken er natuurlijk een Bourgogne bij; 2004 Bourgogne de Vezelay van Les Faverelles, Asquins. Nog wat jong, maar toch al een mooie volle smaak. We kochten de wijn in het plaatsje waar we kampeerden bij een kleine wijnboer.

© ellen

Weer terug…

Posted on by

septfontaines juli 2006 075
Dag lezer;
Ik was er even niet, ik moest Ellen ophalen in Luxemburg. De reacties van jullie worden morgen beantwoord, vandaag komt het er niet van. De namiddag en vroege avond brachten we door met Jan en Ans. En met koele, frisse Elblingrosé. De laatste, want hij was kas-uitverkocht bij onze vaste wijnhandel.
Nu zitten we op ons thuisterras, het Kind komt even bijpraten en we openen een mooie fles Pommerol. En dat zou niet smaken bij dit soort weer? Nou, reken maar van yes!
Tot morgen.

© paul

Vakantie!..

Posted on by

uitzicht vanuit de caravan

Uitzicht vanuit de caravan.
Ik ben een dag of 10 op vakantie geweest. Ik schreef het al eerder, we hebben in het dorpje Septfontaines in Luxemburg een stacaravan waar we regelmatig een paar dagen naar toe gaan.Paul bracht mij samen met hond Max weg. Meestal heb ik lang vóór Paul vakantie en dan vind ik het prettig om zo eens een weekje alleen in Luxemburg te verblijven. Wandelen, lezen, luieren en wat kletsen met de mensen in het dorpje, veel meer doe ik dan niet. Het dorpje ligt in een heel rustig gedeelte van Luxemburg, waar maar weinig toeristen komen. In het dorp is al sinds 25 jaar geen winkel meer. Het dichtstbijzijnde winkeltje is 6 kilometer lopen. (Ik heb daar geen auto als ik alleen ben!) Ik moet dus altijd goed nadenken wat er aan voorraad eten en drinken gekocht moet worden vóór Paul weer vertrekt. Het is ook wel mogelijk om naar de supermarché te gaan met de bus. Dat doe ik in zo’n week meestal wel één of twee keer. Luxemburg heeft een uitgebreid openbaar vervoer systeem. Goedkoop en aangenaam. 20 kilometer in een aircobus voor € 1,50!!!

tafeltje in de schaduw

Tafeltje in de schaduw.

Dit jaar was het wel weer heel warm, permanent boven de 30 graden. Dan is het voor mij geen weer meer om lange wandelingen te maken. Laat staan voor hond Max, die loopt dan gewoon halverwege de wandeling weer terug naar zijn plekje bij de caravan. Ik heb dus heerlijk zitten lezen in de schaduw, met af en toe iets lekkers; een glas Elbling Rosé. Een kopje espresso met een stukje chocolade, (extra bittere chocolade met citroen en peper, voor mij iets nieuws, van Swiss Delice). Ontbijt met Holzofenbrot en rauwe ham, Marque Nationale. Lunch meestal niet veel, het was te warm, maar lekker was de pasta carbonara of een salade met zalm. Dan in het café even naar de Tour de France kijken met een glaasje Champus. Het avondeten houd ik dan maar simpel; een biefstukje met sla en Gromperen (de beroemde aardappelen uit Septfontaines, ik schrijf er later nog een artikeltje over) of een paar lamskarbonaadjes, een simpele pasta met boter en salie of een heerlijke verse forel.
En natuurlijk espresso toe.

Kortom, ik heb ervan genoten. Nu nog een weekje thuis en dan begint voor ons samen de echte vakantie!

© ellen

Domaine Les Faverelles…

Posted on by

vakantie augustus 2006 072

Gewoon eten kwam er vandaag niet van. Onze hele buurt is één groot gat. Overal worden leidingen en riolering vernieuwd. Ook wij komen volgende week aan de beurt, maar vóór die tijd moeten wij nog een papier invullen of we aan de NEN 1010 voorschriften voldoen??? Vandaag dus maar hulp ingeroepen van een deskundige, wat er nu moet gebeuren en hoe en wie. Vandaar geen tijd om te koken. We stelden ons vandaag ” tevreden” met eten, gehaald bij de Chinees.

Toch een foto. Niet van het eten vanavond maar van de wijnkelder in Asquins.

 

© ellen

Wijn uit een bekertje…

Posted on by

vakantie augustus 2006 095

Het is nog niet zo heel lang dat het gebied rond het bedevaartsoord Vezelay in de Morvan haar wijnen Bourgognewijnen mag noemen. En dat terwijl er toch al sinds het begin van onze jaartelling een rijke wijntraditie bestaat. We kochten er bij een kleine boer in Asquin (waar we kampeerden) een voorraad om mee naar huis te nemen, rood zowel als wit. We wilden ook de wijngaarden van de boer bekijken en aansluitend een wandeltocht maken door de rest van het Vezelay wijngebied. Het was hoger en verder dan we in aanvankelijk vermoedden. Het beetje proviant en water waren niet toerijkend voor de tocht, maar zoals zo vaak bij dat soort ondernemingen hielp het toeval ons uit de nood. We wisten het niet en waren daarom aangenaam verrast toen we via onverharde wegels het plaatsje Saint Père in wandelden. Het was een feestdag en dat werd in de open lucht gevierd. Hele families aan lange tafels, en volop te eten en te drinken. Er werd gul geschonken, gegrillt en gebakken. Ik at er voortreffelijke pensworstjes en Ellen fijns van de Charolais. We bestelden water want we moesten zo meteen nog een eind lopen. We kregen echter bekertjes met een licht rood goedje aangeboden, gratis en voor niks. Weigeren zou onbeleefd zijn. Wie schetste onze verbazing na de eerste slok. Het vocht was zoet, fris en fruitig. Even later vonden we uit hoe het zat. Ook in de buurt van Saint Père wordt Crème de cassis gemaakt. Het is een goede gewoonte om jonge witte landwijn aan te lengen met eerste klas cassis. Het resultaat is verbazingwekkend lekker. En vreemd genoeg paste het uitstekend bij de stevige kost van gegrillt vlees en worstjes. En ze waren er scheutig mee, daar in Saint Père. Onze bekers waren nog niet leeg of er stonden alweer nieuwe op tafel. Aardig volkje, die Bourgondiërs.

© paul

WEER TERUG…

Posted on by

 

Dag lezer;
Ik was er even niet, ik moest Ellen ophalen in Luxemburg. De reacties van jullie worden morgen beantwoord, vandaag komt het er niet van. De namiddag en vroege avond brachten we door met Jan en Ans. En met koele, frisse Elblingrosé. De laatste, want hij was kas-uitverkocht bij onze vaste wijnhandel.
Nu zitten we op ons thuisterras, het Kind komt even bijpraten en we openen een mooie fles Pommerol. En dat zou niet smaken bij dit soort weer? Nou, reken maar van yes!
Tot morgen.

© paul

ACHTERSTALLIG ONDERHOUD…

Posted on by

Jan is afgelopen vrijdag geopereerd, het gaat hem goed.

Zaterdagavond nodigden we Ans uit om te komen eten. Ze deed dat graag, want thuis stond de telefoon niet stil, en dat, samen met de twee ziekenhuisbezoeken van die dag, maakte dat ze het op prijs stelde een tijdje niet bereikbaar te zijn. Het was een heerlijke zomeravond en we grilden lamsgehakt, lamsworstjes en wat spek. We aten er  koude aardappeltjes bij en een frisse salade van witte kool.. Rijkelijk besproeid met rozé van Gort. Kaasje toe, voor koffie was het te laat.

Zondag heb ik Ellen naar Luxemburg gebracht. Ze zit daar een weekje te “ontstressen”. We aten des avonds bij Zheng. De kwaliteit is daar altijd prima, maar deze avond overtrof de kok zichzelf. Misschien kwam dat omdat er verder geen gasten waren, het was per slot de finaleavond van de voetbalwereldkampioenschappen (29 letters!). De kok kon alle aandacht aan ons schenken, zo ook de bediening.  We namen eigen gemaakte Dim-sum. Vijf stuks, allemaal verschillend, varierend van vis, garnalen tot varken. Te eten in een bepaalde volgorde, zodat de ene smaak de andere niet bederft. Het is een goede gewoonte om geurig blad mee te stomen. Daarna stukjes lamsvlees in een krokant jasje, licht gefrituurd met verse pepertjes en lenteuitjes. Dan pekingeend, fantastisch krokant en met een verfijnde pruimensaus, die heel bijzonder geurde. Witte rijst erbij en een salade van kool en wier, lichtjes zurig aangemaakt.

We dronken Rivaner uit Schengen, van de Markusberg. Een tik zoet, maar dat kon de maaltijd prima gebruiken. En espresso toe.

© paul

Varkenshaasje met gorgonzola saus…

Posted on by
 

27 juli 005
Weinig geinspireerd vandaag, we hadden niet echt zin in eten, ik wil niet alsmaar klagen maar de hitte begint vervelend te worden. Paul heeft moeite met slapen overdag en s’nachts is het niet uit te houden op zijn afdeling. Het zijn ook de laatste loodjes voor zijn vakantie, nog een paar dagen.
Morgenavond gaan we onze BIOD Bambi uit de stalling halen, dan kan ik er in het weekend nog wat verbeteringen in aanbrengen en de spullen pakken. We nemen géén 50 kilo aardappelen mee zoals de eigenaars van een caravan die deze week niet door de keuring kwam! Ik vraag me bij dit soort verhalen altijd af wat mensen met zoveel aardappels doen op vakantie. Een friettent beginnen misschien? Wat wij wel meenemen is wat pasta, blikje tomaatjes, blikje tonijn, olie, kruiden, pepermolen, zoutmolentje, een melior koffiepot en een espressopotje, dat alles voor de eerste levensbehoeften mochten we ergens verdwalen in een negorij zonder winkel. We denken richting Frankrijk te gaan, maar dat kan altijd nog veranderen.

Wat wij altijd mee op vakantie nemen zijn de culinaria boeken. Dit keer moeten we kiezen tussen Culinaria France, Culinaria Italië, en Culinaria Duitsland, of misschien nemen we ze wel allemaal mee, plaats genoeg in de auto! De Culinaria boeken kun je heel goed als gids gebruiken op vakantie. Ze bieden deel voor deel een uitgebreid verslag over de diverse streken en hun eet- en drink gewoonten, de plaatselijke gerechten, streekwijnen enzovoorts. Kortom een aanrader voor wie nog op weg gaat. En voor degenen die thuisblijven; lees zo’n boek eens per streek door en je bent even helemaal ergens anders.
Maar goed, vanavond varkenshaasjes van de Sumiranvarkens met gorgonzolasaus.
Voor de saus heb je nodig;
200 gram gorgonzola
1 eetlepel boter
2 teentjes fijngesnipperde knoflook
1 krappe lepel bloem
een kopje bouillon
een scheutje room
peper, zout en wat verse gehakte peterselie ter garnering.
Smelt de boter in een sauspan en laat de knoflook er even in uitzweten. Voeg de bloem toe en roer goed om. Voeg de bouillon erbij een meng alles tot een gladde saus. Voeg nu de gorgonzola toe en laat deze langzaam, onder goed roeren smelten. Voeg eventueel wat bouillon toe tot je een mooie gladde saus hebt. Laat de saus nu heel zachtjes een kwartierje doorpruttelen zodat alle smaken zich mengen.
Maak de saus verder op smaak met peper en zout en een scheutje room.
Bak de varkenshaasjes tot ze gaar zijn en houd ze warm onder folie. Roer de aanbaksels in de pan los met wat bouillon (eventueel een scheutje cognac) en giet dit bij de saus.
Opdienen met wat verse peterselie.
Wij aten er in de schil gekookte aardappelen bij en gebakken spinazie.
Espresso toe.

© ellen

Frites…

Posted on by

 

In de zomer van 2005 bezocht het Ministerie de Humanistische Bibliotheek van Schleestadt (Selestat) in de Elzas. De bibliotheek is gesticht door Beatus Rhenamus (humanist en vriend van onze Erasmus) rond 1510 en omvat zo’n 2000 juweeltjes van de allervroegste drukken en handgeschreven manuscripten. Daar leerden we ook dat de boekdrukkunst in Frankrijk is uitgevonden. Dat het historisch aantoonbaar ergens anders gebeurde kan ze niks bommen.

Want dat doen ze, die Fransen. Ze zetten er hun naam op en claimen dan dat het van hullie is.

Neem nou de pommes frites. Uitgevonden door een Fransman, zeggen ze. Ze kennen zelfs zijn naam: Antoine Parmentier. Hij bracht de pieper mee uit ballingschap en legde in 1793 een aardappelveld aan in de buurt van Parijs. En al snel daarna ging hij de in steeltjes gesneden knollen bakken. Voilá!

De onlangs overleden historicus Jo Gérard stelt daar onomwonden tegenover dat het toch echt een Belgische uitvinding is. Hij baseert zich op een onlangs herontdekt familiemanuscript uit 1781 getiteld: Curiosités de la table dans les pays bas Belgiques.

Het gewraakte citaat luidt: De inwoners van Namen, Andenne en Dinant zijn gewend om uit de Maas kleine visjes te vangen om hun dagelijkse kost te verbeteren, vooral de armen. Maar als het water bevriest en het vissen riskant wordt snijden ze aardappelen in de vorm van visjes en frituren die op dezelfde manier. Ik herinner me dat die gewoonte al honderd jaar bestaat…

Klaar als een klontje, denkt het Ministerie. Belgen bakten hun friet al rond 1680. Jammer dat het document niet werd gepubliceerd, dus oncontroleerbaar is. En jammer voor de Fransen.

Ik baseer mijn verhaal op gegevens uit het boek Belgien, bunte Widersprüche und verbindende Lebensfreude van de Belgische journaliste Rosine de Dijn en op een artikel van de Belgische Frietsite.

©  paul.

HEMELVAARTDAG IN LUXEMBURG…

Posted on by

Ik moet nog heel erg wennen aan de gebruiksaanwijzing van het nieuwe web-log! Het lukt me nog allemaal niet zo best om ermee te werken, en ik heb niet echt de tijd om me erin te verdiepen. Mijn verontschuldigingen voor de slechte lay-out, ik hoop in de loop van deze week toch e.e.a. te verbeteren. Ook Paul en de Jongste Bediende zijn even sprakeloos, net een nieuwe techniek onder de knie, en dan verandert alles weer. Dat wordt een avondje scholing!

In de tussentijd ga ik gewoon door met de verhalen, het moet toch ergens beschreven worden zo’n lang weekende! We waren met 15 mensen, waarvan 4 kinderen onder de 12, en nog eens 4 honden! Natuurlijk moet dat allemaal eten, drinken, enzovoorts. En het regende en regende…

Wij gaan met deze groep vrienden al sinds 1985 het “hemelvaartweekend” samen naar Luxemburg. De eerste jaren puur uit geldnood, we hadden niet veel geld en wilden toch eens ‘weg’. Een goedkope, rustige camping in een klein dorpje. Ver van alle vakantiegangers. Niet al te ver van onze woonplaats, in een prachtige omgeving. We gaan er wandelen, fietsen, in een klein riviertje poeliën. We bespreken er de hele wereldpolitiek, we zwetsen en kletsen. En natuurlijk genieten we van de lekkere dingen die de omgeving te bieden heeft; de wijn, de champagne, de ham, kaasjes en nog veel meer.

Traditie is elk jaar de grote vlooienmarkt in het naburige, kleine dorpje Tuntange. De markt wordt georganiseerd door de school van Tuntange, de kinderen en de ouders. Het hele dorp zet zich in om er een echt feest van te maken. De opbrengst van het feest gaat naar een goed doel. In Luxemburg betekent feest; grillen en bier en champus.

Ook dit jaar was alles zoals verwacht,(behalve een zonnetje) we kopen wat, drinken wat in de feesttent, we eten een karbonaadje, gaan weer even terug in het gemeenschapshuis waar de vlooienmarkt gehouden wordt, terwijl één van ons op de nieuw gekochte schatten past. Een waar feest. Ook dit jaar was de aankoop bijzonder, de champus heerlijk en hebben we ons allemaal kostelijk vermaakt.

Op dit soort plaatselijke feesten is altijd een ‘gril’ waar je heerlijke gegrilde karbonaadjes kunt kopen. Het vlees is prima gegrild, goed van kwaliteit. Luxemburgers zijn heel goed in grillen op houtskool! De karbonaadjes worden geserveerd tussen slecht witbrood; twee sneden met het vlees ertussen. Het vlees eet je op, het brood dient als servet.

.© ellen