BALLON…

 

 

Er is dit weekend een ballonfestijn in ons dorp. Drie avonden, zo net na het eten, gaan er tientallen ballonnen de lucht in. Ze starten vlak bij ons huis en komen dan langzaam over onze tuin gevaren. De meeste ballonnen worden gesponserd. Natuurlijk door onze eigen bierbrouwerij Bavaria, een aantal banken, uitzendbureaus enzovoort. Deze vond ik wel bijzonder. Domaine de la Serre, een Belgische wijnbouwer in de Languedoc. Toch heel doeltreffend zo’n reclame, we vroegen ons meteen af of we deze wijn al eens gedronken hebben! Misschien dat één van de wijnloggers er meer van weet?

© ellen

LE PASSÉ AUTHENTIQUE 2005…

Het miezert een beetje, en de temeperatuur is terug gevallen naar een aangename 22 graden. Alle reden om een ferme wandeling te ondernemen met de hond. En op de terugweg een klein boodschapje te doen in het dorp.

Wat blijkt: onze plattelandsHEMA verkoopt sinds deze week óók wijn. En natuurlijk wist ik weer van niks, mij laten ze nooit wat weten!

En hebben hullie dan ook die wijn die ik in de Grote Stad niet kon krijgen? Jazeker! En om een mij volkomen duistere reden kost-ie niet 4,95 euro, niet 3,95 euro maar 2,50 euro.

Terwijl jij, lezer, vanavond aan de buis kluistert vanwege Hollands Glorie in Duitsland zal het Ministerie dan eindelijk vergelijkenderwijze haar proeverij kunnen doen, en dat alles in het kader van Wine Blogging Wednesday.. Overigens leverde het doorspitten van onze kookbibliotheek tot nu toe niet één recept op van koken met rozé. Geeft niet, we bedenken zelf wel wat.

En interesseert Hollands Glorie je niet echt, kom dan gerust even langs op het Ministerie. Gort en HEMA liggen al gekoeld te wachten. Wees welkom…

© paul

VARKENSVLEES MET LA TULIPE EN SALIE…

Vandaag maar eens gekookt met één van de Wine Blogging Wednesday wijnen; de rosé La Tulipe van Ilja Gort. Op het etiket staat; “drinken bij vis, salades en wit vlees, of gewoon als apéritief”. Ik heb  maar eens iets anders geprobeerd; varkensvlees.

Gestoofde varkenslapjes met salie en tomaatjes.

4 varkenslapjes,(biologisch varkensvlees van de Sumiranboerderij)

olijfolie

1 fijngehakte sjalot, 2 fijngehakte teentjes knoflook

1/2 blik pomedorini (je kunt ook een doosje kers-tomaatjes nemen, dan wel wat bouillon toevoegen)

1 flink glas rosé La Tulipe

4 blaadjes salie en wat verse peterselie.

De lapjes vlees heel licht bestuiven met bloem en snel lichtbruin bakken. De sjalot en knoflook erbij doen en even mee laten bakken. Blus dan af met de rosé. Voeg de helft van de tomaatjes toe en de salieblaadjes en laat het geheel zo 45 minuten zachtjes stoven.

Voeg nu peper, zeezout en versgehakte peterselie toe. Een paar blaadjes salie ter decoratie en nog een paar hele tomaatjes. Verwarm het geheel nog even en dien dan snel op.

We aten er gebakken grotchampignons bij en groene bandnudeln  (van harde tarwe met spinazie)

En natuurlijk dronken we er een glas rosé La Tulipe bij!

Ik gebruik eigenlijk zelden rosé om mee te koken, het is meestal rode of witte wijn. Maar waarom niet? Paul schreef het al eerder, de Tulipe smaakt ons prima, en bij dit varkensvleesgerecht vonden wij het een lekkere ‘zomerse’ combinatie. Fruitig en toch genoeg ‘kracht’ om het varken en de saus nog lekkerder te maken.

We aten een stukje Comté kaas toe. En espresso.

Update 22.45; Had AH voorkennis van de keuze van  Wine Blogging Wednesday? In ieder geval hebben ze de prijs van de Tulipe wijn deze week verlaagd van € 5,79 naar € 4,79!

WINE BOGGING WEDNESDAY…

Vandaag is het dus zover; de eerste Nederlandse Wine Blogging Wednesday! Vanaf vandaag gaan we iedere eerste woensdag van de maand een wijn proeven, er een mooi gerecht bij uitzoeken en onze bevindingen publiceren op het weblog. De ervaringen worden gebundeld op de wijnblogs; De Wijnerij, Wijnkronieken en Wijnsuggesties. Onno Kleyn schrijft in de Volkskeuken, de kookrubriek van de Volkskrant, een recept bij de uitgekozen wijn.

De wijnen die we deze eerste keer gaan proeven zijn twee rose’s;La Tulipe van Ilja Gort verkrijgbaar bij AH € 5,79 en Le Passé Authentique verkrijgbaar bij de Hema € 3,96. Wij snellen dus naar de supermarkt en gaan vanavond alvast wat proeven. Een eigen recept van het Ministerie komt dan in de loop van de week op dit weblog te staan.Wij wensen iedereen veel proefplezier!

Meer informatie over de gekozen wijnen en de makers vind je op de Wijnerij.

WINE BLOGGING WEDNESDAY…

Onderstaand bericht trof ik vanmorgen in mijn mailbox, én op de weblogs van De Wijnerij, Wijnkronieken, en Wijnsuggesties. Een prachtig initiatief! Het Ministerie gaat zeker meedoen met deze wijnproeverij.

En niet alleen proeven, wij gaan proberen bij iedere wijn een eigen recept te geven. Lees nog meer info op de drie wijnlogs!

In Amerika is het al een begrip en binnenkort gaan we het ook in Nederland introduceren: Wine Blogging Wednesday. En natuurlijk maken we er ook een beetje onze eigen, Nederlandse versie van. Wij introduceren vanaf woensdag 7 juni a.s. Wine Blogging Wednesday goes Dutch. Wie zijn wij en wat gaat er precies gebeuren?

Iedere eerste woensdag van de maand kun je op drie Nederlandse wijnblogs een wijnbeschrijving lezen: op Wijnkronieken, Wijnsuggesties en de Wijnerij. Wij zullen ieder op onze eigen wijze één of twee breed in Nederland verkrijgbare wijnen bespreken.

Ieder blog vertelt dat verhaal in zijn eigen stijl. De wijnen zijn vrijwel altijd gemakkelijk te vinden bij de Nederlandse supermarkten (van AH tot Aldi) of grootslijters (van Gall & Gall en Mitros tot Hema en Bijenkorf).

En daarna is het woord aan jullie, onze lezers! Ga die wijnen proeven, zet ze naast elkaar, combineer ze met je favoriete gerecht(en) en geef je reactie op één van de drie blogs. Of op alledrie, dat mag uiteraard ook.

Op de laatste woensdag van de maand zullen wij de reacties voor jullie samenvatten en een oordeel over de wijn gaan vellen. Wat vond Nederland van die twee wijnen? Dit oordeel wordt afwisselend door één van de drie deelnemende blogs geschreven, maar gepubliceerd op alle drie.

Onze actie wordt ondersteund door onder andere Onno Kleyn, die in de Volkskeuken een recept bij onze wijnen zal geven.

En de woensdag daarop, weer de eerste woensdag van de maand, volgen uiteraard weer één of twee nieuwe wijnen. Noteer daarom vast in de agenda, iedere eerste woensdag van de maand: Wine Blogging Wednesday.

© ellen

KIP IN RIESLINGSAUS…

Koop een mooie biologische, scharrel, of andere fatsoenlijke kip. Verder 30 cl droge Riesling, 30 cl room, 2 fijngesneden sjalotten, 2 platgedrukte teentjes knoflook, 250 gram champignons (in partjes gesneden), een handvol gedroogd eekhoorntjesbrood, 30 minuten voorgeweekt in lauw water boter (of een mengsel van olijfolie en boter), bloem, gehakte peterselie, zout, peper.

Verdeel de kip in 8 stukken en bestuif ze met bloem, peper en zout. Laat de boter warm worden en bak de kipdelen aan alle kanten lichtbruin. Haal de kip uit de pan en bak nu de ui, knoflook en champignons licht aan.Voeg de geweekte paddestoelen toe en bestuif het geheel met wat bloem. Blus af met de Riesling, roer alles goed om, giet er de room bij en laat het mengsel even doorpruttelen. Doe de kipdelen weer terug in de pan en laat het gerecht zo nog 40 minuten stoven (afhankelijk van het soort kip). Of schik alles in een ovenschaal en zet de schaal 40 minuten in een op 180 graden voorverwarmde oven. Bestrooi voor het opdienen met fijngehakte peterselie.

We aten er sperzieboontjes bij en gebakken aardappeltjes.   Vandaag geen kaas toe maar aardbeien met geklopte room. En espresso. Voor ons is een hele kip te veel. Ik heb een gedeelte van de kip gebruikt om bouillon van te maken.

WIJNZAIJN…

Gewone huis-tuin-keukenazijn is niet duur. Wil je meer, dan betaal je meer. De prijs kan oplopen, afhankelijk van grondstof, bereidings- en verfijningsmethode tot astronomische bedragen. Ik schrijf dit artikeltje om te laten zien dat het ook anders kan.

De firma Pundel uit Hellange, Luxemboug, maakt al sinds de jaren twintig van de vorige eeuw azijn. Het is Luxemburgs grootste producent van azijnen. Als grondstof gebruiken ze blanke alcohol en witte wijn, en in mindere mate appelwijn. Pundel produceert 5 verschillende soorten azijn. Over de witte wijnazijn gaat het nu. De grondstof komt van de wijnmakers aan de Moezel. Pundel maakte er een zachte azijn van met een fijn bouquet. Niet te zuur ( 5%). Het Ministereie heeft onlangs weer twee flessen aangeschaft, één om de eigen productie van wijnazijn te ondersteunen, en de andere voor dagelijks gebruik. Ook het Ministerie heeft nog heel andere azijnen op voorraad. Gerijpt op eikenhout, gemaakt van uitgelezen wijnen, enfin…, je kent dat wel. We hebben er goed geld voor uit gegeven. Soms waren ze dat goede geld ook dubbel en dik waard, maar in een aantal gevallen bleek dat we eigenlijk alleen betaald hadden voor de verpakking en het mooie etiket. De inhoud kon dan niet op tegen de wijnazijn van Pundel. En die kost één euro negentien (voor 70 cl.)!!! De azijn wordt ook buiten Luxemburg verkocht. Je vindt hem volop in België, maar ook in Noord Frankrijk en het Duits-Luxemburgs grensgebied. Heb je, zo als wij, de behoefte om op de terugweg van vacantie nog wat boodschappen te doen, vergeet dan niet een paar flessen in te slaan.

© paul

SARTRE, DE KAAS EN DE WIJN…

 

 Wie was Sartre ook al weer? Frans filosoof, denker, schrijver, activist, geliefde van Simone de Beauvoir. Overleed in 1980. In een eerder artikel zinspeelden we er al op, op de lievelingskost van Jean Paul Sartre: Munsterkaas met Gewürztraminer. Eind jaren dertig viel Sartre onder de mobilisatieplicht. Hij werd gelegerd in de Elzas, nabij de Duitse grens. Hij had iets van doen met verbindingstroepen. In die omgeving leerde hij het “Huwelijk van Smaken” kennen en hooglijk waarderen. Hij heeft er aardig over geschreven. Toen nu het Ministerie onlangs diezelfde smaaksensatie mocht beleven werd het plan geboren om er een artikel aan te wijden. (Aan Sartres bevindingen èn de onze.) En dat nu blijkt een probleem. Ik dacht de gewraakte regels snel terug te vinden in een van Sartres brievenboeken, maar dat valt tegen. Ellen is ervan overtuigd dat bedoelde zaken zijn te lezen in de Sartre biografie van Cohen-Solal. (En ik raak er steeds meer van overtuigd dat ze gelijk heeft.) In voornoemde boeken ontbreekt het aan notenapparaat aangaande culinaire zaken, zodat er dus niets anders op zit dan alles te herlezen. Dat is overigens geen straf, maar we hadden allebei andere plannen. Enfin…, morgennacht begin ik aan de biografie. We houden je op de hoogte.

© paul

Je moet wat…

Vanochtend besloot ik even naar de Grote Stad te gaan. De Hemavestiging in ons dorp is klein en voert dien ten gevolge geen wijncollectie. We zouden vandaag Le Passée Authentique proeven ten behoeve van Wine Blogging Wednesday. Het kwam me wel goed uit want ik diende de kaasvoorraad aan te vullen. Daarvoor alleen al is een bezoek aan Helmond onontbeerlijk. Ik kocht een stuk Comté, mijn absolute favoriet. En verder een Brie de Meaux en een geitenkaasje van rauwe melk uit St. Astier.

De Hemawinkel in de Veestraat was overvol van mensen en herrie. De rosé was in de reclame, en de wijn waar ik voor kwam hadden ze niet. Ook nooit gehad, werd mij verzekerd.

Tja, daar stond ik dan. Ik wist wat ik wilde, maar dat was er niet. En al het andere in de roséschappen zei me niets.

Gelukkig stonden de supermarktwijngidsen van Klei en Duiynker broederlijk naast elkaar, ten gerieve van de verwarde klant. Een aardige service. Ik vond erin terug dat de Rosé Huiswijn van de Hema voor heel weinig geld heel veel te bieden heeft. Dus dat maar geprobeerd.

En ja hoor, het klopte. De wijn is licht, met een heerlijk zuur. Fris en redelijk vol. Je proeft hem nog een hele tijd na. Niet een grote tafelwijn, maar een prettig wegdrinkende sloeberwijn voor op je terras. En die ook geschikt is bij een stevig gerecht. Wij zullen hem vanavond drinken bij gegrilde tonijn, dat moet passen. De prijs is nog geen drie euro, en je krijgt nú nog eens 20 % extra korting. Halen dus…. De eerlijkheid gebiedt te vertellen dat Ellen helemaal niet zo van de wijn is geporteerd

Je moet wat…

 

© paul

WAAR ROSÉ GOED VOOR IS…

 

Neel stond vanmiddag op de stoep. Ze was haar kinderen kwijt. Nee, ze waren niet zoek, ze waren gedriëen  ondergebracht bij vriendjes en vriendinnetjes. Zomaar een paar uur vrij, op een zomerse vrijdagmiddag…

Indachtig het wijnbloggedoe hadden we een paar flessen van Gorters rosé ingeslagen. En is er een beter moment denkbaar dan de vrijdagmidag om een fles te openen? De temperatuur in ons dorpje was intussen opgelopen tot plusminus dertig graden en de wijn was prima gekoeld. Over smaak en kwaliteit moet niet al te veel worden gezegd, we kenden de wijn al lang, we hadden er al over geschreven. De konklusie was toen en nu dat prijs en kwaliteit uitstekend op elkaar afgestemd zijn.

Misschien is de wijn wat tè gemakkelijk, denk ik nu. Zit je een tijd te drinken, dan begint het wel heel erg populair te smaken. Alsof het softdrink is.  Enfin… luxeprobleem, nietwaar?

© paul