Grote garnalen…

Een bijzonder rommelige week was het hier in ons huishouden. En door al dat gerommel werd er vooral te weinig huis-gehouden. Te laat thuis, geen tijd en vooral geen zin meer om te koken. Ook al geen tijd om boodschappen te doen terwijl de diepvries toch nog vol zit met allerlei lekkers. Maar ja, dat moet dan weer ontdooien…

Vanmorgen maar in alle haast een flinke portie reuzengarnalen uit de diepvries gevist en laten ontdooien. “Luxe” misschien, voor een doordeweekse dag, maar het was het eerste waar mijn oog op viel toen ik de, ook al rommelige, diepvries opende.

Nou ja, mijn weekend is begonnen en morgen zal ik eens flink opruimen. Wie weet wat dat weer voor een vreemde maaltijd opleveren zal. (Goede voornemens hoeven niet altijd precies op 1 januari te beginnen!)

Maar over die garnalen; het lijkt luxe, ze waren bestemd om ergens tussen kerst en nieuwjaar te eten. Ze zien er voor mij altijd wel ‘chique’ uit. ‘Sausje erbij en je hebt iets moois’, dat denk ik dan. Maar eigenlijk vallen die ‘chique grote garnalen’ mij altijd bar tegen. Flauw, weinig smaak, waterig en bovendien komen ze van ver! Tè ver! En dat was nu juist iets wat ik niet meer wilde in het nieuwe jaar…

Ik bakte ze vandaag in wat arachideolie. Eerst een teentje knoflook even laten bakken in de olie. Teentje eruit vissen en de garnalen, een paar tegelijk, snel om en om bakken. Even uit laten lekken op keukenpapier en aan tafel gewoon iedereen zelf laten pellen. (zet voor iedere een kommetje klaar met warm water en een stukje citroen om de handen even schoon te kunnen maken, een servet alleen voldoet niet)

Erbij een puree van brocolli, dat is altijd een succes: Brocolli verdelen in kleine roosjes en in kokend water met een beetje zout zes minuten koken. Afgieten en pureren met de staafmixer. Vandaag voegde ik twee eetlepels Boursin toe om de puree extra smeuig te maken.

Met de brocolli-boursin-puree was niets mis maar de garnalen bleven wat flauw naar onze smaak dus rommelden we aan tafel nog maar wat verder; een scheutje sojasaus en wat limoensap deed wonderen!

Volgende keer deze reuzengarnalen meteen maar een “Oosters” tintje geven, of gewoon niet meer kopen? Misschien verwacht ik ook teveel door die mooie roze plaatjes op de dozen. Ze zijn in ieder geval nooit te vergelijken met onze eigen grijze garnalen, en ze komen van ver, véél te ver.