Vanavond proefden we de tweede wijn van WBW, editie januari 2007, de rode. Je herinnert je misschien mijn gevecht met de schroefdop , vorige week. Iets dergelijks leek vanavond ook weer te ontstaan. Ik had een en ander al eens bekeken en dacht: “Dat lukt nooit!”
De Jongste Bediende kwam even langs, keek en draaide de dop los, zo maar. Alsof het niks was.

Een afgewogen oordeel over de wijn (ook die van vorige week) kun je volgende week woensdag verwachten. Wel kan alvast verteld worden dat hij paste bij de maaltijd van vanavond. Maar of het onze keuze was?…
We aten een entrecote, simpel van de grill. Daarbij een saus van tomaatjes, spekjes en pepertjes. En voor de zuiderse toets olijven erin. Stevige saus en stevig vlees, maar daarvoor was de wijn geschapen, beloofde de wijnboer. Nou, die belofte was niet loos.
Aardappeltjes uit de oven met een beetje rozemarijn en boontjes met de bacon van de vrolijke varkens.
Wij waren tevreden.
Kaas en espresso toe.

© paul