Neel stond vanmiddag op de stoep. Ze was haar kinderen kwijt. Nee, ze waren niet zoek, ze waren gedriëen  ondergebracht bij vriendjes en vriendinnetjes. Zomaar een paar uur vrij, op een zomerse vrijdagmiddag…

Indachtig het wijnbloggedoe hadden we een paar flessen van Gorters rosé ingeslagen. En is er een beter moment denkbaar dan de vrijdagmidag om een fles te openen? De temperatuur in ons dorpje was intussen opgelopen tot plusminus dertig graden en de wijn was prima gekoeld. Over smaak en kwaliteit moet niet al te veel worden gezegd, we kenden de wijn al lang, we hadden er al over geschreven. De konklusie was toen en nu dat prijs en kwaliteit uitstekend op elkaar afgestemd zijn.

Misschien is de wijn wat tè gemakkelijk, denk ik nu. Zit je een tijd te drinken, dan begint het wel heel erg populair te smaken. Alsof het softdrink is.  Enfin… luxeprobleem, nietwaar?

© paul