Author Archives: Ellen Bouckaert

Vondeling…

Posted on by
 

gemberpot

Ik zat met Jan Wolkers aan de keukentafel, Ellen lag met Thomas Mann op de bank en hond Max droomde van Martin Gaus in z’n mand. Een serene rust in en om huis, en dat gedurende een groot deel van de middag…
Toen Ellen dan toch even de deur uit moest voor wat kleine boodschapjes sommeerde ze de hond om zijn riem om te doen. Intussen ze trok de voordeur open en daar stond het potje. Of eigenlijk de pot, want het was er een van het grotere formaat.
Iemand had de gemberpot te vondeling gelegd op onze stoep. We hebben het niet horen gebeuren, de hond sloeg niet aan.
Je zou denken dat het iemand geweest is die vaak aan de deur komt. Hond Max is waaks genoeg, zeker daar waar het vreemden betreft. Het moet ook iemand zijn geweest die onze liefde voor gemberpotten  kende, mogelijk een lezer die het weblog al jaren volgt. Ik schreef namelijk al eens over dat keramiek. Maar waarom heeft die onbekende bekende niet gewoon aangebeld? Wij willen hem of haar graag bedanken.
Raadselen lezer, raadselen…

¢ paul

WbW…

Posted on by

wbwlogo

Vanavond proefden we de tweede wijn van WBW, editie januari 2007, de rode. Je herinnert je misschien mijn gevecht met de schroefdop , vorige week. Iets dergelijks leek vanavond ook weer te ontstaan. Ik had een en ander al eens bekeken en dacht: “Dat lukt nooit!”
De Jongste Bediende kwam even langs, keek en draaide de dop los, zo maar. Alsof het niks was.

Een afgewogen oordeel over de wijn (ook die van vorige week) kun je volgende week woensdag verwachten. Wel kan alvast verteld worden dat hij paste bij de maaltijd van vanavond. Maar of het onze keuze was?…
We aten een entrecote, simpel van de grill. Daarbij een saus van tomaatjes, spekjes en pepertjes. En voor de zuiderse toets olijven erin. Stevige saus en stevig vlees, maar daarvoor was de wijn geschapen, beloofde de wijnboer. Nou, die belofte was niet loos.
Aardappeltjes uit de oven met een beetje rozemarijn en boontjes met de bacon van de vrolijke varkens.
Wij waren tevreden.
Kaas en espresso toe.

© paul

Gegrilde kippenpoten, saffraanaardappeltjes en…Mothermania

Posted on by
 

Mothermania, from Google

Een laat verslag vanavond, we waren even met iets heel anders bezig;
Onze stereo installatie was al een tijdje niet meer helemaal in orde. De Draaitafel was niet meer te gebruiken, de radio kraakte, de boxen in keuken en kamer deden niet meer wat ze moesten doen en ga zo maar door…
Wij zijn niet zo “technisch begaafd” en het kwam er maar niet van om de hele boel eens goed na te laten kijken. Een collega van Paul bood uitkomst. Wat meten, wat doorkijken, afkoppelen en weet ik wat nog meer. Kortom, we hebben nu een andere draaitafel, een vervangende versterker tot de oude gemaakt is, een cd-speler die weer werkt, een radio die niet meer kraakt en het belangrijkste, alle boxen werken weer! Ik zit dus nu te typen met op de achtergrond het geluid van Frank Zappa en the Mothers of Invention; “Mothermania”.

Voor de liefhebbers: gewoon op vinyl dus, zoals dat heet. Een echte oude, beetje krakende grammofoonplaat. En ze zingen ook nog: “Call any vegetable”. Mooier kan het vandaag niet meer worden.
Maar goed, gelukkig hadden we toch eerst maar gegeten voor we aan de grote verhuizing en vervanging van de apparatuur begonnen. Collega Bo had wel een overduidelijke handleiding gemaakt hoe het allemaal moest gebeuren, maar voor leken zoals wij zijn was het toch een hele klus om alle stekkers weer in het juiste gat te krijgen!

Met het oog op dit klusje maar makkelijk eten; gegrilde kippenpoten met saffraanaardappeltjes.

gegrilde kippenpoten

Biologische kippenpoten van de Sumiranboerderij, zo lekker dat je er bijna niets aan hoeft toe te voegen!
Ik wreef ze in met wat grof zout en olijfolie en legde ze onder de gril in de oven. Op 200 graden ongeveer 45 minuten. (Deze bio kip heeft wat langere tijd nodig om lekker gaar en mals te worden. Maar er is veel verschil in kippen van divers pluimage en gaartijden zijn dus moeilijk aan te geven)

We aten er een salade bij van veldsla en aardappeltjes met saffraan. Dit aardappel recept is eigenlijk echt iets voor de zomer. Je maakt het bij voorkeur met jonge krieltjes. Vandaag had ik er zomaar zin in en gebruikte gewone aardappelen. Dat gaat ook. Iets anders, maar best lekker:

saffraan aardappeltjes

Voor vier personen:
1 kilo vastkokende aardappelen, geschild en in stukjes gesneden
1 grote rode ui, in halve ringen
4 eetlepels olijfolie
1 blikje gepelde tomaatjes
een dozijn saffraandraadjes
1 glas droge witte wijn
zeezout
een paar olijven
1 eetlepel pijnpitten.

Fruit ui en knoflook zachtjes in de olijfolie, zonder ze te laten kleuren. Voeg de tomaten en saffraan toe, laat even meebakken en doe er dan de wijn bij. Laat het mengsel inkoken tot een dikke saus. Voeg de aardappelstukjes toe en zoveel water dat de aardappels net onder staan. Breng alles weer aan de kook en laat het op een hoog vuur inkoken tot de aardappeltjes gaar zijn en de saus is ingedikt.
Voeg de olijven toe en laat nog een paar minuten doorsudderen om de smaken goed te laten mengen.
Rooster intussen de pijnpitjes. Schep de aardappelen op een schaal en strooi er de pijnpitjes over.

Er was nog nét tijd over voor een kopje espresso!

© ellen.

Biologische pastinaken…

Posted on by
 

pastinaak

Niet al te vaak, maar toch met een zekere regelmaat kom je hem tegen op dit web-log, de pastinaak. Hij is niet meer helemaal van deze tijd, achterhaald door andere koolhydratenleveranciers. Vóór de introductie van de aardappel was het waarschijnlijk de belangrijkste wintergroente in de Oude Wereld. Wij houden hem met plezier in ere, daarvoor is hij bijzonder genoeg.

We hebben de laatste jaren wat geëxperimenteerd en dat leverde aardige en bruikbare recepten op. We maakten puree van aardappelen en pastinaak. We verwerkten hem in een ovenschoteltje, en heel bijzonder vond ik de pastinaak als onderdeel van een klassieke stoofschotel met kalfsvlees. Er moet nog veel meer te doen zijn met deze groente, we zoeken naarstig naar nog andere mogelijkheden.

Een paar jaar geleden was het moeilijk om de groente te vinden. Tegenwoordig neemt het aanbod fors toe. In ons eigen dorp wordt hij gewoon verkocht bij Lidl. Biologisch geteeld, in Nederland. Mooi toch…

Wil je wat meer weten over de pastinaak, klik dan even door naar hier.

© paul

pastinaak

Lamsrack en boursinsaus…

Posted on by
 

lam 001

De foto verdient niet echt de schoonheidsprijs en zonder  foto is ook zo kaal…Mijn camera liet me vanavond in de steek, platte batterij… Eigenlijk moet ik natuurlijk schrijven, ik heb niet goed opgelet, niet gezien dat de batterij bijna leeg was…
Met de oude camera nog net een plaatje kunnen maken van het vlees; lamsrack, op de foto al versneden tot kleine karbonaadjes.
Het vlees, gekocht rond kerst en ingevroren, viel ons wat tegen. Beetje erg dun, beetje erg flauw van smaak. Wij prefereren het vlees van iets oudere lammetjes. Maar goed, het kan niet altijd perfect zijn…

Ik heb het vlees ingewreven met grove mosterd en heel zachtjes gebraden in wat boter. Daarna even laten rusten onder folie en de karbonaadjes losgesneden.
Er was nog een restant van de wortelpuree, prima bij lamsvlees.
Verder een beetje witte rijst en een saus van champignons en Boursin.

Het Kind wordt nu helemaal jaloers, haar favoriete saus al jaren. Als ze vroeger iets echt niet lekker vond was deze Boursinsaus een mooi compromis; een schepje… én een schepje Boursinsaus…
Vandaag dus Boursinssaus á la Hendrikje; helaas geen foto, dat komt nog wel een keer.

1 kleine verpakking boursin
1 klein doosje champignons
1 uitje, fijngesnipperd
klontje boter
klein bekertje room
een lepeltje jus van gebraden vlees
peper, platte peterselie

Smelt de boter en fruit daarin het uitje zachtjes aan. De champignons in partjes snijden en even meebakken. Voeg daarna de Boursin in kleine stukjes toe en laat ze smelten. Doe de room en peper erbij en en laat het geheel dan zachtjes inkoken.
Braad intussen het vlees en schep een lepeltje van het braadvocht door de saus. Nog even inkoken, goed roeren en wat peterselie toevoegen. Een hele simpele, deftige saus!

We aten een stukje kaas toe.
En natuurlijk, espresso.
© ellen.

Bollywood…

Posted on by
Ik heb prima geslapen (prima gegeten ook trouwens). En terwijl ik een gat in de dag droomde vond op De Witte Brug no 5 een eerste bijeenkomst plaats ten behoeve van het “Kostuumgebeuren”. Carnaval komt al griezelig dichtbij.

Nog even ter herinnering: Met de Kerst wordt er gezamelijk gegeten. Voor deze gelegenheid worden elk jaar opnieuw mooie gordijnstoffen aangeschaft, die dienen om de tafel feestelijk te bedekken. Na de feestdagen worden de stoffen tijdelijk opgeslagen en kort voor carnaval mogen ze weer uit de kast om getransformeerd te worden tot carnavalspékskes. Ieder jaar weer. In tegenstelling tot andere keren moest het hele zaakje uitgewassen worden. Er was nogal op geknoeid.

Gisteren werd dan besloten wanneer en hoe de kostuums vorm zouden krijgen. Als “leitmotif” werd uiteindelijk gekozen voor het thema Bollywood. En ook dit jaar is de deelnemersgroep uitgebreid. Wees welkom allen…

Het was een bewogen vergadering, begreep ik van Ellen. Er waren voorstanders van een moderne kostumering, en er waren de behoudenden. Sommigen waren voor “zuiver op de graat”, anderen meenden genoegen te kunnen nemen met eenvoudige drapperie. Enfin…, het zal mij benieuwen.

De maaltijd gebruikten we vrij laat, de vergadering liep wat uit. Ellen maakte pasta met kippenlevertjes. Een heerlijk gerecht, maar wat aan de stevige kant. Salade erbij, kaas en espresso toe.

© paul

Gepocheerde snoekbaars met een saus van Doesburgse mosterd…

Posted on by
 

snoekbaars

Ik moet nog even opschrijven wat we zaterdag aten. Ik schreef al over het bijgerecht, wortelpuree met bergtijm, maar het kwam er niet meer van om de snoekbaars te beschrijven.

Ik kocht op de markt een flinke snoekbaars uit het IJselmeer. Snoekbaars scoort een “prima” op de viswijzer en ook nog heel weinig Foodmiles dus. Bovendien, en dat is natuurlijk héél belangrijk, snoekbaars is een zeer smakelijke vis die je op veel manieren klaar kunt maken.
De vis die ik kocht was ruim 1500 gram, mét kop en staart.
Paul maakte de vis zelf schoon en ontdeed het beest van de schubben. De hele grote vispan was een beetje te groot, de gewone pan een beetje te klein, dus sneed ik de kop en staart eraf. Beetje jammer eigenlijk maar soms is het niet anders.
Een beetje teveel ook voor ons maar we besloten de vis in zijn geheel te pocheren en het restant later te verwerken als quenelles.

Ik pocheerde de snoekbaars ongeveer 40 minuten in een courtbouillon en ik maakte er een saus bij van Doetichemse grove mosterd.

Voor de saus;
2 flinke eetlepel boter
1 eetlepel bloem
wat visbouillon
een flinke scheut witte wijn
1 eetlepel Doesburgse mosterd
peper zout

De boter smelten en de bloem erbij. Even goed doorstoven, de mosterd erbij doen en dan bouillon en wijn toevoegen. De saus een paar minuten zachtjes door laten koken. En verder op smaak brengen met peper en zout.

wijn bij de snoekbaars

Een heerlijk glas witte wijn completeerde de maaltijd. Ik gebruikte deze wijn ook in de saus.
Paul zal nog over deze mooie wijn schrijven, ik kan wel zeggen dat de combinatie prima was.

Natuurlijk dronken we espresso toe.

De rest van de vis ontdeed ik van graten en bewaarde het visvlees tot vandaag.
wordt vervolgt dus.
© ellen.

Quenelles van snoekbaars…

Posted on by
 

snoekbaars 015

Zoals beloofd; vandaag de restjes van de snoekbaars in de vorm van Quenelles, kleine balletjes van visvlees.
Ik maakte ze als volgt;

Voor vier personen
400 gram snoekbaarsvlees, gaar en zonder graten, fijngesneden
1 klein uitje, fijngesneden
2 eetlepel diepvries spinazie
2 eieren
wat paneermeel of broodkruim
peper, zout, nootmuskaat
1 flinke kop mosterdsaus)* met nog wat extra witte wijn, een scheutje room en wat spinazie

Meng dat alles goed door elkaar en vorm met twee lepels langwerpige balletjes (quenelles) van.
Leg de quenelles in een ovenschaal en giet het restant van de saus erover.
Strooi er eventueel wat Parmezaanse kaas over.
Zet de visballetjes 20 minuten in de voorverwarmde oven op 180 graden.

Wij aten er wat aardappelpuree bij en een salade van kropsla.

Een prachtige restverwerking.
)* Ik maakte zaterdag al wat extra saus.

En espresso toe.
© ellen.

En andere Chineese genoegens…

Posted on by
 

chinese pot

De verwarmingsketel liet ons gisteren in de steek. Straks worden de nodige reparaties verricht, maar tot die tijd zitten we in de kou. En ook al was de buitentemperatuur mild voor januari, binnen werd het al ras killer. Ellens oplossing: taarten bakken. Ze vereningde het aangename met het nuttige. Daar de oven aan moest werd het heel behaaglijk in de keuken. Toen ik naar mijn werk vertrok stond de taart af te koelen en hij was dien ten gevolge nog niet fotogeniek. Een plaatje en het recept zullen pas later op de dag volgen, Ellen had geen zin om een en ander af te gaan zitten wachten. Ze is in bed gekropen met de hond, een boek en een extra dekbed.

Van koken kwam niets, dus maakten we gebruik van de diensten van de Afhaalchinees. Aangezien daar verder weinig over valt te zeggen pak ik maar weer eens een oude gewoonte op. In plaats van Chinees eten laat ik je een Chinese pot zien.

De pot werd in Noord China gemaakt in de 13e of 14 e eeuw, onder de Yuan dynastie. Het is steengoed met een ijzerglazuur. De beschildering werd ook gedaan met ijzeroxide, dat geeft die typische half glanzende metaalachtige weerschijn aan de decoratie. De pot is ruim 40 centimeter hoog. Hij staat te pronken in Washington, in de Freer and Sackler Gallery. Klik die naam aan en je komt bij de virtuele collectie. En wat daar allemaal te vinden is! Als je niet op de tijd let ben je zo een paar avonden verder. Zo mooi…

© paul

Taart met Amarenekersen en amandelen…

Posted on by
 

kersentaart 010

Ik had nog wat Amarenekersen over en er stond ook nog een potje kersen op sap uit een of ander kerstpakket; ik besloot een kersentaart te maken. Ik gebruikte het recept voor aardbeientaart en paste het wat aan.
De combinatie van de kersen met amandelen smaakt prima. Er hadden wel wat meer kersen in gemogen.
Als je deze taart gaat maken, neem dan een hele pot kersen. Liefst Amarenekersen!
Voor een springvorm met een doorsnee van 23 cm;

Een springvorm van 23 cm, de randen invetten en de bodem bedekken met bakpapier.
De oven voorverwarmen op 160 graden voor hete lucht, 180 voor een gewone oven.

175 gram fijngemalen amandelen
175 gram fijne suiker
175 gram zelfrijzend bakmeel
175 boter
2 eieren, 1 eidooier (in het oorspronkelijke recept 1 ei, maar ik had erg kleine eitjes)
een potje kersen op sap, de kersen uit laten lekken, het sap bewaren.

kersentaart

Smelt de boter en meng dan alle ingrediënten, behalve de kersen, door elkaar.
Meng met de mixer in de laagste stand ongeveer één minuut.
Smeer dan de helft van het deeg op de bodem van de springvorm. Leg daarop de kersen en daarop de rest van het deeg.

Bak de taart dan 1 uur op 160 graden hete lucht of 180 graden gewone oven.

Laat de taart even in de vorm staan een maak de randen voorzichtig los.
Het is mooi en ook lekker om de taart dan nog te bedekken met een laag suikerglazuur.
Dat maakte ik met 75 gram poedersuiker, wat citroensap en een theelepeltje van het kersensap.

Mengen tot je een hele dikke massa hebt en dan meteen uitsmeren over de taart. Garneer met een paar kersen.

© ellen.