Restverwerking: cannelloni gevuld met snoekbaars en spinazie

cannelloni gevuld met snoekbaars en spinazie
Als ik toch dat Ipadje niet had… dat ding is al tijden onmisbaar, zowel voor mijn werk als thuis, maar nu, in tijden van gebrekkig heen-en-weer-schuifelen is dat ding onmisbaar! Mijn dagen zijn een beetje saai, op de bank hangen, af en toe een klein wandelingetje, en verder lezen en rusten… Het Ipadje houdt mij op de hoogte wat er zoal in de wereld te doen is én ik kan af en toe een stukje schrijven op dat ding. Het stukje transporteer ik vervolgens naar de mail en dan kan ik dat snel via de laptop op onze website zetten. (Lang achter de laptop zitten gaat nog even niet)
Koken gaat wel, met hulp, maar toch. Rechtop staan kost me geen moeite, dus Paul geeft de pannen aan en de dingen die onder in de koelkast liggen… Ik wist het al van vorige invalide periodes: ik ben geen geduldige patiënt en Paul is een uitstekende verpleger maar niet voor mij. Hij is gewend aan een geheel andere soort patiënten…. Maar goed, zo kibbelen wij gezellig de dag door… “Doe nou eens…” Hou je gemak nou eens!”, “Kun je dan even?..”, “Nee, ik kan toch niet alles tegelijk” enzovoorts…

Goed, gisteren aten we een heerlijke snoekbaars en daar bleef nog zo’n 200 gram mooi visvlees van over, prima voor een mooie restverwerking. Paul verwijderde alle graatjes en deed de boodschappen voor een mooie ovenschotel met de restjes van de vis.

  • 200 gram vis, van graten en vellen ontdaan en in kleine stukjes gepluisd
  • een scheutje olijfolie
  • 1 sjalot, fijngesneden
  • 2 teentjes knoflook, geplet en fijngesneden
  • 400 gram spinazie
  • een bekertje crème fraiche
  • bechamelsaus van een lepel boter, een lepel bloem en wat melk
  • een paar kleine tomaatjes
  • cannelloni (ik gebruikte cannelloni van het merk De Cecco, die hoef je niet voor te koken en smaken prima)
  • peper, zout en wat nootmuskaat

Maak eerst een mooie, niet te dikke bechamelsaus. Breng die op smaak met peper, zout en wat nootmuskaat. Vul de bodem van een ovenschaal met de bechamelsaus.

Verwarm de olie in een grote pan en smoor daarin de ui en knoflook even zachtjes aan. Voeg er dan de spinazie bij en smoor tot die helemaal geslonken is. Schep alles uit de pan en hak de groenten massa heel fijn. Schep de helft door de visstukjes en meng er de crème fraiche door. Kruid met peper en zout.

Vul de cannelloni met dit mengsel en leg ze in de ovenschaal. Pas en meet tot de cannelloni mooi over de schaal verdeeld zijn. Schep er de rest van de spinazie over en strooi er de stukjes tomaat over. Zet de schaal 25 minuten op 180 graden in de oven.

Dien dan meteen op en geef er wat groene  salade bij.

Kopje espresso toe!

© ellen.

 

Aprilvis: Snoekbaars met mierikswortelsaus.

snoekbaars met mierikswortelsaus

Omdat ik op dit moment eigenlijk niet veel meer kan dan kreunen en zuchten, en natuurlijk alles lezen wat me voor mijn voeten valt, ben ik in gedachten veel bezig met de wandelaars die naar Compostella lopen; Wat komen ze tegen op hun tocht, hoe voelen ze zich, wat eten ze onderweg en wat krijgen ze mee van de omgeving waarin ze wandelen? Weten ze wel dat het vandaag 1 April is? En weten ze wel dat dat in Belgie en Frankrijk echt gevierd wordt? Ik stuurde Ans een Appje: “Let op de vissen morgen”. Ben benieuwd of ze er iets van snappen.

Twee jaar geleden deden wij nietsvermoedend boodschapppen bij de Cora in Turpange en zagen dat er zelfs reclame gemaakt werd voor ‘Aprilvis’. nou ja, een goeie reden om vandaag maar eens een visje te eten!

snoekbaars met mierikswortelsaus

Gepocheerde snoekbaars met mierikswortelsaus:

Pocheren; Ik maakte een court bouillon van water, 1 fles droge witte wijn uit de Loire, 1 ui, peterselie, selderij, laurier en wat peperkorrels. Daarin heb ik de snoekbaars 30 minuten gepocheerd. Het visboek*) zegt “de pocheertijd van een grote vis bedraagt 10 minuten per 2 1/2 cm dikte”. Dat heb ik aangehouden en dat klopte precies.

Intussen maakte ik een veloutésaus; 1 eetlepel boter,  1 eetlepel bloem wat visfumet (gewoon wat pocheervocht uit de pan scheppen) 2 eetlepels mierikswortel ( uit een potje, vers was vandaag geen optie)en een bekertje zure room, peper en zout.

Neem een sauspan en laat daarin de boter smelten. Roer de bloem erdoor zodat je een mooie roux krijgt en laat deze even doorkoken. Giet de fumet erbij en blijf goed roeren tot de saus kookt. Voeg de zure room toe en laat de saus ongeveer 15 minuten zachtjes doorkoken zodat de bloemsmaak verdwijnt. Voeg de mierikswortel toe en  breng de saus verder op smaak met wat peper en zout.

Na 30 minuten nam ik de pan van het vuur en tilde het rooster omhoog. Ik liet de vis even wat uitlekken en schoof hem toen op de schaal.Ik garneerde met wat peterselie en citroenschijfjes.

Erbij wat aardappeltjes en een salade van komkommer.

Natuurlijk een  kopje espresso toe, en… Vriend Jan met het laatste nieuws over de Pelgrims.

© ellen.

 

Super simpele pasta voor ingewikkelde dagen…

simpele pasta

Op de eerste plaats:dank voor alle goede wensen! Het gaat nog niet echt beter maar ik kan in ieder geval weer scheef op een stoel hangen, rechtop lopen en plat liggen. Verder lijkt mijn val van een paar traptreden toch harder aangekomen dan ik dacht… Beetje lappenmand dus, maar even afwachten wat onze huisarts er nog aan kan doen.

Intussen moet er natuurlijk wel gegeten worden. Ik kan niet zo goed niks doen en stilzitten; een simpele pasta, dat leek me wel te doen. (behalve dan dat ik zelfs de kleinste pan niet uit de kast kan tillen zonder hulp van Paul, grrrr.) We kookten samen toch een bijzonder simpele, smakelijke maaltijd. Ik denk dat zelfs Jamie het niet sneller kan!

  • voor twee personen
  • wat olijfolie
  • 8 cherrytomaatjes, gehalveerd
  • 6 ansjovisjes (uit een potje) in kleine stukjes gesneden
  • 1 sjalot, fijn gesneden
  • 2 teentjes knoflook, geplet en fijngehakt
  • een flinke eetlepel kappertjes
  • pasta, spaghetti of linguinne

Kook de pasta gaar in ruim gezouten water. Verwarm intussen de olie en smoor daarin de sjalot en de knoflook. Voeg de ansjovisjes toe en smoor tot ze bijna gesmolten zijn. Doe de tomatenpartjes erbij en op het laatst de kappertjes. Giet de beetgare pasta af en roer een lepeltje van het kookvocht bij het mengsel. Roer de uitgelekte pasta erdoor en dien snel op.

Kopje espresso toe en dan snel weer plat op bed.

© ellen.

 

 

Rigatoni met kool en fontina uit de oven

ragatoni met kool
Paul schreef deze week over het boek “La cucina della mamma”. Hij maakte een heerlijk schoteltje met bonen en vis uit het boek. Het boek bleef op de keukentafel liggen en toen ik gisteren niet goed wist wat-nu-weer-eens-uit-te-proberen zag ik al bladerend een heleboel mooie recepten die nog wel eens wil maken. Omdat we op zaterdag altijd wel gasten aan tafel hebben zocht ik een recept uit dat makkelijk te vermenigvuldigen is. Zaterdag reken ik meestal op 8 personen; Het Kind en vriend Andy, De Jongste Bediende en Marleen, de Keizer van Monera en wie er zo toevallig langs komt schuiven aan. Ik probeer om iets bijzonders te koken dat we nog niet eerder gegeten hebben, hoewel ik nu en dan ook in herhaling verval. Sommige gerechten zijn nu eenmaal echte Evergreens zoals Nasi goreng met saté of Hachis Parmentier. Dit gerecht leek me een soort Italiaanse Hachis Parmentier; makkelijk te maken, goedkoop, snel en iedereen lust dit. Bovendien nog vegetarisch ook. Wat wil een mens nog meer! Snel naar de markt om kool te halen en Fontinakaas. Helaas was er geen  Fontina te koop op de markt maar de kaashandelaar bood ons een alternatief. We proefden een kaas uit hetzelfde gebied. Fontina komt uit de Valle d ‘Aosta, de kaas die we proefden komt uit het grensgebied Italië Oostenrijk. De smaak was prima, misschien iets zachter, milder, dan Fontina, maar goed te gebruiken als alternatief. Het recept vermeldt dat je als alternatief voor Fontina ook een andere goede smeltkaas kunt gebruiken, bijvoorbeeld Gruyére of Raclette.

Ik geef de hoeveelheden zoals ze in het boek zijn beschreven, ik gebruikte van alles het dubbele. Reken erop dat je, ook voor vier personen, twee grote pannen nodig hebt.
ragatoni met kool

  • 60 ml olijfolie
  • 1 kleine ui, fijngehakt
  • 2 teentjes knoflook, fijngehakt
  • 6 blaadjes salie
  • 300 gram droge korte pasta bijvoorbeeld rigatone of penne
  • 250 gram bloemige aardappelen in kleine blokjes gesneden
  • 400 gram savooie kool in kleine reepjes gesneden
  • 150 gram Fontina in dunne plakjes
  • 75 gram versgeraspte Parmezaanse kaas

Verwarm de olie in een kleine koekenpan en fruit daarin de ui zachtjes aan . Voeg de knoflook en de salieblaadjes toe en bak nog 1 minuut. Zet de pan apart.

Kook de pasta in een grote pan met gezouten water bijna gaar. Giet de pasta af en vang het kookvocht op in een andere pan.Spoel de pasta af met koud water. Breng het kookvocht in de tweede pan weer aan de kook en kook daarin de aardappelblokjes in een minuutje of 7 bijna gaar. Doe de pasta in de pan met de aardappelblokjes en voeg de kool toe. Roer tot de kool begint te slinken. Giet af maar bewaar een klein beetje van het kookvocht. Roer het ui, knoflook en salie door het pastamengsel.

Schep de helft van de massa in een ingevette ovenschaal en beleg met de helft van de plakjes Fontina en de helft van de geraspte Parmezaanse. Dan de rest van de pasta erop scheppen en de beide kazen. Flink peper en zout erover en een beetje van het kookvocht. Dek de schaal af met folie en bak het gerecht 20 minuten in de voorverwarmde oven op 160 graden. Haal de folie eraf en bak nog even onder de gril om de bovenkant een mooi kleurtje te laten krijgen.

De Keizer van Monera moest gisteren vroeg naar huis maar  Het Kind en vriend Andy, de Jongste Bediende en Marleen, Bram en Marja, Paul en ikzelf waren heel tevreden. Dit smaakt naar meer! De carnivoren onder ons misten wel het vlees, maar een keertje zonder kan echt geen kwaad!

Geen espresso toe maar wijn, rood en wit het kan allebei!

© ellen.

 

 

 

Carnaval 2014, het was weer een groot feest!

dinsdag
Tja, het zit er weer op, Carnaval 2014 was een fantastisch feest; we hebben gegeten, gedronken, gezongen en gedanst, we waren bij het concert op de damestoiletten bij Dientje, we zochten de Laotbloeiers en zaten tussendoor even in het zonnetje in de tuin.  We deden zelfs mee aan het concours Hiep Hiep en wonnen niet eens de hoofdprijs maar haalden wel de Krant! Kortom het was een geweldig feest, we hebben ons prima vermaakt!

Ik ben een beetje laat met mijn beschouwingen, normaal doen we dat op woensdag, vóór het Haringen happen. Dit jaar was alles even anders; we waren gisteren laat op voor ons doen. Andere jaren gaan we dan meteen opruimen, wassen, dweilen en de gevonden voorwerpen en pannen terug bezorgen. Gisteren was het even anders; ik had beloofd soep te maken voor de afterparty bij De Jongste Bediende. Er moest alleen nog even wat vlees gekocht worden, was de Slager op vakantie! Dan maar naar de slager in Erp. Die blijkt prima vlees te verkopen en uitstekende zelfgemaakte rookworst, maar goed, dat duurde en duurde en die soep moest nog klaar…

Uiteindelijk is het me gelukt om in drie uur tijd, 20 liter soep te maken, 6 liter tomatensoep met veel basilicum en 14 liter bonensoep met de Picassobonen uit de tuin van de Jongste Bediende.

tomaten

Voor de tomatensoep gebruikte ik één heel groot blik, water, wat bouillonblokjes en een fijngesnipperd uitje. Wat heel fijngesneden bleekselderij en blokjes knolselderij. Verder op smaak gebracht met flink peper en zout. Even aan de kook en dan veel balletjes van rundergehakt erin. Tot slot met gulle hand basilicum erbij. Prima soep, waarvan helaas géén foto!

De bonensoep maakte ik met ongeveer anderhalve kilo bonen (de avond ervoor in de week gezet) 4 grote preien, 1 knolselderij, 3 grote uien, 2 tenen knoflook, 3 rode pepers, 4 platte ribben, een flinke varkenshiel, 4 karbonades in stukjes gesneden, 3 rookworsten, peper, zout en wat bouillonblokken. Lekker, maar ook géén foto en van die haringen; ook al géén foto!

Nou ja, tussen het maken van de soep werden we nog even gebeld door iemand van het ziekenhuis; “Paul mocht nog wat eerder komen’, hij was welkom om half acht in de ochtend vandaag voor een kleine operatie aan zijn pols. Je snapt wel lezer dat wij de haringenparty vroeg verlaten hebben… Overigens is de operatie prima verlopen en Paul was om elf uur vanmorgen al weer thuis. Een paar dagen de hand in een mitella en het leed is geleden.

Vandaag een hele gewone maaltijd, witlof uit de oven, gebakken aardappeltjes en een flinke biefstuk voor mij. Die had ik wel verdient vond ik! Geen espresso toe vandaag; Paul neemt een pijnstiller en kijkt nog even tv, ik begin aan een nieuw boek. Ook fijn na al die dagen feesten.

© ellen.

Kerriesoep van Anita en broccolisoep met zalm…

broccolisoep met zalm
Natuurlijk wordt er veel gedronken met Carnaval, maar er moeten ook rustmomenten zijn en dan dient er natuurlijk ook wat gegeten te worden. Traditioneel gebeurt dat ‘rusten’ in ons huis. Vroeger, toen Paul zijn ouders nog in het huis woonden, gingen wij er snel tussen het feesten door even een bordje soep eten. Pauls moeder zat dan in de kamer met een boerenkiel aan op ons te wachten met soep en broodjes, op de achtergrond schalde een plaatje met Helmondse carnavalsmuziek. Ze genoot ervan als we zoveel mogelijk mensen meebrachten, iedereen was welkom. Ook fietsen werden veilig achter het huis geparkeerd en muziekinstrumenten mochten voor de nacht gestald worden. Toen Pauls moeder naar een kleinere woning verhuisde en wij het ouderlijk huis overnamen, hebben we ook de traditie overgenomen; soep, broodjes en een onderdak voor elkeen die even ‘rust’ nodig heeft. Wij wonen in het centrum van Gemert en ieder die met de fiets komt stalt die zo rond het middaguur achter ons huis. We drinken samen een pilsje of iets anders en vertrekken dan met een grote troep richting café’s. Tegen een uur of zeven verzamelen we en gaan naar huis om soep te eten en een beetje bij te komen van het grote feest. Er wordt gegeten, gezongen en gekletst, ieder is welkom.

Ook wat we eten is inmiddels een traditie geworden; op zondag soep. Kerriesoep van Anita en een pan soep naar wat ik bedenken kan. Op maandag eten we Limburgs zuurvlees, gemaakt door Neel en dinsdag wordt het Hachis Parmentier. Woensdag sluiten we af met soep en haringen maar dat gebeurt in het huis van Marleen en de Jongste Bediende.

Broccolisoep voor veel personen:

  • 6 liter water
  • bouillonblokken
  • 3 grote struiken broccoli
  • 1 kilo gefileerde zalm (zorg dat er geen graten meer inzitten, gevaarlijk voor mensen met een slok op!)
  • 4 grote aardappelen.

Snijd  de geschilde aardappelen in kleine blokjes en kook ze in het water met de bouillonblokken bijna gaar. Voeg dan de in stukjes gesneden broccoli toe en kook die gaar. Pureer met de staafmixer tot een mooie gebonden soep. Snijd de zalm in kleine stukjes en doe die bij de soep. Laat nog heel even garen. Breng de soep verder op smaak met peper en zout. Erbij een klodder zure room, en verderr broodjes, bruin brood, ham, kaas, worst en voor de vitaminen tomaat, komkommer en mandarijnen. Soms wil er wel eens iemand koffie toe!

© ellen.

 

Carnaval 2014…

kabouters 

Sneller kon het niet: de Statiefoto! Meestal maken we een foto van het hele gezelschap op zondagmiddag, maar altijd ontbreekt er wel iemand. Even weg, iemand tegengekomen en ergens blijven plakken, of, erger nog, moeten werken. Dit jaar besloten we het eens anders aan te pakken; gewoon een week vóór de carnaval, allemaal op de foto! Ja, en toen moest Paul werken! Nou wordt onze Hoffotograaf met het jaar beter dus dat was helemaal geen probleem; ze plakte Paul er gewoon tussen en klaar!

Intussen is het bijna zondagmiddag. In afwachting van de aankomst van het eerste Feestvolk gaan we nog even achter in de tuin zitten, mét Hond Jaros, mét een glas Bubbels. De zon schijnt overvloedig, het is er warm…

© Ellen-Paul

Kip met olijven en tomaat

kip tomaat en olijven
Meestal kook ik op zaterdag voor een groot gezelschap, ik moet nog steeds schrijven over het “stapeleten” van vorige week zaterdag, het komt er maar niet van. Druk, druk, druk. Je houd het tegoed beste lezer. Vandaag eerst over de kip die we gisteren aten, gewoon voor twee personen. Hoewel; Ik kocht poten van de Zwarte kip, Poulet Noir stond er op het etiket. Een label Rouge kip met regio-aanduiding. Omdat ik de poten ingevroren kocht had ik er geen erg in dat ze zo groot waren. Eigenlijk was één poot genoeg voor twee personen. Nou ja, ik besloot er een stoofpot van te maken dan is er in ieder geval genoeg saus voor een mooie restverwerking.

  • 2 biologische kippenpoten
  • olijfolie
  • 2 sjalotten, fijngesneden
  • 2 teentjes knoflook, geplet en fijngesneden
  • een scheut droge witte wijn
  • klein blikje tomatenstukjes
  • 6 chilipepertjes
  • een stuk of tien zwarte olijven
  • een eetlepel tomatenpuree
  • wat gedroogde oregano
  • wat gehakte basilicum
  • peper en zout

Verhit de olie in een stevige braadpan en braad daarin de kip rondom bruin aan. Doe de sjalot en knoflook erbij en bak ze even mee. Voeg de pepertjes toe en blus dan af met de witte wijn. Dan de tomatenstukjes, de tomatenpuree, de olijven en de oregano toevoegen. Stoof de kip nu zeker anderhalf uur op lage temperatuur. Dit soort kippen zijn vaak wat vetter dan de plofexemplaren. Het vet komt vrij bij langzaam stoven. Je kunt het vet er makkelijk afscheppen. Kook dan de saus nog even in en strooi er vlak voor het opdienen wat verse basilicum over.

Wij aten er fusilli bij, een mooie handgemaakte pasta en, natuurlijk vergeten het handige “maatje” te gebruiken, ook dat was teveel.Mooi voor de restverwerking.

De restverwerking:

Pluk het overgebleven vlees van de botjes en snijd het fijn. Beboter een ovenschaal en schik daarin het vlees en de pasta. Giet de saus erover en bewaar deze extra maaltijd in de diepvries. Prima om achter de hand te hebben voor een drukke dag. De schaal dan ontdooien, bestrooien met Parmezaanse kaas en 40 minuten in de oven. Twee maaltijden in één, mooi toch?

Poulet Noir, die onthouden we; prima smaak, heerlijk stevig vlees! Aanbevolen!

Kopje espresso toe!

© ellen.

 

Bolinhos de bachalhau, Portugese visballetjes

Portugesche visballetjes

Restaurant Ribathejo in Wandhaff, Luxemburg is niet sjiek maar wij mogen er graag een maaltijd verorberen. In het jaar (1999) dat wij samen met Ans en Hijn de oude caravan kochten en verbouwden kwamen wij er bijna iedere week om uit te rusten van het werk en daarna een van goede, goedkope maaltijd te genieten. Simpel eerlijk eten, niks mis mee, ontdaan van alle poespas maar met goede wijn en ook veel herrie van de tetterende televisie die altijd aan stond. Resten werden op de grond gekieperd en na het diner werd de restaurandzaal schoongeveegd en gedweild voor het avondmaal. Tegenwoordig is het restaurant onder het bewind van zoon Philippe en dochter Mariëlle gemoderniseerd; een streng anti-rook beleid, er wordt niets meer op de grond gegooid, televisie alleen nog bij hele spannende wedstrijden in de middag. In de avonduren is het steeds meer een gewoon restaurant… Maar wél, nog altijd, vooraf, voor iedereen een schaaltje Bolinhos de Bacalhau.

Al jaren proef ik die lekkere balletjes, iets met vis, een beetje aardappel, kruiden… Moet ik toch maar eens gaan maken…

Eindelijk maar eens de daad bij het woord gevoegd en in Luxemburg Bacalhau gekocht. Bacalhau is gezouten, gedroogde kabeljauw. In Nederland ook te koop in Surinaamse winkels. Je moet de Bacalhau 48 uur in water weken. Ververs het water zeker twee keer.

  • Voor een flinke schaal balletjes:
  • 1000 gram gezouten gedroogde vis, 48 uur weken in koud water. Het water zeker 2 keer verversen
  • 1000 gram kruimige aardappelen
  • 1 flinke ui
  • blaadje laurier
  • wat melk
  • 1 eetlepel gesnipperde ui en1 teen knoflook, even aanfruiten in wat olijfolie
  • 2 eetlepels vers gehakte peterselie
  • peper, zout, eventueel een lepel sambal
  • 1 ui een en teen knoflook, heel fijn gesneden
  • beetje olijfolie
  • 3 eieren
  • bloem
  • 3 losgeklopte eieren
  • paneermeel
  • frituurolie

mengsel voor bolinhos de bacalhau

Het lijkt allemaal ingewikkeld maar dat valt best mee. Schil de aardappels en snijd ze in stukken. Leg de geweekte vis erop met het laurierblad en de ui en kook ze tot de aardappels gaar zijn, ongeveer 20 minuten. Vis het laurierblad eruit. Schep de vis op een bord en maak een luchtige puree van de aardappelsen de ui. Pluk de vis schoon, verwijder graten en vellen en verdeel het visvlees in hele kleine stukjes. Schep de visstukjes door de aardappelpuree.

Fruit de gesnipperde ui met de knoflook in en beetje olijfolie mooi lichtbruin. Hak de peterselie fijn en meng dat alles door de puree. Laat afkoelen en meng nog drie eieren door de puree.

Vorm met de hand balletjes, ongeveer ter grootte van een flinke stuiter en rol die door de bloem, dan door losgeklopt ei en dan door paneermeel. Frituur de balletjes 5 minuten in hete olie. Dien op met knoflookmayonaise.

Portugesche visballetjes

Een glas wijn of een borreltje erbij. Nee, geen espresso…

© ellen.

 

 

Jambonneau sauce moutarde, beenhammetje in mosterdsaus

jambonneau sauce moutarde

Als wij uit Luxemburg terugkomen is het altijd gedoe wat we zullen eten. Wat we ook bedenken, het komt er altijd op neer dat we rond twaalf uur daar vertrekken en zo rond 3, 4 uur thuis zijn. Snel spullen uit de auto laden en dan loopt ons huis langzaam vol met gasten; De Jongste Bediende en Marleen komen de bestelde sigaretten en Champus ophalen, Het Kind en Vriend Andy, De Keizer van Monera  en wie er verder nog nieuws te melden heeft… Gezellig, een glas wijn, een borrel, wat hapjes… Tot een fatsoenlijke maaltijd komt het nooit, als het bezoek vertrokken is ruimen we de ergste troep op, lopen nog een rondje met Hond Jaros en Thats It! Dit keer zou ik dat eens heel anders oplossen; gewoon in Luxemburg inkopen doen, vroeg vertrekken, thuis netjes koken en dan bezoek…

We vertrokken inderdaad vroeg en we waren dit keer al om stipt 15.00 uur thuis, maar toen moesten we zóveel troep uitladen en opbergen en wassen… Maar snel iets bij de Chinees gehaald! Ja hoor, niets menselijks is ons vreemd!
Maar toch, gisteren de uitgestelde snelle maaltijd gemaakt. Ik kocht in Luxemburg bij een goede slager voorbereide beenhammetjes, Jambonneau heten ze daar. Hier zie je ze soms nog rauw bij de vakslager. Ze heten dan ijsbeen of beenhammetje. In Luxemburg, Belgie en Duitsland kan je ze bij elke goede slager voorbereid kopen. Ze zijn dan gepekeld, van alle vet ontdaan en gegaard. Lekker bij zuurkool of andere winterse groenten. Met een mooie mosterdsaus van Luxemburgse biologische pitjesmosterd.

jambonneau sauce moutarde

Zo had ik dat gepland; zo’n hammetje, wat van die heerlijke eigengemaakte zuurkool, wat aardappelpuree en een mooie mosterdsaus erbij, snel klaar en toch… Goed, een dag later was dit een prima maaltijd

  • 2 hammetjes, gepekeld en gegaard (soms is één jambonneau per persoon wel veel, maar wat er aan vlees overblijft is koud ook heel lekker met wat augurkjes en mosterd.)
  • 1 eetlepel boter
  • 1 lepel bloem
  • 1 kleine sjalot, zéér fijngehakt
  • 2 eetlepels grove mosterd met pitjes (of mosterd zonder pitjes als je die zoals ik bent vergeten mee te nemen…)
  • een kopje bouillon
  • een scheutje room
  • flink wat vers gemalen zwarte peper.

De Saus:

Smoor de sjalot even zachtjes in de boter. Voeg de bloem erbij en smoor die even mee. Dan de mosterd erbij en alles goed roeren zodat alle klontjes weg zijn. De bouillon erbij en roeren tot je een mooie gladde saus hebt. Scheutje room erbij even laten doorkoken en verder op smaak brengen met peper en zout.

Maak mooie luchtige aardappelpuree. Verwarm de oven voor op 180 graden. Schik de aardappelpuree in een ingevette ovenschaal aan de zijkanten. Leg in het midden de uitgelekte zuurkool en daarop de hammetjes. Dek af met alufolie en zet de schotel zo 25 minuten in de oven. Haal de folie eraf en laat de schotel nog 10 minuten verder warmen zodat de hammetjes een beetje kleuren en de puree een mooi korstje krijgt.

Kopje espresso toe!

© ellen.