Er zijn natuurlijk wel een paar meisjes die met vuurwerk spelen…
Author Archives: Ellen Bouckaert
Oliebollen en vuurwerk…
Er wordt hier al verschrikkelijk geknald. De straat waar wij wonen ligt tussen drie vuurwerkverkooppunten in. Vanmorgen stipt 10 uur knalden de eerste stoere jongentjes (het zijn bijna altijd jongens en geen meisjes) hun zakgeld op. Wij zagen zelfs een groepje met op een afstand bestuurbaar ontstekingsmechanisme. Hond Max vind er niets aan. Hij is heel bang en ligt de hele dag onder mijn computer, daar voelt hij zich veilig.
Paul slaapt door al het geknal heen. Dat moet ook wel, hij moet vannacht werken. Dat is wel iets om even bij stil te staan; al die mensen die vannacht wakker zijn en aan het werk voor onze gezondheid en veiligheid!!! Een rustige nacht wens ik die mensen toe.
De brandweer kwam hier zojuist ook al langsgestoven. (wij wonen op 20 meter afstand van de kazerne)Eerste oliebollenpan in de fik???
Ook de mannen en vrouwen van de brandweer een rustige nacht gewenst.
Oliebollen…
Karin, ik ga oliebollen bakken!!!!!!
Men neme 1 1/2 kilo bloem 3 zakjes gedroogde gist (ik kan hier in ons dorp nergens verse gist kopen), 3/4 liter lauwe melk, 1 flesje pils, 250 gram rozijnen, 150 gram krenten, 60 gram sukade, snuifje zout. Alles goed mengen en op een warme plaats, afgedekt met een doek, laten rijzen.
© ellen
Lamskarbonaadjes…
Het was druk op het Ministerie gisteren, gewoon geen tijd gehad om te schrijven “wat eten we vandaag”. Gelukkig nog net tijd gehad om te eten voor het bezoek kwam! We aten lamskarbonaadjes met gebakken aardappeltjes en sperzieboontjes. De sperzieboontjes gaarkoken en afgieten, in een pannetje 2 tomaatjes en een teentje knoflook even smoren. De boontjes hierbij doen en omscheppen.
© ellen
Hond en vuurwerk!..
Vanmorgen trof mij in de krant een advertentie van Pedigree, een hondenvoer producent: “Volgens de Chinese astrologie is 2006 het jaar van de hond, hou daar morgenavond al rekening mee.” Helemaal mee eens en al eet Max geen voer van dit merk toch heel aardig om ons er nog eens even aan te herinneren dat honden een hekel aan dat geknal hebben.
© ellen
Slacht een draak…
Vang een draak, slacht hem en rooster boven een mooi vuurtje. Regelmatig bedruipen met z’n eigen vet. Je kunt de draak eventueel vullen met varkensvlees, salie, thijm en een citroen, het wordt er alleen maar lekkerder van. Dat is wat Jan Steen me laat zien op deze afbeelding, of moet ik zeggen: wat ik wil dat hij me laat zien? Het schilderij hing in Museum Bredius in Den Haag, al heel lang. De ware context was nooit helemaal duidelijk, vandaar dat mijn fantasie er vrijelijk mee aan de haal kon gaan. Pas bij de restauratie van een ander schilderij, “de Bruiloft van Tobias en Sarah” uit het Centraal Museum in Utrecht, kwam de gedachte op dat Draak en Tobias wel eens één schilderij gweest konden zijn. In een ver verleden had men het doek versneden en er zo twee van gemaakt. Wat ook de beweegreden geweest mag zijn, het was een daad van barbarij. Intussen zijn de twee delen weer verenigd. De Drakenbrader blijkt een engel te zijn die met een reukoffer de boze geest onschadelijk maakt in de slaapkamer van Tobias en Sarah. Jammer, maar zo is het leven. Niets is wat het lijkt! Toch kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat iets van mijn fantasie zo bedoeld is door Jan Steen. Hij was er altijd groots in ingewikkelde allegorische, mythische of bijbelse thema’s terug te brengen naar de menselijke maat. Met de nodige relativering en een gezonde dosis spot. En dat maakt kijken naar Jan Steen zo aangenaam. Op de site van Museum Bredius is een prachtige reportage te zien van de restauratie. . Een wondermooi kleinnood overigens, dat museum.
© paul
Oliebollen?..
Ieder jaar rond 30 december sta ik in dubio; oliebollen bakken of niet? Je kunt ze gewoon kopen, die zijn meestal niet lekker. Maar dat is het niet alleen. Het is ook de traditie, de vette lucht waar je dan de hele dag in staat. Altijd komt het oude kookboek van mijn moeder tevoorschijn. Martine Wittop-koning; “Eenvoudige recepten.” Het is de twee en veertigste druk, ik weet niet precies uit welk jaar. Het zal zo rond 1925 zijn. Er zijn in ieder geval heel wat Groene boekjes na gekomen. In dit boek schrijft men nog visch en vleesch. Het boek is opgedeeld in hoofdstukken over o.a. vleesch, visch, groenten, eenvoudig gebak, voeding voor zieken, inmaak in flesschen enzovoorts. Onder het hoofdstuk gebakken nagerechten: de oliebollen. Ik vind het niet lekker om oliebollen te maken van zo’n mixpak, dus als ik ze toch ga bakken, dan maar helemaal zelf beslag maken. Met echte gist, bier, krenten, rozijnen en alles erop en eraan. Het boek geeft een keurig recept waar mijn familie zich nooit aan gehouden heeft. De hoeveelheden werden altijd meteen minstens twee maal verdubbeld. Mijn moeder deed dat gewoon met natuurtalent; meestal uit de vrije hand, soms maakte ze ook aantekeningen in het boek. Ik vind schrijven in boeken verschrikkelijk, maar in dit geval is het prachtig te zien, (mijn moeder is al jaren geleden overleden), hoe haar aantekeningen nog door het boek zwerven. Andere familieleden en ook ik hebben er hier en daar nog wat bijgeschreven. Dit is zo’n boek waar je nog een stukje vind over “het villen schoonmaken en opzetten van een haas”. (met opzetten wordt uitgelegd hoe je een hele haas ovenklaar moet maken), of het verwerken van resten. Over “het ongewenschte van alcohol bij de bereiding van nagerechten” is ook een stukje geschreven! Ik ga nog maar eens wat bladeren in het boek en bedenken of ik nu wél of niet oliebollen ga bakken zaterdag. Maar één ding is zeker; het recept komt uit dit boek!
Ik moet nu hond Max even geruststellen, het knalt hier al de hele dag en Max is verschrikkelijk bang. Gelukkig denkt hij dat wij zijn beschermers zijn (waakhond!!!) Hij is al snel gerust als ik zeg dat er niets aan de hand is. Hij zit nu onder de computertafel, op mijn voeten!!!
© ellen
Runderstoofvlees en witlof…
Vanavond hebben we runderstoofvlees gegeten met mosterd wijnsaus. Het vlees aan één kant ingesmeerd met veel mosterd. Aanbraden en een flinke ui een een teentje knoflook in snippers erbij. Dan de mosterdkant even aanbraden en afblussen met wijn. Het vlees kruiden met peper, zout een blaadje laurier en een kruidnagel. Dan ongeveer 2 uur zachtjes laten stoven. Erbij witlof bij met spek en kaas, even in de oven onder de gril. Kaas toe.
© ellen
Kalfslapjes met Marsala…
Na het voorgerecht ben ik pas aan de rest van het eten begonnen. Kalfsvlees met Marsala. Het kalfsvlees aanbraden, een teentje knoflook erbij snipperen en de rest van de tomaat even smoren en dan afblussen met Marsala. Een paar blaadjes salie zoeken in de besneeuwde, donkere, tuin en erbij doen. Nog een klein beetje bouillon erbij en laat het zo 30 minuten zachtjes stoven. Het vocht wat laten verdampen en een scheutje room toevoegen. Goed roeren en snel opdienen. We aten er broccoli bij en voor mij een paar gekookte aardappeltjes. Kaas en espresso toe. Paul gebruikte de Wiener Melange van de Pelikaan in onze espressopot. Dat smaakte prima.
© ellen
Tomaat gevuld met Hollandse grijze garnalen…
Een voorgerecht dat in een handomdraai klaar is. Meestal maak ik zelf mayonaise maar vandaag gewoon uit een potje. Ik vond bij de Sligro vorige week mijn favoriete merk; Devos en Lemmens, dat is eigenlijk de enige die nog wel aardig smaakt. (ook bijna geen koolhydraten) Tomaat uithollen, bestrooien met peper en zout. De garnalen mengen met een flinke lepel mayonaise. Het mengsel in de tomaat en klaar! Blaadje sla eronder en het smaakt en ziet eruit als een feestmaal. Die roze glibberige garnalen uit de supermarkt zijn niet half zo smakelijk en toch bijna de zelfde prijs… Mits je ze ‘even’ zelf pelt! Dat wel. Maar dat heeft Paul voor mij gedaan. Mooi gerecht voor Oud en Nieuw?
© ellen