Mosselen met knoflookmayonaise…

Posted on January 9, 2011 by Ellen Bouckaert

9 jan. 2011

Een beetje rommelig begin van dit nieuwe jaar maakt dat we deze week niet zoveel geschreven hebben. Ik heb nog vakantie en dan moeten er meestal een hoop klusjes gedaan worden in huis. Wat schilderen, een extra schoonmaakbeurt, bezoekjes hier en daar, en nu ben ik ook nog begonnen met een nieuwe boekenkast te maken… Tja, dat is geen vakantie, dat is werk! Maar goed, natuurlijk moeten we tussendoor ook eten en drinken. Snel-klaar gerechten dus deze week. Daarom overigens niet minder lekker. Neem nu zo’n pan mosselen; klaar in een paar minuten, wat knoflookmayonaise erbij en je hebt een heerlijke snelle, gezonde maaltijd. reken per persoon één kilo mosselen.

Mosselen met prei en knolselderij
2 kilo Jumbo mosselen
1 grote prei
1/2 knolselderij
een klontje boter
witte wijn
peper

Was de mosselen en kijk ze na op open en beschadigde schelpen. Was de groenten en snijd ze in kleine blokjes. Verwarm de boter in de mosselpan en smoor daarin de groeten een paar minuutjes aan. Doe de mosselen erbij en overgiet ze met een glas droge witte wijn. Strooi er wat peper over en sluit de pan. Als na een paar minuten de schelpen open zijn, zijn de mosselen klaar.

Maak er zelf mayonaise bij;

2 eidooiers
een koffielepel grove mosterd
zout, peper en wat citroensap
zonnebloemolie (eventueel met een scheut olijfolie erbij)
2 teentjes knoflook uit de knijper

Doe de dooiers, mosterd, peper en zout in een mengkom en klop met de mixer. Giet de olie er druppel voor druppel bij tot de massa begint te binden. Dan mag de olie er met grotere hoeveelheden bij gegoten worden tot je een mooie hoeveelheid mayonaise hebt. Proef en breng verder op smaak met peper, zout, misschien wat meer citroensap. Voeg de knoflookpulp toe en roer goed door. Lekker met wat frietjes of knapperig stokbrood.

Espresso toe!

Oesters in champagnesaus

Posted on December 31, 2010 by Ellen Bouckaert

31 dec. 2010

We kochten bij de Sligro nog zo’n doos van die prachtige oesters en omdat ik weet dat Bram dol op gegratineerde oesters is, besloten we er etentje omheen te bouwen. Het recept voor de gegratineerde oesters vond ik in het boek “Primeurs”.

Voor 4 personen
24 oesters
500 gram spinazie
50 gram boter
2 jalotjes
1 dl champagne
1 dl room
versgemalen peper en zout
grof zeezout

Verwarm de oven voor op 180 graden. Zet de oesters, ongeopend, 7 minuten in de warme oven. Open de oesters en vang het vocht op. Zeef het vocht. Was de spinazie. Smelt de boter en smoor daarin de spinazie. Kruid met wat peper en zout. Laat intussen de fijngesneden sjalot met de champagne, de room en het oestervocht inkoken tot een mooie dikke saus. Haal de oesters uit de schelpen en vul de diepe schelphelft op met wat spinazie. Leg daarop de oester en bedek met de saus. Leg een laag grof zout op een bakblik en plaats daarop de oesterschelpen. Laat ze vijf minuten in de oven gratineren op 180 graden.

En intussen… (oesters!)

Posted on December 24, 2010 by paul

24 dec. 2010

Nadat de eerste grote inkopen waren gedaan, en de eerste voorbereidingen voor het Kerstdiner tot een goed einde waren gebracht, dachten we dat het tijd werd om onszelf te verwennen. Een spanen doosje, gevuld met oesters, lag ons zo verleidelijk aan te kijken dat het vrijwel direkt een plaatsje kreeg in ons boodschappenkarretje.

Geen Zeeuwse deze keer, maar holle oesters uit Frankrijk. En wel uit het kweekgebied Marennes-Oléron aan de Atlantische kust, in de buurt van de monding van de Gironde. “Huîtres Fines de Claires Vertes” zo duidde men de beestjes aan. En bovendien kregen ze een Label Rouge keurmerk mee.

Claires zijn oude zoutputten. De oesters worden daar als het ware afgemest, nadat ze op de oorspronkelijke kweekgronden zijn geoogst. Fines de claires wil zeggen dat de oesters minstens een maand in zo’n zoutpan hebben doorgebracht. En vertes slaat op de groene kleur van de kieuwen, die de oester te danken heeft aan de blauwalgen die met tijden spontaan een zoutpan koloniseren.

Heerlijk oesters, erg fijn van smaak. We hadden deze variant al eens in Luxemburg gegeten en er dierbare herinneringen aan overgehouden. Opmerkelijk was dat daar in dieLuxemburgse oesterbar de oesters slechts ten dele werden losgesneden. Het eet iets ingewikkelder, maar het ziet er allemaal veel atractiver uit. Ik heb het nu thuis ook maar zo gedaan. We aten ze rauw, Ellen met een druppel citroensap, ik met een beetje gefermenteerde vissaus en een druppel tabasco. We hebben er nog een stuk of wat over. Die zijn voorbestemd om te worden gegratineerd.

Het leek Ellen wel aardig om een fotostripje te maken over het openen van een oester. Ik vind het ook wel iets, maar dat zal dan toch moeten wachten tot nieuwjaar. Andere zaken hebben nu prioriteit…

Overigens, de naam “holle oester” stamt uit het Vlaams. Bij ons heten ze Zeeuwse oesters, maar ook Portugese oesters. En Portugezen spreken dan weer van Japanse oesters. Gelukkig heeft Carolus Lineus al in de achttiende eeuw een naam voor bedacht voor de beestjes: Crassostrea gigas, zodat we nu in ieder geval op taxonomisch nivo weten waar we het over hebben. Ik vind “holle oester” wel mooi…

Risotto uit een pakje!

Posted on November 8, 2010 by Ellen Bouckaert

Uitgebreid ontbijten en koffiedrinken, de diverse weblogs bijlezen, zo luierden we door deze druilerige zondagmorgen. Bij Aan tafel met Tanja las ik een recept voor risotto met groene asperges en daar kreeg ik opeens verschrikkelijke zin in, maar natuurlijk waren er allerlei ingredienten even niet in huis. Risotto met groene asperges, daar heb je groene asperges voor nodig…Hoewel, opeens schoot me een zakje te binnen dat ik in een ver verleden eens bij de Lidl kocht; jazeker; risotto met groene asperges. Nu weten trouwe lezers wel dat ik helemaal geen fan ben van pakjes en zakjes maar soms ben ik gewoon nieuwsgierig en experimenteer wat.

Na lang zoeken vond ik het zakje ergens achter in één van de keukenkastjes. Het bleek minder kant-en-klaar dan ik dacht. In de gebruiksaanwijzing las ik gewoon de klassieke methode voor het koken van risotto. Ook de kooktijd is volgens de verpakking niet veel korter dan wanneer ik de risotto zelf maak. Het enige verschil is dat er in dit pakje gedroogde stukjes asperge en gedroogde peterselie aan de rijst zijn toegevoegd. Bouillon, olijfolie, kaas en eventueel witte wijn moet je zelf toevoegen. Proberen dus maar!

Bereiding letterlijk volgens het pakje:
Verhit 3 eetlepels olijfolie in een grote pan. Doe de inhoud van het zakje in de pan, braad het aan tot het goudgeel is en voeg eventueel naar smaak witte wijn toe.
Voeg geleidelijk ca. 800 ml bouillon toe en voeg zout toe. Ca. 16-18 minuten laten koken, regelmatig doorroeren.
Maak het geheel eventueel af met boter en parmezaanse kaas.

Ik gebruikte boter in plaats van olijfolie en roerde er, toen de risotto helemaal klaar was, nog een handjevol grijze garnalen door.

We proefden weinig terug van de groene asperges, misschien maar goed ook. De garnaaltjes waren lekker en de rijst had precies de goede consistentie. Soms valt zo’n pakje/zakje wel mee…

Kopje espresso toe.

Gebakken mosselen…

Posted on September 8, 2010 by Ellen Bouckaert

Laatst merkte iemand op dat ze het zo vervelend vindt dat ze altijd met mosselen blijft zitten na een maaltijd. Vervelend? Ik vind het jammer dat ik er meestal géén overhoud. Want overgebleven mosseltjes staan garant voor een smakelijke lunch de volgende dag. De hele ochtend loop ik me er dan op te verheugen. En heb ik ze gegeten dan kan mijn middag ook niet meer stuk…

Haal na de mosselmaatijd de overgebleven beestjes uit de schelpen en zet ze in de koelkast. Ze blijven een paar dagen goed. Voordat je ze gaat klaarmaken bestuif je ze met bloem. Verhit dan olie of boter in een koekenpan en laat de mosseltjes snel bruin worden. Temper het vuur en laat ze nog wat pruttelen tot ze ook van binnen warm zijn. Gewoon eentje proeven en je hebt een graatmeter. Een likje mayonaise erbij is prima. En ook al is het midden op de dag, drink er een koel glas witte wijn bij.

Mosselen met look…

Posted on September 2, 2010 by Ellen Bouckaert

Er stond vanavond een dampende pan mosselen op onze keukentafel. De eerste van dit seizoen.

Aangezien ik geen knolselder vinden voelde ik me even onthand. Knolselder hoort erbij. Noodgedwongen besloot ik de mosselen dan maar klaar te maken op Vlaamse wijze, zoals we ze eens aten op een terras in het wonderschone plaatsje Diest. Het recept volstaat voor twee personen.

2 kilo mosselen,
1 prei,
4 pijpuitjes,
2 flinke tenen knoflook,
1 verse rode peper,
olijfolie,
1 flink glas witte wijn.

Zet een mosselpan op het vuur en laat een flinke scheut olijfolie heet worden. Fruit de gesnipperde uitjes, de gehakte knoflook en het pepertje (ontdaan van zaadjes en zaadlijst) tot ze een beetje glazig worden. Doe vervolgens de fijngesneden prei erbij en laat het geheel even stoven. Stort dan de mosselen in de pan en schep het hele zaakje goed om. Dan de wijn toevoegen en de deksel op de pan. Schep tijdens het koken de mosselen een à twee keer om, om een gelijkmatig resultaat te krijgen en ervoor te zorgen dat alle mosselen open kunnen gaan. De mosselen zijn klaar wanneer de schelpen open staan (na ongeveer 5 minuten).

Opmerking: ik spoel de mosselen voor het koken. Ook al worden de diertjes tegenwoordig vrijwel altijd gewassen geleverd, er zit meestal nog wel wat zand aan de schelpen. Ik controleer de schelpen één voor één. Hebben ze een baard dan trek ik die eraf en verder kijk ik na of ze nog leven. Ik probeer met duim en wijsvinger de schelpen van elkaar te drukken. Lukt dat niet dan is de mossel goed, want levend. Beschadigde dieren gooi ik weg. Staan de mosseltjes wat open dan druk ik ze dicht. Goede mosselen blijven daarna (nagenoeg) dicht. Zo niet, dan zijn ze dood en worden ze verwijderd.

Kijk uit met de kooktijd. Ga niet af op je kookwekker, maar kijk wat er in de pan gebeurt. Staan de mosselen open, dan zijn ze gaar. Kook je ze langer door dan schrompelen ze weg. Bij een te lange kooktijd houd je kleine gummiballetjes over, eeuwig zonde.

Gebruik een ruime pan, want anders kunnen de mosselen zich niet openen. Een mosselpan is niet duur en levert goed resultaat.

Het kookvocht met de groenten levert een uitstekende soep op. Je kunt de soep nog verfijnen met een scheutje room.

Er blijven altijd wat mosseltjes over. Die worden morgen bestoven met wat bloem en in de koekenpan gebakken.

We aten er zelfgemaakte mayonaise en zelfgemaakte frieten bij. En we dronken een glas Rivaner uit Luxemburg.

En oesters op zondag…

Posted on July 4, 2010 by paul

Er zijn van die dagen dat het leven lijkt voort te kabbelen, dat de dingen gebeuren zoals ze gebeuren en dat dat eigenlijk heel gewoon is.

Kijk je op enig moment terug naar het verstreken deel van de dag dan blijkt dat alles op wonderbaarlijke op zijn plaats is gevallen. En ineens is zo’n dag niet meer gewoon. Vandaag was zo’n dag…

Ik stond niet al te vroeg op, Ellen zat al lang en breed in de tuin te lezen. We ontbeten met sterke koffie en gegrild stokbrood. Ik maakte mijn ochtendwandeling met de hond en belandde op het terras van Marleen en de Jongste Bediende. Ik dronk er een kopje koffie en vervolgde mijn tocht door de ommelanden van ons dorp. Langs de bio-preivelden van Eykelenburg, langs de ecologische tuinen van VELT en langs de woonst van de Keizer van Monera. Bij Zjak bezorgde ik de zaterdagkrant en spoedde me toen naar huis. Om klokke twaalf werd de eerste manche verreden van de Grote Prijs van Zweden, Motocross, en die wilde ik niet missen. Rechstreeks te volgen op t.v. En Herlings, mijn dorpsgenoot en favoriet eindigde op een schitterende tweede plaats. Ik maakte daarna telefonisch afspraken in verband met hoog bezoek uit de Oekraine, later deze maand. En we lunchten tussendoor met oesters… Het ging allemaal vanzelf, ik hoefde nergens moeite voor te doen. Zo’n schijnbaar heel gewone zondag, alles klopte…

Ellen is gek op oesters, ik vind ze wel lekker. Tot vandaag. Vandaag ontdekte ik mijn persoonlijke ultieme oesterbeleving. Stom dat ik er niet eerder op ben gekomen.

Oesters worden bij ons eigenlijk altijd klassiek gegeten. Met een paar druppels citroensap en een flinke draai van de pepermolen. Ik heb ze het liefst gegratineerd uit de oven met broodkruim en een snufje kaas, maar dat komt er meestal niet van. Tsja, pech…

Ik meende me vaag iets te herinneren, onlangs gelezen in een boek over de Oost-Aziatische keuken en ik probeerde dan maar eens wat uit. Een schot in de roos, lezer, een schot in de roos. Nog nooit hadden oesters me zo lekker gesmaakt.

Meng drie druppels gefermenteerde vissaus (Nuoc Man) en twee druppels tabasco door het schelpvochtvan één oester. Wals de oester door het nat en laat hem door je keel glibberen. Goddelijk…

Ik weet waar ik de komende tijd wat extra zakcentjes aan ga spenderen lezer, reken maar!

We wandelen zo meteen naar Eupotours, alwaar Neel haar verjaardag viert. Met alle vrienden en vriendinnen. Dat wordt een groot feest.

Zo’n zondag lezer, zo’n zondag…

Pijlinktvisjes met aardappel en olijven.

Posted on June 5, 2010 by Ellen Bouckaert

Het was een prachtige zonnige dag gisteren, dat vraagt om eten met een mediterraan tintje. Ik maakte een schotel van pijlinktvisjes en aardappel. Een beetje Portugees/Spaans. Je kunt dit gerecht van te voren klaarmaken en je kunt het warm of koud eten. Als je er nu aan begint heb je de hele dag verder de tijd om lekker in het zonnetje in de tuin te zitten.

Voor vier personen;
1 kilo pijlinktvisjes
4 middelgrote aardappelen
1 rode ui
2 teentjes knoflook
1 citroen
een handvol zwarte olijven
versgehakte koreander
4 eetlepels olijfolie
wat chilivlokken
peper en zout

Maak de inktvisjes schoon en snijd ze in kleine ringen. Kook ze met een uitje en wat peterselie en selderie in een klein half uurtje gaar. Kook de aardappels beetgaar in laat ze afkoelen. Snijd de ui in heel fijne ringen. Hak de knoflook fijn. Rasp de schil van een halve citroen snijd de andere helft in kleine partjes. Meng peper, zout chilivlokken en citroenrasp door de olijfolie. Snijd de aardappels in blokjes. Schep de visjes, aardappelblokjes, ui, knoflook en olijven in een grote kom. Giet er het olijfoliemengsel over en meng alles goed door elkaar. Laat de smaken zo een paar uur goed intrekken. Serveer koud als salade of schep alles in een ovenschaal. Snijd de rest van de citroen in partjes in schik die tussen de visjes. Verwarm op 180 graden en zet de schotel 20 minuten in de oven.

Geef er een groene salade bij van jonge kropsla.

Een kopje espresso toe.

Grote garnalen…

Posted on January 21, 2010 by Ellen Bouckaert

Een bijzonder rommelige week was het hier in ons huishouden. En door al dat gerommel werd er vooral te weinig huis-gehouden. Te laat thuis, geen tijd en vooral geen zin meer om te koken. Ook al geen tijd om boodschappen te doen terwijl de diepvries toch nog vol zit met allerlei lekkers. Maar ja, dat moet dan weer ontdooien…

Vanmorgen maar in alle haast een flinke portie reuzengarnalen uit de diepvries gevist en laten ontdooien. “Luxe” misschien, voor een doordeweekse dag, maar het was het eerste waar mijn oog op viel toen ik de, ook al rommelige, diepvries opende.

Nou ja, mijn weekend is begonnen en morgen zal ik eens flink opruimen. Wie weet wat dat weer voor een vreemde maaltijd opleveren zal. (Goede voornemens hoeven niet altijd precies op 1 januari te beginnen!)

Maar over die garnalen; het lijkt luxe, ze waren bestemd om ergens tussen kerst en nieuwjaar te eten. Ze zien er voor mij altijd wel ‘chique’ uit. ‘Sausje erbij en je hebt iets moois’, dat denk ik dan. Maar eigenlijk vallen die ‘chique grote garnalen’ mij altijd bar tegen. Flauw, weinig smaak, waterig en bovendien komen ze van ver! Tè ver! En dat was nu juist iets wat ik niet meer wilde in het nieuwe jaar…

Ik bakte ze vandaag in wat arachideolie. Eerst een teentje knoflook even laten bakken in de olie. Teentje eruit vissen en de garnalen, een paar tegelijk, snel om en om bakken. Even uit laten lekken op keukenpapier en aan tafel gewoon iedereen zelf laten pellen. (zet voor iedere een kommetje klaar met warm water en een stukje citroen om de handen even schoon te kunnen maken, een servet alleen voldoet niet)

Erbij een puree van brocolli, dat is altijd een succes: Brocolli verdelen in kleine roosjes en in kokend water met een beetje zout zes minuten koken. Afgieten en pureren met de staafmixer. Vandaag voegde ik twee eetlepels Boursin toe om de puree extra smeuig te maken.

Met de brocolli-boursin-puree was niets mis maar de garnalen bleven wat flauw naar onze smaak dus rommelden we aan tafel nog maar wat verder; een scheutje sojasaus en wat limoensap deed wonderen!

Volgende keer deze reuzengarnalen meteen maar een “Oosters” tintje geven, of gewoon niet meer kopen? Misschien verwacht ik ook teveel door die mooie roze plaatjes op de dozen. Ze zijn in ieder geval nooit te vergelijken met onze eigen grijze garnalen, en ze komen van ver, véél te ver.

Een kopje espresso met discussie toe, dat is wel het minste na zo’n rommelige week!

Begin van een nieuw jaar en het einde van onze vakantie; oesters om het te vieren…

Posted on January 3, 2010 by Ellen Bouckaert

Allereerst natuurlijk onze beste wensen voor het nieuwe jaar! Wij hopen dat u allen van een fijne jaarwisseling genoten heeft. Voor ons was het een bijzondere Oud en Nieuw, Paul hoefde na 20 jaar eindelijk een keer niet te werken tijdens de jaarwisseling en dat vierden we, samen met Het Kind, vriend Andy, de Jongste bediende en Marleen en niet de vergeten Hond Max. Speciaal voor Hond Max togen we naar het supergeïsoleerde huis van de Jongste Bediende waar hij minder last van de enge knallen zou hebben. Vanaf de Witte brug zagen we het vuurwerk van Gemert, De Mortel en Beek en Donk, maar het mooiste waren de duizenden sterretjes boven het kasteel. We hadden een genoeglijke avond samen, met een hapje en een drankje en natuurlijk een glas champagne om het nieuwe jaar in te luiden.

Het was voor ons zowiezo een ongekende luxe om samen twee weken vrij te hebben zonder verplichtingen. Gewoon alle tijd voor onszelf, geen gestress, af en toe een bezoekje afleggen, wat boodschapjes doen, lezen, film kijken en lekker eten als we er zin in hadden.

Helaas is het vandaag alweer de laatste dag van onze vakantie en om die maar eens feestelijk af te sluiten maakten we de laatste fles Cremant open en een dozijn oesters. Een mooi afscheid van een heerlijke vakantie.

Vanaf vandaag zullen we ook weer gewoon elke dag op dit weblog gaan schrijven over eten en drinken en alles wat daarmee te maken heeft.

Ministerie van Eten en Drinken

alles over eten, drinken en andere genoegens…

Category Archives: schaal- en schelpdieren