Gelukkig Nieuwjaar Lezer…

Posted on December 31, 2013 by Ellen Bouckaert

Enfin lezer, dat briljante stukje, zojuist door mij geschreven, zul je nooit lezen. Ik lanceerde het, stuurde het ding het digitale heelal in, maar raakte het kwijt voor de web site. Dat alles geheel tegen mijn wil, maar toch, kwijt, alles kwijt. En ook Ellen weet de tekst niet meer terug te toveren.

Het artikel opnieuw schrijven is geen optie, eindeloos blijven hangen in boosheid, omdat mij alweer een digitaal onrecht is aangedaan, net zo min!

Uiteindelijk kwam mijn schrijfsel hier op neer :

Gelukkig Nieuwjaar lezer!

En wanneer je dan om twaalven op je stoepje staat met dat glas bubbels in je hand, eens naar links zoenend, eens naar rechts zoenend, denk dan ook even aan het volk dat deze nacht garant staat voor jouw gezondheid en veiligheid. Dat is toch het minste…

Kerstmenu 2013, recept voor de stoofpeertjes

Posted on December 28, 2013 by Ellen Bouckaert

Ik zou nog verder schrijven over ons Kerstmenu. Nou ja, druk, druk, druk. Er gebeurt hier van alles… grote verstopping in de badkamerwasbak, alles in het kastje eronder nat, ook de wasmachine ging kapot… Weinig tijd dus voor kerstmenu’s enzovoorts! Maar toch, de rust is weergekeerd; het Kind was zo lief om alle natte handdoeken uit het kastje uit te wassen, we hebben een nieuwe wasmachine gekocht en de wastafel is ontstopt. Vanmorgen ook nog mijn duim verbrand aan de fluitketeldop en vanmiddag mijn vingerknokkel afgeraspt bij het raspen van de kaas..
Wij hopen nu even van verdere rampen bespaard te blijven…

Maar toch; gewoon verder over het kerstdiner 2013; na de gepocheerde zalm een mooie bouillon van biologische kip met verse kervel. Behoeft verder geen beschrijving lijkt me zo.

Het hoofdgerecht; Boeuf Bourguignon beschreef ik hier al eens. Erbij boontjes met een reepje spek, broccoli, een peertje gemaakt van aardappelpuree, en stoofpeertjes. Peertjes gemaakt van aardappelpuree, vreemd… wel decoratief… raar idee… Tsja, ik schreef er al eens over. Vooral praktisch die peertjes. Vooraf puree maken. Dan de peertjes vormen van de puree. Even door een losgeklopt ei en dan door paneermeel wentelen. De peertjes in een beboterde ovenschaal zetten en in de oven verwarmen. Ook de boontjes, even blancheren, bundelen en omwikkelen met een lapje spek, gingen in een grote ovenschaal en in de oven. De boontjes afdekken en er eventueel wat vocht bij voegen. De broccoli was eigenlijk het enige gerecht dat op het moment nog even klaargemaakt moest worden; kort blancheren in kokend water. 3 minuten is voldoende.

De stoofpeertjes. Ik gebruikte van die mooie kleine Gieser Wildeman peertjes.

Voor 20 peertjes
1 1/2 fles rode wijn
200 gram fijne suiker
1 pijpje kaneel
2 steranijs
1 vanillestokje, opengespleten
1 borrelglas crème de Cassis

De peertjes schillen, maar laat de steeltjes er aan. De wijn met de kruiden en de peertjes langzaam aan de kook brengen. temperatuur dempen en de peertjes ongeveer 1 1/2 uur laten heel zachtjes pocheren in de wijn met de kruiden. Voeg na 1 1/2 uur de cassis toe. Dan nog heel even pocheren om de smaken goed te mengen. Je kunt de peertjes warm of lauwwarm of koud serveren. Er blijft veel ‘sap’ over. Dat sap is prima te drinken met wat Spa en zelfs een gewoon glas bier krijgt er een Winterbiersmaak van!

Rest van het menu volgt morgen dan maar weer…

Kerstmis 2013; gepocheerde zalm.

Posted on December 26, 2013 by Ellen Bouckaert

Ons kerstdiner zit er weer op. Het huis is weer helemaal in de oude staat en de restjes zijn verdeeld, nu eerst maar eens iets schrijven over het menu. Het valt niet mee om steeds iets nieuws te bedenken voor een gezelschap van 20 personen. Niet alle gerechten zijn in onze eenvoudige keuken te maken voor zo’n groot gezelschap en bovendien wilde ik dit jaar op de dag zelf niet al teveel doen. Een goede voorbereiding is dan het halve werk. Ik bedacht dus een menu waarvan het grootste deel al een dag van tevoren gemaakt kon worden. Het bleek allemaal prima te doen. Ik had vlees en vis besteld bij de Sligro, de rest van de boodschappen deden we al eerder. Dinsdagmorgen vroeg hebben we de bestelling opgehaald en ben ik begonnen met koken. Dinsdagavond zo tegen 6 uur was alles klaar. Ik zal hier in een aantal artikelen het diner beschrijven, misschien krijg je met Nieuwjaar wel een groot gezelschap te eten, dan kan je deze recepten misschien gebruiken. Alle recepten zijn dus voor 20 personen.

Vooraf aten we gepocheerde zalm met een romige saus op basis van mayonaise. Het was een prachtige zalm van 3750 gram. De vishandelaar had de vis keurig schoongemaakt. Soms zitten er wat bloedresten in de buikholte, die moeten weggespoeld worden. Voor het klaarmaken van zo’n grote zalm is een vispan eigenlijk onmisbaar.

Ik kreeg de pan een keer cadeau omdat ik voor iemand een koud buffet gemaakt had voor een groot feest en ben er nog steeds heel blij mee. De pan is ruim 60 cm lang en heeft een rooster waar je de vis oplegt. Heel makkelijk om de vis na de bereiding heel uit de pan te tillen. De pan past nét op mijn gasfornuis. Ik heb een langwerpige pit in het midden. Jammer genoeg is de pan niet groot genoeg voor een hele zalm. Ik snijd altijd een stuk van de staart af en pocheer de staart gewoon naast de vis in de pan. Bij het opmaken van de schotel leg ik de staart tegen de rest van de vis en ‘bekleed’ de snijkant met versiersel, in dit geval wat slierten komkommer. Ziet er mooi uit en is nog eetbaar ook.

Maar goed, het pocheren. Ik pocheerde de zalm in een courtbouillon van 1 1/12 fles droge witte wijn aangevuld met water tot de vis bijna onder stond. Erbij wat peperkorrels, een beetje zout, een bosje selderie en peterselie, een sjalot en een stuk wortel. Dat alles langzaam aan de kook gebracht en dan nét tegen de kook aan gehouden. Een zalm van dit gewicht is in ongeveer een uur klaar.

Dan het opmaken want dat is natuurlijk ook belangrijk. Ik heb geen schaal die groot genoeg is voor zo’n hele zalm dus gebruik ik al jaren een plank van 75×30 cm. De plank bekleed ik met aluminiumfolie.

Het vel moet er natuurlijk af gepeld worden. Dat is een lastig karweitje. Ik heb na het maken van verschillende zalmen inmiddels geleerd dat je de vis in het vocht moet laten afkoelen vóór je het vel eraf gaat pellen. Dit keer liet ik de vis gewoon in het kookvocht staan tot de volgende dag. Daarna het rek omhoog en de vis goed uit laten lekken. Op de plank leg ik dan wat sneden wit brood zonder korsten, bijgesneden in de vorm van de zalm. Dat absorbeert nog wat vocht. Ik schuif dan héél voorzichtig de vis van het rooster op de plank. Altijd een spannend klusje, de vis zou kunnen breken… Als ik dit soort spannende dingen moet doen zorg ik altijd dat er zo weinig mogelijk mensen in de buurt zijn. Vervolgens pel ik heel voorzichtig het vel van de zalm. Dan verder de schaal opmaken met wat groenten. Dit keer gebruikte ik een gemengde salade die ik bij de Sligro gekocht had. Heel mooi ‘Kruidensla met bloemen’ staat er op de verpakking. Groentenkwekerij van den Einden, uit Lierop. Aanbevolen! Ik houd niet zo van die zakjes of bakjes met slamengsel maar dit was een goede uitzondering. Verder wat kwarteleitjes, stukjes tomaat, komkommer en citroen.

Voor de saus meng je goede, liefst zelfgemaakte mayonaise met wat room, een klein kneepje tomatenpuree, wat tabasco en een klein scheutje cognac. Even mooi luchtig kloppen en klaar is het voorgerecht.

Hijn is in ons gezelschap degene die goed kan proportioneren. We plaatsten de zalm op een apart tafeltje. Hijn schepte keurige porties op de bordjes met een beetje van de garnering en wat saus.

Prima gelukt! Iedereen vond het lekker en de viooltjes waren een groot succes!

De Christmas Pudding deel twee

Posted on December 17, 2013 by Ellen Bouckaert

Hoe het verder ging met de Christmas Pudding. Nog even in de herhaling; ik beschreef de ingrediënten al in een vorig artikel. We maakten dus twee keer twee puddingen. Voor de eerst lading roeren we vrijdagavond alle ingrediënten door elkaar en lieten het beslag rusten tot zondag. Zondag maakten we nog zo’n hoeveelheid beslag die ik liet rusten tot dinsdag.

Het bakken van de pudding gaat als volgt: Verwarm de oven voor op 150 graden Celsius. Roer het mengsel nog een keer goed door en verdeel het over de twee kommen. Druk het mengsel goed aan met een lepel zodat de puddingen compact worden. veeg de randen en de buitenkant van de kommen goed schoon. Knip cirkels bakpapier zo dat de massa netjes bedekt is. Beboter het bakpapier, leg het op de puddingen en druk goed aan. Leg een vochtig stuk kaaslinnen over de kommen en bind dat met keukengaren stevig vast.

Zet de kommen in een braadslede waarin zoveel water dat de kommen tot de helft onder staan. Dek de braadslede af met aluminiumfolie en maak hierin een gaatje met een middenlijn van ongeveer 5 cm. Het gaatje mag niet boven de kommen zitten.

Bak nu de puddingen 8 uur in de voorverwarmde oven. Controleer de waterstand elke 2 uur. Voeg zo nodig water toe.

Afkoelen: Neem de puddingen uit de oven en zet de kommen 24 uur op een koele plaats.

Bewaren: Neem de kaaslinnen doekjes van de vormen, was ze en laat ze drogen. Knip schoon bakpapier op maat. Maak de randen van de kommen zorgvuldig schoon. Besprenkel de puddingen met een vierde van de cognac en leg het papier terug. Trek het kaaslinnen opnieuw strak om de kommen en bind ze vast. Bestrijk het linnen met geklaarde boter om ze luchtdicht af te sluiten. Bewaar de puddingen tot volgende kerst of langer op een koele plaats.

Opwarmen van de pudding. Zet de pudding in een stoompan en stoom ongeveer 2 1/2 uur.

Serveren; Stort de pudding op een mooie schaal. Garneer met een takje hulst en flambeer de pudding aan tafel. Geef er cognac of whiskyboter bij.

Een heel verhaal. Het resultaat bewaren we dus nog even (met Pasen schijnen deze puddingen ook heerlijk te zijn!) In ieder geval was de geur van de pudding overheerlijk, echt Kerst! En we hebben een zeer genoeglijke Stir-up Sunday beleefd!

Marja en haar familie gaan wee van de puddingen eten tijdens een oudjaarsdinertje. We zullen horen hoe het gesmaakt heeft!

…over Christmaspudding en andere Kersttrubbels…

Posted on December 17, 2013 by Ellen Bouckaert

U komt hier op deze site met meer en meer bezoekers deze dagen. Sorry beste lezers, dat er al dagen geen nieuwe verhalen te lezen waren. Tsja, grieperig, ziek, zwak en misselijk en, erger nog, geen zin in lekker eten. Nou ja, soms gebeurt dat zomaar. Het komt wel weer goed. We krijgen langzaamaan zin in eten met veel rode pepers, knoflook en dat soort heftige smaakervaringen.

Toch verheugen wij ons natuurlijk al op de Kerstdagen, de Kerstvakantie en vooral ons jaarlijkse Kerstdiner. Voor wie ons niet goed kent; wij vieren al jaren en jaren Kerst met een grote groep vrienden, familie en aanverwanten.

Op eerste Kerstdag genieten we samen van een mooie maaltijd. Tussen de gangen door worden er beste wensen uitgesproken, wijze raad voor volgende jaren gegeven, Kerstliederen gezongen en cadeaus uitgewisseld. Toen de kinderen nog klein waren organiseerden we ook nog speurtochten door de bossen en toneelstukjes, maar dat hoeft gelukkig niet meer. Ook de bijdrage van de kids in de vorm van een Blokfluitrecital is sinds een paar jaar niet meer aan de orde; er wordt nu gewoon spontaan gezongen als dat zo uitkomt en de Kids leveren hun eigen, soms tranentrekkende bijdrage (Haleluja, Haleluhuhuja…) mooi, mooi, mooi!

Natuurlijk vergt een diner voor zoveel mensen een strakke voorbereiding; Twintig mensen willen eten, drinken en genieten van andere genoegens… Dat is niet niks. Tafels, stoelen, serviesgoed, tafelkleden en wat-al-niet-meer moeten aangedragen worden. De huiskamer moet ontruimd worden en omgetoverd in een aangename ruimte. Hond Jaros moet zijn plaatsje ook nog kunnen vinden, er moeten de juiste pannen zijn om in te koken voor een groot gezelschap en vooral; er moeten héél véél inkopen gedaan worden.

Ervaring heeft ons geleerd dat het goed is om lijstjes te maken met afspraken wie wat /en wanneer doet. Vriendin Marleen is een expert in lijstjes; zij maakt een Exel bestand aan en zet daarin wie wat wanneer met doen, welke boodschappen gehaald moeten worden en wie er bij de opruimploeg verwacht worden. Reuze handig allemaal behalve dan dat er natuurlijk op het laatste moment nog van alles verandert. Maar goed, dan passen we de boel gewoon aan…

Bijvoorbeeld Het dessert; ik schreef al over Stir-up Sunday en de Christmas Pudding. Maar dat verhaal was nog niet helemaal klaar. (Ik zal in een volgend artikel precies beschrijven hoe het verder ging met de Pudding.) Nu blijkt dat eigenlijk de helft van ons gezelschap helemaal geen Christmas Pudding wil eten… Men denkt dat de Pudding te machtig , te vet en weet ik wat allemaal nog meer zal worden… Wij gaan die Pudding dus niet eten met de Kerst! Ik heb al een ander dessert bedacht. De Pudding kan nog mooi een poosje rijpen en opgegeten worden met echte liefhebbers.

Overigens voor wie denkt dat die Pudding echt te vet is; het valt nogal mee. 400 gram vet op deze hoeveelheid is minder dan je in de meeste fabriekskoekjes terug vind…

Ik ben van plan om het dit jaar allemaal wat eenvoudig te houden. Als mijn berekeningen kloppen kan het grootste deel van het Diner de dag van tevoren klaar gemaakt worden. Vanmorgen ben ik begonnen met te bedenken wat waar gekocht moet worden. De bestellingen voor vlees en vis zijn geplaatst. Nu nog even de lijstjes aanpassen.

Vanaf vandaag kunt u hier weer elke dag lezen over het wel en wee in onze keuken. U kunt hier ook tips vinden voor een dinertje. Zoek bijvoorbeeld onder de term Kersttips, daar staan mooie recepten voor de Kerst.

Ik wens u allen veel plezier bij de voorbereidingen, niet stressen, het komt allemaal goed!

Stoofpot van wildzwijn met zelfgemaakte gnocchi…

Posted on December 6, 2013 by Ellen Bouckaert

Sinterklaasavond is voor ons al lang geen avond meer met surprises en pakjes. Geen kleine kinderen meer in huis… en Paul heeft collega’s die wél kleine kinderen hebben. Dan is het dus logisch om met die collega’s van dienst te ruilen. Het komt erop neer dat wij al lang niet meer samen thuis zijn op Sinterklaasavond. Ach, en dat hoeft ook niet. Wij zijn tevreden met een goeie maaltijd en een mooi glas wijn. Gisteren kwam het allemaal goed; Paul hoeft niet te werken en ik kon, dankjewel collega Elma, wat eerder naar huis. Een stoofpotje van wildzwijn zou ik gaan maken en we zouden gaan proeven van die mooie bourgogne…

Ik kocht het vlees tijdens onze Herfstvakantie in Luxemburg, prima wild voor niet eens al te extravagante prijzen. Alles uit de Luxemburgs-Belgische Ardennen. Ik vries ieder jaar kleine porties in om later van te genieten.

Ik koos voor deze Sinterklaasdis voor een Italiaans recept. Ik keek een beetje bij Carluccio, raadpleegde ook Claudia Roden en Marcella Hazan (mijn favorieten) en natuurlijk maakte ik er maar zelf iets nét iets anders van. Goeie variant op:

voor vier personen (wel iets vooraf en een mooi dessert)
500 gram wildzwijn niet te kleine stukken, het vlees droogdeppen en licht met bloem bestuiven
1 flinke ui, in kleine stukjes
3 tenen knoflook, geplet en gehakt
1 winterwortel en twee kleine stengels bleekselderij, in fijne blokjes gesneden
1 blikje tomatenblokjes
een klein handje gedroogd eekhoorntjesbrood, even wellen in lauwwarm water. Je kunt het welwater goed gebruiken om het vocht in de stoofpot aan te vullen.
wat rozemarijn, peper en zout
olijfolie
een flink glas rode wijn (ik gebruikte een Pinot Noir van Jean Schlink-Hoffeld 2008, Machtum Luxemburg ( we genoten deze week al eerder van die wijn en het staartje was nét genoeg voor de stoofpot.) Met dank aan Marleen! Prima wijn Marleen!

Verhit de olie in een stoofpan en braad de stukken vlees rondom mooi bruin. Voeg ui en knoflook toe en bak ze even mee. Voeg dan de wortel en bleekselderij toe. Roer nog een keer goed om. Blus af met de wijn en voeg de tomatenstukjes toe. Laat het geheel zo zeker 2 uur heel zachtjes stoven. Het is moeilijk te zeggen hoe lang wild moet stoven. Hangt ervan af hoe oud het beest was enzovoort. Roer af en toe en kijk of er nog genoeg vocht in de pan is. Vul zo nodig bij met wat bouillon of water. Voeg op het laatst van de stooftijd wat rozemarijn toe en breng verder op smaak met peper en zout.

Wij aten er zelfgemaakte gnocchi bij en dronken een glas of wat van die prachtige Bourgogne.

Toe, een kopje espresso met een stuk chocoladeletter… En ja, er was toch ook nog een cadeautje van de Sint…

Een genoeglijke avond. Natuurlijk was deze stoofpot voor ons tweeën teveel. Vandaag aten we papardelle met de rest van het stoofvlees. Was ook lekker en snel klaar!

Espresso toe, en nóg meer chocoladeletter.

Sinterklaas!

Posted on December 5, 2013 by Ellen Bouckaert

Buiten is het meer dan guur, stormachtig en waterig koud, hier binnen is het lekker warm. Ik heb nog wat vakantiedagen over en besloot vandaag een paar uurtjes eerder naar huis te gaan. De wandeling van mijn werkplek achter op het TUE terrein naar het station in Eindhoven viel niet mee, knokken tegen de wind in. Ik heb medelijden met de Sint die vanavond op al die glibberige daken moet klimmen om zijn pakjes af te leveren.

Maar goed, hier thuis zijn de kaarsjes aan, op het fornuis pruttelt héél zachtjes een stoofpotje met wildzwijn. We zullen er zelfgemaakte gnocchi bij eten en een glas mooie wijn drinken. Dat is voor ons feest genoeg. Sinds er hier geen kleine kinderen meer in huis zijn bezoekt de Sint ons nog maar zelden en dat is ook prima; Sinterklaas is een echt kinderfeest. Wij genieten vanavond van het eten en de wijn en een kopje espresso toe, mét een stukje chocoladeletter.Met dank aan de gulle Sint van Hogeschool Pedagogiek.

Wij wensen u allen een hele fijne avond!
© ellen.

Gegratineerde venkel met sinaasappel

Posted on December 3, 2013 by Ellen Bouckaert

Na ja, genoeg opwinding en commotie de afgelopen dagen, we moeten maar eens langzaamaan terug naar de basis van dit weblog; Eten en Drinken en andere Genoegens…
Wat te doen als je je niet echt lekker voelt, een beetje griep, verkouden en snotteren… Paul wilde graag ‘Hot Spicy’, ik had meer zin in ‘zacht en zalvig’, een combinatie moest dus gevonden worden…
Ik maakte een stoofpotje van rundvlees; met ui, knoflook, wortel, selder en rode wijn en een flinke lepel Biber. Erbij een zachte, zalvende aardappelpuree met veel boter…
De groente kwam in de vorm van een compromis; Gegratineerde venkel met sinaasappel:

voor twee personen
twee venkelknolletjes (niet die hele dikke, twee mooie platte knolletjes) in de lengte doorgesneden
een paar plakken sinaasappel, de schil schoonboenen en de plakken in parten snijden
zout en peper
room
beetje boter om de vorm in te vetten
verwarm de oven voor op 180 graden

Blancheer de venkel 5 minuten in kokend water met een beetje zout. Laat ze even uitlekken en schik ze dan in een beboterde ovenschaal. Leg er een paar partjes sinaasappel tussen en giet er wat room over. Zet de schaal 20 minuten in de oven. Dien op met aardappelpuree en eventueel wat stoofvlees.

Kopje espresso toe?

Christmas Pudding, de start

Posted on November 23, 2013 by Ellen Bouckaert

Jaren geleden maakten we al eens een echte Christmas Pudding. Ik heb daar toen niets van opgeschreven, jammer. Ik kan me alleen nog herinneren dat we erg ons best gedaan hebben om zo authentiek mogelijk te werk te gaan.

We zochten toen… Nee niet even op Google, dat was er nog helemaal niet! We zochten toen nog gewoon in kookboeken en encyclopedieën… Zo lang is dat al geleden… We, dat was een heel gezelschap, dezelfde vrienden waarmee we al jaren en jaren Kerst vieren. ‘We’, zochten, en iemand kwam met de mededeling dat we dan beslist Stir-up Sunday moesten vieren.

“Stir-up Sunday vier je op de laatste zondag vóór de advent en in Engeland maakt iedereen dan die Christmas Pudding. Dat is behalve even die pudding maken heel gezellig. Iedereen helpt mee en drinkt daarbij een borrel… ofwat… Die pudding bak je die dag en moet dan verder almaar lekkerder worden tot Kerstmis… ofzoiets…”.

Aldus onze Christmas-Pudding deskundige! Het werd een hele geslaagde Stirp-up Sunday. Er werd nog eindeloos gebakkeleid over wat er nou wél en wat er nou juist níet in de Pudding moest, maar het uiteindelijke resultaat van de ‘Pudding’ was prima en de Stir-up Sunday was… nou ja, heel Engels, vooral nogal overgoten met de restanten van de alcoholische bestanddelen zullen we maar zeggen. (Misschien ook de reden dat ik er nooit iets over opgeschreven heb?) Ons hele gezelschap at dat jaar met Kerst de Christmas Pudding en iedereen vond het heerlijk. Vooral de Whiskysaus werd met algemene stemmen tot Super gestemd. ( het recept voor die saus heb ik nog niet kunnen achterhalen, dat komt nog)

Goed, dat was lang, lang geleden… Daarna volgden weer andere Kerstdiners met andere nagerechten… Eigenlijk al jaren niet meer aan die Pudding gedacht… Tot Marja mij twee weken terug vroeg of ik wist hoe je nou zo’n echte Christmas Pudding moest maken…

“Moet lang van tevoren heb ik gelezen. Misschien als jij dat weet hoe het gaat… en kunnen we volgend jaar misschien?…”

Dat vond ik eigenlijk wel een uitdaging, hoezo volgend jaar? Doen we gewoon volgende week, of beter nog; op Stir-up Sunday!

Even Google leerde ons dat dit jaar Stir-up Sunday valt op 24 november, dat was dus nog wel te doen. Maar nader onderzoek leerde ook dat zo’n Christmas Pudding eigenlijk véél eerder gemaakt wordt. Zo’n Pudding moet ‘rijpen’, en wel liefst een jaar of meerdere jaren…

Nou ja, we besloten dan toch maar een snelle Pudding te maken in een flinke hoeveelheid. Kunnen we altijd nog besluiten om één of twee Puddingen te bewaren tot volgend jaar! En wij vieren dus komende zondag Stir-up Sunday!

Maar dat gaat allemaal niet zomaar. Deze week heb ik recepten verzameld en vergeleken en ik kwam al snel tot de conclusie dat we nog veel voorbereidingen moesten treffen voor ‘Stir-up Sunday’. Er moesten kommen gezocht worden die de goede inhoudsmaat hadden. Het ‘deeg’ moet na het mengen 48 uur op een koele plek rusten. Als we dus zondag willen ‘Stirren’ moesten we vandaag al snijden, hakken en mengen…

Ik besloot het recept te volgen, ongeveer, van de Gebroeders Michel en Albert Roux. En zij hebben het recept weer gekregen van Mrs. Bradbrook, ‘een fantastische Engelse kok’.

Omdat het ‘deeg’ 48 uur moet rusten zijn we vanavond alvast begonnen met het mengen, en omdat een aantal vrienden zich verheugen op een echte Stir-up Sunday Party hebben Marja en ik besloten dat we twee partijen Pudding maken; één voor Marja’s familie/kerstgezelschap en één voor ons kerstdiner. Om iedereen toch mee te laten delen in het plezier van de voorbereidingen en het bakken hebben we vanavond het eerste ‘deeg’ gemaakt. Dat kan zondag in de oven. Zondag maken we samen het tweede deeg, vieren Stir-up Sunday en stoven/bakken de eerste lading Pudding. Het tweede ‘deeg’ stoom/bak ik dinsdag in alle stilte…

Voor wie nog even snel Stir-up wil vieren… Schrik niet van de ingrediëntenlijst, het valt allemaal nogal mee…

Aan Keukengerei
een grote mengkom (zeg maar een grote soeppan)
4 porseleinen kommen van 850 ml inhoud, lossende vorm (ik kon deze kommen zo snel niet vinden, wij gebruiken nu 2 kommen met een inhoud van 1700 ml, Blokker, € 5,00. erg lelijk, maar wel geschikt)
vetvrij papier
kaaslinnen, genoeg om de kommen te overspannen
keukengaren
een braadslede minstens 8 cm diep
aluminium folie

Ingrediënten:
250 gram gedroogde cranberry bessen
375 gram sultanas
375 gram krenten
200 gram gehakte amandelen
400 gram fijngehakt schoon niervet
geraspte schil en het sap van een citroen
geraspte schil en het sap van een sinaasappel
1 flinke appel geschild, klokhuis eruit en geraspt
1 flinke winterwortel, geschild en fijn geraspt
250 gram broodkruim
250 gram bloem
400 gram bruine suiker
6 eieren
beetje zout
1 theelepel kaneel
1 eetlepel all spice
150 gram gekonfijte vruchten, grof gehakt
5 eetlepels amarenekersen, grof gehakt
1 glas cognac ( en nog meer cognac voor na het stomen van de pudding)
1 flesje Stout, bier
150 gram geklaarde boter om in te vetten als de pudding gestoomd is

Deze hoeveelheid is dus voor vier kleine Puddings. 4x vorm inhoud 850 ml. ik gebruik 2 schalen van 1700 ml)

Het mengsel staat nu mooi koel lekker te worden in een grote pan, deksel erop. (Even deksel eraf en ik ruik al bijna Kerst… heerlijk!)

Phoeh, een heel verhaal, en wordt vervolgd dus nog!

Gevulde speculaas

Posted on November 19, 2013 by Ellen Bouckaert

Het is al een paar dagen van dat sombere druilerige weer. Lekker binnen zitten met een mooi boek is een goeie oplossing als je geen andere verplichtingen hebt. En dat was ik dus van plan, eigenlijk. Ik bedacht vanmorgen dat een stuk gevulde speculaas het genot helemaal compleet zou maken. Gelukkig had ik alle ingrediënten in huis en kon ik snel deeg maken. Het deeg moet even rusten en toen begon het…Goh, ovendeur wel erg vies… rooster ook… dat lampje is ook al lang niet meer echt helemaal helder geweest… en ojé, die kruidenpotjes moeten ook nodig gepoetst worden… Goed, vier uur en een paar emmers sop later blinkt alles weer en ruikt het huis naar poetsmiddelen in plaats van gebakken speculaas. Tja, soms moeten dit soort klusjes even gebeuren. Maar nu de speculaas!

Voor een flink stuk gevulde speculaas:
◾300 gram bloem
◾150 gram donkere basterdsuiker
◾2 eetlepels speculaaskruiden
◾150 gram koude boter
◾1/2 zakje bakpoeder
◾snufje zout
◾2 eetlepels melk
◾300 gram amandelspijs ( te koop bij een goede banketbakker, of zelf maken)
◾garneeramandelen
◾1 losgeklopt ei

Meng bloem, zout, bakpoeder, suiker en speculaaskruiden. Hak de boter met twee messen door het mengsel tot piepkleine stukjes. Voeg de melk toe en kneed er een mooie deegbal van. Leg het deeg afgedekt een uur in de koelkast. (of poets intussen de keuken, hoe langer het deeg ligt, hoe beter de smaken zich mengen)
Verdeel de deegbal in twee gelijke stukken. Rol elke stuk deeg met de deegroller uit tot een lap van ongeveer 20 x 30 cm. Leg 1 lap op de bakplaat.
Kneed de helft van het losgeklopte ei door de amandelspijs en rol de spijs op een met bloem bestoven werkvlak uit tot een lap van ongeveer 20×30 cm. Leg de spijs op de lap deeg en leg de tweede deeglap erop. Druk de zijkanten goed op elkaar.
Bestrijk de bovenkant van het deeg met de rest van het ei. Druk de amandelen in het deeg als versiering. Schuif de bakplaat in het midden van de oven. Bak de gevulde speculaas op 160 graden in 40-45 minuten gaar.

Ministerie van Eten en Drinken

alles over eten, drinken en andere genoegens…

Author Archives: Ellen Bouckaert