Ei-Kaasbroodjes

eibroodje

Hoe zal ik deze snack noemen; ei-kaas en groenten. Gewoon zomaar een snack voor bij de borrel, of eet het met salade, neem mee naar je werk; bedenk het zelf maar. Héél lang geleden een recept van Cornette. Zij bracht me op het idee voor deze simpele Ei-kaasbroodjes.  Sindsdien maak ik ze vaak, maar schrijf er eigenlijk nooit meer over. Dit is zo’n recept dat een geheel eigen leven gaat leiden; soms voor veel personen, soms als klein borrelhapje, toch zeker de moeite waard om maar eens te maken

De basis is ei, kaas en room, met de vulling kun je eindeloos variëren.

  • Voor 6 vormpjes; (ik heb zo’n bakblik voor zes kleine ‘broodjes’.)
  • 6 eieren
  • 125 ml room
  • peper, zout, chilivlokken
  • 50 tot 75 gram geraspte kaas Parmezaanse, Oude Goudse, Peccorino…

Verder maak je dan massa met bijvoorbeeld ham, champignons, spek, doperwtjes, courgette, tomaten, , artisjokkenpartjes, eekhoorntjesbrood, salami, vis, garnalen noem maar op. Alle vulling moet je wel héél fijnsnijden.

Ik gebruikte vandaag 60 gram ham, een handjevol diepvriesdoperwtjes (even geblancheerd)  een halve kleine courgette, oregano en verse peterselie. Wat fijngesneden ui, en een handjevol kleine champignons.

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Snijd de vulling heel fijn, meng met de kruiden en verdeel over de ingevette vormpjes. Strooi er wat de kaas over.
Klop de eieren met de room en wat peper en zout tot een luchtig mengsel. Giet dit over de vulling in de vormpjes. Strooi de rest van de kaas erover en zet de vormpjes in
de voorverwarmde oven.
Bak de kaas-ei-hapjes 25 minuten op 180 graden.

© ellen.

Soep met asperges, kaas, ham en zalm…

Asperges, ik schil ze zelf. Niet dat die ene euro die het machinaal schillen bij de boer kost me iets uitmaakt, want dat doet het niet. Ik vind schillen een aangenaam karwei, zoals ik ook garnalen pellen aangenaam vind.

Doorgaans koop ik voor ons tweeën één kilo asperges. Een kwart van het gewicht, een kleine 250 gram, schil ik van de groente af. Vaak verdwijnen de schillen in de groenbak, maar soms gebruik ik ze om een bouillon te bereiden. En het ligt er maar aan op welke manier dat gebeurt of ik aspergebouillon overhoud, of bouillon met een aspergesmaakje. Gisteren maakte ik soep met een smaakje.

We bereidden onze asperges in de oven, gegratineerd met een flink hoeveelheid kaas. Daar bleef een en ander van over, een stuk of zes stengels asperge, twee plakjes ham en flink wat bechamelsaus, waar ook kaas door zat gewerkt. Ik ging voor mijn soep als volgt te werk:

Ik deed de schillen in een pan en voegde water en runderbouillon toe in gelijke mate, alles bij elkaar twee liter vocht. Ik liet dit anderhalf uur trekken. Daarna zeefde ik de bouillon, de schillen gooide ik weg. Ik versneed het restant asperges en de twee plakjes ham. Die gingen bij de bouillon, samen met de bechamelsaus. Ik had er eerst de restanten geratineerde kaas uit gevist, die waren te hard en zouden niet in de soep opgenomen worden. Ik voegde nog eens 50 gram fijn gesneden gekookte ham toe en een handje peterselie. Ik versnipperde twee gekookte eieren en deed ze in de soep. En erbij nog wat Zwitserse strooikaas van Geska. Het geheel werd op smaak gebracht met peper, een half blokje kippenbouillon (ik had even niets anders) en een snuifje nootmuskaat.

Wat ik nu aan soep had mocht ik geen aspergesoep noemen, daarvoor was het te a-typisch. Wel was het een fijne soep geworden, en je proefde de asperges wel degelijk terug.

Bij het serveren snipperde ik nog wat gerookte zalm op het bord. Ik was tevreden…

(Ik ga nu als de wiede-weerga het huis opruimen en spoed me dan naar het Vrijdagmiddagcafé van Vriend Jan. Ik zal er Jos treffen, die maar niet uitgepraat raakt over zijn recente tocht. En ik verheug me op de dubbele van Lupulus. En ja Ellen, er wordt binnenkort over dat bier geschreven…)

 

 

 

Gegratineerde asperges met ham en drie soorten kaas

gegratineerde asperges met ham en drie soorten kaas
De asperge is ‘hot’, we zitten volop in het seizoen en hier in Zuid-Oost Brabant is dat ook goed te merken. Aspergemarkten, -proeverijen, prijzen voor de beste Aspergeteler van… en er zijn zelfs Aspergekoninginen… Wij genieten in het seizoen dan ook minstens één keer in de week van een maaltijd met asperges.

Ik heb niet zoveel behoefte om te experimenteren met deze mooie groente. De kwaliteit van de asperges die wij hier kopen is zo superieur; recht van het land, in de vroege ochtend gestoken, dezelfde avond op ons bord, dat er naar mijn mening verder weinig kookkunsten of bijzondere bereidingen voor nodig zijn. Men schrijft, Facebookt en Twittert over van-alles-en-nog-wat rond ‘onze’  mooie asperges. Johannes van Dam schrijft in zijn boek “De Dikkevandam” ; “Als ze binnen zijn leg ik ze altijd minstens een uurtje plat in een bak met water. Dan herstellen ze hun vochtgehalte enigszins”…  Wij kunnen ons hier in Zuid-Oost Brabant, met overal verkrijgbare, kersverse asperges, niets voorstellen bij deze ‘wijze’ raad uit De Dikkevandam. Wij zijn een gelukkig volkje!

Tsja, over de bereidingswijze; We hebben het hier op het Ministerie allemaal al lang geleden geprobeerd; ‘frituren’, ‘in de oven’, ‘beetgaar’ serveren met”… Maar ‘beetgaar‘ vind ik asperges eigenlijk helemaal niet zo lekker. En frituren leverde ook niet echt bijzonders op. Asperges moeten voor mij zacht en smeuig zijn, met een mooie rijke saus, goeie boter, of simpel met ham en ei of kaas… En er waren nog allemaal restjes kaas!

Goed, voor dit recept hebt je dus Topkwaliteit Asperges nodig. Ontvlucht de stad maar eens en ga op zoek naar de teler van de Lekkerste Asperge van Brabant *, of Limburg en koop een paar kilo van die superasperges.  Schil ze, of koop ze geschild. (Alleen als je ze echt vers kunt kopen, anders het advies van Johannes van Dam volgen en zelf schillen.)

  • Gegratineerde asperges met ham en drie soorten kaas voor twee personen
  • 1 kilo asperges, geschild (dat zijn ongeveer 18 tot 20 asperges, afhankelijk van de dikte)
  • 6 plakken biologische gekookte beenham (voor de vegetariers kan dit ook heel goed zonder ham!)
  • 50 gram Cheddar, 50 gram Oude Goudse en 50 gram Parmezaanse kaas zelf geraspt
  • bechamelsaus

Kook de asperges beetgaar, giet ze af  en laat ze uitlekken. Maak een mooie bechamelsaus en giet die in een ovenschaal. Rol de uitgelekte asperges met drie tegelijk in een plak ham. Leg de rolletjes op de bechamelsaus. Verdeel de geraspte kaas over de aspergerolletjes. De Cheddar over het onderste deel, de Goudse in het midden en de Parmezaanse over de kopjes. Beetjes nootmuskaat erover en de schotel in de oven 15 minuten laten gratineren op 180 graden. Snel opdienen met bijvoorbeeld in de schil gekookte nieuwe aardappeltjes. Drink er een glas Luxemburgse Rivaner bij.

Kopje espresso toe.

*) de afvalstukjes zijn prima te gebruiken om een mooi pastagerecht mee te maken

*) Lekkerste asperge van Brabant: Familie van Dinter. Foto’s  van de bokaal enzovoorts komen eraan!

© ellen.

 

 

Nieuwe aardappeltjes uit de oven; een beetje lente…

nieuwe aardappeltjes
Het is hier al een paar dagen prachtig weer; het zonnetje schijnt uitbundig, de bomen krijgen blaadjes en grrr, het zevenblad schiet al weer aardig uit. Tijd voor een luchtig fris lentemenu, maar eigenlijk is er nog niets echt ‘lente-achtigs’ te koop. Voor de eerste groenten van de koude grond is het toch echt nog te vroeg. We zouden natuurlijk dat zevenblad uit onze tuin kunnen eten, maar ik ben er niet echt dol op. Jonge brandnetels zijn prima lentegroen, maar die groeien weer niet in onze tuin en op plaatsen hier in Gemert waar brandnetels wel groeien, plassen er naar mijn zin teveel honden overheen. Bij de caravan in Luxemburg groeit een overdaad aan brandnetels en ik maakte er al eens een heerlijke risotto mee. Goed daar verheugen we ons vast op. Toch een beetje ‘lente’ was dit schoteltje met nieuwe aardappeltjes en tomaatjes uit de oven.

  • voor twee personen
  • 300 gram  nieuwe aardappelen, schoonboenen en even voorkoken mét schil en al
  • een stuk of zes kleine rijpe tomaten in partjes gesneden
  • een halve rode ui in fijne ringen gesneden
  • kleine zwarte olijfjes, mét pit
  • een stukje zachte geitenkaas
  • olijfolie
  • peper en zout

Verwarm de oven voor op 180 graden. Snijd de aardappeltjes in partjes en schik ze op een ovenschaal. Maal er wat grof zeezout over en wat zwarte peper. Schik te tomatenpartjes erop en dan de olijfjes en de stukjes geitenkaas. Giet er met gulle hand olijfolie over en zet de schotel 20 minuten  in de oven.

Kopje espresso toe.

© ellen.

Lou Cachat…

Kaas is er altijd in huis. Verschillende soorten kaas… Kaas voor op het brood, kaas om mee te gratineren. Kaas als lunch, kaas als dessert, kaas als fondue. Een leven zonder kaas kunnen wij ons niet voorstellen.

Je houdt van je brokken kaas altijd restjes over, je zult het beslist kennen. Meestal is er wel een manier van verwerking te bedenken. De restjes van harde kazen worden geraspt om de soep te verrijken, de pasta, de groenten. Restanten van zachte kazen doen het prima in sauzen. En soms lukt het niet om iets nuttigs te verzinnen en dan is hond Max er alsnog goed mee. 

In haar nieuwe kookboek Comfortfood beschrijft Janneke Vreugedenhil een methode van restverwerking die zo geniaal is, maar tegelijkertijd zo eenvoudig, dat je je afvraagt waarom je dat nu zelf niet hebt bedacht. Lou Cachat noemt ze het gerecht, een Oud-Franse manier om de restjes kaas alsnog een nieuw leven te schenken. (Janneke Vreugdenhil beschreef de methode en het recept al eens op haar NRC kooklog. Je kunt daar ook een en ander terug vinden over de oorsprong van Lou Cachat…).

Het aardige is toch vooral dat je met de methode alle kanten op kunt, de uiteindelijke smaak wordt bepaald door wat je er zelf aan ingrediënten in stopt. Ik maakte Lou Cachat als volgt:

  • 50 gram Emmenthaler,
  • 50 gram zeer oude boerenkaas,
  • 100 gram oude Goudse,
  • 100 gram Cheddar,
  • 100 gram eenvoudige geitenkaas,
  • 100 gram Rocquefort,
  • 2 borrels grappa.

Rasp de harde kazen en verbrokkel de zachte kazen. Werk de kazen, samen met de grappa, goed door elkaar tot je een smeuïge massa krijgt. Schep alles over in een aardewerken pot. Dek die af met huishoudfolie en plaats de pot in kelder of koelkast. Over veertien dagen is de Lou rijp om te eten.

  • Ik had een gedeelte van de kaas grof geraspt, dat kwam zo uit. Het betekende wel dat ik met mijn handen het spul door elkaar moest werken om er een homogene massa van te maken.
  • Het gewicht van de stukken kaas is gemeten nadat ik de korsten had weggesneden.
  • De borrels gingen scheutsgewijze door de kaas, dit om te voorkomen dat het mengsel te nat zou worden. De kaas kon echter de volle twee borrels met gemak aan.
  • De afgevulde Stiltonpot plaatste ik tussen de wijnflessen in onze kelder. Die mag daar veertien dagen rijpen en zal tijdens de carnavalsdagen soldaat worden gemaakt.
  • Het Portugese potje is nog niet helemaal vol. Daar kunnen de komende dagen of weken nog meer restjes doorgewerkt worden, steeds met toevoeging van een beetje alcohol. Het potje staat inmiddels in de koelkast.
  • Volgende keer gaan er meer smaakmakers door: knoflook, peper, peterselie, enfin…
  • Natuurlijk heb ik al wat van het mengsel gesnoept. Het smaakte nu al prima. Dat belooft wat…

 

 

Kaasfondue

kaasfondue

Gisteren hebben we nog ijverig gewerkt aan de Carnavalspêkskes. Dit keer waren we bij Maartje en Walter te gast en ook daar waren huiskamer en keuken in een half uur veranderd in een grote chaos van lappen stof, naaimachines, elektriciteitsbuizen en wat er zoal nodig is om een mooi Pêkske te maken. Maartje had lekkere erwtensoep gemaakt en roggenbrood met spek en zult. Prima kost op een druilerige koude zondag.

De Pêkskes zijn nu bijna allemaal klaar, ze moeten alleen nog versierd worden dus zijn het Kind en ik vanmiddag maar eens flink gaan inkopen. Letters, lintjes, strikken en drukkertjes, tasjes en glimbollen… Nou ja, zakken vol… Een late lunch bij eethuis “Bijzonder” maakte dat ik ook laat pas weer zin in eten en eten koken had. Soms is het moeilijk om het samen eens te worden; waar hebben we zin in? Wat zullen we klaarmaken? Kaasfondue dat was een idee. Restjes kaas genoeg, witte wijn ook. Er was alleen geen Kirsch in huis. Er was nog wel Grappa, overgebleven van het dinertje zaterdag…

  • 1 teentje knoflook, pellen en pletten met een mes
  • 150 gram Gruyère, 150 gram Comté, en een beetje gewone oude Goudse, grof geraspt
  • nootmuskaat, peper
  • 2 theelepels maizena
  • 2 dl droge witte wijn
  • 1 eetlepel Grappa. (Meestal wordt Kirsch gebruikt maar dat had ik niet in huis. Grappa kan ook.)

Doe de knoflook en de wijn in de fonduepan en zet die op een zacht vuurtje Gebruik bij voorkeur een pan van aardewerk, die zetten minder snel aan.
Roer beetje voor beetje de kaas erbij en laat alles langzaam smelten. Als het begint te pruttelen de maizena aanmaken met de Grappa (of Kirsch) en bij de kaasmassa doen. Goed roeren, nootmuskaat en peper toevoegen en even door laten pruttelen. Dan snel opdienen met knapperig vers stokbrood en een groene salade.

Kopje espresso toe.

© ellen.

Zelfgemaakte ravioli met spinazievulling en gorgonzolasaus

ravioli met spinazie en ricotta

Wij hebben deze week nog samen vakantie en brengen de dagen bijzonder lui door; lezen, rondje met Max, een film en/of een opgenomen Tatort kijken en, wat mij betreft, een hoop gesnotter en gehoest. Paul lijkt alsnog van dit virusje gevrijwaard, maar je weet maar nooit… Tussen het lezen en film kijken door twijfelen we al dagen; zullen we de kamer Witten en Schilderen, de kerstboom opruimen, of zullen we naar Luxemburg vertrekken? Zullen we naar de film gaan, of morgen naar Mechelen een tentoonstelling bezoeken? Kortom heerlijke luie besluiteloze dagen…

Vanmiddag had ik toch wel even genoeg van het lanterfanten en ik besloot (mijn boek was uit natuurlijk, maar er liggen nog twee bestsellers klaar…) maar eens wat actiever te worden en iets lekkers klaar te maken voor ons avondmaal. Zelfgemaakte pasta; lekker knutselen in de keuken. De pasta maken kost bijna geen tijd maar zelf ravioli maken dat is handenarbeid, daar ben je wel even mee bezig. Wel heel aangenaam werk vind ik. Deeg maken, laten rusten, vulling maken, deeg uitrollen en in porties verdelen, kleine kussentjes vormen, saus maken om erover te gieten… Aangename tijdsbesteding voor een verkouden hoofd… Zo maar een beetje met je verstand op nul iets moois maken… Heerlijk!

  • Voor de pasta;
  • 300 gram pastameel
  • een snuifje zout
  • drie eidooiers (bewaar het eiwit om de ravioli mee vast te plakken).

Kneed eierdooiers, zout  en pastameel door elkaar tot je een mooie deegbal hebt en laat die even rusten onder folie. Verwerk/kneed het deeg dan verder in de pastamachine of rol het met de hand uit tot een mooie dunne lap.

ravioli met spinazie en ricotta

  • Maak de vulling met:
  • 250 gram sppinazie
  • 200 gram ricotta
  • 2 eidooiers
  • 150 gram vers geraspte Parmezaanse kaas
  • 100 gram vers geraspte oude kaas
  • wat zout, peper en nootmuskaat

De spinazie even blancheren in kokend water en goed uit laten lekken. Druk het vocht er zoveel mogelijk uit en hak de spinazie fijn.
Meng dan alle ingrediënten tot een zalvige massa.

  • en voor een romige saus;
  • 1 sjalot zeer fijngesnipperd
  • 1 klein klontje boter
  • scheutje witte wijn
  • 100 gram gorgonzola
  • een flinke scheut room
  • versgehakte platte peterselie
Verwarm de boter en laat daarin de sjalotjes even uitzweten. Blus af met de witte wijn en laat inkoken. Giet er de room bij en breng langzaam aan de kook. Brokkel de gorgonzola in de room en laat de kaas smelten. Breng de saus verder op smaak met peper, en eventueel wat zout. Kook de saus nog even wat in en strooi er wat vers gehakte platte peterselie over.

Maak pastadeeg en steek er rondjes uit met een doorsnee van 7 centimeter.
Leg op ieder plakje deeg een lepeltje van de vulling. Bestrijk de randen met losgeklopt eiwit, en leg er een rondje deeg op. Druk de randen goed aan en leg de ravioli op een schone doek.

Kook de ravioli in ruim water ongeveer 5 minuten. Ze zijn gaar als ze boven drijven!
Schep ze met een schuimspaan uit de pan en leg ze op voorverwarmde borden. Giet er wat van de saus over en dien snel op.

Geef vooraf een mooie groene salade met tomaatjes. Kopje koffie toe.

Als dessert nog een ‘restje van de kerst‘; Café Benedictine; één deel Benedictine, drie delen espresso en daarop een flinke klodder zachtgeklopte slagroom.

café Dom

Hemels… Ik ga nu mijn boek uitlezen en later beslissen we wel of we nog naar het zuiden afreizen of niet…

© ellen.

Gegratineerde aardappeltjes en tomaten uit de oven

gratin

Al een beetje last van kerststress of heb je alle lijstjes al klaar? Ik schreef het gisteren al, het gaat aan ons allemaal een beetje voorbij; ik heb nog een paar drukke werkdagen voor de boeg en voor een bescheiden dinertje voor twee hoef ik me geen zorgen te maken, dat komt wel goed. Nu alleen nog zorgen dat ik op tijd het duifje voor De Keizer van Monera bij hem thuis bezorg… Dat is een traditie die ik echt niet kan breken! Ieder jaar met kerstmis maakt De Keizer van Monera een pannetje duivensoep en ieder jaar zorg ik voor die duifjes ( de keizer is niet zo behendig in ‘winkelen en inkopen’ doen), dat moet dus nog wel even geregeld worden…

Verder heb ik morgen een etentje met collega’s, afscheid van onze team-coordinator en een collega, donderdag de traditionele kerstviering op mijn werk, vrijdag natuurlijk het belangrijkste van deze week; de verjaardag van Lotte en Flora… (wat een dag om jarig te zijn… en dan ook nog met twee tegelijk…) maar goed, druk dus en weinig tijd en inspiratie om te koken. Een snelle maaltijd vandaag dan maar;

Gegratineerde aardappeltjes en tomaatjes uit de oven.

Simpeler kan het niet maar gebruik wel goede aardappeltjes (bijvoorbeeld rozeval),  schil ze en kook ze beetgaar. Beboter een ovenschaaltje en schik er partjes aardappel in. Laagje geraspte oude kaas, laagje aardappeltjes. Een paar klontjes boter ertussen en een scheut room erover. We doen vandaag niet moeilijk over een beetje vet, dat mag best af en toe. Zet het schaaltje in de oven onder de gril en gratineer 10 minuten.
tomaten geweckt met basilicum
Erbij tomaatjes; gewoon een paar mooie Roma tomaten in kwarten snijden. Een halve rode ui in fijne ringen erdoor hutselen. Peper, zout en oregano erover en wat ansjovisboter in kleine klontjes over het geheel verdelen. (ik had nog wat ansjovisboter in de koelkast staan, altijd handig) Het schaaltje met de tomaten naast de aardappeltjes in de oven. Zelfde tijd.

Voor Paul volstond dit, ik at er nog een biefstukje bij.

Kopje espresso toe, met een stukje Baumkuche (over die Kuche later meer).

Succes met de voorbereidingen voor de kerst!

© ellen.

Vacherin Mont d’Or, de gebakken kaas…

We raken alweer een beetje achter met het beschrijven van de maaltijden, maar dat is de laatste tijd eerder regel dan uitzondering. Enfin…

Dinsdag stond er kaas op het menu. Ik schreef je al eens over het kaasje met de exotische naam Vacherin Mont d’Or. Onlangs hadden we er weer eens eentje op de kop getikt. En ook nu weer bakten we het in de oven…

En aten we het vorige keer met een gekookt aardappeltje, dinsdag volstond knapperig stokbrood. In het eerdere artikel schreef ik dat de kaas een half uur in de oven mocht. Vandeweek was een langere baktijd gewenst. De kaas kwam namelijk recht uit een onderkoelde ijskast. Een oventijd van drie kwartier was noodzakelijk.

Voor alle duidelijkheid: het kaasje zit in een spanen doos. Die omwikkel je met alu-folie. Je maakt kruisgewijs een inkeping in de huid van de kaas en stopt er twee geplette tenen knoflook in. (In dit geval deed ik het met een theelepel geconserveerde knoflookpulp.) Een goede scheut witte wijn over het kaasje en het kan een half uur de oven in bij 180 graden (mits de kaas op kamertemperatuur is).

Maar evengoed: Godenspijs…

Verse blaadjes sla erbij en plakken ham uit Spanje. Een glas witte wijn uit datzelfde land en espresso met een stroopwafel toe.

Geitenkaasje in druivenblad

27 jun. 2011
geitenkaasje in druivenblad

Wij brachten vandaag een bezoek aan het Museum Het Domein in Sittard, daar loopt op dit moment een tentoonstelling van de fotograaf Roger Ballen (indrukwekkend, bijna beangstigend, moet je gaan zien). We hadden eigenlijk gepland om na het bezoek aan de tentoonstelling een hapje te gaan eten in Sittard, maar ik voelde me niet tip-top en dan vind ik het niet prettig om in een restaurant te gaan eten. We besloten om thuis maar wat groenten en vlees te grillen, mooi glas wijn erbij en een kaasje toe.

Nee, wij hebben geen Weber, wij grillen gewoon op een simpel gietijzeren potje. Dat werkt prima, als je er maar de juiste ingrediënten op legt. Een paar lamskarbonaadjes, een aubergine in plakjes gesneden een paar mooie tomaten, een sjalot en een paar stukjes paprika.

En toe, een goed kaasje, een paar bladeren van onze overdadig groeiende druivenstruiken…Het moeilijkste is het perfect vouwen van het blad om het tere kaasje.(Ik gebruikte per blad een half geitenkaasje, gemaakt van rauwe geitenkaas: Rocamadour)

geitenkaasje in druivenblad

Het eerste blad zorgvuldig dichtvouwen

geitenkaasje in druivenblad

Met het tweede blad ‘dicht’ je alle nog open plekjes. Ware vouwkunst is nu gewenst. Maak een klein gaatje in het tweede blad, vouw de steel door het gaatje. Pakketje gesloten! Laat het pakje even garen op een matig warm vuurtje…

geitenkaasje in druivenblad

serveer het pakje op een bordje. Pel de buitenste laag druivenblad eraf

geitenkaasje in druivenblad

Pel het tweede blad open en geniet…

geitenkaasje in druivenblad

Eet de kaas op met een lepeltje of schraap de kaas op met een mooi stuk brood. Je kunt het binnenste blad eten (mits je onbespoten druivenblad gebruikt hebt natuurlijk). Lekker!

Kopje espresso toe!

© ellen.