Zondagse soep met een Italiaans tintje…

Posted on by
 

soep en prosjki 009

Soep, ik maak iedere week zeker één pan, maar vergeet er altijd over te schrijven. Gisteren maakte ik gewoon bouillon van een runderschenkel zoals ik vaak doe. De schenkel opzetten met koud water en langzaam aan de kook brengen. Even afschuimen en dan  laurierblad,  een paar peperkorrels, tijm,  selderij, peterselie, en 1 ui toevoegen. De bouillon heel langzaam laten trekken. Ik reken zeker 4 uur. Dan het vlees uit de pan halen en in kleine stukjes snijden. Kluif en drelletjes zijn voor hond Max. De bouillon even zeven en de rest van het vlees weer in de bouillon. Je kunt er dan wat versgesneden groenten in doen, bijvoorbeeld prei, worteltjes, erwtjes, boontjes, champignons enzovoorts. Verder op smaak maken met peterselie, peper en zout.
Wij hadden vandaag zin in soep met sliertjes. Ik gebruikte een beetje heel fijne spaghetti.

Ik maakte van een paar sneden oud wit brood een knapperige vulling;
2 sneden wittebrood
2 gedroogde tomaatjes op olie
1 teentje knoflook
wat Parmezaanse kaas
Plet de knoflook en hak ze daarna heel fijn. Hak de tomaatjes fijn, voeg een beetje olijfolie toe en prak alles even goed door elkaar. Smeer dat op de boterhammen, strooi er wat Parmezaanse kaas over en leg ze even onder de hete gril of bak ze in de koekenpan.
Schep de hete soep op de borden en leg er een halve boterham op.

Een mooie zondagse lunch voor een druilerige dag.
Espresso toe.
© ellen.

Hartig hapje voor de Sint: Pirosjki met lamsvlees en koriander…

Posted on by
 

pirosjki met lamsvlees 007

Pirosjki, ze staan al vaak op dit weblog. Vandaag bleef het regenen, geen weer om naar buiten te gaan, ideaal weer om wat te rommelen in de keuken. We verwachten bovendien bezoek en die lusten vast wel een hartig hapje bij een glas bier of wijn…pirosjki dus.
Vandaag een variant: ik gebruikte in plaats van half-om-half, 250 gram lamsgehakt en deed er voor een oriëntaals tintje een flinke kneep harissa door en wat koriander. Verder wat peper en zout.
Ik gaf de broodjes glans door ze te bestrijken met een geklopt ei.

Tip: De goede Sint krijgt overal al ladingen speculaas, marsepein en andere zoete zaken. De Sint wil ook wel eens een hartig hapje! Het deeg voor deze pasteitjesis niet moeilijk en snel te maken.

Kinderen kunnen goed meehelpen om ze te vullen en te vouwen!
Maak het deeg en rol het uit. Verdeel het in kleine lapjes van 7x 7 cm en leg op elk deeglapje een hoopje vulling. De kinderen kunnen er vervolgens mooie maantjes van vouwen voor de Sint! (Maak voor de kinderen de vulling zonder harissa)
© ellen

Eetlezen… met linzen en lamsvlees.

Posted on by
 

lamskarbonaadjes en linzen 005

Paul gaat onverwacht een nachtje eerder de wacht in; er zijn collega’s ziek. Dat brengt onze plannen een beetje in de war. Er stond voor vanavond konijn met Rodenbach op het menu, maar dat bewaren we maar voor morgen. Een snelle maaltijd voor mij, Paul gaat even “in voren slapen”.
Soms ook heel lekker, alleen eten. Ik was net helemaal “in” een mooi boek. Zonder gezelschap aan tafel lees ik dan gewoon door. Ik weet het, geen manieren, niet genoeg aandacht voor het eten enzovoorts. Maar soms kan ik het niet laten…eetlezen.

Gewoon een simpel bordje, wat linzen uit blik. Even goed uit laten lekken.
Een paar stukjes ham of spek en een bosuitje, fijngesneden, in een lepeltje olijfolie even smoren.
Linzen erbij en verwarmen.
Intussen hond Max eten gegeven en een paar lamskarbonaadjes onder de gril.
Maaltijd compleet!
Dan weer naar mijn boek, niemand die er zich mee bemoeit, lekker doorlezen en eten. Heerlijk!!!

Wat ik lees? Wibke Bruhns; “Het land van mijn vader, Geschiedenis van een Duitse familie”.
Arbeiderspers, Amsterdam 2005.
© ellen.

Puur natuur keukengereedschap…

Posted on by
 

jacobsschelp 004

Gisteren schreef ik over de waanzin van het AH mosselbestek! Het schoot me opeens te binnen dat we mooie voorbeelden van puur natuur bestek in huis hebben; De Jacobsschelp.
Ik vind het altijd jammer om ze zomaar weg te gooien. Van die prachtige schelpen kun je nog jarenlang plezier hebben.
Koop in het seizoen verse Jacobsschelpen en bereid ze als volgt; In weinig water, op een niet al te hoog vuur, pocheren tot de schelpen opengaan. Dan de sluitspier doorsnijden en de vrucht uit de schelp nemen. Je kunt de schelpen ook rauw openen en ze dan verder verwerken. Je kunt de schoongemaakte schelpen gebruiken om de vruchten in op te dienen. Even gratineren met een mooie saus erover en je hebt een feestelijk voorgerecht.

Dit puur natuur keukengereedschap is oven- én vaatwasserbestendig! Dus na gebruik niet weggooien, je kunt er nog veel meer mee doen. Ze zijn bijvoorbeeld ideaal om vis te schubben.

dorade 011

Ze werken beter dan de meest geavanceerde visontschubber uit de keukenwinkel! De schubben worden opgevangen in de schelp, je voorkomt rondspringende schubben, ideaal!

Andere toepassingen voor deze mooie schelpen; gebruik als asbak, opdienschaaltje voor olijven, pinda’s of andere nootjes, goud verven en in de kerstboom hangen.

De naam van de Jacobsschelp vindt zijn oorsprong in het plaatsje Santiago De Compostella in Spanje.
In Santiago De Compostella bevindt zich volgens de verhalen het graf van Jacobus, één van de apostelen. Eeuwen en eeuwenlang is dat graf het reisdoel van pelgrims.
De bedevaartgangers die naar Santiago zijn gelopen hangen ze aan een touwtje om hun hals zodat iedereen kan zien dat zij naar Santiago De Compostella zijn geweest. Langs het laatste deel van de pelgrimsroute zijn overal schelpen te zien opdat de reizigers niet kunnen verdwalen.

Nooit zomaar weggooien dus, deze prachtige schelpen!

Ik kocht vandaag een zakje met diepgevroren vruchten van de Jacobsschelp. Ik ga er iets lekkers van maken. Recept volgt binnenkort!

© ellen.

One of these nights…

Posted on by
 

vincent 007

De Jongste Bediende is min of meer kind-aan-huis in het plaatselijk Grieks restaurant. Zijn verdiensten voor het restaurant omvatten zowat alles. Van het binnen halen van de kinderbijslag en de vergunning voor de gevelreclame tot het “aan de praat houden” van de spoelkeuken . Kortom : de Jongste Bediende is zo’n autochtoon waar elke allochtone  ondernemer van droomt.

De Jongste Bediende nodigde Marleen en ons uit om met hem de maaltijd te gebruiken in het restaurant. Dat alles ter gelegenheid van zijn verjaardag. Hij had de vrouw des huizes (die de scepter zwaait in de keuken) gevraagd om een authentieke maaltijd te bereiden. En aldus geschiedde. 

Vooraf aten we een compositie van kleine voorgerechtjes: zalm op toast, mousse van tonijn, salade met zalvige sauzen, geroosterde paprika’s gevuld met zachte kaas, lamsgehakt in pikante tomatensaus en de gefrituurde aubergines van de foto.
Het hoofdgerecht was een gecombineerde vlees-visschotel met rijst, bonen en knapperige sla. En frietjes voor de liefhebber. Marleen kreeg een varkenshaasje.

De Jongste Bediende stelde het op prijs dat de maaltijd vroeg op de avond zou plaats vinden. Dat vond hij prettig. Bijkomend voordeel daarvan was dat de keuken nog niet werd overspoeld door reguliere bestellingen, zodat alle aandacht uit kon gaan naar de gerechten voor ons. En ze hadden hun best gedaan!
Absolute topper van de avond waren de aubergines. Ze waren heel knapperig, omhuld door een jasje van knoflook en broodkruim. Een wereldgerecht!

We dronken eenvoudige witte wijn bij de maaltijd. Vooraf de onvermijdelijke ouzo en toe Griekse koffie en een borreltje dat Liefdesdrank heet. (Ik snap die naam niet.)

Vincent: dit was “one of these nights”

Mosselen…

Posted on by
 

mosselen 011

De Jongste Bediende en Marleen hebben vakantie, een soort werkvakantie. Ze bouwen ijverig verder aan hun huis; schilderen, planken leggen en vooral keuzes maken hoe het verder moet. Druk, druk ,druk! Het eten schiet er wel eens bij in, en dan vooral mosselen… De Jongste Bediende las vorige week over de mosselen op dit weblog en was helemaal verkocht…

Dus vandaag een grote pan mosselen voor de ijverige vakantiewerkers. Helaas voor Marleen, zij lust geen mosselen.
Ik maakte voor haar een visschoteltje;
Voor één persoon
2 kleine, of één grote filet van zeebaars
1 klein klontje boter
peper en zout
room
witte wijn
mosterd
1 jonge prei, gewassen en in flinterdunne reepjes gesneden.
De prei even aangesmoord in een klontje boter.
Dan een scheutje room erbij, een klein lepeltje mosterd en wat witte wijn.
Schik de preisaus in een vuurvaste schaal en leg de visfilets erop.
Naar smaak peper en zout erbij en dan 15 minuten in een voorverwarmde oven zetten op 180 graden.

Voor de rest een simpel etentje, mosselen en frietjes. De frietjes dit keer wel zelf gesneden- en gebakken, en dat smaakte stukken beter dan de prefab-friet.
Goeie mosselen ook, niets te klagen…Behalve dan…zie volgend artikel…

Espresso met een Zweeds chocoladepaardje toe, thee voor Marleen.
© ellen

Albert Heijn verbetert de schepping?

Posted on by
 

mosselen 015

Vorige week had ik goede ervaringen met de mosselen die ik bij Albert Heijn kocht. Dus vandaag weer naar AH voor mosselen. Bleken ze ook nog in de reclame! Mooi meegenomen zou je denken…
Maar de bonus betrof vooral de extra’s die AH ons wil slijten: in de bak mosselen een zakje mosselkruiden. Dank u, meneer  AH, maar wij lusten dat stoffige zout spul niet. Goedbedoeld of gewoon een lokkertje? In ieder geval  verdwijnen deze kruidenzakjes bij ons altijd meteen naar de bio-bak!

Tot mijn verbazing kreeg ik dit keer bij de mosselen nog meer extra’s. Ik zag het thuis pas…op de bak mosselen stond het “met gratis mosselbestek”.
Ik dacht nog even wat is nou mosselbestek??? Tot ik de bak mosselen openmaakte…
Daar lagen bovenop, nadrukkelijk aanwezig twee enge, blauwe, plastic namaakmosselen!!!

Wat is dit nou voor een gekte?
Mosselen eten doe je gewoon door met een lege schelp de volgende mossel uit de pan te pikken en op te slorpen. Iets formeler eet je ze door er een flink aantal schelpen op je bord te scheppen en vervolgens, toch weer, met een lege schelp, de volle mossel te pakken.
Gewoon met de schelp van de mossel zelf!
Bestek puur natuur!

Albert Heijn vindt dat niet mooi genoeg! Albert Heijn geeft ons een blauw gekleurd plastic ding waarmee we dan onze zorgvuldig klaargemaakte mosselen zouden moeten eten! Getver!!!!!

Heeft AH iets tegen de natuur?
Wat wil AH met deze enge plastic blauwe dingen?
Voegt dit iets toe aan mijn eetgenot, behalve nog meer plastic?
Denkt AH werkelijk een perfecte mosselschelp, cq bestek, te kunnen verbeteren?
En wat doe ik met die blauwe dingen? Ze mogen vast niet in de biobak!

Meneer Albert H, dit gaat zo niet langer. AH let op de vissen….AH denkt mee met het milieu, en dan doet meneer AH gewoon zo’n idioot plastic lokkertje ertussendoor???

Geen slecht woord over de mosselen, en zeker ook niet over de prachtige schelpen. Wij hebben ze vanavond gewoon gegeten zoals dat hoort, mossel voor mossel proeven en met de ene schelp de andere uit de pan vissen, glas wijn erbij… en een goed gesprek…

© ellen.

Pc trubbels… grrr….

Posted on by
 

speculaas 008

Er is hier eigenlijk niets te melden…behalve dan dat de computer helemaal in de war is. Het ding vertrouwt zelfs mij niet meer…Wat een ellende. Ik typ dit stukje ook niet om een leuk verslag van ons avondeten te doen, maar vooral om te testen of ik nog wel op mijn eigen web-log mag schrijven!!!

Het ding blokkeert nu ongeveer alles, grrrr. Zelfs een aardige, zelf gemaakte foto van de speculaasjes van vorige week wordt pas na veel getrubbel geaccepteerd.

Ook regelafstanden en andere lay-out gegevens lapt het ding opeens aan zijn/haar laars.

Om toch een klein beetje in de stijl van dit web-log te blijven: we hebben wel gegeten vanavond, we hebben zelfs lekker gegeten. Het leek al bij voorbaat zo’n avond te worden…We besloten niet zelf te koken maar naar een Chinees restaurant, Paradijs, te gaan. We eten daat altijd hetzelfde: Peking eend! Altijd goed! Een heerlijk krokant eendje met mooie verse groenten uit de wok.

Tja, en daarna gebeurde het met die computer…

Paul is naar boven gevlucht met de nieuwste Harry Potter, ik knutsel nog maar even verder. Eerst even met Hond Max naar buiten, het regent heel hard, misschien vindt Max een klein rondje wel genoeg…Daarna ga ik weer verder met dit ding.

Espresso komt er vandaag niet van.

© ellen.

Veldsla en gerookte zalm…

Posted on by
 

biefstuk en brocolli 005

In de winter wordt de kwaliteit van sla alsmaar minder. Een nog enigszins smakelijke soort is veldsla.
Koop de veldsla dan wel mét de worteltjes er nog aan en niet zo’n zakje uit de super.
De sla even wassen en de worteltjes eraf knijpen.
Schik de blaadjes op een bordje en geef er bijvoorbeeld een mooie plak gerookte zalm bij, een gekookt eitje en een paar ringetjes ui. Maak een dressing van 3 delen olijfolie en een deel azijn, wat peper en zout. Ik gebruikte vandaag cassis-azijn uit Beaune.