Culinaria Rusland….

 

boek 016

Ik doe vandaag helemaal niets, lekker lui. De dag begon hier vrij somber, echt zo’n dag om eens fijn de hele dag te lezen en een beetje te lummelen.
Vorige week in Kleef (D) kocht ik een nieuw deel uit de Culinaria-reeks. Ik dacht dat de serie niet verder meer uitgebreid zou worden en ontdekte opeens dit nieuwe deel. Snel gekocht, want in Nederland had ik er nog helemaal niets van gezien of gehoord. Na enig zoeken vandaag zag ik dat het boek ook in Nederland uitgegeven wordt:
Titel: Culinaria Rusland
ISBN: 9783833140891
Uitgever: H.F. Ullmann
Verkoopprijs: € 15,00

Ik betaalde er in Duitsland één euro minder voor. Een koopje voor zo’n prachtig uitgevoerd boek.

Ik schreef al eerder over de culinaria reeks, het is en blijft een prachtige serie.
Dit deel over Rusland bevat de hoofdstukken: Rusland Oekraïne, Georgië, Armenië, Azerbeidzjan en tot slot een aanhangsel over de geschiedenis en taal van de verschillende landen, een receptenindex en een verklarende woordenlijst.
De opzet van deze Culinaria is net als de andere delen; een stukje geschiedenis, stad en platteland, productinformatie, volkse gebruiken enzovoorts. De foto’s hebben een iets andere sfeer dan de overige Culinaria-delen, een beetje wollig, “Oostblok van vroeger” sfeertje. Evengoed heel mooi!

Veel informatie over groenten; kool en bieten zoals te verwachten viel, maar ook pompoen, tomaten en paprika.
Alles wat ik altijd al wilde weten over Krimsekt en de druiventeelt in Georgië.
Veel recepten en informatie over zoetwatervis en het hoe-en-wat over kaviaar kan in dit boek niet natuurlijk ontbreken.
Bij de vleesgerechten veel lams- en schapenvlees en orgaanvlees, pasteien en stoofpotten; stevige kost dus.
Maar ook prachtige zoete pasteien, taarten en gebak met honing en amandelen.
Een prima boek om de winter door te komen!
© ellen.

De Koning Drinkt…

 

Gisteren kocht ik bij een krantenkiosk in Helmond vijf deeltjes van de aloude stripverhalenreeks SUSKE EN WISKE .
Het waren facsimile-uitgaven, gedrukt naar de originele Vlaamse uitgaven uit de jaren veertig en vijftig. Zelfs het papier was “na-oorlogs”, en beslist niet houtvrij. Twee bladzijden in rode inkt, twee bladzijden in blauwe. De prijs was ook “na-oorlogs”, namelijk € 1,- per stuk.

De Koning Drinkt is het vierde verhaal uit de reeks. Lambik komt in deze geschiedenis niet voor, Jerom bestaat nog niet en Tante Sidonia wordt slechts vertegenwoordigd door een middeleeuwse voorgangster.

Via een toverspiegel komen Suske en Wiske in de middeleeuwen terecht, in het land van Koning Poefke. Koning Poefke is ziek, zijn hofartsen weten zich geen raad.
Maar zo niet Suske en Wiske. Die stellen even de juiste diagnose want: “In ons tijdperk zijn dokters er veel op vooruit gegaan… Wel 100 franc per visiet, hoor!”
Het is Wiske die het als eerste doorheeft: “Mijne heren, de toestand is kritiek! De koning lijdt aan de vreselijkste ziekte, die een man kan kwellen!… Zijne Majesteit heeft een Droge Lever!!!”
Onze helden weten echter raad. Ze brouwen een ketel van het beste Belgische bier en: “Onderuit! Hier is het levenselixir! Een fonkelende Export!!”
Enfin, juist voordat de koning het loodje legt gieten onze helden het vocht in de majesteitelijke  keel en wat denk je: De koning is genezen. Zo zit dat!
Dan volgt er nog een heel verhaal van intriges, draken, spoken, vijandelijke legers en ware doodsverachting. Maar daar gaat het allemaal niet meer om.
Nee, het is die Droge Lever waar ik blijf steken. 

Ik heb de uitdrukking al járen niet meer gehoord of gelezen. Met een Droge Lever wordt bedoeld dat je  ál te lang verstoken bent geweest van drank. Alcoholhoudende drank. Het zal ongetwijfeld een Vlaamse uitdrukking zijn, hoewel de Dikke van Dale daar geen speciale melding van maakt.
Het was de vaste uitdrukking van Opa Jehan, wanneer hij na een barre fietstocht vanuit Helmond bij ons thuis op de stoep afstapte. De man kreeg dan een flesje bier en knapte zienderogen op. Opa Jehan was een matig drinker.
Opa Pauwke, die had áltijd last van een droge lever…

© paul

Wie schrijft, die blijft…

 

6 augustus 047

Een kwartier voordat we vorige donderdag afreisden naar Luxemburg viel het tijdschrift in de brievenbus. Het augustusnummer van Koken & Genieten. Ellen vertelde al eerder overhet interview dat Joachim Hilhorst met haar deed. Nu was het lange gesprek ingedikt tot een tijdschriftartikel van twee pagina’s. En ook nog eens twee pagina’s waren ingericht met beschrijving en fotomateriaal van de gerechten die Ellen die dag ten behoeve van het artikel had gekookt.

Een vreemde gewaarwording om jezelf, je uitspraken, je keuken in een tijdschrift terug te zien…

We zijn in ieder geval heel tevreden. Het artikel geeft in grote lijnen onze ideeën weer en het doet recht aan het “kookwerk”. De illustraties zijn professioneel, de vormgeving is vriendelijk en toegangkelijk. Ook de rest van het blad is het aanzien waard. Heel veel recepten, allemaal geïllustreerd, allemaal thuis na te koken.

De abonnees hebben het tijdschrift al thuis, vanaf het komend weekend ligt het in de bladenschappen. De verspreiding van het blad is goed, zodat je het altijd wel ergens kunt vinden. De prijs is € 2,95.

Er is ook een web-site: www.kokengenieten.nl 

© paul

Het interview…

 

vakantie juli 2007 040
Het was een gezellige drukte vandaag op het Ministerie! Redacteur van het tijdschrift Koken en Genieten Joachim Hilhorst met zijn fotograaf kwamen ons vandaag interviewen. Zij willen een artikel maken over ons weblog. De afspraak is al een paar weken geleden gemaakt; ik zou twee gerechten uitkiezen, het recept opschrijven en tijdens het interview ook de beide gerechten klaarmaken.

Ik vond het leuk om eens aan zoiets mee te werken dus heb ik meteen toegezegd. Daarna kwam natuurlijk het getwijfel; Wat moet ik dan maken? Gaat dat allemaal wel lukken? Is dat niet te gewoon? Is dat niet te vreemd? enzovoorts. Gelukkig moest ik al vóór onze vakantie de recepten opsturen zodat ik niet de kans had nog een keer of vier te veranderen….
Ik heb gekozen voor Flammenkueche, één hartig met Munsterkaas en spekjes en één met appeltjes en kaneel met een scheut calvados erover. Ik beschreef het recept hier al eens

Voor het tweede gerecht koos ik een kip, in de oven klaargemaakt met veel knoflook. Ook dat recept stond al eens op dit web-log.

Paul moest vanmorgen in alle vroegte nog snel naar Helmond om een fatsoenlijke kip te kopen want die zijn hier in het dorp niet te krijgen. Daarna was het afwachten wat er zou gaan komen. Toch wel een beetje spannend allemaal…
Maar toen redacteur en fotograaf eenmaal gearriveerd waren was de spanning zo gebroken. We hebben gezellig gepraat over het weblog, over paddestoelen, kippen, eierautomaten en weet ik wat nog meer. Intussen heb ik de Flammenkueche gebakken en pakte de fotograaf zijn spullen uit. Een prachtige professionele uitrusting; statieven, lampen, goud- zwart- en zilverkarton, en ding om het licht diffuus te maken en nog veel meer. Goed dat we een ruime keuken hebben!

We aten een stukje Flammenkueche en ik maakte de kip klaar. De deegkorst ging natuurlijk vandaag niet goed los maar het kwam toch allemaal goed. Stukje kip, glas wijn erbij…
Kortom; het was een gezellige dag. Heel interessant ook om te zien hoe een echte fotograaf dat aanpakt. Ik ben heel benieuwd hoe het artikel eruit gaat zien. We moeten er nog even op wachten.
Het interview zal verschijnen in het volgende nummer van Koken en genieten. Dat zal over ongeveer twee weken in de winkel liggen.
© ellen

Koken met Karin, de boekpresentatie….

24 maart 2007 011
Het Ministerie was vandaag in Amsterdam voor de boekpresentatie van het boek Koken met Karin, kleine moeite, groot effect.
Het was gezellig, een dagje winkelen met het Kind en vanmiddag dan het boek van Karin van Koken blogo . De officieële presentatie was in Kookboekhandel / Leslokaal de Sperwer, in de Pijp in Amsterdam.
Vrienden, familie en bloggers waren aanwezig, en ook een heleboel Karins. Alle echte Karins (wel bewijzen met paspoort, rijbewijs etc) kregen het boek vandaag gratis! En er waren een heleboel Karins… Ze konden niet eens allemaal op de foto (mijn toestel is nogal beperkt).

24 maart 2007 029

Speciaal vandaag kregen ook alle kopers van het boek Koken met Karin, kleine moeite, groot effect een bijpassensd schortje cadeau.

Een hapje (door Karin zelf klaargemaakt, recepten uit het boek natuurlijk) en een drankje, zoals dat gaat bij presentaties.
Leuk om weer eens even in ‘de Grote Stad’ te zijn, maar het doet me ook weer eens beseffen hoe ‘rijk’ we hier op het platteland leven!

Een uitgebreide recensie over het boek schrijf ik morgen.

© ellen

De Keukenkoning…

pierre wind
Het is nog steeds boekenweek, dus nog een recensie. Ditmaal een familiekookboek.
De Wondere wereld van een keukenkoning, geschreven door Pierre Wind.
“Een interactief familiekookboek” staat op de kaft en dat is het ook echt. Naast recepten is dit boek letterlijk gevuld met allerlei knutselvoorbeelden, kookspelletjes, smaakkussentjes en zaadblaadjes met basilicum, oregano en dille.
In zijn voorwoord schrijft Pierre Wind; “Kinderen lusten alles. Misschien niet á la diretta, maar dan wel morgen. Daar geloof ik heilig in.Dé tip om een kind over de eetstreep te krijgen, is om het mee te laten koken. Hoe jonger hoe beter. Echt koken is het geheim; doen is het motto.”

Ik denk dat Pierre Wind gelijk heeft en met dit boek wordt koken ook echt leuk voor kinderen. Want wie lust er nu geen Ping Pong Tahoe, of Trekdrop-crème fraiche, of Rooibosflensjes met aardbeien? Ook wat meer “gewone” recepten als Zuurkool gehaktpot met speklappen en Bolognesesaus staan beschreven.

Elk recept begint met een ingrediëntenlijst dan volgen alle materialen die je nodig hebt, de bereidingswijze, wat dits en dats ofwel productinformatie, serveertips en aanbevolen doeactiviteiten voor de jonge medemens.
Natuurlijk besteed de “goeroe van de smaaklessen ” veel aandacht aan smaak in zijn boek; met “hoe kunnen we proeven, de hoofdsmaken en proefproefjes” kan het hele gezin zich dagenlang vermaken.
Een mooie blindproeftest bijvoorbeeld; een bekertje Fanta, een bekertje Cola en een bekertje 7up. Alle drankjes moeten op koelkasttemperatuur zijn. De proefpersoon moet de drankjes geblinddoekt proeven.
De waarschijnlijke uitkomst van de test;de meerderheid van de proevers zal twee drankjes fout hebben. Frisdrank is vooral zoet en door de koolzuur lijken de drankjes meer op elkaar.

Via de landkaart van de tong leren we welke vlakken het gevoeligst zijn voor bepaalde smaken. Ook aan de ouders is gedacht met de Only for adults wijntest.(ook uit te voeren met drie soorten bier of jenever, wodka en gin) Het smaakmemoriespel kun je gewoon met de hele familie spelen, daar komt geen alcohol aan te pas.
Behalve de smaak van eten komt ook de structuur aan bod. Het mondgevoel, leg dat maar eens uit aan kinderen. Piere Wind lukt het!
Op de knutselpagina staat op een ingeplakt blaadje hoe je een snijbeschermer kunt maken of, op weer een ander blad tips hoe je je eigen schort kunt versieren. In het hoofstuk Voorkomen van pleistersleed wordt duidelijk uitgelegd hoe de stand van mes moet zijn en hoe je een “muurtje” van je vingers maakt waar het mes langs moet glijden. “Een scherp mes kan juist pleisters voorkomen. Maak van te voren wel duidelijk dat de kleine kokoloog in spé een scherp mes in handen heeft. Ik hak dan altijd een bospeen in tweën met de retorische vraag ‘dat wil je toch niet dat met je vingertjes gebeurt?’ Leg dan rustig uit hoe je moet snijden.”

Prima, ik ben het er helemaal mee eens dat je kinderen al vroeg een mes in handen kunt geven, mits je ze leert hoe ze ermee om moeten gaan.

Pierre Wind besluit met een dankwoord en uit daarin zijn hoop dat voedingslessen een verplicht vak zullen worden op de basisscholen. Met dit boek kunnen we thuis alvast oefenen!

“In ieder schuilt een keukenkoning. Kookt en gij zult ‘m vinden!”

Ik heb dit boek met veel plezier gelezen, ook al hebben wij geen kinderen meer in huis. (ik kocht het boek voor mijn werk, de mediatheek van de Pabo) Ik vind het een absolute aanrader voor gezinnen met kinderen. Niet om ze te leren spruitjes te eten, maar om samen plezier te krijgen in eten en het bereiden ervan.
De wondere wereld van een Keukenkoning kost € 29,95 en is uitgegeven bij Tirion.
ISBN 9789043909532

© ellen

De Verstandige Kok…

verstandigekok

Naast eten en drinken nemen boeken een alles overheersende plaats in in ons leven. Literatuur op de eerste plaats, en op gepaste afstand de kooklectuur. Verder naar beneden op de ladder komen geschiedenis, de kunsten en het beeldverhaal.

Een aantal receptenboeken dien je in huis te hebben, je hebt nu eenmaal een referentiekader nodig. Toen wij dertig jaar geleden begonnen met verzamelen was alles interessant, spannend, nieuw. Maar, zoals het gaat, al spoedig bleek het ene boek het andere voor de helft te overlappen, en de ene auteur schreef zijn receptuur letterlijk over van een derde, die het ook al niet van zichzelf had. We zijn er dan ook al jaren geleden mee gestopt, met receptenboeken. Die paar klassiekers die onontbeerlijk zijn, zijn op één hand te tellen. Ze staan al bij ons in huis. De rest, laat maar.

Dus geen kookboeken meer? Nee, dat is niet gezegd. Er is ruim voldoende voor handen om onze honger naar gedrukt papier te bevredigen. Het is even zoeken, maar dat loont dan ook altijd de moeite. We zoeken naar de achtergronden van eten en drinken en het is verbazingwekkend hoeveel er in het Nederlands is te vinden. Tel daarbij de moderne West-Europeese talen en je raakt je leven niet uitverzameld.

Ongeveer een jaar geleden verscheen De Verstandige Kok, de rijke keuken van de Gouden Eeuw. Een tekstuitgave (zeg maar hertaling plus verklaring) van een zeventiende eeuws Nederlands kookboek, bezorgd en ruim van aantekeningen voorzien door de diëtiste en neerlandica Marleen Willebrands. Kijk lezer, dat vinden wij leuk.

Marleen Willebrands baseert haar uitgave op de tekst zoals die verscheen in een boekje uit 1669, getiteld: Het Vermakelijk Landleven. Daarin zijn verhandelingen opgenomen over het tuinieren “op den Buiten”. Hoe leg je een tuin aan, hoe verzorg je die en wat is het nut ervan. Verder: hoe onderhoud je het huishouden op het buitenverblijf, hoe verwerk je de opbrengst van je tuin en als slot: hoe bereid je van al dat moois een waardige dis, en dat deel van het boek heet: De Verstandige Kok.

De hertaling van Willebrands volgt, voor zover mogelijk, letterlijk de oorspronkelijke tekst. Ze vult de tekst voortdurend aan met achtergrondinformatie om de tekst begrijpelijk en inzichtelijk te maken, om de oorsprong een context te verschaffen. En dat maakt het boek zo aantrekkelijk. Na lezen heb je het gevoel dat je echt iets te weten bent gekomen over de keukenpraktijk uit de Gouden Eeuw. Je leest als het ware om de oorspronkelijke tekst heen en krijgt inzicht in een tijd die al lang achter je ligt.

Willebrands plaatst de tekst verder in een breder geheel door enkele hoofdstukken toe te voegen zoals: maaltijdgewoonten in de zeventiende eeuw, voedsel als medicijn, landleven als onderwerp van literatuur. Er is een uitgebreide verwijzing naar de bronnen die ze gebruikt en een en ander wordt netjes verantwoord. Een aantal van de recepten zijn in een apart hoofdstuk zodanig bewerkt dat ze voor de lezer van nú na te koken zijn.

Het boek is mooi uitgegeven, genaaid en voorzien van een stevige kaft. Typografisch oogt het allemaal heel prettig, met een mooie bladspiegel en een evenwichtige verdeling tussen tekst en illustraties. Die illustraties bestaan uit oud prentwerk. Dat is vaak zo in dit soort boeken, maar hier is het met smaak en ter zake doende gebeurd.

Ik stop dit artikel, want ik merk dat ik alleen nog maar in superlatieven ga vervallen. En dat wordt ook saai. Hoed af, vindt het Ministerie. Dat er nog veel van dit soort uitgaven (van deze kwaliteit) mogen volgen…

Marleen Willebrands: de Verstandige Kok. Uitgeverij Pereboom, ISBN 9077455205. € 24,90

© paul

België à la carte…

belgie

“De Belg is een Bourgondiër. Daarmee bedoelt men dat de Belg houdt van het goede leven en dus ook van lekker eten.”
Met deze woorden begint Veerle de Pooter, culinair jounaliste, haar inleiding voor dit boekje. Het is een waarheid als een koe, een schot voor open doel en een ingetrapte deur die toch al open stond. Maar het is ook héél erg waar. En het bewijs wordt geleverd door de inhoud van het boekje.

Uitgangspunt vormen dertig streekgebonden producten uit België (lees Vlaanderen).
Er zijn een paar gewone zaken als bloemkool, schelvis en aardappel. Maar vooral toch dingen als de hopscheut, Mechelse koekoek, Witblauw rund (Blanc-Bleu de Belge), segrijnslak (petit gris) en Leopolddruif. Alle dertig producten worden uitgebreid en met veel kennis van zaken beschreven door een keur van de Belgische gastronomische journalistiek. En voor elk product werd een topkok uitgenodigd om een recept te schrijven. Elk gerecht is gefotografeerd, zo ook de kok die eraan werkt. Het mooist vind ik de foto’s van de producten in hun blote hoedanigheid. Tony Le Duc tekent voor al het fotowerk. De tekening op de omslag is van Herr Seele.

Alleen al voor de productinformatie zou elke liefhebber het boekje in huis dienen te hebben.
De recepten zijn niet altijd eenvoudig, maar allemaal na te koken, en beslist de moeite waard.
En ook als kijkboek voldoet de uitgave in ruime mate.

Het boekje werd uitgegeven bij Uitgeverij Lannoo, in samenwerking met Het Nieuwsblad-De Gentenaar-Het Volk en Standaard Boekhandel in het jaar 2005. Dit alles ter gelegenheid van 175 jaar België, samen met nog een aantal deeltjes over Belgen-eigen zaken. Het boekje is verdwenen uit de fondsenlijst van Lannoo, misschien heeft het er wel nooit in gestaan. Het heeft vreemd genoeg geen ISBN nummer.
We troffen het boekje vorige week aan in een Standaard Boekhandel in Neerpelt, en er lag een hele stapel. Ons werd verzekerd dat zo’n zelfde stapel lag in elke Standaardboekhandel, waar dan ook in Vlaanderen.
Het kleinnood kost € 6,- , dus op naar Vlaanderen, op naar de Standaard Boekhandel.
Oh ja, als je er dan toch bent, schaf dat boek van De Pauw aan.

© paul

Drankgedicht…

maes

Vandaag op de kop af vijfennegentig jaar geleden werd in het stadje Aalst een manneke geboren dat zich zou ontpoppen als de belangrijkste Vlaamse schrijver van de twintigste eeuw: Louis Paul Boon.

Alweer jaren geleden verscheen er een herdenkingsbundeltje, opgedragen aan de meester, met daarin literaire stukjes van diverse Vlaamse schrijvers. Ik vond het allemaal niet zo denderend van kwaliteit, behalve dan dat ene juweeltje van Josse De Pauw. Hij gaf het als titel mee: “Laat Boontje” en het gaat zo…

***
Waarloos, zei Louis.
Maes-pils: waarloos,
‘t staat op den bak.
Dat is de brouwerij, zei de patron.
Het dorp, zei zijn vrouw.
Waarloos, zei Louis.
Maes-pils: waarloos,
‘t staat op den bak.

***

De gegevens van het herdenkingsbundeltje kan ik niet terug vinden, het ding is zoek. Het gedichtje is echter ook opgenomen in de bundel WERK van Josse De Pauw uit 2000. Momenteel is daarvan een nieuwe gebonden editie te bekomen in de Vlaamse boekhandels, spotgoedkoop.

Josse De Pauw
WERK
Uitgeverij Van Halewyck
ISBN 90 5617 701 x
Prijs: € 7,-

© paul