De verwarmingsketel liet ons gisteren in de steek. Straks worden de nodige reparaties verricht, maar tot die tijd zitten we in de kou. En ook al was de buitentemperatuur mild voor januari, binnen werd het al ras killer. Ellens oplossing: taarten bakken. Ze vereningde het aangename met het nuttige. Daar de oven aan moest werd het heel behaaglijk in de keuken. Toen ik naar mijn werk vertrok stond de taart af te koelen en hij was dien ten gevolge nog niet fotogeniek. Een plaatje en het recept zullen pas later op de dag volgen, Ellen had geen zin om een en ander af te gaan zitten wachten. Ze is in bed gekropen met de hond, een boek en een extra dekbed.

Van koken kwam niets, dus maakten we gebruik van de diensten van de Afhaalchinees. Aangezien daar verder weinig over valt te zeggen pak ik maar weer eens een oude gewoonte op. In plaats van Chinees eten laat ik je een Chinese pot zien.

De pot werd in Noord China gemaakt in de 13e of 14 e eeuw, onder de Yuan dynastie. Het is steengoed met een ijzerglazuur. De beschildering werd ook gedaan met ijzeroxide, dat geeft die typische half glanzende metaalachtige weerschijn aan de decoratie. De pot is ruim 40 centimeter hoog. Hij staat te pronken in Washington, in de Freer and Sackler Gallery. Klik die naam aan en je komt bij de virtuele collectie. En wat daar allemaal te vinden is! Als je niet op de tijd let ben je zo een paar avonden verder. Zo mooi…

© paul